Categoriearchief: Dresden Plates

Stug doorgaan

Op de bee bij Angela (donderdagmiddag) waren we met ons drietjes, ik ~~ging stug door met~~ zat lekker te naaien aan de DPtjes, terwijl de AQ van Miranda steeds meer steekjes kreeg en ook steeds dichter bij mijn naaimachine kwam; dochterlief van Angela kwam nog binnen stuiteren, en was zo lief om een foto van ons te maken. Achter ons zie je de tuinmannen aan de koffie zitten, ja, nog meer tuinmannen, en nee, ook hier geen schotjes van strakke kontjes, sorry dames en heren.

Angela was weer bezig met een Camelot blok; weer een hele mooie, ze alleen nu nog uitpuzzelen welk lapje in het midden gaat komen.

De angel zit altijd aan het eind hè, wat komt er in het midden, goh, waar heb ik dat nog meer gehoord? Angela liet ook haar Bargello even zien, heel mooi is-ie, hij komt tegen een muur te hangen; dat zal wel een indruk maken.

Thuis gekomen heb ik snel mijn blokken tegen de muur aan geplakt, oho het wordt nog wel wat met mij!

Ik heb genoeg voor 4 blokken breed, elk blok is 30 cm, met sashings er tussen en rondom wordt hij groot genoeg voor op bed. En nee, ik weet het nog steeds niet wat er bij de DPtjes in het midden gaat komen, maar zodra ze allemaal op de designwall zitten, dan ga ik knopen doorhakken.

Evelien heeft een meidenavond hier, ze lopen af en aan, sauna in, sauna uit, en hebben geen behoefte aan anderen in de woonkamer, dus zal ik zo met een royaal armgebaar mijn werktafel hier boven leeg schuiven,

en dan kan de Lotus er staan, om aan een huisje verder te gaan klussen, want de teller is op 35 blijven staan, we gaat stug door.

En dat dachten Zipje en Zopje ook, toen Zipje met een springmuis was aan komen lopen,

en deze zich tussen de hortensia’s verstopte. Er werd flink wat gepord en geduwd tussen de takken

tot ik het opjagen niet meer kon aanzien en de katten weghaalde, toen kreeg het muisje de kans om weg te springen, je zag ze balen (zie foto hierboven, zo zien balende katten er uit). Ik heb er ook een filmpje van gemaakt,
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=yz3yofuWN_4]

omdat het Zipje zijn muis was, deed Zopje niet mee met de jacht, pas toen Zipje zich later terug trok om een verse muis te vangen, ging Zopje actief op zoek naar de muis tussen de hortensia’s. Hier kan je de andere filmpjes bekijken die ik heb gemaakt. Het is jammer dat net op dat moment heel veel verkeer vanuit de stad voorbij reed, veel herrie. Maar je hoort op de achtergrond de eksters roepen, dat zij die muis best wel lusten als Zipje hem niet blieft.

En ademt u maar weer door

Ik heb voor het slapen gaan iets in de instellingen bij reactie-schrijven aangepast, als het goed is hoeven jullie niet steeds alle info in te vullen, nu duimen dat ik geen bagger en anonieme rare reacties ga krijgen.

Eerst even de 2 fibermailkaarten showen die ik had gemaakt voor de jarigen van een lijst, ze hebben ze ontvangen.

ik wilde niet teveel op de stof doen, omdat ik deze al van zichzelf zo mooi vond, door mijn moeder geverfd, dus heb ik het bij freemotion quilting gelaten, en een beetje puff paint.

Dinsdagavond bee in Heerle, en Miranda en ik waren weer van de partij; de quilt voor de weeskinderen in Tibet kon ik veilig afleveren,

(met dank aan Miranda voor de foto) ze waren allemaal tevreden over het eindresultaat, Gelukkig maar, want uithalen was geen optie ;-).
Hij hangt nu op de designwall van Janny in de winkel, tot de quilt van de andere groep klaar is, en dan kunnen ze opgestuurd worden.

Mijn huisjes had ik meegenomen om te showen, en niet om aan te werken, ik had de DPtjes mee. Is ook wel beter werk om te doen, het viel denk ik wel op dat ik meer praatjes had dan anders, omdat ik niet zo hoefde op te letten; verstand op nul en blik op oneindig, en maar beppen, het was erg gezellig, vond ik.

Ook om te zien waar de andere meisjes weer mee bezig waren! Lorene liet ongegeneerd haar doos zien aan wie het maar wilde zien, ze is heel erg georganiseerd, zo legde ze uit. Elk project waar ze aan werkt, heeft een eigen doos, met aan de zijkant de naam van het project, en tegen de binnenkant van het transparante deksel zit het voorbeeld aangeplakt.

En Saskia had voor haar huisjes een mooie sorteersysteem gemaakt, ze zat samen met haar moeder aan de huizenbouw. Zo kan het dus ook, dacht ik, en ik zag mijn tassen vol lapjes voor projecten op mijn netvlies. Tijdens de duur van het maken van het huizen project begon ik met 1 keurige tas of bak, toen alles in ziplockzakjes gesorteerd, en ben het spoor nu bijna helemaal bijster met 3 tassen en bijna alles door elkaar gegooid in de ziplockzakjes. Je kan veel leren van een bee, als je maar oplet, en je moet er vooral open voor staan.

Het duimquiltwerk vorderde bij de dames die de cursus volgen bij Ilse de Beer, je kan al echt verbetering zien in het quiltwerk, en het tempo ligt al wat hoger; naast mij werd er ook veel minder gemopperd dan 2 weken geleden,toen ik ook naast Ria zat.

Bij thuiskomst plakte ik mijn spullen weer tegen de designwall aan in de woonkamer (om het hoekje, uit het zicht), aaah, de DPtjes beginnen echt al ergens op te lijken.

DPtjes update

Eerst even voor de bloggende mokkeltjes die geen slideshows kunnen zien (zoals bij een vorige blog), lees dit blogje even door voor de oplossing.

Misschien saai, alweer over de DPtjes (Dresden Plate-jes), ik heb er al -nou ja, ‘al’, tjongejonge poehee wat heb ik hard doorgewerkt- 6 klaar,

op de middenrondjes na natuurlijk, want nu zit ik daarover te dubben; welke kleur gaat het worden, want van de gebruikte stoffen gaat niet, daar is te weinig van over, snippertjes, en trouwens, het zou te rommelig worden; ik vind dat de harten van de DPtjes allemaal van dezelfde lap stof moeten komen. Maar welke lap stof? Nu heb ik deze 2 smaken in de aanbieding:

Perry suggereerde een rode, maar ik wil geen donut! (maar hij heeft vast wel weer gelijk, die rode met bloempje er in is wel erg mooi) Of zal ik er nog een nachtje over slapen, maar dan wel in een andere houding dan Zopje (of is het Zipje, jeetje, het zet wel erg vroeg in bij mij, nog geen 51…), want oooh, dat kan toch niet fijn liggen?

Dit is wel het ultieme bankhangen. 🙂

Tjop-tjop

Weblog geeft weer e-mail-updates bij nieuw geplaatste blogjes, hoera! Het loopt misschien nog niet helemaal soepel, maar het loopt tenminste weer. Je krijgt die berichtjes, als je rechts op de pagina op Subscribe to … (boven het weerkaartje) heb geklikt, en dan moet je wat invullen, en dan krijg je een bevestigingen email waar je ook even op een link moet klikken, en klaar ben je.

Idioot vroeg wakker geworden voor de zaterdagmorgen, even mijn mobieltje gecheckt; nee, geen sms’je van oudste spruit die dit weekend met studiegenoten Keulen aan het verkennen is, en vervolgens mezelf weer in slaap gesust met de gedachte dat ze het vast heel erg naar haar zin heeft, geen nieuws is goed nieuws. Toen ik weer wakker werd, rook ik vers gebakken brood, en toen deze dampend op het rooster lag, zag ik door het keukenraam Zopje aan komen lopen met zijn ontbijt stevig tussen zijn tanden. Muizen in overvloed in het natuurgebied achter ons huis, de buren zijn maar wat blij met Z&Z, geen tegen de kamerramen springende muizen meer, en de schuifpui kan met mooi weer ook gewoon open blijven,zonder dat je bang moet zijn voor ongenode gasten.

Na het ontbijt ga ik als de wiedeweerga verder met het opnaaien van de ophangsleuf, en nog voor het eerste kopje koffie gezet wordt, is hij klaar. De foto waar hij op de grond ligt, is vrijdagmiddag genomen, vlak voordat ik de biezen ging stikken. Het lijkt wel of de poppetjes zeggen: ” Give me a hug!”

Dan is het draadjes weg werken, vooral de voorkantgaren die op de achterkant is gaan knopen, wat wel eens gebeurt, en om deze draadjes weg te werken kan je natuurlijk een naald gebruiken, maar dat werkt lastig als je maar korte eindjes hebt, en dan komt dit handige mini-haaknaaldje met terugslagklep van pas. Ik heb er al eerder over verteld, maar herhaling is de kracht van onderwijs

voor de laptoppers waarop geen slideshows op te zien zijn, zijn hier de foto’s

Heel goed te zien is dat op de achterkant (de groene stof met vogeltjes) het bovengaren als stipjes uitploept, en vooral daar waar er bochten gemaakt worden, ploepen ze nog verder uit. Dit trekt meestal wel bij na het wassen, niet dat het allemaal weg trekt, maar wel grotendeels. Bij mijn ploept er ook wel eens wat uit, en toch houd mijn familie nog van me.

’s Middags ben ik verder gegaan met de DPtjes, maar ik loop nog niet over van de enthousiasme, ik vind dat er teveel contrast zit in licht en donker bij deze ‘blaadjes’, maar dat kan ook komen, omdat er nog geen hartjes in zitten (moet nog de juiste stof vinden) en doordat de foto in de avond is genomen komt het wat flets over. Het is een hele andere quilt dan die van Suzanne, die met lichte Aunt Grace stoffen is gemaakt, met witte ondergrond en veel geel.

Ik heb het op de naaimachine gedaan, nadat ik eerst een uur deed over nog geen halve DP vastnaaien met de hand. “Ooh nee Shirley, dat gaat hem niet worden”, sprak zij met de nodige zelfkennis, en toen mocht de Pfaff weer aan de slag, met de festonsteek.

morgen even gas geven, en dan mijn kast in duiken, op zoek naar passende sashingstof, iets met ~~bloederige~~ bloemerige borders, mmm, volgens mij heb ik vorig jaar zoiets gescoord bij Dorry.

Prettig gestoord

Vanmiddag was dus de bee bij mij, en het weer zat zo mee, -geen wolkje aan de lucht- dat we heerlijk buiten hebben kunnen zitten, pas tegen 4 uur werd het wat koeler, maar toen begon de zon al wat meer achter de bomen te zakken. Ik had ’s morgens al het plaatsje geveegd, de tafel gedekt en de stoelen schoongemaakt, want ze staan constant buiten, en je wilt niet dat iemand in meneer spin grijpt bij het naar voren schuiven van de stoel.

Ik liep net voor de middag tevreden naar buiten om te checken of ik niks was vergeten, toen mijn lief -die buiten aan kwam lopen- me met een zachte “boe!” ’tje vreselijk liet schrikken. Ik gaf een gil, volgens mij kwam ik ook met beide voeten los van de grond, en had even tijd nodig om bij te komen, niet wetend of ik mijn ventje moest slaan of zoenen, want ja, ik houd -ondanks alles- toch wel heel erg veel van hem 🙂 Ik had het kunnen weten, als het lekker weer is, loopt hij altijd langs achteren als hij thuis komt om te lunchen.

Om 2 uur kwamen de quiltmeisjes binnen druppelen, de keeltjes en maagjes werden van wat lekkers voorzien, en we gingen lekker van slag.

Julie was met haar vierkante cathedral windows bezig, per 3 stuks aan een rij zetten, en dan wilt ze tussen de rijen kralen gaan naaien, het ziet er nu al zo mooi uit! Miranda was met een applicatie bezig, en Angela had haar Camelot blokken bij zich,

om ze gereed te maken (mooi rond) om op ondergrond te kunnen naaien, ze zagen er prachtig uit.
Ik had woensdagmiddag mijn verloren gewaande zak met Dresden plates gevonden, ze lagen in de trolley die ik mee had naar het Belgisch quiltweekend, een half jaar geleden, en wist gelijk weer waarom ik er niet met dezelfde enthousiasme aan verder was gegaan als waarmee ik was geëindigd: ik was toen niet zo enthousiast geëindigd; er was geen lol aan, omdat ik het met een oude (vintage) naaimachine had genaaid (de omtrek van de plates op vlieseline), en die machine maakte geen mooie vloeiende tochtjes, waardoor na het keren van de plates, de rondingen van de bloemblaadjes ver te zoeken was. Dus heb ik mijn werkpaardje Pfaff op tafel gezet, en daarmee ging het zo soepeltjes, dat ik 5 plates af heb gekregen, klaar om op de prachtige ondergrond te naaien (bij Aztec Rose gekocht) hier ligt het blok losjes op de stof, en de randen nog niet mooi rond uitgeduwd.

met een festonsteek op de naaimachine, denk ik. Of met de hand, om toch nog een handwerkje te hebben, wat altijd wel prettig is. Hmm, nu ik het zo op papier zie, weet ik het zeker, ik ga ze met de hand vast naaien. Jeuj. Dit gaat een 1 persoonsbed-quilt worden voor Evelien, had ik haar vorig jaar beloofd.Nou ja, en verder denk ik dat ik nagekeken moet worden in mijn bovenkamer, want ik heb gisteravond een bod gedaan op een naaimachine, via Marktplaats, en ik heb nog gewonnen ook!

Ik had het niet verwacht, en voor 25 euro dacht ik echt overboden te worden, maar niet dus, en ik kan hem morgenochtend al ophalen, wat ik natuurlijk ook ga doen. Het gaat om een Singer Starlet uit de jaren 70, een Flower Power werkpaardje, met nadruk op je, want het is een klein model. Hoe klein zal ik morgen wel zien, en ook of hij het nog goed doet, want dat is een gok natuurlijk. Hier zie je er eentje van iemand anders
http://www.flickr.com/photos/kootutmurut/5366891290/ Is het geen hippe? Mijn volgende blogje zal wel over deze hippie gaan, :-).

Good girl

Wat als een hectische en hopeloze dag begon, eindigde toch wel heel prettig; opstaand met een gezicht vol rode vlekken (nog meer muggenbeten), bed afgehaald en toen ik het beddengoed in de wasmachine wilde stoppen, kwam ik tot de ontdekking dat ik gisteravond vergeten was om de quilt van Suzanne er uit te halen en in de droger te stoppen. Met zoveel roze, paars en wit in deze quilt, wil ik hem zo kort mogelijk nat hebben, maar gelukkig was er niks van kleur doorgelopen, ook al was de colourcatcher die er bij zat bijna zwart. Toen ik vervolgens de droger leeg haalde, merkte ik dat de was nog nat was, vergeten aan te zetten gisteravond, oeps, en dat terwijl mijn sportkleren die ik 3 kwartier later nodig had hierbij zat. Snel enkel mijn sportkleren in de droger en aangezet, niet erg milieuvriendelijk, maar goed, voor deze ene keer dan maar. De quilt hing ik buiten aan de lijn, het was droog en het windje blies warme lucht, wat een prachtig zicht, quilts aan de lijn. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar hier een oude foto van dezelfde quilt geshowd door Suzanne (Suus), mooi toch?

Op de sportschool laat de coach mij nieuwe oefeningen doen, met een: "Oh deze zijn zo leuk, zo effectief", en met een satanische blik op haar gezicht, en even lijkt het duveltje in haar naar boven te komen; ik heb maar braaf de oefeningen gedaan, wat deed het zeer, en wat zal ik morgen moeite hebben met opstaan en aankleden, aaargh, ik voel het nu al. Het is voor een goede zaak, rust roest en geeft meer klachten dan de spierpijn die ik te verduren heb, op vakantie heb ik (bijna) nergens last van gehad, dankzij de vele kilometers lopen denk ik. Ik denk er serieus hard over om weer elke morgen te gaan lopen in het bos (nu doe ik het wanneer het me zo uitkomt), en dan lekker vroeg nog voordat de mannen uit bed zijn (en wel met kleren aan en iets hoger tempo lopend als op dit fraaie plaatje). Mmm,misschien gelijk met het begin van de school, zodat ik na de rest kan douchen, als ik m'n wandeling heb gehad.

Bij thuiskomst rook ik -de garage in fietsend- het verse brood, het had eigenlijk al voor het sporten klaar moeten zijn, ware het niet dat ik me een uur had vergist met de timer in te stellen. -waar zat ik met mijn hoofd, gisteravond?- Lekker hoor, kakelvers warm Waldcornbrood met de lunch, maar om te snijden is het een crime; het plakt aan het mes en probeer er dan maar mooie bammetjes uit te halen. Maar het lukte zowaar, en even later zaten we aan tafel te smikkelen; heerlijk, warm bammetje met een plakje kaas, en de volgende (ook een halve) met vruchtenhagel, net gebak!

En de bee was 's middags, ik durfde mijn Pfaffje niet mee te nemen; sinds een paar weken is hij aan het kuren, los contactje waar het stekkertje er in gaat, als ik het snoertje op een bepaalde manier fixeer, dan heb ik stroom. "Breng hem dan gewoon weg", denk ik elke keer, maar ik kan hem niet missen! En toch zal het wel moeten, eens. Bernina naait zalig, maar hij is groot en vrij zwaar om mee te zeulen, dus mocht een van de drie FWtjes van stal om mee op pad te gaan, en ik koos voor de 222, puur en simpel omdat deze vooraan stond, popelend om uitgelaten te worden. Net jonge honden he. Voor vertrek heb ik ze nog even geolied en gesmeerd met vet op intieme delen, en toen -na even op een lapje gestikt te hebben- in de koffer en in de auto.

Nog snel een brul naar boven, dat Suus d'r quilt van de lijn moest halen voordat het ging regenen; ik heb ze nog nooit zo snel naar beneden zien komen, ohja, toch wel, als ik de deur dicht sla en dan roep dat er McFlurries zijn (haha), en na een kort ritje liep ik de tuin in van Julie. "We wagen het er buiten op, geen idee of we het droog houden", zei ze, me vooruit lopend. De andere dames zaten al gezellig en druk doende aan de tuintafel, haspel met elektra stond er bij, en ik schoof aan en installeerde mijn FWtje om mijn geplande DPtjes te maken. 2 Stuks was de hoop, 3 zijn het geworden, ondanks geklets, snoepen van de krentenbrood, en kwijlend bij de geshowde quilterigheden.

't Was weer gezellig vandaag, eind goed, al goed.

Nog een mooi liedje om het af te leren: Gaat het geluid bij mijn zus nu extra hard aan?

Mooie zware stem he, mmm, zwijmel maar weg.

Free at last

Ondanks dat ik al om 9 uur mijn auto weg had gebracht bij de garage, en om half 11 bijna 3 kwartier afgebeuld werd door mijn fitness-coach, had ik toch het gevoel vrij te zijn vandaag, en wat doe ik als ik vrij ben? Dan mogen de meisjes ook vrij zijn, dus liet ik mijn bh achterwege toen ik me na de fitness ging aankleden. Lekker een detective gekeken tijdens het uitrusten (ik ben altijd kei-kapot na de fitness), Wallander stond nog op de dvd-speler, en wat was-ie weer spannend! Toen ik om 1 uur een telefoontje kreeg dat mijn auto klaar was, wilde ik eerst op mijn gemak mijn koffie opdrinken, bh aantrekken en dan de deur uit gaan, maar nog geen kwartier later kreeg ik een sms'je van Evelien, of ik ze om kwart voor 2 kon ophalen bij het station. Tuurlijk kon ik dat, maar als ik dan voor die tijd mijn auto nog wilde ophalen, dan moest ik wel gelijk de deur uit.

Pas bij de garage uit de auto stappend besefte ik me, dat de meisjes nog steeds vrij hingen, en ik droeg een hele dunne -zij het donkerbruin dus niet doorzichtige- bloes over mijn lange broek, en met een beetje tegenwind kwamen de meisjes wel erg goed in beeld. Ik voelde me ietwat opgelaten bij die gedachte, en liep naar het kantoor met mijn armen zo half voor mijn borst, mijn sleutelbos in beide handen vasthoudend, en hierbij mijn op en neer en heen en weer deinende borsten onder controle houdend. Gelukkig waren de monteurs druk doende en zagen me niet, maar wat was ik blij weer in de auto te kunnen stappen, uit het zicht.

En weer een DPtje afgemaakt,(ben al over de helft), vanavond pas gedaan, en omdat iemand me vroeg hoe ik dit met de naaimachine paperpiecend voor elkaar kreeg, heb ik er een fotoshoot van gemaakt. Klik op foto als je vergroting wilt zien. Ik had dus al 17 DPtjes met de hand gemaakt, maar omdat ik tijdens de vakantie er niet een heb gemaakt, en ik toch deze quilt nog voor eind van de vakantie af wil hebben, heb ik besloten de rest met de naaimachine te doen. Serieus, je ziet het verschil niet als de hand genaaide DPtjes ook zijn gestreken.

Reynolds Freezerpaper kennen jullie vast wel, te koop in de meeste quiltwinkels, bij gebrek aan dit papier kan je ook het inpakpapier van een pak printerpapier nemen; het gaat er om dat er een glimmende 'was'achtige laag aan zit, dit is de binnenkant van het papier dat om een pak printpapier zit. Deze glimmende laag smelt bij verhitten vast op de stof, zonder residu achter te laten op de stof bij verwijdering. Hoe heter de bout, hoe meer het plakt, maar ook: hoe minder keren het zal plakken. Minder keren? Jazeker, ik kan een mal van freezerpaper soms wel 8 keer gebruiken, komt ook omdat ik niet op het papier stik, maar steeds er precies naast (uitleg komt zo).

Op de foto's die je hieronder ziet, zie je ook dat op de ene kant van het papier rode stippeltjes zit, dit zijn kleine stofdeeltjes, achtergebleven na het verwijderen van een vorige affe DP. Je kan dit er voorzichtig afkrabbelen, maar ik heb het voor de foto laten zitten, dan zie je goed welke kant de 'plakkant' is.

Teken altijd op de niet glimmende kant van het papier, ik heb de cirkel met een passer gemaakt, en toen ik de lijnen had getekend heb ik met een speldje en liniaal deze licht ingekrast, zodat ik ze daarna makkelijk scherp en in rechte lijn kon omvouwen. Voorkom dat de hete bout rechtsreeks op de glimende kant van het papier in aanraking komt, de bout wordt vies en kan vlekken achterlaten op de stof!

Op deze manier stik je alle delen vast, let op met omklappen en vaststrijken van het lapje, dat je het lapje glad omslaat zonder valse plooien of 'zakjes' er in te maken, en ga ook niet duwend vaststrijken, want dan kan het gaan vervormen. en je stikt dus naast het papier. OkÃ©, ik raak ook wel eens met een paar steken (of meer dan een paar) het papier, en dan moet je later heel voorzichtig het papier lostrekken zonder het stikwerk te beschadigen.

Kijk uit met lostrekken van papier, dat je niet de rafelranden mee lost trekt; als de stof lastig los laat, dan heeft de strijkbout iets te heet gestaan.

Herinneren jullie je deze nog?

De repro-antieke quilt ligt al weer een tijdje stil, de rand waarmee ik bezig was, bleek niet naar mijn zin, te weinig variatie in kleurtjes; en dus haal ik maar weer de hexagonnen tevoorschijn, waar ik al sinds eind dec 2005 aan bezig ben, van dezelfde jaren 30 Aunt Grace stoffen gemaakt. " En wat nou als ik toch deze eens als laatste rand er omheen zet, is 't wat?" Gaat dit het worden? Even niet denken aan het vele werk, ontiegelijk veel witte hexjes moet ik nog erbij maken, of ik appliqueer ze op een witte banen. Eenmaal doorgequilt kan dit misschien niet eens meer opvallen. Ik zag dat enkele hexjes te lijden hadden gehad van het gesleep, een beetje koffieschade denk ik. Gelukkig heb ik er nog iets van 10 over om ze te vervangen, of ik laat ze er in zitten voor een authentieke antieke look!

Op Heleens blog zag ik update van haar Dresden plates (en mandjes), helemaal geweldig! Hier een update van mijn DPtjes, gisteren op de bee (geen foto's gemaakt) heb ik er bijna 2 afgekregen, en de poes kan het nu echt niet meer bijhouden:

het mandje links zit op een 10x 10 lapje, even ter oriÃ«ntatie.

Oja, hoe cool is dit: mijn zus (wonend in Australie) had een workshop gevolgd bij Gloria Loughman en ze moest van haar de groeten aan mijn moeder doen, die in Terneuzen bij dezelfde Gloria een workshop had gevolgd. Wat is de wereld toch klein he. Zus was helemaal enthousiast over de manier van haar manier van werken; gaat ze nou toch naast alle grote beddenquilts ook wandquilts maken? You go girl!

En, hebben jullie al gestemd op de quilt met het mooiste verhaal bij Quilterspalet? Nee, klik dan maar op de paarse GO button

de mijne staat ver onderaan met 16 stemmen (nr 1 staat op 223!), dus winnen zal ik echt niet, snik. Hartelijke dank aan een ieder die op mij heeft gestemd.

Spannend!

Oooh ik sta momenteel op de eerste plaats met 65 stemmen! Maar de dag is nog jong in Canada, en de stembussen sluiten pas maandagochtend 7 of 8 uur Nederlandse tijd (in Canada om middernacht zondag, maar wij lopen dan nog iets van 7-8 uur achter).

Dus als je nog niet heb gestemd op mij, ga dan gauw naar deze site , scroll naar beneden en stem op de quilt Witchcraft. Niet iedereen is in staat om alle foto's te zien van de wedstrijdquilts, Evelien ziet ze maar tot de T op haar laptop, jammer. Witchcraft is echt een blitse quilt, vind ik en velen meet mij, een eyecatcher die ik jaren geleden heb gemaakt op een workshop bij Fee Bricknell, leuk is-ie he. En lekker opgepimpt met spinnen, katten, glinstersteentjes, glinstergaren en een enkele vleermuis, zoals goed te zien is op de quilt van Mirjam.

die 2 blokken kleiner is dan mijn eersteen hoe meer ik naar deze quilts kijk, hoe meer zin ik er in krijg om er nog eentje te maken!Zopje hoor je niet klagen, hij vindt alles goed, zolang hij maar mag helpen om de quilt plat te liggen, want dat is mijn geheime wapen.

Jacuzzi verplaatst

Vanmorgen stond ik om 5 uur al op om de jacuzzi leeg te pompen, om half 10 zouden de mannen komen om hem te verplaatsen. De elektricien zou om 8 uur komen om de kabel te verleggen. Gisteravond had ik de achterkant en zijkant naast het saunahuisje bladvrij gemaakt, zodat hij gelijk aan de slag kon met graven, maar toen ik de compostbak wilde verplaatsen vlogen daar heel veel bijen uit via een gaatje in de zijkant van de bodemplaat. Ieks! Lastig om er een scherpe foto van te maken, ze zijn zo snel. de ingang/uitgang zit links onder. Toen een uur later de beestjes weer rustig waren heb ik met een steel-uitgetrokken is-ie 3 meter- waar aan een haak zit de compostbak uit de hoek getrokken, zodat de elektroman er toch bij zou kunnen. Weer onrustige bijen. Dus toen vanmorgen het bad leeg stond te pompen en het 8 uur was geweest belde ik een imker uit de buurt voor advies. Die man wilde heel graag zijn kennis spuien, en al snel wist ik dat ik de hommels rommelige nesten maken; ik ze gewoon met rust moest laten; dat ze over een dikke maand klaar zouden zijn met hun broedsel en dat er dan weer rust in de tent zou zijn. De werkhommels gaan dan dood en de nieuwe koninginnetjes vliegen dan uit. Ooh zielig. Op Wikipedia lees je er meer over. Aangezien het bijenvolk het heel moeilijk heeft – ze vallen met volkjes gelijkertijd neer-ben ik natuurlijk van plan ze te laten wonen in de compostbak, ze blijken niet te steken als je ze met rust laat. Hij -de imker- adviseerde ook dat de elektroboy uit de buurt van de bak moest blijven, in ieder geval niet moest gaan graven rondom, of stampvoeten, daar ze heel trillingsgevoelig zijn en dan nieuwsgierig worden. Zoveel geleerd vanmorgen, en dat allemaal nog voor de koffie! Eer de jacuzzi leeg en helemaal schoon was, was het half 9 en toen kwamen de jacuzzimannen samen met de electroman, wat een timing! De electroman hoorde mijn verhaal aan van de hommels en besloot gewoon een hele nieuwe kabel te nemen en de oude kabel voor zolang te laten liggen; die kan er later altijd nog uit. De mannen waren om half 11 klaar, het verplaatsen ging vlot. Ik heb voor het eerst zelf filmpjes rechtstreeks op mijn blog gezet, ipv die van youtube te lenen. Ben heel benieuwd of dit fijn werkt, ik kan maar 1 filmpje plaatsen, terwijl ik er nog meer heb. Nou ja, dan plaats ik toch meerdere blogjes vandaag, geen probleem toch?

het gaat heel soepeltjes zo op die rollerplateautjes.

en toen was het filmpje op, veel te kort he; werkende mannen, ik kan er uren naar kijken â˜º. Nu kunnen we lekker gebruik maken van de veranda, en staat de jacuzzi wat meer ingesloten en van onder het bladerdek, wat wel fijn schaduw gaf in de zomer, maar ook heel veel zooi wat naar beneden viel.