Op de 24e verjaardag van onze jongste dochter deel ik een van mijn favoriete recepten, geen taart maar soep. Best wel raar dat ik geen blogje wijd aan haar verjaardag, maar ja, niet meer thuis wonend, zo gaat dat. We gaan wel op bezoek, cadeautjes brengen, gezellig bijkletsen, taart eten, misschien volgen er nog foto’s.

De laatste keer dat ik aspergesoep maakte, volgde ik een recept van internet, want je wilt wel eens proberen of het nog lekkerder kan dan je zelf al maakt. Naaah dat viel tegen, zo zonde van de asperges, ik vond die van mijzelf veel lekkerder, en eenvoudiger, en we hebben er gisteren weer van gesmuld. Ik schoot om half 6 in actie, zat daarna lekker een half uurtje te niksen met Jon boven mijn hoofd. “Al die haren, dat kan minder,“ denkt hij, en trekken maar. ?

en nog geen drie kwartier later zaten we te smullen, dus keihard zwoegen in de keuken valt wel mee.

Er zijn meerdere wegen die naar lekkere soep leiden, dit is dus de mijne:

Aspergesoep (vier porties)

Benodigdheden:
400 gr. geschilde asperges
1 klein sjalotje (maatje pingpongbal)
1 afgestreken eetlepel roomboter
1 afgestreken eetlepel bloem
175 ml halfvolle melk
3/4 blokje groenten bouillon
Staafmixer

Snijd de asperges in stukken en leg ze in een pan met 500 ml water, zorg dat de kopjes van de asperges bijeen liggen voor het gemak later. Zorg dat de pan niet te smal is, je wilt dat de asperges allemaal onder water staan.
Breng aan de kook en laat het 15 minuten zachtjes koken met deksel op de pan, haal de pan van de hittebron af en laat het nog minstens 15 minuten staan, de asperges zullen nu zachtjes doorgaren.

Schep de asperges uit de pan en leg ze in een schaaltje, leg de kopjes in een aparte kom, deze gaan op het laatst terug in de soep. Giet het vocht over in weer een andere kom en laat dit wat afkoelen, dit heb je ook nodig voor de soep.

Smelt de roomboter in de lege pan op een middelhoog vuur en voeg gelijk het fijn gesneden sjalotje toe, laat het rustig aan een minuut of 5 pruttelen. Boter mag niet bruinen, je wilt dat de soep mooi licht blijft. En roomboter wat te heet wordt krijgt een bittere smaak, dat willen we niet.

Voeg nu in een keer de bloem toe en roer tot alle boter is opgenomen door de bloem. Laat dit nu op een iets hoger pitje al roerend in een paar minuten goed garen, het mag niet bruin worden en je mag geen bloem meer ruiken.

Nu gooi je in een keer de koude melk erbij, vuur nog iets hoger en roeren maar. Zodra het begint te koken en dikker wordt, mag de halve liter aspergevocht erbij. Het begint al ergens op te lijken ?

Verkruimel een half groenten bouillonblokje boven de pan (zonder deksel), en doe de kopjesloze stukken asperge erbij. Even tegen de kook aan brengen, hittebron uitzetten en met de staafmixer in de pan alles pureren.
Proef even, en als je het te flauw vind doe je van het overgebleven bouillonblokje de helft erbij (goed doorroeien). Erbij kan altijd, er af is lastiger.
Nu mogen de aspergekopjes er bij, en na een minuutje kan je opscheppen.
Smullen maar.

Af en toe kom ik een recept tegen waarbij we in koor “Oeh dit is lekker!” roepen, nou ja, in koor, met ook onze jongste spruit het huis uit is het een tweestemmig koor geworden. Het gerecht heet Spinach pici pasta van Jamie Oliver, klik hier.
Zelf pasta maken op deze manier was een makkie met de keukenmachine, het draaien van de sliertjes met de hand duurde ongeveer een half uurtje, maar dan heb je ook wat.

Toen ik deze foto maakte lagen knoflook en chiliflakes in de olie zachtjes te bakken, het rook toen al lekker. Eerder had ik mini gehaktballetjes (gekruid met pastakruiden) in deze pan gebraden, deze gingen later bij de rest in de pan. Dit was eigen inbreng, want het recept van Jamie is vegetarisch. (Twee eetlepels creme fraîche op het laatst erbij was ook eigen input.) Na een minuutje kwamen alle groenten erbij om lekker mee te pruttelen, de op sperziebonen lijkende pasta sliertjes hoefden maar kort te koken en toen deze bij de rest kon, was de hapjespan goed vol.

Mijn gerechten lijken zelden op de foto’s van het recept, dit komt natuurlijk ook deels vanwege eigen inbreng, het ziet er hier uit alsof het al eens is gegeten ? maar het was zalig!
Never judge a book by its cover.
Voortaan zal ik de rand van het bord schoonvegen alvorens een foto te maken.

ik had weer veel te veel gemaakt (dit blijf ik lastig vinden) maar dit kwam de volgende avond op toen Tim vanuit werk even langswipte, en ook voor hem was dit gerecht voor herhaling vatbaar.

Jon is gisteren verlost van zijn kraag, de wond zag er droog uit op een klein plekje na, maar omdat Jon nog steeds niet had gepoept en heel onrustig was, heb ik het erop gewaagd. Mocht hij weer gaan krabben en likken aan de wond was de kraag er zo weer terug op gezet. Tot nu toe gaat het goed en hij was zo blij dat hij naar buiten mocht, ondanks de regen.