Tuinrenovatie

Dinsdagmiddag was ik even bij Suzanne, het sanitair van wc beneden en badkamer boven was geplaatst, en wat ziet het er mooi uit! Nog een paar laatste dingetjes afwerken en dan is het helemaal klaar. Ze zitten al een paar jaar midden in de verbouwingen, en hebben beiden een full time baan, met logisch gevolg dat de tuin dan verwaarloosd wordt als stortplaats functioneert. Drie maanden geleden zag de tuin er nog uit als een vrolijke wilde bloemen boeket, en de vlinders en insecten hadden het er naar hun zin  

image0

Maar na die natte maanden en nu alles uitgebloeid gaf het een troosteloze uitzicht, de moed zakt je toch in de schoenen, en ik bood Suzanne aan om woensdag de achtertuin aan te pakken, waarop ze aarzelend ja zei. Ze weet dat ik het fijn vind om te doen, tuinieren werkt voor mij therapeutisch, dus voelde ze zich minder schuldig.  

Naar rechts kijkend staand in de deuropening van de serre zag ik om 10 uur dit 
IMG_3907
Hier zie je het keukenraam
IMG_3909
Helemaal achteraan staan de tuinmeubels
IMG_3908
En hier kijk je tegen hun garage aan, naast de deur van de serre. 
IMG_3912
Tot helemaal achteraan een jungle, wat een uitdaging. 
IMG_3913
Het plan was om vanaf de deur van links naar rechts te werken, zoveel mogelijk planten uit de afvalberg weg te trekken, en een beetje reorganiseren, plek maken voor de twee puinzakken die rechts van de deur stonden, en plek maken voor ander sloopafval. Dit was na een dik uur werken.
IMG_3916
Kijk eens aan, dat geeft de burger moed. Nu zo verder tot aan de schutting alles bevrijden van onkruid en zooi. 
IMG_3914
De onkruiden lieten zich vrij makkelijk uit de voegen trekken, de krabber en een snoeischaar deden de rest. Gelijk ook zoveel mogelijk onkruid uit de border getrokken, de canna’s kwamen nu weer mooi in het zicht.  De opstaande stenen rand (opsluitband?) in de hoek bij het raam was gekanteld, en er zat veel grond en onkruid tussen deze rand en de tegels,
IMG_3917
Dus wipte ik na het schoonkrabben van dit deel van het terras de tegels langs die scheve rand er uit, even schoonkrabben, grond egaliseren en terug plaatsen. En vooral aan de andere kant van de hoge opstaande rand wat meer grond aandrukken. 
IMG_3923
Uitzicht vanuit het deurgat, wat een verschil met 2,5 uur eerder!  De vlinderstruik kreeg een snoeibeurt, en in het voorjaar moet deze gewoon tot 10-15 cm boven de grond afgezaagd worden, en dan hebben ze komende zomer weer een mooie struik met opgaande takken ipv een scheve stam.  
IMG_3918
Nu dit nog tackelen. De groene kuip met zand was loeizwaar maar liet zich wel verslepen naar de linker kant van het terras bij de rest van het afval.
IMG_3919
Hier zou nog veel meer spul bijkomen. 
IMG_3920
Na weer wat onkruid trekken snel even vegen voordat ik naar huis ga om te lunchen. Ondertussen konden de bevrijde tegels opdrogen. 
IMG_3922
Bijna half vier, even pauzeren met dit als uitzicht (foto hieronder). Ik had niet gedacht dat ik zover zou komen vandaag, en nu wilde ik het wel graag helemaal afmaken.

Ik vond tussen het onkruid een klein emmertje met brak water. Dit leegkiepend in het afvoerputje zag ik in het drab een staartje en wat op een opgezwollen speelgoedmuis leek, alleen was het geen speelgoedmuis maar een echte dode muis. De stank bevestigde het, en ipv het in de kliko te gooien heb ik het lijkje diep in de grond begraven links van de Cannas. Eerst nog een paar emmers water in het putje gooien, want wat een lucht 🤢.

Onder en achter de tuinmeubels bij de achtermuur (garage van de achterburen?)  waren de tegels en onderkant van de muur bedekt met cm’s dikke laag mos, met veel insecten hier tussen en onder. Deze moslaag met grond gooide ik in de border naast de schutting. Nu even de zwaar overhangende stengels van het zebragras snoeien en daarna op de een of andere manier opbinden voordat ik met de rest van het terras verder kan gaan. 
IMG_3924
Gelukt, er hangt amper meer wat over. Ik ben hier aan de vijfde blauwe afvalzak bezig, plus een volle groene kliko.
E5F76239-26A5-4642-82E8-F77D38761E0D
Ik was binddraad van thuis vergeten mee te nemen, maar gelukkig zag ik op de hoop bouwafval meters zwarte elektriciteitsdraad, en vastgebonden aan een schuttingplank links en rechts van de bos heb ik het zebragras dichter tegen de schutting aan kunnen trekken. 
IMG_3927
Met de groene tuinstoelen en de linker grijze tuinbank als screen dienend om het deel waar ik niet aan toe ben gekomen af te schermen ziet het er nu weer leefbaar uit. De struik links achter de grijze bank is een vlinderstruik die spontaan is opgekomen tussen de tegels.
IMG_3929
Op het laatst heb ik nog twee stoelen bij het raam gezet, ik had het ronde grijze tafeltje van de andere tuinmeubels hiertussen kunnen zetten bedenk ik me nu, maar ik was te moe om nog wat op te rapen, laat staan om te gaan sjouwen. Ook de radiatoren waren te zwaar voor mij om elders neer te zetten, en deze zouden toch binnenkort naar de ijzerboer gebracht worden, samen met al het andere ijzerwaar.
Suzanne en Ferry waren heel blij met het eindresultaat, het was zo leuk om hun reacties te zien bij thuiskomst, en daar doe je het voor, dus. 
IMG_3928
Donderdagmorgen was ik erg stijf en had zoals verwacht spierpijn, maar het was het allemaal dubbel en dwars waard.

Opletten

Op weg van Tilburg naar huis werd ik langs rechts zo hard ingehaald en afgesneden, dat ik de luchtdruk van die auto voelde 😱☹️ het had niet veel gescheeld of het was slecht afgelopen daar in het drukke verkeer waar ik niet als enige vrachtwagens aan het inhalen was met 100 km/u. Hij schoot voor me en gelijk weer naar een gaatje rechts en weer links en bijna miste hij de afslag naar rechts maar gelukkig was daar nog een gaatje waar de weg zich afsplitste, over het verdrijvingsvlak voor een auto schietend die ook snel kon remmen. En overal waar hij inhaalde zag je remlichten van geschrokken bestuurders. Man man man, en waarom?

Even later stond ik in een kijkersfile want oooh op de snelweg de andere kant op zag men een auto die net op een takelwagen was getrokken, spannend 😱 de auto’s trokken toen snel weer op, want er was verder niks te zien, hoewel de bestuurder voor me en naast me niet in de gaten hadden dat ze konden doorrijden, ze keken allebei naar hun schoot waar ze, laat me raden, een telefoon vasthielden? 

In onze hal hangt een pentekening van Janne, (foto van afgelopen Mei)
IMG_2775
en toen ik bij binnenkomst er naar keek, vroeg ik me af hoe ver ze al is gekomen met een prentenboek voor kindjes, dus ging ik snel naar die pagina op haar website om te kijken.  “Ver weg van hier” heet het, en het zou deze maand al klaar zijn 😊 Ik heb meer voorbeelden gezien dan nu te zien zijn, en vind het zo mooi, dat ik het zeker ga kopen. Dieren die avonturen beleven, geweldig toch? Ik weet zeker dat Sophietje het heel leuk zal vinden als oma hieruit gaat voorlezen.
Janne’s boekpresentatie staat in de agenda op 11 en 12 januari in het Oude Raadhuis in Beek en Donk, even opgezocht, dat ligt rechts tussen Eindhoven en Den Bosch, iets boven Helmond.

Nog even kwijlen bij de schitterende kleuren van de wilde wingerd
IMG_3896
Zo mooi 😍
IMG_3897
En nu de bladeren rood zijn kan ik goed zien waar ze over de grond kruipen richting de Leylandii haag, wat niet de bedoeling is, dus die scheuten knip ik asap weg.

Mijn bodywarmer is klaar bijna klaar, ik wil er toch nog een rits of houtje-touwtje sluiting op zetten, maar ik heb hem nu al aan, en lekker dat-ie zit 👌 en ja, dat zijn serieuze zakken 😊 
IMG_3894
Ik kan morgen op de markt kijken of Pimmetje een rits in deze kleur heeft, daar gaat eigenlijk wel mijn voorkeur naar uit.

Nou ja zeg

Woensdag werd manlief overgeplaatst naar het ETZ voor een korte en relatief eenvoudige maar noodzakelijke operatie, in de hoop dat hiermee de grootste trigger voor de insulten weg wordt genomen. Hij stond op de spoedlijst met code C maar als er een code A of B werd binnengebracht dan kregen deze patiënten uiteraard voorrang, en aangezien het een neurologisch traumacentrum is, was hij pas donderdagavond laat aan de beurt. Vlak voor middernacht appte hij dat het achter de rug was. De operatie was goed en vlot verlopen, en de volgende dag (gisteren dus) stond de fysio alweer aan zijn bed en moest hij na wat tests en oefeningen gedaan te hebben een stukje lopen. Het revalideren kan weer beginnen, conditie is net als vertrouwen, het gaat te paard als je er een paar weken niet aan hebt kunnen werken, en het komt te voet.
IMG_3879
De autoritjes naar Tilburg zijn zelden file vrij, het parkeren bij het ETZ was afgelopen dagen een ramp, en de afdeling ligt ook nog eens helemaal achteraan in het ziekenhuis, ik loop heel wat af, kom vaak al op mijn wenkbrauwen aan, en dan is het wel fijn om even wat te eten en drinken voordat ik de rit naar huis begin.
668242FD-38AE-45E1-8A59-93ED98E31FB5
Ik sloeg donderdag dan ook een dag over om even bij te tanken, voor manlief werd goed gezorgd (ze zouden me bellen als hij naar de ok zou gaan), Evelien was aan het werk, en eindelijk kon ik naar de pedicure die ik eind juni had moeten afzeggen. Met veel meer ruimte in mijn schoenen en een pijnvrije grote teen (tunnelnagel waarop weer een beugeltje is gezet) schoof ik aan bij Ellie, die voor de lunch lekker dikke tosti’s maakte, en thee zette, heel veel thee. En uiteraard verzorgde Noedel de schootverwarming
IMG_3883
Na een tijdje breien stopte ik het weg, ik moest beginnen aan de hals afkanting en kon mijn hoofd hier niet goed bijhouden, dus borduurde ik wat meer bloemen op de bijenkorf,  nu nog de bijtjes erop vastzetten, deels dichtnaaien en vullen maar.
IMG_3884
Helemaal bijgetankt (letterlijk en figuurlijk) ging ik eind van de middag naar huis. Jon hielp met de stof op zijn plek te houden, dat spul pluist als een gek als het beweegt. Het moet een simpele mouwloze vest worden voor mij, een bodywarmer. Helaas had ik te weinig om er ook een kraag uit te kunnen halen, dus heb ik gisteren nog een stuk gehaald, ik heb genoeg over voor een dekentje of kussentje voor de katten om op tafel te leggen, want ze knippen vanaf 50 cm. 
IMG_3885
To be continued

Weer opgenomen

Woensdag had manlief zijn derde en tevens laatste bestraling achter de rug toen hij avonds met spoed werd opgenomen vanwege een insult die niet overging en uitvalsverschijnselen. Gelukkig trok alles weer bij in de twee uur dat hij op de SEH werd behandeld en werd hij na het beoordelen van de ct-scan naar de afdeling neurologie overgebracht voor observatie. Evelien was achter de met 180 km/uur racende ambulance aan gereden, op haar eigen tempo, en na wat bange uren reden we enigszins gerustgesteld rond 01.30 weer naar huis, wetend dat hij in goede handen was. DH is ondertussen naar een tweepersoonskamer verplaatst, hij voelt zich wel goed maar slaapt nog veel. We horen hopelijk snel wat het overleg met ETZ nav de vandaag gemaakte ct-scan ons brengt. Allemaal weer erg spannend, de onzekerheid, en ik merk dat ik psychisch weer op mijn wenkbrauwen loop, het emmertje is vol 😢

Donderdagmiddag ging ik naar Ellie, even er uit, hart luchten en daarna handwerken. Ik had mijn breiwerk meegenomen, maar bij het bewonderen van Ellie’s bijenkorf kreeg ik vilten patroondelen om er ook een te maken.

IMG_3837
Ik kwam tot zover, en hoop er morgen weer aan te kunnen borduren, mijn hoofd stond er niet naar afgelopen dagen.
IMG_3878

Sherlock en Fay aten buiten, sinds de schilders afgelopen week bij de schuifpui bezig waren geweest waren ze zo schrikachtig en te bang om binnen te komen
IMG_3826
Gelukkig trokken ze in het weekend weer wat bij en lieten ze zich ook binnen weer aaien.

Zaterdagmiddag ben ik met Evelien en Suzanne naar de verjaardag gegaan van schoondochter Yvonne, 29 lentes jong. Het was een jaar geleden dat manlief en ik er de laatste keer waren, en deze keer zonder DH dus, wat heel raar aanvoelde. We sloten de middag af met pannenkoeken eten in het Belveren pannenkoekenhuis in Haaren, heerlijk gegeten, maar enorm machtig, ik had een Tiroler appelstrudel pannenkoek. 
IMG_3857
Hij ziet er zo onschuldig uit hè, maar was dik en rijkelijk gevuld met appel-rozijnenmengsel en mierenzoet! Ik voelde me op een gegeven moment schuldig dat ik genoot van het uitstapje 😞 maar het is niet anders, en hij zou ze de volgende dag zien als ze op bezoek kwamen in het ziekenhuis, met een puntje zelfgemaakte kruimel vlaai.

Ik kreeg die zondagmiddag een telefoontje van Tim, of we op Sophietje wilden passen zodat hij na het bezoek aan zijn vader Yvonne mee uit eten kon nemen. Nou, tuurlijk is dat goed, en samen met Evelien hebben we genoten. Lekker spelen aan tafel
IMG_3872
en toen ze heel druk werd hebben we samen naar een vioolconcert gekeken. Ze was op slag rustig en zo onder de indruk van de serieus kijkende vrouwen en drukte konijn zo stevig tegen zich aan, ze vond het ook wel spannend, dus ben ik gauw achter haar gaan zitten om haar vast te houden.
Ik kreeg op een gegeven moment last van mijn benen, ik ben niet gewend zo te zitten, maar opstaan ho maar. “Nee oma, blijve zitte”, kreeg ik te horen. En wat doe je dan als oma, je blijft zitten en geniet van dat kleine meisje dat vol vertrouwen tegen me aanleunde. Elke keer als het vioolstuk klaar was en het publiek applaudisseerde klapte Sophie ook, oh zo lief. 🥰  We bleven zo zitten tot haar papa en mama er weer waren en haar mee naar huis namen. 
c712e14a-ea4d-410f-b722-96c51c449e63
Vandaag heb ik weer wat gebreid aan het vestje voor Sophie, de afkantingen (en 5 steken hierboven weer opgezet) en minderingen voor armsgaten zijn ook al gedaan, en nou brei ik verder tot de halslijn
IMG_3876

De derde ronde

Helaas vonden de specialisten van het ETZ na bespreking van de MRI van het hoofd van manlief het toch nodig om het operatiegebied met drie bestralingen te behandelen daar waar de tumor weg was gehaald. En dus werd er afgelopen week een masker en ct-scan gemaakt en kreeg hij de eerste bestraling afgelopen vrijdag. Maandag en woensdag volgen de andere twee. Zo ziet het masker er uit, het hoofd wordt gefixeerd op tafel zodat hij deze tijdens de bestraling niet kan bewegen. Gelukkig duurt alles bij elkaar nog geen vijf minuten, en dat is inclusief een snelle ct-scan om te controleren dat alles in lijn ligt en de stralingen op de juiste plek aankomen. 
IMG_3800
Gelukkig zijn de bestralingen in Breda en niet in Tilburg, zodat de reistijd gehalveerd is.

Ik had een breiwerkje meegenomen, denkend dat ik lang zou moeten wachten, maar na een paar minuten was het al klaar en konden we weer naar huis. Het moet een vestje worden voor Sophie, en ik wilde gelijk iets nieuws proberen, alles in de rondte breien en dan op het laatst het middenvoor doorknippen.
Hier zie je hoe het gaat, met dank aan de vele dames die me op Facebook aan de info hielpen. Ik wist nog wel hoe het ongeveer moest, maar wilde het precies weten en wist niet meer hoe deze techniek heette. Nu nog uitvoeren. 
Het voelt lekker zacht aan maar is een bitch om mee te breien vind ik, omdat de draad snel splitst. Lastig als je zonder kijken wilt breien. Tussen de rode draden zitten de vijf steken die na het doorknippen naar de binnenkant worden omgeslagen. 
IMG_3811

Donderdag trakteerde ik mezelf op deze dappere stappers, bij de Outdoor winkel  waren de Meindl schoenen in de uitverkoop, maar helaas niet deze. Ze zitten en lopen als een droom 👌
IMG_3807