Categoriearchief: mannenquilts

Doet ze effe

“Doe ik effe” dacht ik gistermiddag, toen ik gewapend met schep, zeef, emmer, opvangbak en handschoenen in de voortuin aan de slag ging, het was wel grijs weer, maar met 9 graden en windstil voelde het heerlijk zacht aan, het nodigde uit om buiten aan de slag te gaan. Naast de bloembakken is 20 jaar geleden op antiworteldoek een ongeveer 3 cm dikke laag grijze split gestort. Nu groeit het onkruid naar harte lust, en de blaadjes hebben er de laatste jaren dat het huis leeg stond en de tuinman niet meer maandelijks kwam lekker kunnen composteren tussen de steentjes.

Met alleen wieden zou het probleem niet opgelost zijn, dus dacht ik om “gewoon even” het antiworteldoek in delen leeg te scheppen, elke dag een vierkante meter of zo, moet toch te doen zijn? Maar het antiworteldoek is in geen velden of wegen te vinden, het is opgelost! Ik heb nu moeten afgraven tot ik amper meer steentjes voelde, 10 cm diep, wat een klus! Met de zeef haalde ik onkruid, wortels en compost van tussen de steentjes, en een prachtige losse grond belande in de opvangbak. 1 uur later moest ik stoppen, het was toen al te donker om goed te kunnen zien waar ik mee bezig was; ik heb een stuk van 100x 50 cm schoon gekregen, onder toeziend oog van Loki uiteraard. Zopje kwam het werk na afloop nog even bewonderen nadat hij Loki had weggejaagd.

Nu is het vandaag en morgen afwachten wat mijn polsgewricht hiervan zegt, maar ik denk afgaande van mijn schouders ook niet dat ik dit een hele dag moet doen, het heen en weer bewegen van een zeef (vierkante houten schaal maatje dienblad met gaas onderin) is toch een behoorlijk eenzijdige belasting als je het niet gewend bent. Bij daglicht is het noeste werk beter zien, al helemaal omdat er een mals regenbuitje overheen is gegaan en de steentjes heeft schoongespoeld.
Oh, bij de afgezaagde spar is het helemaal erg! Onder de vuilnisbakzak zit nog schoon grond zonder steentjes, het is makkelijker omdat ik het gezeefde grond hier gelijk boven schone deel kan laten vallen.
Er zitten nog wel een paar dagen werk hier op me te wachten.
Ondertussen werd er afgelopen dagen hard gewerkt aan de blokken van de Mesmerized quilt voor Marjo, ( patroon is hier te koop) ik had eerder niet genoeg ruimte op de Clover designwall om ze mooi op te kunnen hangen
en heb links een losse plakwanddeel opgehangen, door het zwarte roetje zit een nylon draad die nu over twee spijkertjes vallen.

Deze witte lap is etalagevilt en kan ik er zo weer afhaken, handig om mee te nemen op quiltweekend of zo. Het ging een enkele keer mis met naaien, en dan is het niet fijn als je hier pas na 36 blokjes achter kom, gelukkig was ik nog niet al te ver gekomen; uithalen dus (de linkse blokjes met roze op het hoekje zijn al goed. Vanaf dit moment ben ik niet meer dan 12 blokjes gelijkertijd gaan maken, uithalen is niet zo mijn ding
En al die tijd met Loki in de buurt, zo gezellig!
De muur werd steeds voller
het was zelfs vanaf de straat te zien ’s avonds als ik het licht in mijn naaikamer aan had, leuk voor de buurt 🙂 om na jaren van leegstand weer leven in de brouwerij te zien.

Vanmiddag maakte ik het laatste blokje af, het paste niet meer tegen de muur dus liggen ze nu allemaal op de grond in de woonkamer (de katten kunnen nu even niet de kamer in).
Na wat omwisselen van blokken op aanwijzing van Tim denk ik dat dit het gaat worden,
er zit volgens mij voldoende balans in, zometeen even de reactie van Suzanne en DH horen, die zijn beiden nog aan het werk.

En Loki ligt alweer in dromenland, lekker tegen de verwarming aan op de oefenquiltjes

groeizaam weertje

Het is snertweer, er vielen vanmorgen allemaal witte klodders uit de lucht, natte sneeuw tussen de regenbuien door, maar met 5 graden boven nul zal het niet blijven liggen, gelukkig. Ik ben lekker stofferig bezig geweest vandaag, eerst alle halve meters stof gestreken en een deel van de 5 meter roze

nadat ik ze eerst met Mary Ellen’s Best Press had ingespoten (zit in een pompflesje), de vouwen gaan er mooi uit en de stof blijft vormvast, en het ruikt nog lekker ook. En daarna snijden en naaien maar, muziekje aan,

Loki naast me, tussendoor pauzeren met een kopje koffie om blokblindheid te voorkomen. Het was een gezellig productief middagje
Het valt me niet tegen met dat knalroze, de keuze van de dame voor wie de quilt wordt, wie had dat gedacht, knalroze als achtergrondstof? De stofjes zijn boven niet zo goed te zien, hier een close-upje
En om te voorkomen dat de bonte blokken in de vergetelheid zouden raken, heb ik hier ook gelijk een blok voor gemaakt.
Leutig he? Je moet wel goed kijken dat de FQ ook echt 55 cm breed is, het gaat er in de breedte op z’n blote billen uit (ik heb het eerst zoals hieronder gedaan, ben een beetje visueel ingesteld)
ik had eerder al een “FQ” van 50x 48 cm, en daar ging het niet uit, dus meten is weten. Zo, en nu lekker verder, stroken snijden en verder blokken naaien, een fijn weekend!

Spanning en ontlading

Met man en macht werd er gewerkt aan de mooie tegelquilt om hem klaar te krijgen voor de quiltdag in Antwerpen, afgelopen vrijdag, de bies werd er met een snelheid opgezet waar niet alleen Loki maar ook ik van stond te kijken; Thor en Loki ontpopten zich als nieuwsgierige quiltkatten, de quilt -zonder bies- lag amper op de grond, of er werd al over heen gerend, kijken of hij lekker slipt na het nemen van een aanloopje. Het ontbrak hun aan gewicht om er op die manier beweging in te krijgen, dat komt nog wel.

Loki wilde met haar neusje op de stof kijken hoe het kwam dat er beweging in zat zodra het onder de naaivoet verdween.

Met de biesuiteinden probeerde ik iets wat ik had gezien op internet, normaal knipte ik pas het overtollige band er af als de bies tegen elkaar aan zat, omdat ik nooit zeker wist of ik het goed deed, maar deze keer knipte ik de biesuiteinden al voor het aan elkaar naaien op maat:

de overlapping moest even lang zijn als dat de bies breed is (dat is het stukje waar de zwarte schaar op ligt). Ja, ik moest ook even nadenken over welke breedte ze het hadden, maar het gaat natuurlijk over de open gevouwen breedte, uiteraard. Dus ik snijd de bies 2,5 inch, en zoveel moet het overlappen, en de rest kan er af. Spannend he? Leg dan de ene uiteinde open met de goede kant omhoog,

en de andere kant open met de goede kant haaks op de andere uiteinde,

-hierbij moet je de quilt tussen deze delen een beetje bij elkaar trekken of dubbel leggen, anders heb je geen ruimte om te werken- speld even vast op de diagonaal en leg deze plat neer over de rand van de quilt om te checken of je de bies wel goed naait,

of ben ik de enige die wel eens de bies langs de verkeerde diagonaal lijn dichtnaait, of de ene biesdeel de verkeerde kant open draai, zodat de bies als een wokkel gedraaid is? Ben ik hier alleen in? En nou niet allemaal “ja” zeggen, want daar geloof ik dus niks van.

Klopt alles, naai de uiteinden dan diagonaal op elkaar vast,

knip op kwart inch van naailijn het restje weg, vouw de naad open

en vouw de bies dubbel, en hierbij knijp ik de vouw er mooi in.
En nu kon ik de rest van de bies ook vastnaaien,

omslaan en weer vastnaaien, door precies langs de bies te naaien op de bovenkant, “Am I boring you, dear?”.

Diepe zucht, klaar, snel in de wasmachine (30 graden met normaal wasmiddelen beetje wasverzachtiger en 800 toeren centrifugeren), en daarna in de droger op matige temperatuur. En toen ik al lang nadat het bedtijd was de quilt uit de droger pakte, schrok ik me lam, hij was zo verfrommeld, kreukelig en golvend, dat ik mezelf al het quiltwerk al zag uithalen om er een andere vulling tussen te stoppen. Maar met een verbazingwekkende helderheid stopte ik de quilt weer in de wasmachine, even spoelen, lichtjes centrifugeren, om daarna plat liggend op de grond te laten drogen.

Ik had er weer alle vertrouwen in toen ik zag hoe snel hij mooi plat, in vorm (dus rechthoekig) en glad lag, en de volgende morgen er nog zo bij lag, maar dan iets droger. Helaas was hij nog niet helemaal droog, dus deze quilt heb ik niet meegenomen naar Antwerpen, jammer maar het was niet anders. Zo lag hij er vandaag bij, hij is prachtig geworden!

Hij zal binnenkort wel te zien zijn in Quiltshop Leur, eens kijken of dat nog gaat lukken voor de zomervakantie, de tackertjes moeten er ook nog uit, mooi werkje voor morgen.
Nog een foto van de kleine mannen in hun favoriete slaapplek, de la onder de televisiekast, waar ze via de achterkant in kruipen

Pretty please?

Zopje zat donderdag tegen de avond met een smekend snoetje op de armleuning van mijn luie stoel, eindelijk was ‘de schoot’ weer thuis, en lag er zo’n gek roze geval op, dus of ik het alsjeblieft weg wilde halen, zodat hij er zich kon vlijen. Nou vooruit dan maar. Veel tijd om te genieten had hij niet, want ik wilde de buitenste randen van de quilttop afmaken, woensdag leken 2 banen mij al voldoende, gewoon om de lengte te maken,

maar toen ~~ging iedereen zich ermee bemoeien~~ kreeg ik op Facebook reacties van “waarom niet helemaal rondom deze stroken?”, en omdat ik niet wilde zeggen “vanwege pure luiheid, ik wil snel klaar zijn”, besloot ik toch maar om weer te gaan snijden en naaien. Oké, het duurt wel wat langer, maar dan heb je ook wel wat.

Donderdag overdag was het er niet van gekomen wegens een werkbezoek aan Tilburg, en om precies te zijn deze winkel, en kijk eens wie er ook even langs kwam? Aah gezellig, Ingrid’s zwoele stem vulde al gauw de keuken, jammer dat Brechje er niet bij was. Ik was mijn fototoestel vergeten mee te nemen en dan is het met binnenfoto’s behelpen met m’n mobieltje.

Bij thuiskomst kon ik lekker aanschuiven aan tafel, zoon had gekookt, en daarna de andere 2 banen genaaid, en zo lag het er bij toen ik naar bed ging:

Vandaag nog een dagje Tilburg, waarbij het goed toeven was

en bij thuiskomst, nadat manlief ~~had gekookt~~ pizza had laten bezorgen, ging ik weer verder met naaien, ooh het ging zo lekker en ik ben zo blij, want zie hoe mooi strak en glad hij ligt:

we hingen allemaal kwijlend over de balustrade naar beneden te kijken, zo mooi! En nu weet ik dus niet welke quilt ik eerst ga doorquilten, deze, of de Double Wedding Ring… wat een dilemma. Ik wil in de lichte driehoeken aan de buitenrand met donker garen gaan doorquilten, zodat het niet meer zo licht is, alleen hoe, dat is nog even een groot vraagteken.

Turbo

De 20e gestart, de 21 thuis en op de bee hard aan gewerkt,

we werden gevoed door jarige Saskia die ons trakteerde op zelf gebakken Red Velvet cupcakes,

het was gezellig, en helemaal niet druk, zodat we bij het volgende kopje thee nog een cupcakeje kregen, oh yeah! Ik had alle blokjes al tot banen gemaakt en de banen was ik tegen elkaar aan het naaien en door niet goed op te letten (al het bloed ging naar mijn maag ipv mijn hersens) naaide ik er een baan verkeerd aan; bij thuiskomst heb ik dat heel snel verbeterd, anders had ik er toch wakker van gelegen.
Na het ontbijt gelijk verder, sashings tegen de uiteinden zetten en gaten opvullen,

normaal naai je de sashings en lichte driehoeken aan buitenste blokken van de banen vóordat je de banen aan elkaar zet, maar ik had ’s avonds niet gedacht zo ver te komen, en was dus de driehoeken vergeten mee te nemen naar de bee. En denkend ‘dat doe ik wel effe’ had ik er toch meer werk aan dan nodig was geweest. Ik moest nl naadjes uithalen en stukjes invoegen zoals bij de Basket Weave. De driehoeken waren gevoelig blokken vanwege de rek die in de lange zijde zat, en om lubberen te voorkomen had ik langs de lange zijde een draad genaaid, en toen 2x met stijfselspray bewerkt, zodat het lekker stevig aanvoelde en ook zo bleef. Als ik slim was geweest had ik de schuin van draad zijde aan een korte kant gezet, maar ja, ik wilde te snel zijn, en dan maak ik denkfouten. Maar het is nog goed gekomen hoor, ik ben niet voor één gat te vangen.

Ik hoefde niet te koken, “Ga jij maar gauw verder werken aan de quilt”, sprak zoon, die met stijgende verbazing regelmatig checkte hoe snel de opbouw van de quilt vorderde, en manlief vroeg of ik een nieuw wereldrecord wilde verbreken, toen ik vlak voor het eten de nog niet gestreken top in de hal neerlegde voor een foto. “Mama gaat nu voor 3 quilts binnen een week.” grapte hij aan tafel, en ik geloof dat ze het allemaal nog een strak plan vonden ook.

160x 200 meet hij nu, en dat past precies op de bank; het is dat ik hier nog geen tussenvulling en achterkant voor heb liggen, anders had ik hem vanavond ook al gesandwiched, want hij moet morgen al hangen; niet voor de tentoonstelling, maar om als voorbeeld te dienen bij de stofpakketjes (56 15x15tjes) van Quiltshop Leur op de quilttentoonstelling in Terneuzen. Ik moet hem dus een paar dagen missen 🙁 Dat was puur toeval hoor, anders had ik de top nu ook al af gehad, maar het was wel een mooie stok achter de deur, hoe het zo kwam?

Gisteren (dinsdag) moest ik even langs de quiltwinkel om de lichte stof en een pakketje van die serie gekleurde vierkantjes te halen, ik was bang tekort te komen, en dat werkt niet fijn vind ik, en gelukkig zat er nog wat op de rol, en hadden ze net een hele bak vol met nieuwe pakketjes, dus hoera, helemaal happy 🙂 . Ik had mijn Double Wedding Ring bij me om te showen, en liet gelijk de foto zien van de tegen de designwall geplakte blokken van de quilt hierboven, en zowel Marije als Monique vielen als een blok voor deze quilt. Monique vroeg of ik hem af kon hebben voor donderdag, want dan kon ze hem als ik het goed vond bij haar kraampje hangen, dat stond wel zo uitnodigend voor de pakketjes als showmodel. Ze keek beteuterd toen ik zei dat het allemaal nog losse blokken waren, en toen ik zei dat ik de top vast wel klaar zou hebben voor donderdag, zag ik ze ongelovig kijken, zo van “Jaja, dat moet ik nog zien gebeuren.”

Morgenochtend ga ik dus naar de Quilttentoonstelling van de Dow Quilters, in de Vliegende Vaart 10, in Terneuzen, alwaar naast ruim 200 quilts ook 2 quiltwinkeltjes zijn, altijd gezellig. En dan hoop ik dat quiltwinkel de Parel ook pakketjes heeft van deze stoffenserie,

hier heb ik 9 F8ts van, (25x 26,5 cm) en ik heb nog genoeg over van de grote bonte lap, en ze passen ook nog eens perfect bij de serie van Leur, wat meer wil je? Ik denk dat het onrustige nu uit mijn systeem is, en dat ik aan de Rose of Sharon ga werken, hopelijk heeft Leur ook de Heat&Bond featherlite bij zich, want die gebruik ik hier het liefste voor, na het maken van de postzegelquilt van New York is hij ver op!