Op een quilt hoort een label, tenminste, als je de quilt ooit ergens in een winkel of tentoonstellingsruimte wilt ophangen, en het is ook handig voor jezelf als je wilt weten wanneer je de quilt hebt gemaakt. Voor de gezellige ‘Stitch a little, talk a lot’ quilt die in Mei op de tentoonstelling in Etten-Leur komt te hangen heb ik een foto van de quiltdames verkleind en gewoon op witte popeline geprint, (popeline heeft een hele fijne dichte weving net als batik, en hierdoor komt de tekst en foto scherp afgedrukt). De stof had ik op maat geknipt op freeserpaper gestreken, en dit ging zo de printer in na een schietgebedje. Het ging hierna tien tellen onder de hete strijkbout ter fixatie. Deze quilt zal niet vaak gewassen worden, dus ben ik niet zo bang van verblekende tekst of foto.
Ik had al eerder al alle gegevens op de achterkant geschreven met een micron pigmapen, het label is voor de duidelijkheid.
Nog even de speldenkussentjes gevuld, nee, het ligt niet aan je ogen, de foto is wazig.
de oogjes van de kat heb ik met mettler machinaalborduurgaren geborduurd, en klaar is deze quilt
Voor de ‘My Home or Yours’ quilt zat bij het patroon een label op papier getekend, dus snel overgetrokken op stof, en nadat het huisje erop zat met needleturn appliqué, jawel, wilde ik voordat ik de tekenlijntjes ging borduren toch ook maar de tekst er opzetten. Spellingsfout in de naam van Lynette werd gecorrigeerd, beetje slordig maar daar zou ik me met een krul wel uit hebben kunnen borduren. Maar toen ik daarna My Homo schreef en van de o een e maakte en zag hoe rommelig dit er uit zag,
had ik hier zo de pee in dat ik niet eens wilde proberen dit te verbloemen met een krul in de o. 🙁 Volgende keer eerst alles op stof schrijven, en dan pas appliqueren, of een uitwisbare pen gebruiken.
Terwijl de quilt gewassen en gedroogd werd (hier ligt hij kleddernat na een korte bonte 30 graden was met 600 toeren centrifugeren op de grond in een kamertje met de deur dicht te drogen)
heb ik maar een simpele label geprint, en het er op genaaid. Natuurlijk kon ik ook hier mezelf weer betrappen op een fout slordigheid, want ik kwam er pas achter dat ik hem op zijn kop had vastgenaaid toen hij vast zat. Een label met hindernissen zullen we maar zeggen.
Tag archieven: My Home or Yours?
Lekkerrr
Je kunt wel zeggen dat het deze week lekker ging, erg lekker, want kijk hier eens:
Dat is toch te erg voor woorden, is er alweer een quilt af! Hij hangt nog niet mooi naar mijn zin, verkeerde latjes er in en nog niet gewassen en platliggend laten drogen, maar je weet hoe het gaat, veel te ongeduldig enthousiast om te wachten met het te laten zien.
Na het sandwichen heb ik eerst alle blokken in de ditch gequilt om vast te zetten,
het plan was om ook rond de rode sashings in de ditch te quilten, maar dit werd helemaal niet mooi zag ik toen ik halverwege was 🙁 uithalen is niet mijn meest favoriete werkje, en daarna ben ik met een krul/blaadje patroon over de rode en bloemerige stroken rond deze blokjes gegaan, op de achterkant is het goed te zien
Het in de borduurblokjes langs de borduurlijntjes quilten was een geconcentreerd werkje, ik deed ongeveer een kwartier over 1 blokje; langer dan drie kwartier hield ik het niet vol, Zipje snapte er niks van, drie blokjes doen en dan al moe?
De quiltsitter Loki kwam ook gezellig langs, ook al was ik niet blij met haar hangplekje, gelukkig had ze geen drie woorden nodig om in haar eigen hoekje boven de verwarming te duiken, rechts van mijn tafel.
Het doorquilten in de blokjes was wel nodig, anders zouden ze teveel opbollen,
ik gebruikte Wonderfill, Decobob 112, een superfijne synthetische garen wat vooral voor spoeltjes wordt aangeraden. Waar je normaal minstens 5 spoeltjes zou gebruiken van een normale dikte garen, kom je met 1 spoeltje Decobob met gemak toe, een verademing! En zeg nou zelf, de steekjes vallen toch amper op, terwijl ze wel hun werk doen.
hier zie je alle borduurblokjes voor en na het doorquilten achter elkaar, klik op de pijl in het midden om het filmpje te starten,
en om het lekker groot in beeld te krijgen moet je dan rechts onder op het vierkantje klikken.
Wil je weer terug naar klein, druk dan op de esc knop op de toetsenbord (links boven)
en wil je ze liever in het fotoalbum bekijken, klik dan hier
Het voorbereiden om de bies op te zetten ging niet geheel volgens plan, ik sneed met het wegsnijden van de vulling en achterkantstof te ver door in een hoek, aiai
Gelukkig viel het later niet meer op, nadat ik het met een niet te kort op elkaar zittende zigzagsteken had gefixt, de andere hoeken heb ik geknipt, het was namelijk niet voor herhaling vatbaar.
In mijn voorraad vond ik een geschikte groene stof voor de bies, deze was zo gesneden en genaaid, maar toen, hoe was het ook alweer, hoe kreeg ik die binnenste hoeken ook alweer zo netjes? Bij het zien van dit filmpje
wist ik wat ik was vergeten: wegknippen van stof in de hoek.
En hier hangt hij dus, deze foto zal ik vervangen zodra hij van andere latjes is voorzien en strakgetrokken is van de was en droog. Het blijft spannend, een verse quilt met veel rode stof in de was, er gaan wel een paar colorcatchers mee gewoon voor de gezelligheid.
En nu eens kijken welke UFO ik komende week/weken ga afmaken, ik heb nog wel wat liggen geloof ik 🙂
Sew a lot, talk a little
In mijn vorige blog sprak ik de hoop uit dat ik mijn UFO My Home or Yours binnen een week of vier toch wel af zou hebben. Ik denk dat ik hem over een week wel af krijg als er geen gekke dingen tussenkomen die mij tegenhouden. Loki was al aanwezig, zij het in dromenland.
Ik ging snijden, het zouden rode randjes worden, en om rust in de tent te brengen gebruikte ik 1 stof, namelijk hetzelfde rood die ik ook voor de Stitch a little, talk a lot quilt had gebruikt; het deed me denken aan de vele branden die nu weer in alle hevigheid zijn losgebarsten in Australië, land van de ontwerpster van dit patroon en mijn geboorteland. De blokjes werden met beleid op maat gesneden, jaja “beleid”, want vanwege de applicaties in het midden van de blokjes wiebelde en draaide het snijliniaal snel. Oh je zou toch dwars door een blokje snijden, nee, niet aan denken.
De rode randen zaten er in no-time rond, wat een effect zeg, de borduurtjes krijgen nu alle aandacht! Even nadenken hoe ik de lay-out ging doen, veilig en traditioneel als een vierkant
of wat speelser?
Het werd na een nachtje erover te hebben geslapen de speelse opstelling, en ik bedacht me dat ook één soort stof er tussen voor rust zou zorgen. Na wat gespeeld te hebben met diverse lichte stoffen kwam ik uit op deze prachtige gebloemde stof die bij het pakket hoorde,
en waarvan ik behalve een paar korte strookjes die hier voor de show tegen de blokjes aan liggen
ook nog een lapje van 21×110 cm had. Even rekenen hoeveel meter ik nodig had (5.72 m) en uitrekenen hoeveel meter aan 1,5 inch brede strook ik uit dit lapje kon halen (5.25), ai, slik, net te krap.
Maar ik had de losse strookjes vergeten mee te rekenen, het ging er op z’n blote billen uit als ik deze tot één strook naaide en dan weer op maat sneed. Tijdens het naaien had Zopje het plekje van Loki ingepikt toen zij naar buiten was gegaan voor een pitstop, hij ging diep tevreden zuchtend op alle lapjes liggen, en met zijn snufferd bijna tegen de strijkbout aan die ik alvast had aangezet.
Pas toen de bout begon te pruttelen trok hij zich wat terug, veilig in het hoekje liggend hield hij de bout in de gaten.
Tijdens het strijken kwam ik deze tegen:
helaas moest ik het lostronen, want zelfkantjes kunnen voor problemen zorgen, ze hebben een andere (strakkere) krimp dan de rest van de stoffen.
En zo zag het er even later uit, een achterkantje zoeken was niet moeilijk, deze lap zat bij het pakket en het had de juiste maat!
Ook een tussenvulling had ik nog in huis, jongens wat een feestje, het sandwichen deed ik beneden op tafel, en nee, ik heb niks op tafel vastgeplakt. De vulling is zo plakkerig van zichzelf dat het de gestreken achterkantstof goed op zijn plek hield.
De meetlat hielp mij met recht en haaks vastzetten
wordt vervolgd.
UFO’s tackelen
Met de kleine quilt klaar op een paar kleine dingen na (ogen kat en spelden op kussentjes) zit ik naar de volgende te kijken, een hele oude UFO die nu al weken tegen de designwall geplakt zit. klik op de foto om in het album te komen waar je elk blokje apart kan bewonderen.
My Home or Yours, van Lynette Anderson, jaren geleden gekocht als BOM bij Dorry, nu als compleet patroon te koop
![IMG_8336](<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/shico/albums/72157649768460718" title="my home or yours"><img src="https://c1.staticflickr.com/8/7533/16225857395_c9629e85b8.jpg" width="500" height="483" alt="my home or yours"></a><script async src="//embedr.flickr.com/assets/client-code.js" charset="utf-8"></script>)
Door mijn intenties met jullie te delen hoop ik dan toch eindelijk écht aan te beginnen en ik wil hem toch snel af te hebben, binnen vier weken of zo. De stofjes die per blokje bijgeleverd werden heb ik een paar maanden geleden in een vlaag van verstandsverbijstering enthousiasme, want “nu weet ik wat ik ga doen!” in stroken gesneden en daar moet ik het dus mee doen, vind ik. Zucht. Gelukkig dat ik de grotere lappen heel heb gelaten, achteraan op de foto te zien.
Hier liggen ze onder toeziend oog van Loki, die blij huppelend achter me aan de naaikamer inliep en gelijk op tafel haar plekje in beslag nam, ze wilt niets missen van de actie. Ik ben al gaan brainstormen,
ziet er veel te druk uit zo, maar het wordt denk ik wel leuk, nu eerst maar de maag vullen, want het denkt niet lekker op een lege maag.
My home or Yours
In juni 2013 maakte ik kennis met de quilt My Home or Yours, ontworpen door Lynette Anderson ( klik hier voor het kooppatroon), ik zag enkele affe blokjes op een bee bij Dorry toen ik toen in haar winkeltje hielp, en was verkocht.
Het maken van de stitcheries en appliquaties vond ik super leuk werk, lekker makkelijk om mee te nemen als werkje op de bee, en een jaar later (pauze vanwege polsblessure) had ik ze alle 12 af. De foto’s zijn klein, maar als je op de bovenste klikt, kom je in mijn album en kan je ze allemaal zien en vergroten.
Helemaal weg ben ik van de versie van Lydia, die een beetje afwijkt van het origineel ontwerp door het donkergroene randje rond de stitchery blokjes, dit brengt wat rust in de drukte.
maar het paperpiecen van de stofjes rondom viel me tegen, het was te rommelig naar mijn zin, en ik moest teveel foefelen om het passend te maken. Nu zit ik nog altijd te wachten op inspiratie om er iets anders rond te verzinnen, want het is te mooi om zo te laten hangen.
