Even wachten tot mijn oren klaar zijn met piepen, en dan duik ik er in, nagenieten van een jaarlijkse feestdag van de bee in Heerle, waar Janny en diens schoonzus Anja ons van 10.00 uur tot 22.00 uur zwaar hebben verwend en vermaakt! De winkel was deze keer omgetoverd tot de noodstudio van “Ik hou van Holland”, en we werden bij binnenkomst gelijk verdeeld in twee groepen, te zien aan de opgespelde oranje lintjes en rood-wit-blauwe lintjes, we mochten zitten waar we wilden, als we tijdens de speelrondes maar even bij elkaar zaten per groep. Als ik het goed heb onthouden hebben we vier rondes gespeeld, plus een vragenronde in de zithoek met het pakje met daarin een steeds sneller tikkende klok.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ulBlYGrvvts]
Het was echt lachen, gieren, brullen! Tussen de speelrondes door konden we ook nog handwerken, en eten en drinken. Er was veel moois te zien 🙂
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=DtifXcxJQBU]
Ik heb aan de Love Entwined gewerkt, één stengel geborduurd (Hungarian braided chain stitch) en een begin gemaakt aan de besjes, needle turn appliqué.
De zwarte lijntjes zijn van de Friction pen, met warmte erbij (strijkbout er boven hangen of met de föhn er over blazen) verdwijnen ze, maar als het goed gaat zitten ze later allemaal precies onder de opgenaaide stofjes, op hier en daar misschien een stukje lijn in ’t zicht, en die blaas ik wel weg.
Het avondeten bestond uit diverse stamppotten met gehaktbal en/of rookworst, en een zalig jusje,
ik koos voor hutspot, omdat ik dit zelden klaarmaak, aangezien ik thuis de enige ben die dit lust, het was super lekker!
Het oranje team won verpletterend, en we kregen allemaal een cadeautje, het andere team kreeg ook een cadeautje, uit een andere mand, maar wel met dezelfde inhoud 🙂
Saskia kwam ’s avonds op het briljante idee om de groepsquilt met vlinders (eigenlijk gemaakt voor een loterij) aan Anja te geven, zodat ze deze mee naar haar huis in Hongarije kon nemen, ze was er helemaal beduusd van toen ik hem mocht overhandigen.
maar ze was er dolblij mee
en daarna was het aanwijzen wie welke vlinder had gemaakt,
het was aan de gezichten duidelijk af te lezen dat dit niet meeviel, aangezien er ’s middags al een aantal dames naar huis was gegaan. Tegen half tien begonnen enkele dames opeens in te pakken, en dat was het startschot voor de rest, ach ja, het was een lange dag geweest, en zo gezellig; hier kunnen we weer lekker op teren. Ik duik er in, mijn oren piepen niet meer.
Categoriearchief: Love Entwined
Verslavende bezigheidstherapie
Met mijn rechter hand gaat het de goede kant op, ik mag het nog niet belasten van de fysio maar moet het wel gebruiken om stijfheid te voorkomen; gebruiken zonder te belasten, dat is bij mij net zoiets als een zak M&M’s kopen, open maken maar dan niets er van eten, zo moeilijk! Langer dan een uur met de scrolpad werken op mijn pc is funest, om maar een dwarsstraat op te noemen, en helaas ging het breien ook nog niet, hierbij kwam toch teveel spanning op de spieren te staan. Dan maar eens even kijken hoe het gaat als ik een steekje borduur.
Oeh dat gaat goed, maar wel stoppen voordat het naar meer smaakt en ik weer teveel doe, de Love Entwined en de My Home or Yours verdwenen weer in de mand, met de gedachte dat ik er nu elke dag een klein stukje aan zou ga werken. Jaja….
Dat was voordat ik gisteren bezweek voor een lief haakwerkje waar heel hakend Nederland van in de ban is. Het is van de Engelse Crochet Along (hier zie je de foto’s van het haakwerk dat al klaar is), maar nu in het Nederlands vertaald en het wordt gedeeld op internet via facebook en de websites van Tertia en Jolanda. Wekenlang zag ik haakwerkjes in allerlei stadia van vordering op facebook en bij blogs voorbij komen, tot mijn weerstand gebroken was (en ik heb al zoveel dat af moet) en ik gewapend met haaknaald nummer vier en een tas vol mooie bollen wol/acryl aan de slag ging.
Het was voor mij echt al sinds mijn tienertijd dat ik heb gehaakt, tenminste, voor zover ik het me kan herinneren, en ik moet er echt inkomen, stokjes, halve stokjes, huh hoe zat dat ook alweer? Met hulp van Facebook, plaatjes uit een Granny Square haakboekje en uitleg van Wolplein en Knuffeldraakje op YouTube kom ik wel uit, en zie, het lijkt echt al ergens op, ook al heb ik de lossen van de opzet niet los genoeg gemaakt, maar dit maakt mij niets uit, in dit dekentje mag wel te zien zijn dat ik al doende leerde. Ik ben al heel blij dat ik aangekomen bij toer 9 nog steeds evenveel steken -193- heb als bij het begin van de rit 🙂
Ik moet het haakwerk echt opzij leggen na een half uurtje, anders blijf ik aan de gang, het is zo leuk om te zien hoe het nieuwe rijtje vordert, en dan wil je ook zien hoe het er uit ziet als het volgende rijtje er tegenaan zit, en voordat je het weet is het half 1 in de nacht!
Jongste dochter zag het haakwerk vorderen en was vol lof, ze vond het er heel leuk uitzien, en liet weten dat ze het ook wel wilde leren; nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd, en een uur later liepen we in de stad een handwerkwinkel binnen om haaknaalden en mooie bollen wol te kopen. Het werden bollen acryl, die haakten heel mooi en soepel weg volgens de winkelier, en Suzanne koos 11 verschillende kleuren uit. Thuis ging ze gelijk aan de slag, ze wilt er een tas van maken (met voering); al het begin is lastig, en zeker de eerste toer na het opzetten van voldoende lossen, maar ze is vastberaden om het te leren, ik ben benieuwd.
Een goed voorbeeld doet volgen! Manlief wilt er niet aan, ook niet toen ik vertelde over deze twee stoere (skileraren) mannen
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=qe7VuGIlG5c]
En om met nog een filmpje te eindigen; Loki had een paar weken geleden een muisje gevangen ,
en Zopje laat aan Loki zien hoe grote katten spelen met dode muisjes
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=exFUfAUuesI?list=UU0KH0SWHlbXiUADK5SNlVUw]