Categoriearchief: Double Wedding Ring

Op een mooie Pinksterdag

Kwam het topje klaar, zie hoe blij Zopje over de quilt huppelt, als een koe die na de winter weer voor het eerst de weide in mag. Na het maken van een paar gekke bokkesprongen zag hij mij staan en schoot hij onder de heg door de tuin uit, betrapt….

ik ben ook heel blij dat het ook goed is gelukt, afgezien van de plaatsing van sommige kleurtjes die beter op een ander plekje hadden kunnen liggen, maar goed, daar is het een ‘scrappy’ quilt voor. Als ik het zelf helemaal had kunnen uitkiezen waren de 4 blokjes in het midden vast rustiger geweest, 2 kleuren, maar dat was niet in dit pakket.

Ik heb het 2 jaar geleden als pakket kant en klaar, -dus alle onderdelen al op maat gesneden- gekocht bij de City Quilter in New York, en ben er 23 April aan begonnen, dus nog net geen maand geleden, oei. Overmoedig dacht ik -mijn kunde en tempo hevig overschattend- dat ik het klusje in hooguit een weekje of 2 zou klaren, haha, zat ik daar wel even goed naast. Het viel qua moeilijkheid best wel mee hoor, het was alleen heel erg opletten met de punten en kwam dus aan op netjes werken, dwz heel consequent een kwart inch naadje naaien. Heb je het nooit eerder gedaan, dan kan je veel leren van deze filmpjes
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=Ko1vl9gMrW4] [youtube http://www.youtube.com/watch?v=EC6CHODCg20] [youtube http://www.youtube.com/watch?v=Bd_fOL8qscQ]
Het aan elkaar zetten van de lange banen was een warm werkje, met het zonnetje in de naaikamer schijnend,

Heel even zat ik niet op te letten en toen zat ik het deel van baan 3, 4 en 5 tegen baan 1 aan spelden, iew. Suzanne maakte de foto van de balkonscene, hier kwam ik de quilttop heet vanonder de naaimachine vandaan, en nog niet gestreken,

Hij is gestreken, alle naadjes van de lichte delen af, zodat ze later niet in beeld komen na het doorquilten, en nu even een vulling (zijde of wol) en achterkant scoren en doorquilten. Ik wil een romantische achterkantstofje gebruiken, eens kijken wat Janny (in Heerle) heeft liggen, dinsdag.

Van Miranda kreeg ik een link door van de blog van Karen Walker, die een Double Wedding Ring vanwege de nodige C-cups vrij summier had doorgequilt en een andere ~~retestrakke~~ mooie gladde top heel intensief, ik weet nog niet hoe ik de mijne ga doen ik had al een patroon voor het middendeel, maar nu weet ik het niet meer. Dat intensieve heeft wel wat, behalve heel veel uurtjes quiltplezier….. en nu val ik echt niet in een quiltgat hoor, teveel plannen dan goed zijn voor een mens, en ook nog heel wat UFO’s om aan verder te gaan, maar iets nieuws is altijd leuk, toch?
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=TWs3wmYwxEA]

Rondingen

Toen ik dinsdagavond naar de bee in Heerle ging, had ik al een paar middendelen aan de meloenen vast gezet, de eerste de avond tevoren, en hoera wat ging dat lekker, ;

dit bleek een toevalstreffer te zijn, want de 3 hierop volgend wilden allemaal vriendjes worden met het tornmesje, de kruispuntjes sloten nergens lekker aan. Oefening baart kunst, en hierna ging het steeds beter, en op het eind van de bee maakte ik zowaar 2 gave blokken, diepe zucht. Donderdag heb ik lekker zitten naaien, blokken aan elkaar tot een lange slinger, hier kan je zien hoe ik het doe
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=Bd_fOL8qscQ]
en nu hangen er al twee rijen klaar, en nog 3 te gaan.

Het was rustig op de bee, want we waren met een kleine groep, maar wel allemaal heel druk bezig, als je op de stitchery foto (ansichtkaarten) klikt, kom je op de website van deze BOM

Tijdens het vastnaaien van de witte delen aan de meloenen moest ik bij de uiteinden op een kwart inch van de rand beginnen met naaien, en ipv er een stip te zetten met een stift oid zette ik een streepje met de scherpe rand van de liniaal door deze over mijn vinger heen en weer te trekken met het lapje er tussen, de stofrand precies op de kwart inch lijn.

ik houd wel van slimme truukjes. Net als van lekkere taarten, mmm, ik wilde al jaren een carrotcake maken, een worteltjestaart, en helemaal nadat ik in New York eentje had geproefd die zo super zalig was, dat ik hem met moeite kon delen met de kinderen. Normaal ben ik niet te beroerd om links en rechts te vragen of ze een hapje willen proeven, maar bij deze taart….. En hoera, ik heb een heerlijk recept van deze website uitgeprobeerd dat echt naar meer smaakt, zo zalig!

Omdat ik niet weet of je de taart met cream cheese frosting (dat witte spul) erop kan invriezen, besloot ik om maar de helft van de taart te ‘beleggen’, en de andere helft in een diepvrieszakje op te bergen.

en het stuk hierboven op de foto is gisteren schoon opgegaan, ooh, dat is veel te erg eigelijk, gelukkig zit het andere deel in de vriezer, om op moederdag te verorberen, hopelijk blijft de frosting zo lang goed in de koelkast, ik heb het in een afgesloten bakje gedaan. Misschien moet ik me meer zorgen maken over de duur van aanwezigheid dan over de houdbaarheid, het spul is crimineel lekker!

Schrikken en slikken

Heerlijk met een mok thee in de hand naar extreme home makeover kijken, ik kan daar zo van genieten, ook al gaan ze vaak zo over de top met alle gadgets in het nieuwe huis; het verbaasde me ook niet toen ik hoorde dat zulke high-tech opgepimpte huizen vaak in no-time ten prooi vallen aan inbrekers, vreselijk. Maar dit weerhoud de makers er niet van om door te blijven gaan met produvceren (of zijn dit herhalingen?) en zo kan ik lekker blijven kijken, met tissues binnen handbereik uiteraard, want het zijn niet alleen de labiele bewoners en de oververmoeide klussers die het niet droog kunnen houden bij de zielige verhalen.

Dat het soms ook horror is, blijkt wel uit de laatste aflevering die ik zag en waarvan ik foto’s heb genomen. Het eerste plaatje met de ‘klusser’ in beeld die niet kon kiezen welke van de twee kettingen hij die dag aan zou doen, toont een mooie Double Wedding Ring, en de tweede een lieve mandjesquilt tegen de slaapkamerdeur vastgeprikt

Er kan nog zoveel schimmel aan de muren zitten, de aanwezigheid van een quilt maakt veel goed. Maar dan zie je de ‘na’ beelden en ik snapte die vrouw helemaal, want waar de cameraman dacht dat ze uit verrukking met natte ogen haar handen voor haar mond sloeg,

wist ik dat het van angst en schrik was: “Waar is mijn mandenquilt en wat hebben ze met mijn DWR gedaan?” ging er door haar hoofd, want op haar bed lag een sprei uit de winkel. Gelukkig lagen haar quilts fris gewassen en netjes opgevouwen in de kast om het hoekje in haar slaapkamer, ~~moest ze weer janken~~ opluchting alom.

over quilts gesproken…
Aart wees me een paar uur na het plaatsen van dit blogje op het feit dat Ty Pennington zijn eigen quiltstoffen lijn heeft, No Way! Dus ik google en wist niet wat ik zag, OMG wat een leuke stijl, klik hier voor de website, en als je dan rechts op het filmpje klikt, zie je een Ty met zijn haren netjes gekamd.
Over hyperactief en hypersnel afgeleid gesproken, ik kon het niet laten en moest en zou een Winding Ways blokje maken, snijdend van de hier gekochte Marti Mitchell mallen, even om te zien of de tip die ik ergens had gelezen inderdaad zo prettig was. Nou maakt half blogland dit blokje omdat het een bloggersblokje was, dus niks speciaals hieraan, en als je mijn proefblokje ziet

denk je ook “Ja oké, dat is een WW, nou en?” Nou, kijk nog maar eens goed naar de middennaad van het witte tussendeel. Huh, welke middennaad waar? Precies! Die is er niet. Slim he, dat scheelt toch een extra laagje van naden in het midden waar je geen ~~hangtieten~~ problemen van krijgt tijdens het piecen, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Ik ontdekte het op de blog van Sister’s Choice Quilts en ben er heel blij mee, en hoop dat ik ergens in blogland op mijn beurt ook weer iemand anders blij heb gemaakt.

B&B

Buit en Bezigheden. Een beetje een vervolg op het blogje van gisteren over Veldhoven, mijn buit: de mooie tas, de broche, de waskrijtjes, waarvan ik in eerste instantie dacht dat het de paintsticks waren, niet dus, twee mooie klosjes zijde garen van Yli en dan… de templates van Marti Mitchell voor de Winding Ways quilt, blokmaat 8,5 inch (21,5 cm) gekocht bij de Gelrebloem. Haha, ik zeg niks, maar zal er hopelijk snel iets meer over bloggen.

Oja, de tentoonstellingsfoto’s van Veldhoven van vorig jaar staan nu ook in deze set van foto’s.

Gisteravond ben ik -terwijl de foto’s allemaal in ‘joeptjoep’ werden opgeladen- begonnen met de volgende stap van de Double Wedding Ring, namelijk de meloenen tegen het middendeel naaien, en zowaar lukte het me vrij vlotjes, ondanks een licht gehavende duim. Ik zie dat ik het naadje nog iets moet innemen, zodat het echt helemaal goed aansluit in de punt.

“Tuinieren is gezond voor je”, zegt men, maar dan moet je natuurlijk geen hout onder je duimnagel duwen tijdens het met blote handen graven van een wat groter gat, om de planten in te stoppen. Eerst een “au”, toen het stokje vanonder mijn nagel getrokken en snel het werk afgemaakt, de tuinaarde rond mijn duim absorbeerde het bloed. Je merkt pas hoe vaak je een ledemaat gebruikt als je er iets aan mankeert, maar ik klaag niet; Marlies zat vanmiddag op de bee met haar pink in een spalkje, tijdens het tennissen haakte deze achter haar broekzak, net toen ze lekker fel uithaalde, en “krak”, standje abnormaal, gebroken en pees afgescheurd. Zij is veel verder van huis, hoewel, de bee was deze keer bij haar thuis, en we zaten heerlijk in de tuin; Miranda was met haar grote applique blok bezig, en Marlies en ik lieten alleen onze ogen, oren en kaakspieren werken, oja, en liters thee gedronken 🙂

Ik had mijn Frederike meegenomen,

maar om een lijmpen en later naald vast te houden heb je kracht in de duim nodig, en het lukte me niet, dus jammer maar helaas. Hoewel, helaas, niet echt! Nu nam ik de tijd om aandachtig in het blad (een oude Burda) te kijken dat Marlies had gepakt na het zien van mijn eerste halve DWR blok. Kijk eens wat een mooi quiltpatroon,

na overtekenen op plastik zie je hoe perfect het past; de blokken hierboven moeten nog tegen elkaar genaaid worden, dus het witte deel is dan kleiner.
Nee, dat zijn niet mijn handen, kijk maar, de mijne zijn bruiner van het buiten werken, dit zijn de blanke handjes van mijn ‘ginger’dochter, (en dan zie je gelijk dat haar duim normaal geen gekke stand heeft als op de foto hierboven, ze heeft gewoon een beetje hyperflexible gewrichten)

en nu ga ik lekker bankhangen, Zopje heeft me gemist met al dat weg zijn en boven achter de pc/naaimachine zitten, dus even quality time voor mijn kwijlende, spinnende zwarte haarbal.

Fijne hobbies

Zoon is bezig met de vaatwasser in te ruimen als ik de keuken inloop, en ik zie vanuit mijn ooghoek dat hij de hoge theezeef omstoot, de inhoud valt in de gootsteen en hij kijkt onder het uitstoten van een “What the fuck?” kreet er naar alsof het van een ander planeet komt. Mijn theemix van gember, citroengras en rozenblaadjes ziet er misschien gek uit als het in de gootsteen verspreid ligt, maar het smaakt verrukkelijk. “Weet je hoe je dit het makkelijkst kan oplossen Tim?”, vraag ik hem, en pak de afwasborstel om het hem te tonen, maar nog voordat ik verder kan gaan met mijn ’tutorial’, komen de wijze woorden van een doorgewinterde studentenkamerbewoner: “Gewoon niks doen, dan doet een ander het wel voor je.” That’s the spirit!

‘k Ben lekker bezig geweest met het maken van de Double Wedding Ring, dit was van eergisteren en gisteren, de stapeltjes die nog moeten genaaid worden liggen per 10 stuks een kwart slag gedraaid op elkaar, zodat ik zonder tellen weet wanneer ik even moet pauzeren (10 stuks is 30- 40 minuten werk, beetje afhankelijk of het van de eerste keer netjes zit)

en toen hing het er zo bij (dus los tegen de muur aan)

Vandaag ben ik nog een paar uur bezig geweest, (tussendoor de elektricien ontvangen, kortsluiting in de wc, 2 dagen plassen bij kaarslicht) en ik heb nog maar 10 meloendelen te maken. Dat lapje onder het voetje hoort uiteraard niet bij deze quiltblokken, ik heb gewoon gepakt wat er voorhande was; het voetje van de naaimachine moet je laten zakken als je niet naait om de spanning van de veer af te halen, en het is niet goed voor de onderkant van het voetje om dan te rusten op harde karteltandjes, wij willen ook graag zacht liggen in bed, nou ja, ikke wel.

Hierna kan ik ze aan de witte middendelen vast zetten, ik ben -helemaal ontnuchterd- wel tot de conclusie gekomen dat dit toch iets meer dan een weekje werk gaat worden.

Wie mijn blogjes al even niet heeft gevolgd (foei) een korte uitleg: deze stofjes voor de DWR zaten al kant en klaar gesneden in een pakket dat ik 2 jaar geleden had gekocht in New York City, het enige wat ik hoefde te doen is eventjes alles aan elkaar naaien. Jaja, eventjes….

Ik had al wat verder kunnen zijn, ware het niet dat er een calorievriendelijk ijsje tussendoor kwam die even gemaakt moest worden, ik zag ze op de website van Annie, ooh wat leuk!

Wat is hij leuk en wat hebben de dames van de quiltgroep voor wie ik elke maand een leuk maandloterijblokje probeer te verzinnen (bestaande patronen, het wiel is al uitgevonden) er al lekkere ijsjes van gemaakt.
Claasje Edith Liesbeth Liesbeth2
Wat een schattige stofjes hebben ze gebruikt, dat smaakt naar meer, véel meer. En had ik al gezegd dat ik ze leuk vind?

Morgen ben ik de hele dag de hort op met mijn moeder, naar Veldhoven uiteraard, quilts bekijken, lapjes aaien, foto’s maken en kijken of er nog iets is waar we niet zonder kunnen…

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=5XfATK5ztXE]