Gisteravond gingen we na het eten buiten zitten, lekker op het terras met het zonnescherm nog uit, foto hieronder is genomen toen het scherm eigenlijk alleen als windscherm in functie was. Ik weet weer gelijk waarom ik niet graag ‘s avonds buiten zit, de muggen vinden me heel lekker.
Het was heerlijk en al gauw kwam Fay buurten. Ze had zo haar eigen plekje gevonden om uit de zon te blijven, daar waar Loki ook graag in lag.
Loki kwam er altijd heel stoffig uitziend uit, en nu weet ik waar de grijze pootjes van Fay van komen.
Ze zag wat vliegen wat nader onderzocht moest worden, maar niet echt de moeite waard was om te vangen, want ze kroop weer terug in het kacheltje
Altijd leuk
Even speelde ze “The floor is lava”
En dat gekraak is van een tuinstoel die ik zo ga smeren.
Toen we binnen zaten zagen we de katten heen en weer rennen, ze bleven gewoon in de tuin, hier valt genoeg te beleven en ze wilden snel naar binnen kunnen rennen als de gong ging voor de midnight snack ging. DH zag Sherlock lopen met een muisje in zijn bek, en even later zag ik Fay ermee spelen, het muisje was toen al dood.
Nadat ik een uur later het muisje afpakte om het te begraven, liepen de katten mee, ze dachten zeker dat ik er ook mee ging spelen.
Puk was wel erg speels zo in zijn eentje
Ook dit muisje verstopte ik onder de grond, blijkbaar lusten ze deze kleine muisjes niet, en ik heb geen zin in dat ze hun speeltjes mee naar binnen nemen, de stank alleen al.
Kijk toch wat een mooie kleuren, vanmorgen vroeg genomen, de bijen en hommels zoemden rond de plantjes
Vooral deze Californische klaproos vinden ze heel lekker, de bloeiende rucola ook,maar dat is meer voor de kleinere rankere bijtjes te doen.
Ik bakte eergisteren weer gemberkoekjes, deze keer van dit recept, ze waren heerlijk maar een stuk brosser dan de vorige, en ook wat kleiner. Ze zien er ook niet uit als het voorbeeld van het recept, ik denk dat de oven niet heet genoeg stond. Het craquelé effect op de koekjes krijg je als op de bovenkant al een korstje gebakken is en de binnenkant daarna gaat rijzen. Als de temperatuur te laag staat bakt het hele koekje gelijkmatig, dus geen scheurtjes op de top. In dit deeg had ik behalve 8 kleingesneden zoete gemberbollen ook wat van de gekristalliseerde gember gedaan, en een paar had ik door de gemalen gembernougatine gehaald.
Niet vies, absoluut niet, en uit zelfbescherming droeg ik weer een lading af aan een momenteel ovenloze vriendin.
Hier staat de gember in suiker te koken, het kristalliseren lijkt niet te lukken
Tot opeens in de laatste van de 20 minuten van pruttelen en roeren dit gebeurt, nog even een paar minuten goed doorroeren.
Uit de pan op bakfolie scheppen en afgekoeld kan ik het tot drie maanden bewaren in een afgesloten pot. De stukjes zijn zoet maar ook erg scherp, pittig. Maar heel lekker in de koekjes, het krokantje met pit.
De longarts sprak hoopvol dat de twee plekken die nog te zien waren dood restmateriaal was van de tumoren, en dat het lichaam de tijd nodig had dit op te ruimen. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat deze plekken bij elke tweemaandelijkse controle steeds een beetje kleiner zullen zijn.
Oef, goed nieuws.
Wel moet er volgende week een mri scan gemaakt worden van de lever, hier was een plek op te zien, zo vaag, atypisch en onlogisch, dat het vast niks was, maar de radioloog had het gespot en de longarts mag het dan niet negeren. Het zekere voor het onzekere nemen dus, donderdag de scan en vrijdag de uitslag.
Deze week krijgen we allebei onze tweede boosterprik, we doen er alles aan om zoveel mogelijk beschermd te blijven. Gezichtsmasker op in winkels als het druk is, hoewel ik de drukke momenten vermijd, maar soms sta je het ene moment als enige bij de slager, en een paar minuten later staat de winkel vol. Het bordje met verzoek buiten te wachten als er vijf mensen in de winkel staan is verdwenen, en daarmee ook het gezond verstand. Ik vind het jammer dat afstand houden is geschrapt, net zoals in de elleboog hoesten, zoals de struise dame gisteren naast me staand bij de slager, kucherderkuch over de toonbank recht in het gezicht van de medewerkster, en daarna weer de laatste roddels nieuwtjes met haar doornemen. Ik was gelukkig snel weg, mijn adem inhoudend tot ik weer buiten was. Ik heb een lichte vorm van mensenschuwheid overgehouden aan deze pandemie.
De longarts had een patiënt aan de lijn die boos was dat de longarts haar niet wilde zien, ze snapte niet waarom ze niet naar het ziekenhuis kon komen voor controle, terwijl ze positief getest was op Corona. Mensen denken dat het maar een griepje is, terwijl er toch alleen al in het Bravis ziekenhuis 400 mensen eraan zijn overleden. Helaas is er voor domheid nog geen medicijn.
Ik ga verder met Frida, de rok is klaar, de draken op haar laarzen bijna, misschien doe ik de rest tijdens het quilten door hier met een andere kleur garen in te gaan. Het is haast te priegelig om te verven. Ze krijgt na het quilten pas veters in haar laarzen, ik ga ze maken van dmc garen, of zulks, ik zie wel. De gaten waar de veters door gaan teken ik met stift zwart zodra ik de tekenlijntjes overal zwart ga maken.
De bloemen op haar rok krijgen ook tijdens het quilten meer detail.
Ze staat in de coulissen, de gordijnen links en rechts van haar moeten nog een kleurtje krijgen, iets van zeegroen denk ik. Oh en de vloer moet nog wat kleur krijgen. Ik weet nog niet wat het gaat worden, een houten plankenvloer of een tegelvloer. Pff, dan denk je dat je er bijna bent, niet dus.
En verder heb ik haar sigaret wat smaller getekend met de frictionpen, vandaar dat je er dubbele lijnen ziet; dit verdwijnt na strijken, het leek wel een dikke sigaar in haar hand.
Ze geven vorst af voor de komende dagen, net nu de fruitbomen volop in bloei staan (de perenboom bijna); ik heb de vliesdoek al klaarliggen om over de pruimenboom te gooien morgenavond, de perenboom laat ik maar voor wat het is, deze staat vrij beschut naast de schutting en had er vorig jaar ook geen last van.
We gaan zo lekker asperges eten, een pond de man 😆, met beenham, hardgekookt ei, kruimige aardappelen en Hollandaise saus, het water loopt me nu al in de mond.
Tussen de middag aten we zalige broodje kip met taugé en een zelfgemaakte Cajun dressing die net zo lekker smaakt als de dressing op de panini kip van la Place, recept kan je hier vinden. Deze dressing is ook heerlijk als dipsaus, of bij de bbq. De yogonaise van het recept kon ik niet vinden bij onze supermarkt, dus gebruik ik Calvé yofresh.
Na negen jaar intensieve en trouwe dienst begon mijn bbm (broodbakmachine) kuren te krijgen, en de laatste keer hoorde ik geknetter toen ik de stroom er op zette, ai. Geen zin in binnenbrandjes, dus snel een nieuwe bbm gekocht en gisteren uitgepakt. Met de lunch hopen we van het eerste broodje te kunnen genieten, het ruikt nu alweer heerlijk.
Hij is een stuk groter dan de oude, maar niet hoger, de nieuwe heeft geen apart vak bovenop waarin je vruchten, noten, kruiden enz in kan stoppen die dan na de eerste kneedbeurt automatisch wordt toegevoegd. Bij de oude machine zat dit er dus aan, maar het klepje in de bodem van het deksel sloot na een tijdje niet meer, ik mikte sindsdien de ingrediënten er handmatig bij, wat goed werkte, dus is zo’n gadget is in mijn ogen onnodig.
Hier mijn recept voor een zalige dille-ui-fetakaas brood met tips wat te doen als het mislukt. Ik krijg er accuut zin in, misschien dat ik het zaterdag ga maken.
Beetje dringen op de snijplank.
Waarom op de snijplank, hoor ik je afvragen? Nou, als je hem niet gebruikt, waar moet je hem anders laten? In ons vorige huis hadden we in de keuken een hele grote werkblad waar je heel voorzichtig op moest zijn met scherpe zaken en met zure zaken, schoonheid kwam met een prijs, dus deden we zulke zaken op deze plank die daar een vaste plek had. Onze huidige keuken heeft geen spatjes wat dat betreft, en het werkblad is ook wat kleiner.
Ik zaagde een meubelplaat van een oude bed ombouw (wie wat bewaard heeft wat) op maat om op het koelkastje te zetten, zodat de machines wat meer ruimte hadden. Staat goed zo, veel rustiger voor het oog dan die houten plank.
Helemaal happy. Jon vindt de fotoshoot te lang duren, hij wilt nu echt naar binnen
Wat gezellig samen op de bank
Vanmorgen vroeg bleef Puk heel chill liggen, hij lag er nog toen ik klaar was met de bakken leegscheppen. Fay dook in de kast, waar ze zich wel liet aaien na een eerste aarzeling met boos kijken en terug deinzen toen ik mijn hand naar haar uitstak. Even was ze weer terug in de tijd in haar koppie, gelukkig zette ik door en kon haar aaien tot ze hard spinnend kopjes gaf tegen mijn hand.
Ze laat zich beneden nu ook aaien als ze rondloopt, en ik kan ze dan ook kort optillen met een hand, en gelijk weer terug zetten, en dan rent ze niet meer weg. Gisteren gaf ik ze een kusje op haar kopje, ze schrok zich lam van het smakkend geluidje dat ik maakte, arm ding.
Als Sherlock buiten bij de schuifpui staat rent Fay naar hem toe, kletst door het glas wat af tegen hem, en als ik hem dan binnen laat moet ik nu de jongedame goed in de gaten houden, anders gaat ze misschien wel naar buiten. Ik denk dat ze dan wel weer met Sherlock mee naar binnen komt, maar ik waag het er maar niet op. Ik denk dat ik ze pas in juni zoiets naar buiten laat gaan.
Puk is minder dapper, maar toch merk ik dagelijks een verbetering. Vanmorgen kon ik hem zowaar twee keer aaien over zijn rug terwijl hij van een lepeltje havermelk op een schoteltje smikkelde. Hij had mijn hand niet zien aankomen, dacht misschien dat het aaien van Sherlock kwam of zo, en pas toen hij zag dat ik het deed stapte hij achteruit, maar het schoteltje was nog niet leeg en ondanks dat ik binnen handbereik was ging hij verder met oplikken en weer kon ik hem een aai geven. Joh, wat een kanjer.
Lekker spelen op het kleed in het zonnetje, gistermorgen.
Wat een feest
Jon gaat als ze zijn uitgeraasd op de bank liggen
Maar dan krijgen ze het weer in hun bol
Dit gaat zo een hele tijd door, onvermoeibaar. Later duikt Puk in de doos, kleine opening aan twee kanten, dekentje erover, succes verzekerd. Sherlock en Fay vinden het geweldig.
Haakwerk gaat lekker, hij is weer een stukje gegroeid. Ik dacht dat ik op het einde van week 1 de laatste twee kleuren had verwisseld, maar dat bleek dus niet zo te zijn. Goed lezen is een kunst.
De zwarte lijntjes zijn aangebracht op het FK paneel, ik ontdekte nog een stukje waar ik had moeten kleuren onder de citroen, naast de sinaasappel , snel opgelost
Ik had de smaak te pakken en besloot het volgende uitgeprinte paneel aan elkaar te plakken. Ik herkende wat bloemen, altijd goed voor de samenhang als er wat herhaald wordt. “Nee, niet weer een ananas!”, riep ik uit.
Gelukkig niet. Paneel B bleek dus het paneel te zijn wat ik net af had, en het nieuwste deel is paneel A. Heel logisch dat ik me had vergist. Vandaag het juiste paneel afdrukken en weer knippen en plakken.
Het gaat naar omstandigheden goed met mijn lief, het is nu een week geleden dat hij zijn derde chemokuur kreeg, hij begint weer meer praatjes te krijgen. Hij is wel snel moe, en middagdutjes doen is geen overbodige luxe, anders betaalt hij daar de volgende dag de prijs voor, maar hij werkt weer een paar uur per dag wat zijn zinnen verzet. Eten en drinken gaan probleemloos tegen alle verwachtingen in na de bestralingen, dus dat zit ook goed, hij is amper misselijk geweest. Nog een keer een drie daagse chemokuur, maar eerst even op adem komen.
Hij heeft als hij puf heeft nu tijd om lekker naar de Olympische Spelen te kijken, waargebeurde moordseries kijken, en de oude Wallander series op Netflix kijken. Ik heb ze allemaal al gezien toen ze wekelijks op tv kwamen, maar ze blijven leuk.
Ben benieuwd hoeveel schade de aankomende storm veroorzaakt, dochterlief kwam gistermorgen een schuttingdeel tegen op het fietspad op weg naar werk, gelukkig lag hij al plat, pfff je moet er niet aan denken dat je zoiets tegen je aan krijgt. Als de aankomende storm vandaag over het land raast is ze gelukkig alweer klaar met werken. Ik hoop dat onze andere spruiten ook veilig thuis zijn vanmiddag, ik heb het voor de zekerheid toch maar in onze groepsapp gezet van de storm, voor het geval ze geen nieuws volgen. Het is nu al flink aan het waaien, en uitgerekend vandaag worden de papiercontainers geleegd, hopelijk zijn ze hier voor de storm losgaat.
De gestreken lap pitjeskatoen was koud op de tekening vastgespeld toen Sherlock er bij kwam zitten. Hij moest en zou er zijn zegen over geven, en hij was zo kroelerig
dat ik de vele haren die hij er over verspreide voor lief nam. Dit was zo er af gehaald met de plakrol.
Maar toen ik ging tekenen moest hij wel aan de kant
Eenmaal helemaal op stof getekend stopte ik het weg, de stitch along van CrabappleHill Studio is van start gegaan. Eerder van de week heb ik 5cm grote lapjes uitgezocht voor deze borduurtjes, ik vond een zakje met een mandjes stoffen pakketje waar ik iets van 8 jaar geleden aan was begonnen, maar het was niet zo mijn ding in die kleuren en het zakje kwam in de la van de stoffenkast terecht. Ik heb de lichtste lapjes eruit gevist
en tekende vervolgens alle vogelhuisjes erop en naaide de lapjes op de niet plakkende vlieseline om het doorschijnen van draadjes van de achterkant tegen te gaan, en ook zodat ik het lapje in een borduurring kan klemmen. Het inkleuren heb ik met Inktense gedaan, bedenk me nou dat ik de eerste al ben vergeten deze te fixeren dmv strijken.
en nu ik naar de foto hierboven kijk, zie ik Vilene staan, 😫 dit is een water oplosbare versteviging die dus tussen de stapels gewone niet plakkende vlieseline zat, verdorie. Ik zal zo kijken of ik het verschil goed kan zien, zo ja dan denk ik wel dat ik de vilene los maak van de lapjes. Met het testen van een hoekje waar de Vilene tekst opstond onder de kraan, loste er niks op. Huh. En toen -o blond mens- zag ik het was tekentje van 95 graden, nou ja zeg. Even op internet zoekend blijkt dus dat de Vilene L11 niet wateroplosbaar is, pfew, scheelt me een hoop werk. Goed kijken/ lezen is ook een kunst.
Het borduren was een klein werkje, het was gisteren snel klaar, vandaag doe ik die van gisteren en misschien ook die van vandaag.
Al een paar weken heb ik het kunnen onderdrukken, maar de vrolijke kleuren trokken me zo aan dat ik bezweek onder de druk. Ik heb het over de Crochet Along ‘22, The Harbour Blanket, hier te vinden En vanmiddag kwam de doos voor Jon binnen, bij de wolkast.nl gekocht waar ze het als compleet pakket verkopen. Eerst een proeflapje maken, en dan is het een lekker werkje voor tijdens tv kijken, hoop ik.
De bestralingen bij mijn lief zijn voor nu klaar, na de chemo’s volgen er nog een paar voor het hoofd om mogelijk zwervende kankercellen in de hersenen te deleten; mocht de kleine tumor in de andere long die niet bestraald is niet of onvoldoende te hebben gereageerd op de chemo’s, dan volgen hiervoor ook nog bestralingen. Mijn lief is positief en prijst zich gelukkig dat hij weinig last heeft van de bestralingen op keelpijn na. En dat moet gevierd worden 😆
Ik ging de Orange Upside-Down Cake bakken, weken geleden gezien bij Barbara van Cat Patches, klik hier voor het recept
Ik had drie kleine bloedsinaasappels en een gewone, eerst de gewassen buitenkanten geraspt, en daarna in kwart inch dikke plakken gesneden, deze dikte was een makkie om in te schatten vanwege mijn quilters ogen. Ze liggen hier al in een met dikke laag roomboter ingevette vorm op een bedje van suiker, maizena en een snufje zout
Hierover kwam een waanzinnig lekkere cakebeslag. Na 50 minuten kwam hij uit de oven, het rook zalig, twintig minuten laten rusten in het blik,
losmaken en omkeren,
en nog wat verder afgekoeld heb ik hem bedekt met een laagje abrikozenjam, vloeibaar gemaakt in de magnetron. En hij is zo zalig, niet normaal! Suzanne kwam ons eind van de middag helpen met proeven, zo voor herhaling vatbaar. Uit zelfbescherming heb ik nog een stuk naar Ellie gebracht, en dit smikkelen we vandaag op.
Zin in iets hartigs bakte ik gistermiddag kaas scones, het recept gezien bij Kate, op haar YouTube kanaal The Last Homely House, klik hier. Ik had nog net genoeg geraspte kaas van Slankie in de koelkast liggen, toeval bestaat niet, en een half uur na het plan te hebben gevat, nam ik een hap uit de eerste dampende scone met een likje boter, in mijn FatSecret app had ik al berekend dat 1 stukje 165 Kcal was als je het deeg in zes stukken verdeelde; oei, maar het was het waard, zalig! In het filmpje zegt ze dat ze er nog een theelepel baking powder door doet, maar dit staat niet in de beschrijving van het filmpje waar ze het recept heeft gezet. Ben ik deze keer dus ook vergeten, dus hij is niet zo hoog geworden als de vorige keer dat ik ze maakte, maar het was wel verrukkelijk. Ik heb het recept verder precies op de letter gevolgd, heb dus mosterdpoeder er door gedaan, en een halve theelepel peper (Kate doet er maar een snufje van in) want dat peperige is wel heel lekker vind ik. Je moet ze echt lauwwarm eten (of warm), dus lang leve de magnetron.
Snel een warm stukje naar Suzanne gebracht, even tijd om bij te kletsen; ze had de live feed van de uitvaart van haar tante thuis bekeken, ze had ‘s morgens flink doorgewerkt zodat ze wat eerder klaar was, snel naar huis gefietst en toen mistte ze slechts de eerste vijf minuten. Ze was blij er op deze manier toch bij te zijn geweest, en was net zo emotioneel als de rest.
Bij thuiskomst legde ik de boel klaar om verder te kleuren, liet Jon binnen, pakte nog even mijn mobieltje, draaide me om en Nooooooh
Hij was zich van geen kwaad bewust toen hij met zijn poepertje midden op het werk zijn kopje zat te wassen, ik kon alleen maar hopen dat hij met datzelfde poepertje niet op nat gras had gezeten.
Gelukkig was dat niet het geval, geen natte plekken op de lap, en ik ging snel de vissen kleuren
Er komen nog meer kleuren op de vissen denk ik, ik ga eerst op een proeflapje wat uitproberen.
Het malse regenbuitje kwam gisteravond en vannacht, precies waar ik op hoopte, en de mestkorrels kunnen nu hun werk doen in de grond. En wat ruikt het lekker; middernacht was het even droog en liep ik voordat ik naar bed ging nog even naar een paar Pokestops en gyms en snoof de zoete geur van kamperfoelie op die daar welig groeit over struiken in het plantsoen.
Het was rustig op straat, maar vanaf een uur of drie hoorde ik jongelui op de fiets terug komen van uitgaan en ook heel wat auto’s met gasten zo trots op hun geluidsinstallatie dat de hele buurt moest meegenieten. Huh ik dacht dat de beperkingen er pas vandaag afgingen? Ik ben blij met de vrijheid die er weer is, maar dit heb ik niet gemist.
En hebben jullie de Corona Check app al op je telefoon geïnstalleerd? Ik had hem al gedownload toen ik erover in de krant las, maar vandaag is het me pas gelukt de QR code te krijgen mbv de DigiD app. Lekker hoor, dh heeft de prikken bij zijn huisarts laten doen en het kan een tijdje duren eer die info door de GGD is verwerkt, elke dag even checken. We willen snel weer musea bezoeken, we snakken naar een veilig dagje uit, wie niet hè.
Wie ook snakt naar uitgaan is Sherlock, smachtend kijkt hij hoe Jon het gras besnuffeld, kikkers telt en een spinnetje de weg wijst; met zijn neusje in de schuifpuikier snuift hij alle buitenluchtjes op en roept jammerend naar Jon. En als Jon dan weer binnen is, is het feest. De ene keer ligt Jon onder, en bij het volgende potje worstelen ligt Sherlock onder. Gisteravond zagen we Sherlock als een aapje springend op zijn achterpootjes Jon benaderen om vervolgens vol op hem te springen, 😂 Dit filmpje is van vanmorgen. Krijg je weer geen filmpje te zien? Klik dan hier.
Vandaag ga ik het water kleuren, en daarna de zwarte lijntjes tekenen met een watervaste zuurvrije stift, en dan is de mandala klaar.
