Categoriearchief: Applique

September

Al meer dan drie weken niet geblogd, het moet niet gekker worden zeg. Er is veel gebeurd afgelopen weken; de schilders zijn klaar op een trespaplaat na die ze over het hoofd hadden gezien, op de foto gaat hij schuil achter de struiken, begane grond links op de hoek. Ze zijn momenteel met vakantie en zouden dit snel komen doen. Het huis blinkt in de zon.

17 augustus zouden we 35 jaar getrouwd zijn geweest, ik heb het met de kinderen en aanhang “gevierd” met een etentje (Sophietje bleef thuis bij haar opa die oppaste), in het restaurant waar we als gezin een paar keer hebben gegeten om wat te vieren. Dit was het restaurant waar manlief een keer zei dat we niet hoefden te reserveren omdat er altijd wel een tafeltje vrij was, maar helaas konden we bij het binnen lopen gelijk weer rechtsomkeert maken, want het was vol.
Dit is ons geen tweede keer meer overkomen, omdat ik voortaan altijd reserveerde, waar we ook gingen eten.
Het was een zware dag, de 17e, en ook de dagen hiervoor, maar eenmaal in het restaurant viel de spanning weg en kon ik genieten van het gezelschap en het eten. Ik sliep die nacht als een blok en had twee dagen nodig om bij te komen van alle prikkels.

Dit bedrijf kwam langs om alle oude dossiers van de zaak van manlief (alles ouder dan 7 jaar kon weg) op te halen ter vernietiging. Ik was bijna twee weken bezig om alle dossiers te sorteren en in de garage te zetten, en samen met de chauffeur was het in de containers lossen van al het papier (zonder dozen, ordners of zakken) met een kwartiertje gedaan. Wat een opluchting, weer een klus geklaard. Ik had het ook naar het bedrijf kunnen brengen, maar de rek was er op mentaal vlak uit, dus koos ik voor gemak.

En toen ik toch van de opruimerige was, heb ik beide rollators van mijn lief op marktplaats gezet, net als zijn stok (vierpoot) de stille getuigen van de lichamelijke achteruitgang, vreselijk. Voor een vriendelijke prijs heb ik al twee mensen mee geholpen, overmorgen komt een meneer kijken voor de andere rollator. Of ik hem even kon brengen zodat hij hem kon zien, want hij weet nog niet of hij hem wilt kopen. Eventjes brengen, uh, hij woont 25 km hier vandaan. Ik heb hem beleefd laten weten dat ik dit niet kan doen, en nou komt hij op de fiets 🫢 en nee, ik heb zelfs toen hij dit schreef niet aangeboden het te gaan brengen. Als hij hem koopt krijgt hij wel hulp om het op te halen. Zometeen blijkt hij een oud krakkemikkig kereltje te zijn, hijgend en grauw bijna van zijn fiets vallend voor de deur te staan, wankel op de benen. Oooh dat is dan wel heel erg he. Laten we hopen dat hij een elektrische fiets heeft.

Twee dozen vol nieuwe ordners en vele dozen vol verschillende maten enveloppen, binders, tabbladen en andere kantoorartikelen die Perry voor zijn werk nodig had heb ik aan de basisschool vlakbij gegeven, ze waren er heel blij mee, en ik was er vanaf. Ik had het eerst op marktplaats gezet, gratis op te halen, maar na een week had ik nog steeds geen reactie gehad, dus belde ik de school, die reageerde met “heel graag!”.
Een quiltvriendin maakte ik ook blij met een paar dozen met verschillende maten enveloppen, en zo ruim ik langzaam een kast leeg. Ik wil het huis wat leger hebben, minder kamers/kasten die als kantooropslag dienen, ook al is het moeilijk om zijn werkspullen op te ruimen. Bij veel dingen dacht ik aan hoe het voor de laatste keer door zijn handen was gegaan met opbergen of open maken, net als bij de dossiers waar hij aantekeningen op de kaften had gemaakt.

Toen de schilders nog bezig waren was ik druk in de weer met het nieuwe blokje van Trade Winds, twee blauwe lapjes eerst aan elkaar genaaid en hierop de stoffen geappliqueerd en de rondjes geborduurd, met de toezichthouder die in slaap was gesukkeld.

Pas toen de vis er op ging kwam hij aanwijzingen geven

De loep vond hij wel heel gaaf, zie hem eens gluren. Een ideaal ding om kopjes tegen te geven, wat niet erg handig is voor mij

Heel veel blauwe stippen kreeg deze vis, hier met rijgsteekjes vastgenaaid.

En een heleboel steekjes verder is hij klaar en kan ik aan de kleine kwalletjes beginnen, niet mijn meeste geliefde steek, de bullion stitch, maar ik ben tevreden hoor.

De takjes en blaadjes kwamen er op, de stelen met de couching steek, die daarna versiert werden met een korte Pistil stitch

En ‘s morgens voordat het te warm werd (34°C vlak na de middag) zat ik in de schaduw van de boom de rode visjes te borduren, de oogjes moeten er nog op.

Toen het buiten te warm werd was het binnen goed te doen met de ventilator aan, en begon ik aan het koraal te werken, opvullen met de Drizzle stitch, zo leuk

Dit heeft wel veel tijd in beslag genomen, maar het hield me van de straat

Het ging zo lekker dat ik het veel voller heb gedaan dan volgens het patroon, het voelt echt lekker aan

En zover ben ik gekomen

Voor het bruine koraal rechtsonder had ik een variegated garen nodig in kleuren die ik niet had, en ik dacht deze wel zelf te kunnen verven, het zag er veelbelovend uit,

Ik wilde de woven picot steken als losse stukjes maken (ze zijn amper een kwart inch groot) en deze later op het koraal naaien

Maar toen ik het picotje los maakte zag ik dat de draad kleur had afgegeven

En de donkere kleurstof bleef maar afgeven, wat ik ook probeerde met wassen, spoelen en fixeren. Dus heb ik toch maar een klosje garen gekocht wat er een beetje op lijkt, maar na tien dagen heb ik er nog niets aan gedaan, wat niet zo gek is gezien wat ik allemaal wel heb gedaan.

Ik vond met het ~~uitmesten~~ opruimen van het droogdok/de berging een doos met auto’s van Tim, en zo vader zo dochter: “Deze heb ik nodig, en deze, en de machinist, en deze”, kletste ze terwijl ze haar armen vol laadde, ze kukelde bijna voorover in de doos toen ze later de onderste auto wilde pakken.

En al gauw was de vloer een groot wagenpark, net als vroeger

Ik zal het volgende blogje wat sneller schrijven, want er is nog meer om te vertellen. Schoondochterlief is nu 20 weken zwanger en alles was goed met de echo 🥳 het begint steeds meer te kriebelen, en Sophietje geeft ‘s morgens haar broertje op de buik een kusje, zo lief.

Wauw 😮

Manlief staat hier de betekening van Het laatste oordeel te bewonderen die ik net had ingelijst en opgehangen in de hal

Hij kreeg dit schitterend cadeau van Janne de Jong, een zeer getalenteerde en lieve vriendin van onze zoon en schoondochter. Haar werk is indrukwekkend, kijk maar eens op haar website. https://www.jannedejong.art/
Elke keer als ik er naar kijk, zie ik weer wat nieuws

Op de website van Janna kan je veel meer details bekijken, plus het verhaal er achter.

Had ik al verteld dat ik met een doorkroop jurk bezig ben voor mezelf? Hele mooie print en soepele lekker aanvoelende stof, maar het rafelt als een malle als je er alleen al naar kijkt. Brrr. Ik wilde de vlieseline op het beleg van de voorpanden strijken, maar Jon had andere plannen met mijn strijkplankje, en ik had niet veel nodig om het werk te staken.

Samen met Sherlock tussen de regenbuien door even naar het bloeiende zaaigoed gekeken, het blijkt gele mosterd te zijn. Valt een beetje tegen maar de beestjes zijn er blij mee en daar gaat het om

Sherlock vind het gras interessanter, hier wonen de kikkers onder

De tere geraniumbloempjes, mooi met die donkere lijntjes.

En zie hier: de drie tulpjes zijn klaar, ik had er in mijn enthousiasme al vier basisbloemen op geappliqueerd, maar op het linker steeltje komt net als in het midden boven de rand van de vaas een open bloem.

Dit bloempje ging er dus weer af.

Voor de resterende twee bloemen moet ik nu twaalf bloemblaadjes borduren. Eentje af, nog elf te gaan

En ondertussen ben ik ook al begonnen met de volgende opdracht (Marions world, week 21), een bloemenkrans

Je ziet dat ik een kleine borduurring heb gebruikt, met een beetje stoom pers ik de afdrukken er wel uit. Morgen kijk ik hoe het gaat met een grotere ring, het werkt soms onhandig als je in het midden moet zijn, vind ik.

Fay in dromenland, heerlijk toch.

We waren gisteren op verjaarsvisite, Tim was vrijdag jarig (32) en bijna de hele familie kwam op bezoek; de ouders en grootouders van Yvonne waren er, en Sophie keek haar ogen uit met al die opa’s en omi’s. Er werd lekker geknuffeld met onze kleine meid, ze smulde van de door haar papa gebakken monchou taart en oreo taart, net als de rest van het gezelschap.
Bij de Hema zag ik een xylofoon met Sophie’s naam er op 😉 en het was een schot in de roos

We genieten nog lekker na.

Over bloemen en blaadjes

Onze joekel van een Japanse kers die na de bloei voor een prachtig roze pad zorgde

Liet vorige week plots heel veel blad vallen, het leek wel herfst. Bruine plekjes in de blaadjes, en geen beestje te zien die dit kon veroorzaken

De grond lag er vol mee,

en op advies van onze tuinman die meende dat het hier om een bladziekte gaat moest ik al het gevallen blad opruimen en niet op onze composthoop doen. Verder viel er weinig tegen te doen bij zo’n grote boom, alleen maar hopen dat hij er vanzelf bovenop zou komen. Even al het blad opvegen, hallo 🫤 helaas doet onze benzine bladblazer/bladzuiger het niet, vieze bougie of verstopte filter, wie zal het zeggen? Dus ging ik aan de slag met bezem en veger voor de bestrating

en de bladhark voor het splitgedeelte, alhoewel ik hier geen gat in zag, en het meeste met de handen er uit heb geplukt zonder de plantjes te vermoorden

Ik hoorde flink gezoem van bijen, allemaal gek op de roze geraniums en rozen

Ik ben twee uur zoet geweest in de voortuin en etenstijd dwong me te stoppen, het was weer mooi geweest.
Het is nu bloeitijd voor de vuurdoorn, Gelderse roos en boerenjasmijn, wit overheerst, met een verdwaalde lila digitalis

Hier de boeren jasmijn die helaas niet ruikt

Maar dat is geen probleem omdat de klimhortensia die er achter en naast groeit het meer dan goed maakt met zijn zalige zoete geur. Ook hier zoemt het van de bijtjes

De klimop (van de buren) groeit als een malle door de schutting heen, en het begint behoorlijk lastig te worden om na de regen nog droog te blijven als ik over het pad loop, dus ben ik begonnen aan het scheren ervan. Gewoon met de hand, met de heggenschaar; het ritmische licht schurend geluid van de bladen als ik de klimop knip klinkt als muziek in de oren, het kalmeert mijn ziel. De takken en blaadjes vallen op het groene matje die ongeveer 150 cm lang is. Een overblijfsel van toen we nog een opblaasbad hadden die op de tegels moest staan, dit was als bodembescherming, en diende nadat het bad de deur uit ging als opvangmat bij het snoeien van de hagen. We hebben er nog twee van in het schuurtje, wie wat bewaard heeft wat. (Een overvol schuurtje bijvoorbeeld)

Het matje laat zich makkelijk oppakken als een burrito en zo kan ik de klimopresten in de groencontainer laten glijden met een minimum aan werk achteraf. Tussendoor krab ik ook het mos van de stenen en trek ik het onkruid er van tussen. Drie schuttingdelen verder vallen de eerste regendruppels en ruim ik snel op, en zondag volgden de volgende drie, en toen moest ik stoppen omdat het te warm was met de zon hoog aan de hemel. Hier zoals het nu is, twee keer een uurtje werk, en ik ben nog niet halverwege, dus ik weet wat me te doen staat tussen de buien door.
Fay vergezelde me door de hele tuin

En hield me goed in de gaten, alhoewel het geluid van vogeltjes haar afleid

En daarna ziet ze Sherlock die eerder al bij de vijver stond toen ik daar de zaailingen bekeek (geen idee wat daar op is gekomen, maar het bloeit bijna)

Hé, Sherlock

Even laten schrikken, dolle pret.

Er hangt een tiental pruimen aan het boompje, ik ben benieuwd hoeveel er hiervan in de mond zullen verdwijnen.

De kaasjeskruid doet het goed, ik was helemaal vergeten dat ik het zaad hier rond de rozen had gestrooid.

Bijzonder mooie kleuren van een plant, deze hortensia met de roze schutbladen, ik zie er allemaal Franse knoopjes en lintborduurwerk in ☺️

Over handwerken gesproken 😉 vrijdagmiddag was ik even op de bee in Etten-Leur, zie me daar zitten naast Miranda die aan de kop zit, met genoeg ruimte voor haar tassen en “ik weet niet waar ik aan ga werken dus neem ik alles maar mee” spullen. Mijn werkje paste in een medium ziplock zakje voor de verandering.
8f3527f2-743a-47d5-9fc2-6ef8fac22712
De blaadjes van het tulpenboeket had ik thuis al vastgezet met verschillende steken,

En ik moest de stelen van de tulpen nog borduren met de raised stem stitch, hier een foto toen ik klaar was, suf genoeg geen foto van het proces. Maar als je bij dit filmpje kijkt op 37 minuten, dan zie je hoe het gedaan wordt. Heel makkelijk.

De basis van de bloemen zitten er ook op, thuis gedaan, hier komen nog losse bloembladeren overheen. Ik moet zo wennen aan de rauwe rafelranden van de bladeren, ik blijf er draadjes vanaf knippen.

Er kwam nog een schattige kinderquiltje voorbij

En verder heb ik geen foto’s gemaakt, beetje saai hè. Geloof me, het was er alles behalve saai, veel geklets (er kwam weer iemand kijken wat we aan het doen waren, wat ik een beetje onrustig vond), en slappe lach in de workshopruimte, de deur moest dicht om de herrie uit de winkel te houden en ik kwam een beetje overprikkelt van tafel na afloop. Nee, voor de rust moet je niet naar een bee gaan, maar het was wel leuk om er even uit te zijn.

Zaterdagavond rook het zo lekker buiten dat ik even op de schommelbank op het achterste terras ging zitten. Luisteren naar de merel die op het dak van de buren het hoogste woord had en zijn gezang werd beantwoord door een mede merel een paar huizen verder op.
Ik zag dat de siergras in het perkje bij de uit de kluiten gewassen winterbloeiende kamperfoeliestruik in de verdrukking stond, en besloot deze er uit te halen. En wel gelijk. Het was een brede kluit die te zwaar was en zich alleen maar liet verplaatsen door te slepen,

dus maakte ik een gat rechts bij de heg en huppetee. Nou ja, huppetee 💪🏼

En hier de met geel aangegeven plek waar het uit kwam, je ziet achter de kale plek nog zo’n siergraspol staan, met rood gemarkeerd, ik denk dat ik deze ook weg ga halen. Volgend jaar of nu nog?

Ondertussen heeft de getransplanteerde siergras genoeg water gekregen uit de lucht, de vijver liep gisteren zelfs over. Gelukkig zitten er geen vissen in.

Geveld

Klokslag acht uur begon de herrie achter ons huis, en waar ik al bang voor was sinds het huis achter ons was verkocht en de bewoners vorige week waren vertrokken, gebeurde helaas.

De grote blauwe Ceders (3 stuks naast elkaar in 1995 geplant) moesten er aan geloven. Een man boven in de boom met een kettingzaag en eentje op de oprit in de weer met een joekel van een hakselaar. Op de foto hierboven zijn al vele grote takken uitgehaald, zo zonde. En hij zat dit jaar zo prachtig vol met dennenappels.

Hier vanuit de tuin om 9 uur

manlief: “Je gaat je er niet mee bemoeien hoor!”, toen ik zei dat ik het zo erg vond dat de grote bomen weggehaald werden. De vogels zullen het wel gaan missen 😢

En vijf uur later waren de bomen weg

De hakselaar ging nog door tot eind van de middag, de katten durfden toen nog niet langs de schuifpui naar binnen en buiten, hier rent Jon naar binnen

Fay heeft er nog geen zin in, ze ligt onder de conifeer de voortuin in te kijken, Sherlock ligt boven te slapen, hij was vanmorgen als eerste naar buiten gerend toen het even stil was, en een paar tellen later gingen de machines aan en liet hij zich een paar uur niet zien. Pas toen de mannen zaten te lunchen liet hij zich weer zien, en wilde hij heel graag naar binnen.

Voor de lunch ging ik verder met de Cat Lady quilt, Jon keek even naar de deur of Sherlock er ook aan kwam, vaak wilt hij ook meekijken, vooral als er een snoepje aan vast zit. Ik tekende de letters over op HeatNbond featherlight

En ik had een stukje stof (scrap) gevonden,

Mooi mooi

Nou op de witte border strijken, en het stukje staart ook. Daar waar het staartje over de letter gaat streek ik nog een stukje witte stof zodat het paarse niet door zou schijnen

Het vastnaaien ging op het gemakje, en omdat ik zo een andere snijmat op het bureau moest leggen omdat de snijtafel bezet was, ging de overlocker er af.

ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Jon wakker te maken omdat ik de snijtafel nodig had.

En toen, dom dom dom, trok ik de papieren versteviging (theezakjespapier) van de achterkant weg. Nu gingen de randen lekker golven, geniaal. Doe dit pas als de borders er op zitten. Volgens mij heb ik bij de vorige Amy Bradley quilts na het opstrijken van de applicaties de top eerst gesandwicht, en toen met de festonsteek alles vastgenaaid. Ik vond dat wel handig. Maar het onhandige was wel de dikke laag stof/tussenvulling/achterkantstof die ik bij elke bocht door het gat van de machine moest manoeuvreren

Hier zie je wat ik bedoel met het gegolf terwijl de zijborders er op zitten en geperst moeten worden, maar kijk ook even naar de schone zool van het strijkboutje 👍

Nadat ik de bovenste en onderste border er op had genaaid kon de mouw en het puntje van de staart er op worden gestreken

En kon ik het vastnaaien, de rand van de mouw was lastig te zien

En waar ik hier stop moet de plooi aangegeven worden

Deze lijnen had ik vergeten er op te tekenen voor het vaststrijken, en omdat ik niet wilde afhechten om de top op de lichtbak over de tekening te leggen moest ik even wat improviseren. Ik gebruikte het papiertje van de heatNbond wat ik eerder van de achterkant had losgetrokken

en een deel uitgeknipt zodat ik de lijntjes kon tekenen

met frictionpen

Papiertje weg en weer verder

Nou ja en toen was het naaiwerk klaar

Morgen ga ik wel verder, het rechtsnijden van de zijkant komt wel na het doorquilten, oeh zo leuk

Jon was blij dat dit deel klaar was, het is altijd weer spannend of het goed gaat

Gevonden

Hé lekker hoor, het zonnetje laat zich weer zien, Fay ligt lekker op de poef. Nu nog met haar rug naar het raam, maar even later draait ze zich om en zit ze te mekkeren tegen de vogeltjes

Op de naaikamer ging ik gistermiddag op zoek naar een mooi blauw garen, en zoals altijd als je niet meer op zoek bent naar het een vind je het tijdens het zoeken naar iets anders, want zie eens wat er tussen de klosjes garen ligt

Haha, nou kan ik de zool van mijn strijkbout schoonmaken

Je wrijft het over de hete bout en dan smelt het goedje, en kan je de zool afvegen op een oud washandje of zo; pas op met de dampen die er vanaf komen, die kunnen niet gezond zijn. Ik las laatst op internet hoe het blijkbaar kwam dat mijn strijkbout zooltje zo vies was, ik heb op stof gestreken die ik net had natgemaakt (niet kletsnat maar klam) met de stijfselvloeistof. Je moet dus wachten tot de stof aan de lucht is gedroogd voordat je de hete bout er op zet. Ik gebruik het als ik de bies maak voor een quilt, of voorgewassen stof moet snijden, stijfsel zorgt dan dat het wat vormvaster wordt.

In de twee laatjes vond ik geen mooi blauw garen, dus dook ik in de grote bak met quiltgarens. Vreselijk wat een bende, een kluwen van draden zat om de plastik netjes die ik gebruik over de klosjes. Ik knipte de wirwar van draden los van de netjes en ben toen eerst alles gaan opwinden en sorteren.
De speciale garens (satijn, nylon en wol) gingen in een zakje, effen quiltgaren en spoelgaren in een ander zakje

Een zakje voor de metalic quiltgaren en een zakje voor de super glibberige glimmende quiltgaren

En dan de vele verloop quiltgarens

En dat is nog niet alles, ik heb ook een doosje vol met Aurifil katoen garen, en nog twee laadjes vol met katoen en polyester naaimachinegaren, en naast mijn naaimachine zit in een rol tafeltje ook nog een la vol effen quiltgaren.
Jullie snappen dat toen ik hier mee klaar was, het tijd was om boodschapjes te doen en voor het eten te zorgen, en ik alleen nog maar wat heb gehaakt gisteravond, mijn voorraadje bloemen droogt op, er zitten bijna alleen maar groene en oranje bloemen in de vaas.

Vanmorgen ging ik verder met het quiltje, eerst met lichtblauw de festonsteek rond de bol gemaakt (steeklengte 2 mm.) , daarna met zwart garen de lijntjes genaaid, en toen pas met een mooie blauwe garen over de zwarte lijnen buiten de bol stiksteekjes gemaakt. De draad was gedeeltelijk van de top van het klosje afgeschoven, zo kon ik het niet gebruiken,

en omdat ik niks weg wilde gooien wikkelde ik eerst een paar meter af en draaide het terug op de klos met de resterende lussen uit de weg (zie foto boven), en zo kon het goed afwikkelen op de naaimachine

Ik gebruikte een TopStitch naald nr 80 vanwege het grotere langwerpig oog zodat de draad niet zou slijten en breken tijdens het naaien, ik hechte aan en af door de steeklengte op 0,5 mm. te zetten en voor de stiksteekjes ging het naar 1,5 mm. maar bij een lijntje had ik het per ongeluk op 1 mm. gezet, minder mooi maar ik laat het zo.

En toen eerst de draden bovenop afgeknipt (ik zie dat ik er eentje ben vergeten) en daarna pas de draden op de achterkant, nadat ik eerst kleine rukjes aan de zwarte onderdraad gaf om zo de korte geknipte blauwe draadeinden naar de achterkant te trekken, je hoort tijdens het rukje aan de zwarte onderdraad een plopgeluidje; hier zie je de blauwe stompjes. En dan niet kort afknippen, we willen ze op de achterkant houden.

Zo, dit deel is klaar, op naar de border met tekst