Vorige week vrijdag wilde ik rust en binnenblijven, maar mijn verstand zei dat het beter was om onder de mensen zijn, dat moest me toch wel lukken voor drie uur? Samen al handwerkend luisteren, praten, kijken, bewonderen, lachen en ja, ook even heel erg schrikken. “Daar komt de koffie” werd “daar gaat de koffie”. 🫣, maar zoals gezegd viel de schade bij mijn borduurtjes wel mee.
Miranda was de lap met borduurtjes van de februari stitch along CrabappleHill (elke dag van februari een inch blokje borduren nadat je eerst alles op stof had getekend en ingekleurd) van jaren geleden op een mooie Kaffe Fasset stof aan het vastnaaien, wat een fleurig geheel!

Ze zat achterin de zaal aan het hoofd van de tafel, hier bewonderen de dames een van haar naaldenmapjes.

Het was volle bak

Dit was mijn plekje, dit was na het koffie debacle; na droogdeppen moet je op het blokje waar ik aan werkte heel goed kijken wil je nog iets op de rand bovenaan zien, mede omdat de stof gemêleerd is, net als bij de andere twee lapjes. Maar je ruikt nog wel de koffie. Gelukkig was het zonder melk en suiker.

De dame naast me was met een mooi applique werkje bezig

Werk van haar buuf

En de andere buuf was ook zo lekker bezig met kleine Nine-Patch blokjes te maken,

het moest deze quilt worden. In het zakje op de foto hierboven zat een theemok voor een ander project, een blok van de maand.

Hele mooie felle batiks bij haar buuf,

van een patroon inclusief stofpakket, zo makkelijk.

En zo kwam ik aan bij Janette die lekker met applique bezig was

Van de allerschattigste flinterdunne stof had ze muisjes geknipt om te appliqueren op een ander blokje, ze was hier niet tevreden over dus die foto komt later vast nog wel. No pressure there, Janette 😏


Ik loop naar de buuf van Janette,

Ze heeft voor het eerst letters op stof geschreven

Zie je al wat het moet voorstellen?

Een schilderij van Monet, de brug met waterlelies en treurwilgen. De details gaat ze er op borduren, denkt ze, of verven? Of appliqueren? Hier moet nog over nagedacht worden 🤔 als ik het goed heb onthouden is dit een eigen ontwerp nav de geprinte foto, dus ook zelf de stoffen uitgezocht.

Corrie werkt aan broderie perse, in dit geval bloemen uit stoffen geknipt en gearrangeerd naar wens, en dan na vastrijgen vastnaaien. Je kan voordat je ze uitknipt de stofjes vliesofix op de achterkant strijken, dit verstevigd, zorgt dat het minder rafelt en door de bloemen p de ondergrond te leggen kan je ze dmv persen op de ondergrond vastzetten. Maar door de lijm in de vliesofix is het wel weer taaier om door te prikken met de borduurnaald. Te zien aan de rijgdraden heeft Corrie geen vliesofix gebruikt.

Tuurlijk een close-upje

En een volgende schitterend lapje is ook al voorbereid, klaar om ze vast te naaien met de festonsteek

We komen aan bij de dame naast Corrie en tegenover mij, met haar vele nine patches die even later dus een koffiedoop kregen. Het gelijk uitspoelen hielp niet, en toen we naar huis gingen had ze alle delen met koffievlekken al losgemaakt.

Het was een enerverende en gezellige middag, ik was blij dat ik me over mijn “ik wil thuisblijven” stemmetje heen had gezet, ook al had ik een dag nodig om bij te komen van alle prikkels.
Even nog over de februari borduurtjes van CrabappleHill waar je in het begin van dit blogje Miranda mee ziet zitten. Dit jaar was de laatste keer dat Meg Hawkey het organiseerde, sterker nog, ze besloot met pensioen te gaan en ook te stoppen met de website en winkel, zo ontdekte ik een vlak voordat de tent sloot. Dus dit jaar geen dagelijks borduurtje, maar ze bood twee grotere ontwerpen aan die je direct gratis kon downloaden, beiden een mok met bloemen; ik heb ze niet gemaakt. Wel kocht ik nog enkele PDF patroontjes die met grote korting op de website stond, zoals dit muisje.

Dit was de dagelijkse stitch along van februari ‘24

Dit was febr. ‘23

Febr.’22, de vogelhuisjes waren zo leuk om elke dag eentje te maken, en toen bleven ze liggen.

De bedoeling was om ze hierna op stof te naaien en in te framen, zoals hier op de foto van de website te zien is

Febr ‘21, de borduurtjes had ik op ongebleekt katoen gemaakt, de bedoeling is/was ook bij deze om de borduurtjes uit te knippen en op een ondergrond vast te naaien en in te lijsten zoals hierboven.

Verder dan dit ben ik niet gekomen geloof ik, zoveel tekst, boring.

febr ‘20, toch wel een van de mooiste vind ik, samen met die van 2023

En dit was 2019, dit is de eerste keer dat ik meedeed met de stitch-along

Hetzelfde borduurtje als die van Miranda, en zo zijn we weer rond.
















































































