Categoriearchief: Ditjes en datjes

Lopende zaken

Men make een grote pan erwtensoep en een pan uiensoep
CCDAD7FF-3A91-4E86-A951-67EEA6C9B909
En dan ben je de komende drie dagen klaar met koken ☺️ En des te meer tijd blijft er over om te naaien en te lopen, 14,5 km eergisteren, en 6 km gisteren omdat er iets meer te naaien viel wat ik af wilde hebben. Kijk wat ik onderweg tegenkwam, prachtige kleuren
0E7F751C-6242-4EA7-A6C8-6B2BADFDA04E
Aan het einde van de avond was het naaiwerk klaar (geheime missie) en kreeg de naaimachine weer even rust
794AE554-01B0-416C-AE68-3AB9F7F7E761
Ook Jon genoot volop van zijn rust na een hele dag achter de blaadjes aan te hebben gejaagd, Arya, Zopje en Loki lagen boven te pitten.

Het rolletje Oreo’s in de bovenste foto is jullie vast niet ontgaan, het zijn chocoladekoekjes gevuld met mintcreme, ik ben er gek op, maar heb ze zelden in huis, want zo’n rolletje moet op. Ik had de koekjes in de trommel gestopt en op tafel gezet, en terwijl ik even een rondje liep had Suzanne ze gezien en verheugd dat er er Oreo’s koekjes waren gelijk eentje in haar mond gestopt, om deze er vervolgens bijna kokhalzend weer uit te tuffen. Wie chocolade en mint als combinatie heeft verzonnen is goed gek, vind ze; ik vind het helemaal niet erg dat ik de enige in huis ben die ze lust ☺️

De komende dagen lijkt het me leuk als ik de koltrui die ik aan het maken (naaien) ben ook af krijg,  het is een werkje van niks,  zomen innaaien en dan is het klaar. Half uurtje werk nog? En dat ik ook nog aan de Tea Party quilt kan werken lijkt me heerlijk, want daar heb ik niks meer aan gedaan ? net als aan de scrapquilt werken, en dan zou ik ook nog wel een kattenmand willen maken van de restjes vulling die ik over heb van de tas, hier staat een hele leuke. alleen moet ik er dan vier maken? 

Kortom, ik verveel me niet de komende dagen, maar dat hadden jullie toch ook niet verwacht.

Onverwachte beelden

Regelmatig loop en fiets ik langs deze prachtige wal vol met bloemen, en als het zonnetje erop staat ziet het er fleurig uit, deze walhalla voor bijen en vlinders.
CC7134DE-66E5-4226-9178-57AE996DD184
Dit is de Toltuin in Roosendaal, klik hier voor meer info, 
DC216D63-0D96-4EF9-828A-57E3F83E40C0
Het zonnetje stond gistermiddag al behoorlijk laag, en mijn schaduw wilde niet één maar twee keer op de foto
CED98335-BEC5-4580-966E-5C89BD89A669
Mooi
CED98335-BEC5-4580-966E-5C89BD89A669
Ik fietste er op de heenweg langs (en reed er even omheen om Pokestops te draaien en de foto’s te maken) op weg naar de fietsenmaker, mijn koplamp had spatjes en ik wilde er eentje die zonder dynamo werkte, want hij trapt behoorlijk zwaar als het licht aan moet. Vanwege een zieke collega hadden ze geen tijd om het gelijk te fixen, ik kon de fiets achterlaten en ze gingen hun best doen om het de volgende dag af te hebben. Klein uurtje teruglopen was geen straf met dit mooie weer, en gelukkig had ik mijn powerbank op zak zodat ik lekker alle pokestops en gyms kon pakken en Pokemons vangen.
Zo zag het er achter de huizen achter ons huis uit
F02535D0-F4F8-4843-B401-7A564D6F1A42
Ik had eindelijk genoeg Candy om een Magicarp te evolueren; dit deed ik bij thuiskomst, zodat ik op mijn gemak de beste Magicarp kon uitkiezen, en dat is goed gelukt met 100% ☺️
B0E9C045-8E23-420A-8DAF-C99923BE8643

Plaatjes

Heerlijk weer, zonde om binnen te zitten, dus hup de wandelschoenen aan en lekker er op uit. De lavendel tegen de stenen rand staat al een tijdje in bloei, 
62E47D6D-D420-442F-9823-D55CDB8679F0
als ik er langs loop pluk ik een bloemetje af en die stop ik in mijn jaszak. Tijdens het lopen ruik ik er af en toe aan, zalig. Ik loop van Pokestops naar Poke gyms, kom langs mooie plekken
CACB96F7-F323-46E3-898C-DC52EA14186F
A76780F2-AD7C-4D06-87D2-A7C7F0FF2466
De Pokémon app op mijn smartphone fungeert als navigatiesysteem, het is zo verleidelijk om ook nog naar de volgende stop te lopen, een stukje verder op, en voordat ik er erg in heb ben ik twee uur aan het lopen en moet ik opschieten om voor het donker thuis te zijn ? de goudgele blaadjes aan de Japanse kers gloeien op in het namiddagzonnetje
3E0B5840-B67C-4902-88AC-4BFFB95B8D37
Ik neem een mok thee, ga zitten, en Arya komt gelijk op schoot
C421C84A-DA85-47ED-99EF-83F066B57779
Ik leg altijd een quilt op schoot voor het geval Zopje bij me komt buurten, zijn nagels zijn als stiletto’s en mollen mijn lange broek en shirt in no time.
Arya maakt geen gaatjes, tenminste, niet zolang ik haar geen pilletje geef, want dan verandert dit lieve schattige bolletje in een grommend propje met vuurspuwende ogen en hele scherpe nagels die hun doel niet missen. Maar voor nu geniet ze van het aaien op haar buikje, en ik geniet van haar, haar vachtje is zo zacht als satijn ☺️
27F97524-B8E5-49BB-8C73-F58CB170D488 

Verplaatsing

Bijna thuis trof ik een kudde schapen op de weg, een auto met alarmlichten aan reed er achter, en voor de schapen uit liep de herderin met haar hond, die hard werkte, heen en weer rennen om dwalende schapen die liever van de buxus aten weer bij de groep te krijgen.
79C420DC-1BA6-4272-8A7F-1EE04FCF0E19
Het was gelukkig rustig op de weg
E721EB20-BF7B-4190-B7D3-99D02E64F2DF
Nog een paar honderd meter en ik was thuis, het stapvoets rijden vond ik helemaal niet erg
2AE696E6-EE6F-4E85-9FFB-626C7BDBA91C
Ze liepen lekker breed over de weg,
2A8BB347-73C7-4DB2-85BF-6D3D303AF47C
Heel even dacht ik dat ze de schoolroute zouden nemen,
598935AF-E880-423A-A33B-E7242CA7C0DA
want bij de beek schuin achter de school staat het gras langs het water ook flink hoog, maar ze bleven op de doorgaande weg, en bij deze rotonde moest ik er af,
816BF3B2-40B6-4C53-ADC3-FE3C763E8BE8
En ik zag dat de herderin de tegemoet komende auto’s liet stoppen, ze liepen naar de linkerkant van de weg
B82E57DC-B7B0-40F3-98FF-83B3AF607FB2
Nadat ik mijn auto op de oprit had gezet liep ik er snel naartoe, hier hadden de schapen geen aanmoediging meer nodig, ze liepen uit zichzelf door naar achteren.
0517CF1B-C522-4544-BE6F-2997062193BF
De herderin stak het hekwerk rondom vast in de grond, 
AD62230C-191A-4796-BF5E-7D34ECE708C6
terwijl de hond zijn schaapjes nog even checkte, 
38C672EC-D25D-46EC-A7A8-DC928701B325
en kwam toen hard terug rennen, op mij af ? , maar hij nam een bocht en sprong zo het water in, en genieten dat hij deed
9A2F9EB5-FDEF-4A5F-8725-A4C803E1C3F9
Hij hield mij wel steeds in de gaten
66A0192F-FF41-49DD-B03D-1822CD389DB3
en even was ik bang dat hij naar me toe zou komen en zich dan zou uitschudden
C2873EA4-91AF-4AFE-B233-6A528AF5C82D
Maar zijn bazin riep hem, en met een paar grote sprongen was hij bij haar
D6DB14C4-574A-4201-B67A-E7695A0148F3
en hoefde ik me thuis niet af te drogen voordat ik aan een volgende bh begon, het patroon trok ik over
34C983A7-97A7-4FDC-BC42-A329F4CD9353
op de flinterdunne lichtplaat van de Action, terwijl Jon in de openstaande doos zich lag te wassen.

poeh-poeh

Vanwege het warme weer ben ik niet de hele dag in de tuin aan het werk te vinden, want daar waar ik vanmiddag moet zijn staat de volle zon.  Arya vond het ook welletjes,  IMG_9824
Wel even opletten wie er via de schuifpui binnen komt.
IMG_9826
Ik ga zo weer wat naaien, maar nu voor mijzelf. Vrijdag  heb ik van een spijkerbroek een rokje gemaakt; Suzanne had een scheur in haar nieuwe jeans, maar vanwege de rotte stof (meer stretch dan katoen) was repareren geen optie en besloot ik het anders te doen.
IMG_9861
Het was eigenlijk zo gedaan, de naden lostornen was het meeste werk
IMG_9864
en van de afgeknipte pijpen kon ik de inzetstukken maken, 
IMG_9862
en achter
IMG_9924
Ik heb doorgestikt met een rekbare stiksteek,
IMG_9918
het rechter stiksel is al gedaan Ik naaide hier over een niet losgetornde naad, om de continuiteit van het stikwerk overal hetzelfde te maken, anders krijg je dat je halverwege het pand opeens een andere kleur of dikte stikwerk ziet.
IMG_9919
en klaar!
IMG_9923
het zit als gegoten, en ze had hem gelijk aan naar werk en hij zat heel lekker zei ze, een beter compliment kan je niet krijgen als moeder.

Slaapkopje

Gisteravond vulde ik het bijna lege voerbakje van de katten vol voor de nacht,  de brokjes maakten een ander geluid dan ik gewend was en het bakje zat ook in no-time vol, en wat een donkere brokjes! Bleek dat ik de bus met koffiebonen had gepakt, lijkt niks op die grote blauwe van het kattenvoer, geen idee waar ik met mijn hoofd zat ?

Het voerbakje kiepte ik leeg in de prullenbak, zonde zonde, maar je hoeft maar 1 kattenvoerbrokje tussen de boontjes te hebben om het lekkere bakje koffie een vies vissmaakje te geven.
koffie

Gemis

Het winkelcentrum uitlopend kom ik om de paar meter serieus kijkende mensen tegen, ze houden allemaal verschillende formaten folders en boekjes vast, geen schreeuweriger kleuren maar somber en donker, en ze houden mensen aan om ze even te woord staan. Hier en daar hebben ze al mensen gestrikt, serieuze gesprekken, sombere gezichten.

Ik probeer oogcontact te vermijden en hoop zo ongestoord en op tijd aan te komen bij de kapper, en eenmaal de nieuwe markt te hebben overgestoken lijkt de kust veilig, geen opdringerig gedoe meer. Maar dan bots ik bijna tegen een man op die plots voor me gaat staan, foldertjes in zijn ene hand en zijn andere hand uitnodigend richting mijn schouder uitstekend: “ Heeft u een momentje mevrouw?”, klinkt het vriendelijk maar mij iets te opdringend. En even vriendelijk bedank ik, en zeg ik dat ik geen tijd en geen interesse hebt, en loop dan door, want haast. Zijn stem klinkt dan minder vriendelijk als hij me naroept: “U weet NIET wat u mist!”,

via GIPHY

Ik kijk om naar de man en roep (want iets van 10 stappen van hem vandaan) terug: “Klopt, maar ik weet wél wat ik heb!”, en loop dan weer door, met grinnikende mensen naast me.

Suzanne was ze die middag ook tegengekomen, had een foldertje gekregen die haar hel en verdoemenis voorspelde als ongelovige. Het moet toch niet gekker worden?

Anti spetter geval

Sinds een paar maanden hebben we een ander koffiezetapparaat die eens in de zoveel weken ontkalkt moet worden, en dan spuit het water uit het stoompijpje en de uitlaatpijpjes waar de koffie uit komt, en dat gaat bij het stoompijpje met zo’n kracht gepaard dat het water via de opvangbak terug spettert en de hele keuken doorvliegt.
Nou ja, het kwam op en rond het apparaat, maar omdat er ontkalkingsspul in zit, wilde ik dit zuurtje niet overal hebben, (als de katten iets op de grond zien vallen denken ze gelijk dat het eetbaar is) dus dekte ik de boel tijdens het ontkalken af met huishoudfolie. Een hoop gedoe, want elke keer als ik dan de bak moest legen en opnieuw terug zette voor de volgende  spoellading, plakte het folie tegen alles behalve waar het moest, en kliederde het dat het een lieve lust was. En opeens was ik het zooooo zat! Dat zei ik ook hardop, en Jon die net langs liep keek heel lief op, hij dacht zeker dat ik “zo schat” zei.  Soms ben je iets zat maar daar blijft het dan bij, maar deze keer kreeg ik er ook gelijk een heldere ingeving bij, kijk, dat is nog eens handig.
IMG_8689
Ik knipte uit een een flesje de bodem af tot hij paste onder het stoompijpje, en klaar was ik, zo simpel! Wel schoot de schaar uit en sneed ik bijna mijn duim er af, sneetje meer of minder remt me niet af, en met pleister erop ging ik verder, zei het wel voorzichtiger.  Dit had ik veel eerder moeten doen, ideaal! (Zowel dat voorzichtige als het idee van het flesje.)
Waarom levert de fabrikant er niet gelijk een verlengstuk bij om op het stoompijpje te zetten?  Bij onze vorige machine had ik een plastic slangetje dat precies over het stoompijpje paste, ook zelf bedacht trouwens, maar die was veel dunner dan deze en niet bruikbaar.
IMG_8899“niet weggooien” staat er nu op het flesje, nadat ik hem de eerste keer uit de plastic afval bak heb moeten vissen. 

Daar gaan we weer

Na de gezellige Tea party bee reed ik helemaal opgeladen weer naar huis, maar struikelde ik toch op de oprit toen ik met mijn naaimachinetas in de ene hand en de handwerktas in de andere hand naar de voordeur wilde lopen.
Ik wilde met rechts een stap zetten maar stond met links op de veter van rechts en hoppa, daar viel ik vooruit op mijn knieën en brak de val met mijn rechter hand, ik zag mijn vingers een onnatuurlijke zijwaartse beweging maken en ik dacht nog “niets breken!” Toen ik daar achter mijn auto lag vlak naast het lage hek met punten telde ik mijn zegeningen dat ik nog alles kon bewegen.

Snel opgestaan, mijn tassen oprapend met links, en binnen de schade opnemen.
Mijn ringvinger en middelvinger deden flink zeer, pols leek oké, en mijn knie stak een beetje. Ring van mijn vinger halen lukte al gelijk niet meer en een kwartier later zaten we bij de juwelier om het er af te laten zagen, de ring. Ik ging er vooralsnog van uit dat ik alleen maar de boel had gekneusd/verstuikt, dus flink koelen, hooghouden en met mijn hand in een brace naar bed. Slecht geslapen en vanwege veel meer pijn in mijn pols, overal blauwe plekken en flinke zwellingen toch maar naar de huisarts,
IMG_8469
die me doorstuurde naar het ziekenhuis om foto’s te laten maken, hij vermoede behalve een gebroken vinger ook een polsfractuur. Bijna 2 uur later loop ik de SEH uit met gespalkte dikke blauwe vingers, ringvinger is gebroken, pols is alleen maar flink gekneusd, vooral aan pinkzjde.
IMG_8473
De breuk mag geen naam hebben, van het linker knobbeltje is een stukje afgebroken, ik moest bijna een uur wachten op een arts en had dus even tijd om er een foto van te maken.
IMG_8470
Mijn lieve man is als altijd erg zorgzaam, het koken gaat hem goed af.
IMG_8475
En zo kunnen gemaakte plannen (ik wilde dit weekend een quilt doorquilten) dus in één klap van tafel geveegd worden door een losse veter, heel onhandig dat ik nu met rechts weinig kan doen, hoewel mijn duim, wijs- en middelvinger nu al minder pijn doen, mijn knie lijkt ook mee te vallen, stijf, dik en blauw, maar niks kapot; hoop doet leven. 

 

Het valt

Tijdens de vrieskou zorg ik goed voor de dieren, en niet alleen ons viervoetige vee, maar ook de gevederde vriendjes buiten. Meneer merel terroriseerde het bevroren strooiveldje met vleugel en snavel en joeg alles weg wat ook maar in de buurt van de rozijnen kwam die tussen de lekkere zaadjes lagen. Hij was al volgevreten en kon geen rozijntje meer zien, maar anderen het lekkers gunnen ging hem toch te ver. En zo zag ik hem druk in de weer met het wegjagen van koolmeesjes, roodborstjes, vinkjes een tortelduifje én een voorbij sloffende Zipje die niks in de gaten had en zich rotschrok, waarop de merel zich rotschrok, want deze had door de rode waas die er voor zijn ogen was gekomen zo snel niet gezien dat het een kat was die daar liep, en niet een ekster. Na voor de vorm de merel weggejaagd te hebben ging Zipje geduldig voor het raam van de schuifpui zitten, met het volste vertrouwen dat een tweevoeter hem wel zou binnenlaten, en dat gebeurde dus ook, hij heeft oplettend personeel.

Om de kleine schuwe vogeltjes ook een plekje te geven om ook rustig te kunnen eten, keek ik in de plastic afvalzak of ik er niet wat had liggen wat ik kon gebruiken, want op Pinterest zag ik een tijd geleden allemaal dingen die je kon maken van lege plastic flessen en containers; van plantenhanger tot schepje. In een nu al vergeefse poging om dit blogverhaaltje kort te houden zal ik de opsomming van handige recycle-gebruiksvoorwerpen maar kort  houden en voeg daarom maar beter een foto hiervan in.
Schermafbeelding 2017-01-29 om 16.37.15
Antivries had in deze container gezeten, dus goed schoongemaakt en daarna met weinig doordachtheid gelijk gaan snijden met een aardappelschilmesje.  Waterafvoergaatjes in de bodem gestoken met een verhitte priem, en gaatjes in de achterwand om het met schroeven hier tegen de schutting aan vast te kunnen zetten. Een roerstokje zorgt voor enige versteviging, bedacht ik me op tijd, want anders scheurt het misschien uit. Wist ik veel dat 2 dagen later iets anders zou uitscheuren…..
IMG_3985
Het grote uitzakken begon al na dag 1 toen meneer merel een duik nam in het overdekte openluchtrestaurantje, hij gleed bijna er weer af en is hierna niet meer gesignaleerd, de meesjes en ander lichtvoetig spul maken er wel dankbaar gebruik van. Dag 2 was de helling van de landingsbaan nog wat steiler geworden, en om te voorkomen dat de volgende dag al het voer op de grond zou liggen, besloot ik er versteviging aan te brengen. Gewapend met een klosje ijzerdraad, een tang, een priem, een accuboormachine en schroefjes; ik had er maar 1 nodig, maar als je er maar 1 bij je hebt, laat je deze gegarandeerd vallen om pas jaren terug te vinden, namelijk als je er met blote voeten in gaat staan. Het karwei was zo geklaard, en tevreden maakte ik er nog een foto van met mijn mobieltje, als bewijs voor het nageslacht.
IMG_3994
Ik draag buiten altijd zo’n handige vest met grote zakken, en had alles op de boormachine en mobieltje na in mijn rechter zak gestopt, en wilde met twee grote stappen over de struikjes heen op het grasveld stappen. Ik doe dit altijd heel voorzichtig omdat ik niet wil uitglijden, (been there, done that) ik zet pas de volgende stap als mijn eerste voet duidelijk stevig op de grond staat, en ik benadruk dit even, voordat jullie denken dat ik altijd wild en onnadenkend door de tuin huppel als een 50+er met een snaartje los. Wist ik veel dat toen mijn linker been een meter verderop al stevig op de grond stond  mijn rechterbeen over de struiken heen zwaaiend bij de broekspijp werd gegrepen en tegen gehouden door de Libelle. De Libelle is een ruim meter hoog metalen ornament die met de wind mee wiegend een versiering en landingsbaan is voor alles wat rondvliegt, het staat pal naast de vijver; ik moet wel heel hoog met mijn been hebben gezwaaid om op kniehoogte achter zijn pootjes te zijn gehaakt.
IMG_5995
Daar ging ik, voorover vallend op mijn buik met mijn rechterbeen van de grond, en ik weet nog dat ik dacht “niet op mijn pols, niet op mijn pols.” Wat gaan gedachten snel he, in die paar microsecondes. Verbaasd keek ik naar achteren, wat was hier gebeurd, en ik rolde van buikligging op mijn bibs en zat met stomheid geslagen met gestrekte been naar de Libellete kijken die nog steeds vastzat aan mijn nu kapotte broek , mijn been stak er vrolijk doorheen. Ik rukte mijn broek van de Libelle los, en deze bleef geknakt vast in de grond staan. Nu kon ik de schade bij mijzelf opnemen.
IMG_3997
Een heel klein wondje prijkte op mijn knie, ik was denk ik op een steentje gevallen, het zat er niet meer in, voelde ik met mijn nagel er overheen krabbend. Ah, en mijn polsen deden het ook nog, geen pijn, snel opstaan voordat ik een kou vatte, want ik kreeg natte billen. Snel veranderde in behoedzaam, mijn rechter schouder voelde niet fijn aan, en nog voordat de pijn in zou zetten, probeerde ik of ik hiermee nog alle bewegingen kon maken, en dat kon ik. Goed, dus als ik later iets niét kon, zou het vast liggen aan de spieren, het kapsel of vocht in het gewricht, en niet omdat er wat was gebroken; zo fijn dat ik vroeger op de intensive care heb gewerkt, klinische blik gaat voor paniek. Ik raapte de boormachine en mijn mobieltje van het gras af en liep naar binnen, oppassend dat ik niet struikelde over mijn broek, en opeens liep ik weer met de mode mee, scheuren in broekspijpen zijn in, ook al heb ik ze nog niet zo groot gesignaleerd! Als ik deze trent wil voortzetten, zal ik toch maar mijn benen moeten scheren, want dit kan eigelijk niet; wel lekker ruig he.
IMG_3995
Toen ik in de garage mijn vestzak leegmaakte, besefte ik pas hoeveel geluk ik heb gehad, de priem had vanwege de vaart met gemak dwars door mij heen kunnen gaan.  Nou ja, niet helemaal er doorheen, zo lang is die priem ook weer niet, maar een bloedvat, bot of ingewanden raken was niet ondenkbaar geweest. De winkelhaak was nog te repareren, en zo zat ik mezelf even later gelukkig te prijzen, toen ik in de luie stoel met een schone droge broek aan en een koelpakking op mijn schouder met een mok rustgevende kamillethee met honing zat bij te komen. Het was buiten ondertussen te donker voor de vogeltjes om eten te halen, maar morgen zouden ze best wel blij zijn met hun opgekrikte voerplek.

Drie dagen later en de pijnlijke plek op mijn rechter bovenbeen ter hoogte van het vestzak gevuld met alle gereedschap ziet nu zwart, mijn knie begint minder dik te worden, spierpijn in mijn rug en rechter arm beginnen af te nemen. Mijn rechter schouder vindt het niet fijn als ik hoog boven mijn hoofd iets wil pakken, of als ik tijdens het autorijden  de versnellingspook van me af moet duwen. Ik zie het nog een paar dagen aan voordat ik de stap maak naar de huisarts of fysiotherapeut.