Categoriearchief: Life is Beautiful

Kleurles

Begin van de maand ging ik op een zondagmorgen naar Quiltshop Leur om een workshop te volgen, Jeltje van Essen van 100Rozen ging ons het op stof inkleuren met watercolorpotloden leren, zoals gedaan bij de borduurwerkjes van Anton Pieck. Op deze facebookpagina zag ik hele mooie foto’s van het werk van Jeltje en haar leerlingen, en ik was toen gelijk verkocht, net als mijn moeder.
Het was een leerzame ochtend en het was heel gezellig, het was haast een reünie, zoveel bekenden en vage “hoe heet je ook alweer” kennissen. ?

We moesten eerst aan de slag op een meegenomen lapje katoen, een tekening verzinnen en inkleuren met de Derwent potloden, de kleuren instampen en dan heel lichtjes bevochtigen, we zaten allemaal met rode wangen en muisstil te werken.

Aan het eind van de ochtend was het kleurwerk klaar en hadden we nog even tijd om de quilt te bewonderen, klik op de foto hieronder om in het album te komen van de quilt

Wat een mooie tekeningen en borduurwerkjes zitten er in deze quilt, (patronen zijn los te koop bij 100rozen) mijn moeder heeft als proef eentje ingekleurd met Crayola vetkrijtjes, en die kleuren blijven na fixeren ook heel mooi zitten in de was.
Thuis heb ik het lapje eerst gewassen om te zien of de kleuren goed bleven zitten, ik besloot na het zien van de nu al verbleekte kleuren

dat ik bij het borduurwerklapje de kleuren wat dikker zou gaan aanzetten. Jeltje had ons gewaarschuwd dat de kleuren er na iets van tien wasbeurten uit zouden zijn, en dan bleef de kleur van het gekochte patroontje gelukkig nog wel te zien.
Het inkleuren ging lekker, net als het borduren, ook al ligt mijn tempo erg laag om mijn pols te ontzien. Een normaal mens doet dit in een dag denk ik.
de kat was grijs en heb ik lekker zwart gekleurd, anders kreeg ik mot met Zipje, Zopje en Loki
het is nog steeds niet klaar, het borduurwerk ligt al bijna een week stil 🙁
Piek op dak
Tussendoor was ik ook nog aan de LIB blokjes bezig, ik heb er weer eentje af

de tekst voor een deel geborduurd in een almaar donker wordende auto, toen ik even als taxi fungeerde en moest wachten. Gelukkig had ik een telescope lampje bij me, en met de uiteinde op mijn schouder onder mijn bh bandje gestoken
LIB lamp
kon ik toch nog wat zien
LIB2
maar dat het niet optimaal was bleek later wel, ik ben gestopt na het woordje “will” . Ik laat het gewoon zitten, hoort er allemaal bij.

Drukke potjes

Afgelopen bee was ik verder gegaan met de pottenblokken, een UFO van vele jaren geleden, het plan was om met 12 blokken te stoppen en er een klein quiltje van te maken. Maar wie zich ooit aan een pottenquilt heeft gewaagd, weet dat het moeilijk is om te stoppen want je kan alles in een potje stoppen, en ik heb zoveel geschikte vullingen voor potjes. Help.
Twee blokjes gemaakt op de laatste bee,
en afgelopen week ben ik thuis verder gegaan.

Dat ik niet genoeg van hetzelfde zwart heb maakt me niets uit, het zal met zo’n drukte echt niet opvallen, dus the sky is the limit, en ook die zit er al in! De teller staat op 18, waarvan er 5 nog geen dekseltje hebben. Onder de douche bedacht ik me dat ik de plankjes van een andere stof ga maken, dus niet alles zwart, zou dit een leuk babyquiltje maken? Of toch beter eentje voor een kleutertje. Ik kan natuurlijk ook een ander iets op de schappen zetten, een auto of een pop, oh met losse beentjes die dan over het randje bungelen, ha, dat is een leuk idee!

Op de dinsdagavond bee is ook zoveel moois te zien, hier foto’s van afgelopen maand.
Een quilt voor Coba’s kleinzoon
Franka-denk ik- met haar borduurwerk

Gehaakt wordt er ook, zijn deze rondjes niet schattig?

Jeanne showt haar borduurwerkje,

een hele oude die ze eindelijk heeft afgemaakt

een loper
Twee weken eerder was hij nog zo

haakwerk van Tilly, of heeft ze dit gebreid?
Stonefields blokje in wording, een BOM van Susan Smith uit 2014,

Even foto’s checken voordat er aan een babytruitje gebreid gaat worden, en Lorene appliqueert er lustig op los, ze is ook bezig met Stonefields

Een prachtige sjaal bijna klaar
een week eerder lag deze er
Stitcheries van schattige uiltjes
en ondergetekende rommelt ook nog wat aan de LIB, van 2010 een BOM van Heleen Stubbings van Hugs ’n Kisses, hier kan je een tutorial van haar vinden over hoe je de blokjes na het borduren kan verwerken dmv lijmstift en zulks. Het patroon is te koop bij Wietske, kijk in de linker kolom van haar blog het staat niet in haar webwinkel, dus gewoon een email naar Wietske sturen is het beste denk ik.
Vanavond ga ik verder aan de pottenblokken, even de dekseltjes afmaken.

Onderhoudsbeurtjes

Tijdens het doorquilten voor iemand anders (het roze is een proefquiltje om het motief te oefenen)

sloeg op Koningsdag de naaimachine vast, het onderdraad was gebroken en met het spoelhuis uitnemen zag ik de oorzaak: het metalen inlegzooltje in het spoelhuis was verschoven en zat met een stukje bijna dubbel gevouwen klem in het gat. De functie van dit zooltje -zo vernam ik later- is zorgen dat het spoeltje ietsje opwipt waardoor het er makkelijker uit te pakken is, en zonder dit inlegzooltje kan je ook naaien/quilten. Wist ik niet, dus ik boog het deeltje zo goed en kwaad als het kon om
(zie het boogje links waar het nog opwipt) en legde het op zijn kop terug in het spoelhuis, de quilt moest immers zo snel mogelijk af. Voor de zekerheid toch maar een afspraak voor een onderhoudsbeurt gemaakt bij Rijkers in Veghel, en gisteren was het zover.

Bij Rijkers kan je op de onderhoud wachten (op afspraak) en de dame in de winkel zei dat de naaimachine tegen 12 uur klaar zou zijn. Ze nam mijn telefoonnummer op, ik kreeg een bonnetje, en toen ik de winkel weer uitliep zag ik dat er een parkeerplaatsje op het terrein van de winkel leeg was gekomen, dus verplaatste ik mijn auto, dat scheelde toch al gauw een paar euro aan parkeergeld. Eerst lekker de stad in, maar helaas was bijna alles dicht, ook de stoffenwinkel tegenover Rijkers 🙁 , dus ging ik naar de brasserie Hoogh Bezoeck, halverwege even schuilen voor een milde regenbui. Ik nam bij de brasserie plaats aan het raam, bestelde een appeltaartpuntje, nou ja, puntje….

het bordje was maat ontbijtbord; gelukkig was het grootste deel appel en was het deeg knapperig en dun, en buiten waren werklui bezig twee joekels van zonneschermen tegen de gevel te plaatsen. Het begon steeds harder te waaien, de schermen werden af en toe flink opgetild door de wind, waarop de mannen gehaast de schermen in lieten rollen om even later weer uit te rollen, want de klus van afstellen moest nog geklaard worden. De eigenaresse van de zaak had het druk met het rechtop zetten van omgewaaide vaasjes bloemen buiten op het terras, en op een gegeven ogenblik schoof het reclamebord van de zaak voorbij, tegengehouden door een werkman. De sluizen gingen open en een plensbui van jewelste volgde, waarop de eigenaresse met jas aan gehaast alle stoelkussens en vaasjes met bloemen naar binnen bracht. Eenmaal gestopt met regenen gingen de werkmannen verder met het afstellen van de schermen, ik zag af en toe de paniek in hun ogen als de wind er weer vat op kreeg, mijn boek bleef amper aangeroerd naast me op tafel, het leek wel een slapstick.

Aart had me getipt voor hun lekkere kaassoep in een harde Italiaanse bol,

en het was een complete maaltijd, even een gevecht met mes en vork om het brood in stukken te snijden, en toen was het smullen maar! Zware regenbuien hielden me even binnen, en zo liep ik pas tegen 1 uur bij Rijkers naar binnen, de naaimachine was schoongemaakt e nagekeken, er was niks mis mee, ik kocht het voetje van de maand (met korting), een rimpelvoetje

bij het afrekenen vroeg de baas of de rode Volvo op hun parkeerplaats van mij was. Ja dus. En toen bleek dus dat ik een klant had ingesloten (de auto’s staan in 2 rijen naast/achter elkaar) en dat haar auto daar wegkrijgen heel veel werk was geweest. Ik schaamde me diep, en blijkbaar was het me aan te zien, lachend zei hij dat ik de volgende keer mijn autosleutels gewoon bij hun achter moest laten, en met een: “Zal ik zeker doen, nogmaals sorry.”, wist ik niet hoe snel ik weg moest wezen.

Op weg naar Best, want daar zit de quiltwinkel De Quiltsteek, van Corry van der Aa; ik was er nooit eerder geweest maar was door Corrie uitgenodigd toen ze las dat ik naar Veghel ging. De wind blies niet alleen mijn auto maar ook veel takken en zelfs bomen over de weg, het was echt aan het spoken, en na de afslag (Best-West) bijna bij de winkel aangekomen moest ik uitkijken voor deze overstekende boom.

Mijn navigatiesnol stuurde me het erf van een boerderij op, het juiste adres zo bleek wel; binnen in de Quiltsteek was het gezellig, met maar 3 dames aanwezig vanwege het weer en de dag (5 Mei waardoor veel mannen ook vrij waren)

het was er lekker warm, de soep stond al op 🙂
Naast lapjes kijken en kletsen werd er ook nog gewerkt, ik had mijn Life is Beautiful meegenomen, maar de steekjes klein en regelmatig krijgen lukte me niet zo goed, het autorijden met de harde rukwinden ging ten koste van mijn pols, ik kreeg tijdens het borduren steeds kramp. Anita was geconcentreerd bezig met haar BOM (elke week twee gratis patroontjes van een quilt welke naam me is ontschoten)

Hieronder worden even de agenda’s naast elkaar gelegd om afspraken te maken, links Anja en rechts Corry

De foto’s zijn gemaakt met mijn iPhone, dus niet van beste kwaliteit, maar het is om een indruk te krijgen, dat wat je zo ziet is in het echt nog mooier, de enorme hoeveelheid stof was indrukwekkend, wauw, ik wist niet waar ik eerst moest kijken.

zien jullie ook dat snoepje van een cheaterfabric onder de rollen op de kast?
Helemaal mijn smaak, ideaal voor achterkant, of dekbedhoes,

Mooi hè?

deze stoffen bleven aan mijn vingers plakken

de dames keken me geschrokken aan toen ik de rollen bij mijn gezicht hield met de vraag of deze kleuren me staan, je gaat toch geen kleren maken van quiltstoffen? Oh jawel!

Deze waren in de aanbieding, en zo heb ik over een tijdje twee bloesjes voor samen 40 euro , dat is niet veel geld voor zo’n mooie kwaliteit. Een vermoeiende autorit naar huis volgde, waarbij de hele rit continue aan mijn auto werd geduwd en getrokken, heen en weer geschud en soms was het zicht door plensbuien zo slecht dat iedereen niet harder dan 60 km per uur reed. Wat was ik toe aan koffie bij thuiskomst. Toen ik naar bed ging waren ze al gewassen en gedroogd met mooie bloesjes in het vooruitzicht, en de restjes gaan later in een quilt 🙂

Life is Beautiful

Op zoek naar meer nog niet afgemaakte quiltprojecten kwam ik na twee dagen koortsachtig zoeken het zakje met 11 redworkjes tegen van de quilt waar ik in September 2012 aan was begonnen;
Het strijkpatroon met bijhorend boekje had ik in 2011 gekocht bij Aztec Rose in Zwijndrecht, er waren toen veel dames met deze quilt bezig, en niets is zo aanstekelijk als mooie foto’s geshowd door enthousiaste quilters. Mijn moeder was er ook weg van, en waar ik voor rood DMC garen koos, ging zij gelijk met verschillende kleuren aan de slag, zo mooi ook.
Ontwerpster Helen Stubbings van Hugs ’n Kisses geeft hier uitleg over de quilt-as-you-go methode welke ze hanteert bij het afmaken van deze quilt. Op de blog van Cat Patches zie je deze quilt in zwart/geel, heel verrassend!
Even de designwand schoonmaken voordat ik er witte lapjes tegenaan plak, het ziet er niet uit!

Drie volle plakrolvellen verder zitten ze op een schone muur, de blauwe lijnen gaan er uit in de was, dit is de afdruk van het strijkpatroon. Wil je gelijk naar mijn fotoalbum om ze groot te kunnen bekijken, klik dan hier

Mooi hè? Hier en daar lijkt het rode garen wat uit te lopen 🙁 , ik denk dat de handjes wel erg klam waren toen ik aan bepaalde blokken werkte, maar dit gaat er vast wel uit tijdens het wassen met colorcathers en een schepje Vanish.

11 van de 32 blokjes af, ik heb dus nog wel heel wat te doen, waarom ik er niet achter elkaar aan heb gewerkt? Waarom is de aarde rond? Ik stuiter nou eenmaal graag van het een naar het ander, de ene quilt maak ik binnen drie weken of drie maanden af, een andere quilt heeft drie jaar nodig, of zelfs meer. Het is niet dat ik hem dan niet meer mooi vind, maar ik ben er dan op dat moment een beetje op uitgekeken, misselijk gegeten als bij een zak zoete dropjes die je in een middag naar binnen werkt en er dan een jaar genoeg van hebt. Ik voel me totaal niet schuldig dat ik ergens aan begin en het niet afmaak voordat ik iets anders begin, het is een hobby en geen aangenomen werk.

En smaken kunnen veranderen, soms ben je aangestoken door een groep en ga je geënthousiasmeerd mee met de flow, en het moment dat je de flow even niet kan bijhouden en je als achterligger tegen de drillende, heen en weer wiegende achterwerken aan zit te kijken komt de zelfreflectie:
wil ik dit avontuur afmaken, of vind ik het zo wel mooi geweest? Dan maar een kleine quilt van de gemaakte blokken maken? Maar voor deze LIB blokken is dit is een typisch geval van “wat in het vat zit verzuurt niet”, en gaat het lekker mee in een tasje naar een bee, of als ik ergens lang moet wachten.

Geen idee of ik hem naar het voorbeeld van de ontwerpster ga maken (beetje druk), of dat ik er een eigen draai aan geef, zoals hieronder, maar dan met allemaal verschillende rode of andere effen gekleurde bow-tie blokken, wat het weer veel rustiger maakt. We zien wel.
photo IMG_1104.jpg Oei, deze bow-tie moet ook nog ergens liggen als top, neeeee niet nóg een UFO!

Op rolletjes

Als TUWV-er (tijdelijk uithuizig werkende vrouw) is het vroeg opstaan, zodat ik voordat ik de deur uit ga ~~nog kan facebooken, wordfeuden, blogs lezen en ruzzle spelen~~ een beetje huishoudelijke klusjes kan doen, en dan na een autoritje aan de slag kan gaan. Het werk is geen straf hoor, ik help mijn lieve quiltvriendin Dorry met snijden van stoffen voor pakketjes (in ieder geval tot haar vaste hulp weer terug van vakantie is ), maar vanmorgen even niet. Er was bee en onder het mom van “de boog kan niet altijd gespannen zijn” schoven we lekker aan,

gezellig een naaldje meeprikken, genieten van de verhalen, af en toe een aarbeitje naar binnen schuiven en vooral nog een keer proeven of die koekjes die ik gisteravond vlak na het avondeten had gebakken wel echt zo lekker zijn, oh jawel. En dit alles werd met de nodige kopjes koffie weg gespoeld. Hier het recept

Daarna gingen we weer hard aan de slag, helemaal ‘flieft’ ben ik op deze patroontjes en de stofjes zijn om te smullen! Er is nog plaats op de BOM zie ik nu klik hier, oh ik ga me lekker opgeven 🙂 als zijnde een vervroegd verjaardagscadeau; ik ben gek op stitchery quilts!

tot het tijd was voor het ritje naar huis, wat voor het onnodige gemopper van mijn kant zorgde ; “Rijd nou toch door man” , als weer iemand het nodig vond om met 90 km p/uur in te gaan halen en daarna ook nog steeds links te blijven rijden daar waar je 130 mocht, en nee, dit waren geen vrachtwagens. Vandaag waren het vooral onze zuiderburen die behoorlijk aan het onthaasten waren, en met een ‘don’t worry be happy’ blik achter het stuur zaten, de meesten met een mobieltje in de hand tegen het gezicht gedrukt -de zijkant van het gezicht, dat dan weer wel-.

Bij thuiskomst trof ik een pakketje aan, hoera, van Marion gekregen, gewonnen op facebook, en ik ben hier zo blij mee, zo mooi en praktisch, ik heb het gelijk al in gebruik genomen, helemaal happy! *Ü*

En hoewel ik een zoon hebt die heel graag, goed en vrijwillig kookt, is lekker makkelijk aan tafel aanschuiven voor mij er de afgelopen 2 dagen niet meer bij, want hij heeft werk. “Nou is het eindelijk mooi weer, en zit ik hele dagen binnen, te werken!”, hoorde ik hem in de kamer tegen zijn vader zeggen (ik was in de keuken op dat moment), maar zijn stem klonk niet echt alsof hij het heel erg vond, en toen hij de trap op liep zei hij hardop tegen zichzelf: “Maar anders zat ik met mooi weer hele dagen binnen te gamen, dus eigelijk maakt het niet zoveel uit.”

Na het eten is het quilttijd, en of dit nou thuis is of op de bee, de avond is voor ontspanning, maar wel met wapperende handjes; kijk, hier begon ik maandag aan op de ene bee, werkte er dinsdagavond aan op de volgende bee, en vanmorgen afgemaakt op weer een andere bee, het leven is goed.

Of ik kan voor het slapen gaan manlief dit laten zien,

het gaat zo lekker, maar meer dan 4 blokjes op een avond quilten lukt me niet, dus of het klaarkomt deze week… ik weet het niet. Ik ben in ieder geval op de helft. Nee, ik teken op het middenrondje na niks van de krans af, was het wel van plan, maar besloot dat ik gewoon maar beter mijn best moet doen om het regelmatiger te krijgen. Foto is gemaakt met de avondzon strelend langs de quilt, die is ook verliefd hierop.

Gisteravond op de bee in Heerle bij Janny was het een gezellige drukte, Janny was bezig alle vlinders van voelsprieten te voorzien, Tilly showde haar blackwork (uitgerekend nu had ik mijn digi niet bij me 🙁 ), met werkelijk prachtig borduurwerk, en met de namen van al haar kleinkinderen in de rand
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=28Z5U_g9sVM]
Miranda trakteerde op heerlijke zelfgebakken cupcakes met een topping van roomkaas met citroen en suiker, en bij het volgende bakje thee kwam Bianca langs met zelf gemaakte .. tja hoe zou ik het noemen, snoepblokken, in Amerika zouden ze het candybars noemen, denk ik. Denk aan Snikkers, maar dan zonder chocoladejasje en noten en met knispers er in.

De vullingen sprongen bijna uit mijn kiezen bij de geur alleen al, maar crimineel lekker, niet normaal! Recept voor een kleine portie (ik denk voor een stuk of 10 stukjes) :

1 eetlepel melk opwarmen, hierin 200 gram caramel (Lonka fudge) al roerend smelten
pan van het vuur.
3 Eetlepels pindakaas hier door roeren.
En ten slotte Cornflakes 2,5 kopje erdoor heen roeren
In een vierkant blik storten (ongeveer 2 cm dikke laag) en op laten stijven. En dan in blokjes snijden.

Ik denk dat ik morgen maar op de fiets naar Tilburg ga, om al die kalorien kwijt te raken, een auto zoals de Flinstones hadden zou ook wel schelen, het was niet voor niets dat Wilma en Betty zo graatmager waren! Yabba daba doo!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=2PPf3aaZmUw]