Voordat ik de banen van een inch kon quilten, moest ik het wel aftekenen met een kalkpotloodje, en ik begon steeds met meten waar de baan haaks op de vorige baan grensde.
Het valt dan op het laatste korte stukje niet op als dit korte baantje veel minder breed is als het zo uitkomt
Het was een klus, en dat vroeg om een stevige lunch, mijn guilty pleasure, pindakaas en Nutella, dit moet ik niet elke dag doen
Dubbel klappen en smullen maar, en daarna met verse energie verder aan de laatste rand.
Je weet dat als je begint met quilten dat je het onderdraad naar boven haalt, draadjes vasthoudend aanhechten met een paar kleine steekjes en dan gas geven. Maar als ik niet wil dat er aan de voorkant afgeknipte draadjes te zien zijn, haal ik niet het onderdraad naar boven, maar het bovendraad naar onderen
Je houdt de uiteinden goed vast terwijl je aanhecht en gas geven maar, en opeens heb je de laatste driehoek gevuld met banen. Met een tevreden zucht draaide ik de quilt om, om de loshangende draadjes weg te knippen, en zag dit ?
Het was gelukkig alleen maar de achterkantstof van de rand die er toch afgeknipt ging worden, dus knipte ik heeeeel voorzichtig vlak naast het stiksel zonder in de quilt te knippen, stel je voor ?
en kon zo stukje voor stukje voorzichtig wegtrekken zonder dat ik tractie op het stikwerk uitoefende
Klaar
Het ziet er fraai uit, zo’n rand met happen er uit ??
En dan is hij echt klaar, tevreden over het eindresultaat, en lekker hoor dat het zo mooi glad erbij ligt.
Maakster quilt: Marte delCroix
Quilt: Life is Beautiful
Ontwerp: Helen Stubbings
Tag archieven: Life is Beautiful
Pickwickbee
Wat voor een weer het buiten ook is, binnen is het altijd gezellig en warm, soms een beetje te als de zon op het zijraam brandt, maar we kijken er allemaal altijd weer naar uit om te gaan. De meesten zijn even van het Anton Pieck borduren afgestapt, verandering van spijs doet eten, en zijn met eigen borduur-/handwerkjes bezig. Geweldig toch? Zo blijft deze bee in stand ook lang nadat de laatste prent eruit is geperst, want ja, het voelt wel als een bevalling, sommige prenten zijn echt groot, die waar ik mee bezig bent is ongeveer de helft van de grootste prent, groot is niet altijd beter. Hier laat ik Agaath zien wat ik al af hebt,
en we kijken peinzend, want hoe maak je van deze plus later nog een joekel een beetje een leuke opstelling? Deze twee grote naast elkaar, de hele grote er onder en een kleintje daar weer onder, of toch nog een andere erbij om die hele breedte te halen? Of die hele grote apart laten. Oh ik ben hier nog wel een jaar zoet mee.
Over groot gesproken, wat te denken van die mergpijpen die Monique op tafel had gezet, Corry durft het als eerste aan om haar tanden er in te zetten, en wat zijn ze lekker!
Hennie knauwt hier snel een hap weg, geen foto’s maken van etende mensen is lastig te doen op een bee, en Marry showt haar blokjes, de Lily challenge van het Klossie.
Hennie is lekker bezig met de Life is Beautiful blokjes, ze borduurt zo fijntjes en mooi
en ze is aan de vogeltjes-hype begonnen van Janine ; de mallen zijn ondertussen volgens mij in elk zichzelf respecterende quiltwinkel te koop.
Marry heeft ook een paar vogeltjes geappliqueerd,
nou ja, het is al een volière vol, ze zijn zo schattig!
was dit blok nou ook nog van jou Marry? Vogeltjes met huisje van Agaath.
Wel dit schattige mugrugje van de workshop van Jeanneke is beeldig met dat manneke
Accu leeg, hoe zou dat nou komen 😉 gelukkig had ze nog een volle bij zich.
Ze heeft zoveel foto’s gemaakt (die ik ook mocht gebruiken) bv deze waar ik op mijn mobieltje druk zocht naar het voorbeeld uit het prentenboek (leuke actiefoto van Agaath en Corrie)
Agaath houdt hier haar borduurwerkje op, je ruikt de lavendel haast.
Het dienblaadje komt van de Action, meen ik opgevangen te hebben.
ik was mijn iPad vergeten om mijn kleuren te kunnen uitkiezen, dus dat ging toen vanaf een klein beeldschermpje, iets is beter dan niets.
Corrie is ook met de Postkoets bezig, ze vult de wielen in met oranje
Ik ben begonnen met de paarden
Agaath showt hier haar Anneliefs “Winterse hexjes” project met haar ogen dicht, verdikke, de enige foto die ik van haar met haar hexjes nam
maar gelukkig kreeg ik deze van Marry
Jeanet en Agaath bogen zich toen over het borduurwerk van Jeanet, van Merkwaardig klik en kijk naar “merkwaardig motief per maand”. Jeanet zei dat ze het niet precies gaat doen volgens het patroon, maar haar eigen invulling er aan geeft, dat maakt het zo persoonlijk, zo uniek.
ze werkt met zijden borduurgaren, wederom, ik hoop dat ik dit goed heb gehoord, het is soms net een kippenhok haha, we zijn stil als we eten
mooie kleuren he, Jeanet zei dat de glans ook zo mooi was,
Monique staat opeens met wat moois in haar handen
oei, heb ik wat gemist?
Ze laat de Amish borduurwerken zien die ze als patroon verkoopt, klik op onderstaande foto en je komt bij het patroon aan.
Oooh houd me vast, elke keer als ik deze quilt zie gaat het zo kriebelen.
De tijd vloog weer om, en werd er data geprikt voor de komende maanden.
Drukke potjes
Afgelopen bee was ik verder gegaan met de pottenblokken, een UFO van vele jaren geleden, het plan was om met 12 blokken te stoppen en er een klein quiltje van te maken. Maar wie zich ooit aan een pottenquilt heeft gewaagd, weet dat het moeilijk is om te stoppen want je kan alles in een potje stoppen, en ik heb zoveel geschikte vullingen voor potjes. Help.
Twee blokjes gemaakt op de laatste bee,
en afgelopen week ben ik thuis verder gegaan.
Dat ik niet genoeg van hetzelfde zwart heb maakt me niets uit, het zal met zo’n drukte echt niet opvallen, dus the sky is the limit, en ook die zit er al in! De teller staat op 18, waarvan er 5 nog geen dekseltje hebben. Onder de douche bedacht ik me dat ik de plankjes van een andere stof ga maken, dus niet alles zwart, zou dit een leuk babyquiltje maken? Of toch beter eentje voor een kleutertje. Ik kan natuurlijk ook een ander iets op de schappen zetten, een auto of een pop, oh met losse beentjes die dan over het randje bungelen, ha, dat is een leuk idee!
Op de dinsdagavond bee is ook zoveel moois te zien, hier foto’s van afgelopen maand.
Een quilt voor Coba’s kleinzoon
Franka-denk ik- met haar borduurwerk
Gehaakt wordt er ook, zijn deze rondjes niet schattig?
Jeanne showt haar borduurwerkje,
een hele oude die ze eindelijk heeft afgemaakt
een loper
Twee weken eerder was hij nog zo
haakwerk van Tilly, of heeft ze dit gebreid?
Stonefields blokje in wording, een BOM van Susan Smith uit 2014,
Even foto’s checken voordat er aan een babytruitje gebreid gaat worden, en Lorene appliqueert er lustig op los, ze is ook bezig met Stonefields
Een prachtige sjaal bijna klaar
een week eerder lag deze er
Stitcheries van schattige uiltjes
en ondergetekende rommelt ook nog wat aan de LIB, van 2010 een BOM van Heleen Stubbings van Hugs ’n Kisses, hier kan je een tutorial van haar vinden over hoe je de blokjes na het borduren kan verwerken dmv lijmstift en zulks. Het patroon is te koop bij Wietske, kijk in de linker kolom van haar blog het staat niet in haar webwinkel, dus gewoon een email naar Wietske sturen is het beste denk ik.
Vanavond ga ik verder aan de pottenblokken, even de dekseltjes afmaken.
Volgend feestje
Wat hadden we het zwáár op de bee dinsdagavond, eerst moesten we het door mij gebakken en heerlijk luchtige citroen-wolkentaartpuntje opeten, ik trakteerde vanwege het feit dat we ons huis hebben verkocht en weer terug in ons oude huis wonen 🙂
Op! Bij deze taart moet je snel wezen om een foto te maken.
En bij de volgende mok thee deelde Jeanne het appel-ananas(jam)taartpuntje van Ria uit, 
het was allemaal zo lekker! Met alle geklets en gesnoep vloog de avond om, het was ook een productief avondje, Ria was met speciale malletjes bezig aan een soortgelijkig quiltje als dit 
en aan de andere kant van me zat Diana die een blok met Chineesjes aan het maken was, je moest wel heel veel fantasie hebben om het te zien,
maar bij de quilt uit het tijdschrift was het wel duidelijk.
Mijn uiltje kwam klaar, nu de tekst nog, gedeelten hiervan zijn verbleekt tot haast onzichtbaar, dus dat moet ik even overtekenen. Onderstaande foto met tekst kwam op facebook voorbij, fotograaf onbekend.
Life is Beautiful
Op zoek naar meer nog niet afgemaakte quiltprojecten kwam ik na twee dagen koortsachtig zoeken het zakje met 11 redworkjes tegen van de quilt waar ik in September 2012 aan was begonnen;
Het strijkpatroon met bijhorend boekje had ik in 2011 gekocht bij Aztec Rose in Zwijndrecht, er waren toen veel dames met deze quilt bezig, en niets is zo aanstekelijk als mooie foto’s geshowd door enthousiaste quilters. Mijn moeder was er ook weg van, en waar ik voor rood DMC garen koos, ging zij gelijk met verschillende kleuren aan de slag, zo mooi ook.
Ontwerpster Helen Stubbings van Hugs ’n Kisses geeft hier uitleg over de quilt-as-you-go methode welke ze hanteert bij het afmaken van deze quilt. Op de blog van Cat Patches zie je deze quilt in zwart/geel, heel verrassend!
Even de designwand schoonmaken voordat ik er witte lapjes tegenaan plak, het ziet er niet uit!
Drie volle plakrolvellen verder zitten ze op een schone muur, de blauwe lijnen gaan er uit in de was, dit is de afdruk van het strijkpatroon. Wil je gelijk naar mijn fotoalbum om ze groot te kunnen bekijken, klik dan hier
Mooi hè? Hier en daar lijkt het rode garen wat uit te lopen 🙁 , ik denk dat de handjes wel erg klam waren toen ik aan bepaalde blokken werkte, maar dit gaat er vast wel uit tijdens het wassen met colorcathers en een schepje Vanish.
11 van de 32 blokjes af, ik heb dus nog wel heel wat te doen, waarom ik er niet achter elkaar aan heb gewerkt? Waarom is de aarde rond? Ik stuiter nou eenmaal graag van het een naar het ander, de ene quilt maak ik binnen drie weken of drie maanden af, een andere quilt heeft drie jaar nodig, of zelfs meer. Het is niet dat ik hem dan niet meer mooi vind, maar ik ben er dan op dat moment een beetje op uitgekeken, misselijk gegeten als bij een zak zoete dropjes die je in een middag naar binnen werkt en er dan een jaar genoeg van hebt. Ik voel me totaal niet schuldig dat ik ergens aan begin en het niet afmaak voordat ik iets anders begin, het is een hobby en geen aangenomen werk.
En smaken kunnen veranderen, soms ben je aangestoken door een groep en ga je geënthousiasmeerd mee met de flow, en het moment dat je de flow even niet kan bijhouden en je als achterligger tegen de drillende, heen en weer wiegende achterwerken aan zit te kijken komt de zelfreflectie:
wil ik dit avontuur afmaken, of vind ik het zo wel mooi geweest? Dan maar een kleine quilt van de gemaakte blokken maken? Maar voor deze LIB blokken is dit is een typisch geval van “wat in het vat zit verzuurt niet”, en gaat het lekker mee in een tasje naar een bee, of als ik ergens lang moet wachten.
Geen idee of ik hem naar het voorbeeld van de ontwerpster ga maken (beetje druk), of dat ik er een eigen draai aan geef, zoals hieronder, maar dan met allemaal verschillende rode of andere effen gekleurde bow-tie blokken, wat het weer veel rustiger maakt. We zien wel.
Oei, deze bow-tie moet ook nog ergens liggen als top, neeeee niet nóg een UFO!