Deze maand kregen de deelnemers de laatste toezending en opdracht van de mysteriebom van Border Creek Station Quilter’s Celebration Mystery Quilt, mede rondgestuurd door Quiltshop Leur , en het was lest best, wat een mooie onthulling.

Niet dat alles in een keer goed ging hoor, het leek een appeltje eitje, maar niets is erger dan zelfoverschatting en daardoor niet goed lezen, en daardoor uithalen en herstellen. Er moesten aan de top borders bevestigd worden, eerst per border 2 stroken tegen elkaar naaien, strijken en dan alle vier tegen de top aanzetten in verstek. Wat kan daaraan nou mis gaan?

Hoe het wel moet: Naai de stroken per 2 stuks aan elkaar met het streepjespatroon mooi doorlopend,

en naai hier tegen aan donkergroene stroken, en zorg dat de naden in de stroken niet tegenover elkaar liggen.  Nou, dat lukte me nog wel op deze hoogblonde dag

Meet vanaf het midden van deze stroken een x-aantal inches af en zet op de uiteinden een speld, dit punt is namelijk ook de halve breedte van de top waartegen deze stroken aan komen. Door de stroken op deze punten vast te zetten aan de top, moet het goed komen en houd je weer de goede lengte aan waartegen de volgende border aan komt. Met het vastnaaien naaide ik met de top bovenop, zodat ik controle had over de naadjes, en ik begon en stopte precies een kwart inch van de hoeken van de top, want de hoeken moeten in verstek.

Bij het open vouwen controleerde ik of de puntjes er allemaal nog aanzaten, en verwijderde ik gelijk de losse draadjes die tussen de naden waren gekomen. Soms is het een los draadje die je er zo uit kan trekken, maar soms ook niet; ik zie het veel dames doen, een flinke snok aan het draadje en weg is hij, maar ik doe het liever zo, omdat ik dan zie wat ik doe.

De volgende border zet je dan ook zo tegen een zijkant aan, en daarvoor sla je wel eerst de eerder genaaide border een stukje terug, want je wilt hier niet in naaien

en dan naai je met de top bovenop, zodat je goed kan zien waar de naadjes heen gaan, en ook waar je precies moet starten en stoppen

Twee manieren om nu de hoeken in verstek te doen, leg de onderste baan recht (hij wijst naar boven) en vouw de bovenliggende baan met een hoek van 45 graden makend met de goede kant precies op de onderliggende baan,

check of de hoek mooi haaks is en dat de 45 graden lijn netjes doorloopt. Dat het streepjespatroon ook mooi doorloopt is een kwestie van geluk of je bent gewoon zo goed.

Ben je tevreden, speld dan de delen voorzichtig aan elkaar vast op een afstandje van de schuine lijn, je wilt niet dat de boel gaat verschuiven, en je wilt niet dat er met strijken de spelden in de stof versmelten of afdruk achter laten; zet het strijkboutje even op de vouw zonder de heen en weer beweging, en vooral niet te heet, je wilt niet dat de stof op de naden gaat glimmen.
 
Het naaien kan beginnen, de gestreken vouwlijn is de naailijn, met een beetje licht van opzij is deze heel goed te zien. Je zet de naald daar waar het stiksel van de banen is gestopt, en zonder duw of trekwerk stik je de delen vast, want je naait op schuin van draadrichting dus uiterst rekbare stof. Vouw daarna de banen open en controleer nogmaals of de hoek mooi haaks doorloopt voordat je de naden aan de achterkant open gaat strijken. Maak zo de andere hoeken,  knip nog niks af (wat ik wel deed en hier erg veel spijt van kreeg).


Een andere manier van hoeken in verstek maken is door de quilt diagonaal dubbel leggen met de goede kanten op elkaar, de losse flappen mooi glad en precies recht op elkaar te leggen, vast te spelden, en dan met een lange liniaal de schuine lijn doortrekken met een potloodje of met een heramarker (dus een lijn in krassen), net wat je fijn vind, als je maar oppast dat je met het trekken van deze lijn de stof niet uitrekt.

Ik speld dan precies in die lijn en vouw het open om te zien of het netjes loopt, en als ik tevreden ben ga ik naaien.
Ik ken iemand die dit deel met de hand vast naait, ze werkt dan vanaf de goede kant en zet met een kleine matrassteek de naden dicht. Ook een optie, maar als je wilt leren met de naaimachine te werken, moet je dit ook leren door fouten te durven maken tot het goed gaat.

Fouten, welke fouten?
Wat er eerder bij mij mis ging?
Niks met de hoeken, die waren zo mooi dat ik bijna in mijn broek pieste van genot.  Kijk en huiver, ik hoef geloof ik niks meer hieraan toe te voegen :

Ik had de stroken er tegen aan genaaid zonder deze eerst op de juiste lengte af te meten! Er ging geen alarmbelletje af toen ze er aan zaten, want de top lag er mooi glad bij, en toen zette ik de hoeken in verstek vast, knipte het overtollige aan stof af,  streek, keek helemaal happy hoe mooi plat en haaks alles lag. Tot de volgende samengestelde randen er tegen aan moesten komen, en ik een WTF moment had, want deze randen waren langer dan de kanten waar ze tegen moesten passen, een ruime inch!! Dat krijg je niet ‘weggefoefeld’ zonder problemen later!  En dan begint het onderdeel “Zoek de fout”, het was al lang bedtijd, maar ik moest er achter komen waar ik mis was gegaan, anders deed ik geen oog meer dicht, de meetlat kwam er bij, nog een kopje koffie, katten uit de kamer en meten meten meten.

De samengestelde banenborders bleken te lang te zijn (ongeveer een halve inch) en dat kon ik gelukkig oplossen door  de naden tussen de blokken net ietsje breder te maken, het scheelde met de naald maar een tikje naar links, een mm, maar dat zijn 2 mm’s per blok, en gelukkig behielden de punten hun punten, maar na deze ingreep hield ik toch nog border over als ik het er tegen aan wilde zetten, dus de fout lag ook in de top. Aaaargh, ik zag al een doemscenario voor me van alles uithalen, neee!
Meten is weten, zeg ik altijd, maar doe ik het ook? Nee dus.

Gelukkig waren de blokken van de top wel de opgegeven maat, dus lag het probleem in de laatst aangezette borders. Deze bleken dus  te kort te zijn doordat ik de strook er iets te strak/glad getrokken aan had gezet, dat viel echt niet op, mits er geen volgende baan op maat tegenaan had moeten komen. Pfew, de schade viel mee.

Banen er helemaal afhalen was geen optie, ik vond de hoeken veel te mooi, dus die heb ik vast laten zitten, en vanaf een paar centimeter vanaf hier alles los gemaakt

Met een uitgekiende knip en naaiwerk kreeg ik de banen op dezelfde lengte als dat van de border en het middendeel, ik zorgde er voor dat de laspunten (de naden van elke strook) niet precies boven elkaar kwamen te liggen, want dat vallen ze meer op dan als het wat verspringt, en met wat bedoel ik een tiental cm.
Dus de groene en gestreepte banen maakte ik ook een stuk los van elkaar, zette de schaar bij de ene baan een eind naar links er in en bij de andere een eind naar rechts

maar ik besefte me  na het maken van deze ene kant, dat ik er ook gewoon een lang stuk uit kon knippen en een iets langer stuk ervoor in de plaats kon zetten, zodat er per baan geen twee naadjes op een korte afstand van elkaar af lagen, zodat mijn blunder minder zou opvallen. Met de wetenschap dat het allemaal later na het doorquilten toch niet zou opvallen ging ik een stuk vrolijker verder.

Hèhè, opgelost, de samengestelde banen gingen zonder problemen tegen de borders aan, en toen heb ik even over de balustrade geleund om te genieten van dit moment. Het vervolg komt in het volgende blogje, jullie hoeven hier geen dagen op te wachten, ik ga even een boterhammetje scoren om dan gelijk verder te bloggen.