Categoriearchief: Double Wedding Ring

DWR dag 5

Double Wedding Ring staat daar, en dag 5, want ik ben er dinsdag mee begonnen, hopend dat ik op dag 5 ook stap 5 zou afronden,
IMG_0325
maar neen, er kwamen vieze ramen, vieze was en vieze vloeren in beeld die voorrang kregen. (vluchtgedrag?) Tussen de schoonmaakbezigheden door werd er uiteraard gespeeld met lapjes, en wat ging het lekker!  “Verveelt het nog niet?”, vroeg iemand dit me op Facebook, rare vraag, spelen met lapjes verveelt toch nooit? Oké, het is een beetje eentonig als je een heleboel van hetzelfde moet naaien, maar als je het snel doet, ben je er ook snel mee klaar.
Ik ben wel een pietje precies, als het niet mooi zit in het hoekje, dan haal ik het een stukje uit en ga net zolang door tot het wel netjes aansluit, meestal na de eerste keer al:
IMG_3468 IMG_3470
Er zijn nu 10 meloenen klaar, kijk,
IMG_3474
hier zitten ze als wannabee DWRblokken tegen de muur geplakt, wachtend op stap 6; ik dacht om zo voor het slapen gaan 2 van deze meloenen tegen het middendeel te naaien, stap 6 dus, maar bij het zien lezen van de tekst kon ik het me niet visualiseren, WTF?
IMG_0326
Als ik dit van te voren had geweten, was ik er misschien niet eens aan begonnen, dus veel weten maakt niet gelukkig. Lang leve internet en YouTube met de tutorials, en al snel vond ik deze vrolijke dame met heldere uitleg (deel 4), ik ga er voor!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=EC6CHODCg20]
Morgen ga ik het dus (als proef bij eentje)  zo proberen, en dan uiteraard de resterende 61 meloenen afmaken. Niet goed voor mijn nachtrust heb ik het filmpje deel 5 bekeken; de moed zakt me in de sokken (ik draag binnen nooit schoenen) mijn hemel, waar ben ik aan begonnen?!

Maandag komt er niks van patchwork, want dan is mijn lief jarig, en ben ik druk doende met andere dingen, zoals bakken en slagroom kloppen. Gisteravond liep mijn ventje de keuken in, tegen mij pratend dat hij al 55 wordt, dat het hard ging, en ik -met mijn hoofd bij hele andere dingen- zei iets in de trent van: “huh, wat,  oja, de tijd gaat zeker hard.”, en ging verder. Vanmiddag zat ik aan de koffie, toen ik me zat te bedenken dat als mijn lief dit jaar 55 wordt, ik 53 word, maar dat was toch niet juist? “Ik wordt 52, en jij wordt maandag 54!”, en mijn lief moest lachen toen ik deze gedachtengang hardop met hem deelde. “Hehe, dat duurde lang!”, zei hij. Ach, ik heb zo mijn momenten.

Double Wedding Ring vervolg

Als ik nou elke dag één stap afwerk van de uitleg van het patroon, dan heb ik volgende week de top klaar! Haha, als…… maar ik doe mijn best, vanmorgen zag het er nog zo uit:
IMG_3454
na het avondeten kon ik er pas aan verder werken en schoot het lekker op, ‘k heb eerst de strijk gedaan, en daarna de boogjes tegen de meloen genaaid, zoals het lichte ovaaltje in het patroon genoemd wordt, uiteraard had ik de naadjes de verkeerde kant op gestreken, haastige spoed….
IMG_3456 IMG_0316
en vanavond voor het slapen gaan probeerde ik alvast de volgende 2 stappen uit,
IMG_3458
maar dat valt nog niet mee, de puntjes moeten mooi aansluiten, niet iets waar ik flink gas bij kan geven, dus denk ik dat stap 5 over 2 dagen uitgespreid gaat worden.

We hebben het over 71 blokjes, dus dat valt nog mee, ik deed 5 minuten over het vastnaaien van de langere boog aan het middenstuk, de volgende zal wel sneller gaan, en dan de volgende weer wat sneller, zeg 1 minuut per stuk, dan ben ik met 70 minuten klaar. Jaja, in een ideale wereld heb ik geen hangborsten. Daarmee bedoel ik… jullie snappen het wel, er zal wel het een en ander tegen gaan zitten, waarbij het tornmesje niet geschuwd gaat worden, en er de nodige kopjes koffie aan te pas zullen komen om het tempo en de stemming er in te houden.

Het was vandaag ook een dag van behangen, nou ja, een dag… een middag, nou ja, een middag, een 1,5 uur, want toen was de lijm op. Dat krijg je als je met 2 man elk een andere muur aan het behangen bent, de lijm gaat dan ook 2x zo hard er door.
IMG_0312
Gistermiddag was ik samen met Tim aan het behangen, en toen stopten we eerder, omdat we er achter kwamen dat we voor 3 banen behangpapier tekort kwamen, dus reden we naar Praxis en de vondst van nog 1 rol in de koopjesbak van hetzelfde verfbad maakte me zo blij, dat ik lachend tegen zoon zei: “Hoe bestaat het, dat is nog eens mazzel hebben!”, waarop een voorbij lopende medewerkster me vragend aankeek, en ik het uitlegde. “De andere rollen had ik vlak voor kerst gekocht, ook uit de koopjesbak.”, waarop ze beaamde dat dit inderdaad mazzel was. Was die ene rol er niet geweest, dan had ik andere behang voor de lange muur moeten uitzoeken, lastig. Helemaal happy reden we naar huis, geluk zit vaak in een klein hoekje; morgen gaan we de klus afmaken, en misschien ook weer wat verven, we zien wel.

Van dochterlief -die in de Provence zit met school- kreeg ik deze foto’s
IMG_0306 IMG_0305 IMG_0304
en de kamer die ze deelt met nog 2 meisjes, zij slaapt boven
IMG_0310
Ze heeft het enorm naar haar zin, mooie dingen gezien en gedaan, en volgens mij komen ze morgenavond al weer naar huis, oh boy, hoezo goed ingelicht? Hopelijk heeft manlief goed opgelet tijdens de uitleg op school, waar ik niet bij was.