Categoriearchief: Kattenquilt

Cats Meow

De volgende UFO die ik ga afmaken is de Cats Meow, waarvan ik het paneel een jaar geleden bij Merel had gekocht, maar volgens mij is-ie nu helemaal op, want ik zie hem niet meer staan op de website. Wel bij deze Australische winkel .

Voor de achterkant heb ik hele mooie borderstof gebruikt, van Jinny Beyer, die ik al jaren in de kast heb liggen, niet breed genoeg, maar dat is altijd op te lossen met genoeg stof in de lengte over. Zopje vond het wel erg lekker liggen, ontdekte ik vanmorgen, toen ik aan de slag wilde gaan met achterkant groot genoeg maken.

En ondanks het mooie weer, met lieve ventjes in de tuin die mij werk uit handen namen,

ben ik binnen aan de slag gegaan, eerst sandwichen, gelukkig had ik voldoende tussenvulling 🙂 deze had ik een paar maanden geleden gescoord bij Aztec Rose, waar ze de Engelse Sew Simple tussenvullingen verkopen, op de rol (dus minder kreukels dan in die pakken) en ik heb de super soft wool die heel mooi dun is, maar wel lekker warm om b.v. als lente/zomer quilt op een bed te hebben. Het sandwichen deed ik met behulp van 2 latten,

heel makkelijk als de quilt niet al te groot is, vind ik, en ik heb veiligheidspelden gebruikt, om te laten zien hoe ik dat doe. Geen hoge wiskunde voor nodig hoor, gewoon om de 15 cm eentje zetten, en langs de kanten zet ik ze elke 5 cm.

Snel bovengaren (Rainbows, ook ’n jaar geleden bij Merel gekocht) en even dunne ondergaren erbij gepakt, spoeltjes gevuld, -4 stuks voor de hele quilt-, Topstitch naald nr 90 er in, draadspanning op 2 en even testen op een stukje van de onderkant die er toch af gaat, helemaal geweldig, en gaan met die banaan.

In het midden beginnen, en zo naar de buitenkanten toe werken, 2 uur ’s middags gequilt, en 2 uur ’s avonds, en toen was-ie klaar!
In onderstaand filmpje kan je zien hoe ik het doe, let niet op de herrie op de achtergrond, dat zijn de tuinmannen, en niet mijn naaimachine die zo loeit.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=44ll_aLL_hE]

Op het filmpje valt het op dat ik niet met een quiltwerkblad werk, gewoon de kleine aanschuifbare werkblad, want de grote sleepte ik met de quilt alle kanten op, wat niet fijn werkte. Gelukkig was dit op een quiltweekend, en mocht ik het grote quiltwerkblad uitproberen van iemand die het toch even niet nodig had.

Natuurlijk haalde ik weer iets stoms uit, maar dat zijn weer van die fijne leermomenten, waarbij de digi goed van pas kwam om jullie te laten zien hoe ik dit oploste zonder quiltwerk uit te moeten halen. Ik had wel geluk dat het de stof van de rand van de achterkant was die er toch af moest, want anders had ik toch moeten uithalen, dus knipte ik heel voorzichtig het mee gestikte stof zo dicht mogelijk tegen het stikwerk aan los, zonder in 2 lagen stof te knippen.

En toen was het slechts een kwestie van de overgebleven stof van tussen het stikwerk weg te trekken, wat heel makkelijk ging! Jeuj! 🙂

Doorgequilt met een motief welke ik ook al voor andere quilts heb gebruikt, maar ik vond het er wel mooi bij passen, het lijken net gekrulde staarten, maar je kan er ook regendruppels op een waterplas in zien. Ik laat even de achterkant zien, daarop komt het quiltwerk nu het beste uit op de foto

Woensdag staat in het teken van bies maken en opzetten, volgens mij had ik hier toen de top klaar was al stof voor klaargelegd, maar waar?

Oja, even over de vorige tussenvulling, die van zijde; Inge vroeg hoe en wat en waarom: ik heb hem hier gekocht, even naar beneden scrollen, en hij kwam -ik meen- op 25 euro per meter. Het quilt als een droom zo lekker met de naaimachine, en ik wil best een klein stukje opsturen om uit te proberen hoe het met de hand quilt. Geeft maar een gil (op=op).

Gelukt

Gelukt, denk ik, als ik zo naar de stompen van de bamboe kijk, en vreemde kleuren omhoog zie borrelen, als bij een toverdrankketel. Mooie kleuren!

Maar als ik goed kijk, ontdek ik jonge scheuten, die dapper doch ook héél dom omhoog komen; zodra ze iets dikker zijn -over een paar dagen- zal ik ze snoeien en behandelen met dat giftig goedje wat de tuinman me gaf. En het mag dan ook 24 uur niet regenen, en dat wordt lastig in ons kikkerlandje. Ik zit nu al te bedenken wat ik op de leeg gekomen plaatsen ga planten, volgend voorjaar, als ik de wortels -hopelijk met gemak- weg kan halen om een mooi plantgat te creëren. Budleya, of azalea’s, mmm, ze moeten wel tegen de droogte kunnen, hier op het zandgrond pal in de zon.

Planten uitzoeken vind ik minstens net zo leuk als lapjes voor een nieuwe quilt uitzoeken, want ook daar begint het toch te borrelen, met de antieke in de laatste fase van het afmaken.

Zopje is not amused, want de antieke is zondanig opgevouwen over de B’nina dat hij er niet op kan liggen, maar oké, de bank ligt ook best wel fijn.

Zodra ik met de Girls Day Out in de weer ga,is het helemaal verboden terrein voor hem, je moet er toch niet aan denken dat meneer zijn nagels hierin gaat zetten, of testen hoe stevig die glimmende kraaltjes vast zitten.

of die paarse bloemetjes; ik zet het vogelkooitje er pas aan als hij helemaal klaar is, wel zo veilig.
En ik dacht dat hierna de huizenquilt aan de beurt kwam,

maar ik moet eerst de kattenquilt afmaken voordat het Belgisch quiltweekend van start gaat (28 sept), georganiseerd door Katrien, want dat hebben Yvonne en ik ons als doel gesteld, samen showen, en Merel heeft hem al af, die kan wat dit betreft achterover leunen, stressvrij. Ik ben benieuwd hoe ze naast elkaar zullen staan.

hoe kon ik die vergeten? Nu nog even kijken in welke tas hij zit, ook een uitdaging op zich. 🙂

Weer in de lucht

Na 2 dagen van niet op weblog kunnen komen, en maandag een dag waar het er gewoon niet van kwam toen het wel weer kon, ben ik weer in de lucht. Of dachten jullie dat ik nog steeds aan het bijkomen was van de Calicodag?

Naaah, daar had ik maar een halve dag voor nodig 😉
Zaterdagmiddag was het tuintijd, foto’s maken

(wat is dit voor een gele bloeier, lijkt wel op een pantoffelplantje, wat de bloem betreft, maar die zijn toch niet zo groot, bos is ongeveer 40 cm hoog),

beetje wieden, gras maaien,

hier heb ik omheen gemaaid, zou zonde zijn, dat prille geluk wegmaaien.

En tegen het eind van de middag moest ik Zopje naar buiten jagen, die tijdens een malse regenbui al miauwend met een vette muis in z’n bek naar binnen kwam via de hordeur, en deze onder de tafel in de kamer wilde opeten; gelukkig liet hij zich -diep beledigd- naar buiten sturen en dook onder tafel bij het keukenraam, waar de muis in no-time opgepeuzeld werd.

Ik kon er net bij, onder de parasol staand, om het hoekje hangen met de digi zonder nat te worden, Zopje kwam later puitnat weer naar binnen, en vond het gek dat ik hem niet op schoot wilde hebben, flauw mens.

Zondagmorgen hing ik bij het aanrecht, toen ik zag dat meneer eekhoorn -al na 2 dagen- doorhad hoe hij de doppinda’s uit het voederhokje kon halen, en hij was zo lief om het kunstje nog een keer te doen toen ik de digi er bij had gehaald. Deze 2 foto’s lijken identiek, maar bij de rechter foto tast hij in het diepe naar een pinda, hij blijft alert opzij kijken

Zondagmiddag waren we op een heerlijke lokatie (vakantiehuisje in Noordwijk) waar mijn broer met zijn gezin hun 25 jarige huwelijksdag aan het vieren waren, en hierbij was de hele familie uitgenodigd.

Het was stralend weer, en we zaten lekker buiten te quizzen, te kletsen, te genieten van de natuur, deze ongeveer 5 cm grote libel zat op Suzanne d’r arm, en ze blies hem snel weg toen ik tijdens het maken van de foto zei dat libellen ook kunnen steken (is dat zo, vraag ik me nu af) en Tim tapte nog even 2 glaasjes fris voor zijn vader en hemzelf.

met heerlijk buffet aan het eind, en mijn vader en de vader van mijn schoonzus deden de 2 kereltjes van de muppetshow na, zo leek het wel; even de auto checken, beiden een eind in de 80, maar zet ze in een auto en ’t zijn weer jonge mannen.

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=LmE0oAtY5L4]

Mijn moeder had deze mooie felicitatiekaart voor het bruidspaar gemaakt,

chique he?

Bij thuiskomst ontdekte ik post voor mij (ja, we krijgen soms ook op zondag post, ws woont de postbode vlakbij, en doet ze/hij deze wijk zondags als ze/hij het druk heeft), een prachtige kaart door Ineke gemaakt, dank je wel Ineke,

oooh hij is zo prachtig, die ga ik een plek geven dat hij gewoon in het zicht blijft (hangen), en ik ga het ook eens proberen, naaldkunst op die manier. Eigenlijk heb ik het al eens gedaan, bij het maken van de poezenquilt voor mijn moeder, en die was zo goed gelukt, dat ik dacht dat het niet bij deze zou blijven, maar ja, je weet hoe het is, je hebt nog zoveel plannen, en zoveel dat afgemaakt kan worden, dat het op de lange baan geschoven wordt.

Maandagmiddag had ik mijn half jaarlijkse check-up; de specialist schudde me grijnzend de hand en gaf me complimenten over hoe goed (en afgevallen) ik er uit zag, en dat het duidelijk was dat het goed ging met mij. Hij wilt me nog 1x zien, over een jaar, en als het dan nog steeds goed gaat, wat hij wel verwacht, wilt hij een streep zetten onder de controles, heerlijk; geen zenuwtoestanden meer (vanaf het moment dat ik bloed heb gegeven voor onderzoek voelt het als een tijdbommetje in mij, en beginnen de demonen in mijn hoofd te fluisteren). Nog 1 keer dus, dat moet lukken! Ik mag in de loop van dit jaar stoppen met de hormoonpleisters en het spiraaltje, omdat het nu niet meer echt functioneel is, en toen ik dit thuis vertelde, vroeg mijn lief mij of ik dit ruim van te voren wilde aankondigen, zodat het hele gezin zich er mentaal op kan voorbereiden. 🙂 Lief hè, van mijn lief.

Nou, en dat was het dan weer, proficiat aan de lezers die het tot het einde hebben volgehouden, gelukkig las het als een stripboek, met al die foto’s 🙂

’t Lijkt Overtoom wel

Want de top is klaar!
ik wilde hem eerst door Zopje showen, maar die is na en hele nacht op muizenjacht te zijn geweest de punt af, knort en snurkt, zucht en draait zich zo nu en dan even om, en dat is ook de enige actie die er in zit momenteel.

Dus heb ik hem zelf maar hoog gehouden, en met behulp van statief en timer is het nog goed gekomen, ook al had ik dankzij de wind 30 foto’s nodig eer ik hem zo mooi recht had hangen, plus dat ik er ook een beetje gaaf op stond (net naar de kapper geweest, dus daar kan het niet aan liggen)

het was een makkelijk patroon, alles stond stap voor stap duidelijk beschreven, soms had ik een “Huh?” moment, maar volgde toch de aanwijzing, om er achter te komen dat het allemaal gewoon goed kwam. En vlot he, een ideale quilt om op een quiltweekend te maken. (Ik heb het bij Merel gekocht, en nee, ik heb geen aandelen bij haar.)

Alleen op het allerlaatst kwam het niet helemaal uit, de horizontale sashing boven en onder sloten perfect aan, maar van de sashings aan de zijkanten hield ik een halve inch over, balen, maar ook niet meer dan dat. Ik heb gewoon bij 2 strookjes de naden wat breder gemaakt, en toen zat het al mooi glad. Beter zo dan toch de boel erop zetten, met golvende randen als gevolg.

Ik heb met Yvonne -die ook de top af heeft- een uitdaging aangegaan: hij moet helemaal klaar zijn -doorgequilt en afgebiesd- met het Belgisch quiltweekend in September, zodat we hem samen kunnen showen, en dan mag ik tellen, nou, dat gaat wel lukken denk ik 😉 En als Merel ook weer komt, en hem meeneemt, maken we er een triootje van.

Voor wie gek is op katten, ga even kijken bij Margeeth

Pedal to the metal

Dat was ik vandaag van plan, lekker gas geven en de top afkrijgen, maar wat was het drukkend warm!
Photobucket
Ja, het is zonnig, warm en ik ga klagen, potjandorie het is toch te zot of te bot in dit kikkerlandje? Het is wel goed voor de frambozen, we gaan dit jaar weer een grote oogst krijgen, jammie:-)

Ik ben -als het zo benauwend warm is- niet vooruit te branden, maar na het middaguur schiet ik toch opeens in actie, ik schrok er zelf van! Snijden, stikken, strijken, snijden, stikken, (het lime-groene komt op de foto flets over, in het echt is hij lekker pittig)
Photobucket
Dochter komt thuis, half 5, en tijdens het kletsen in de keuken, waarbij ik tijdens een sinaasappel pellend mezelf helemaal onder spetter met sap, vraagt ze: “Is het goed dat ik vanavond voor de laatste keer naar het COC in Breda ga, als afsluiting?”, en naar boven rennend roept ze, dat ze even gaat informeren bij vriendinnen om hoe laat ze er moeten zijn. Ik zet snel de aardappels op, want voor hetzelfde geld moet ze er al om 6 uur zijn, is al eens eerder gebeurd. En in de 20 minuten dat de boel kookt, ga ik verder met snijden, stikken, strijken
Photobucket
En zo zitten we om 5 uur aan een zalige oer-Hollandse maaltijd.

Tussen het wegbrengen en ophalen door maak ik voor manlief die ondertussen thuis is gekomen eten klaar, en ga ik lekker verder met stikken en snijden en strijken, en stikken,

met op de achtergrond die twee harken van knevel en Brink; het gaat oa over orgaandonoren, en ik hoor knarsetandend aan dat beide heren zonder blikken of blozen durven op te biechten dat ze geen donorcodicil hebben, want “geen tijd”, of “vergeet het steeds”. Hoe bestaat het?! Het is dat ik te druk bezig ben, anders was ik wel opgestaan om de tv uit te zetten, en ondanks deze ergernis komt de quilttop bijna af, de rechter baan van blokken en de sashing moeten er nog aan, maar mijn ogen prikken, en ik wil slapen.

Morgen ga ik er aan verder, de lime groene horizontale sashing bovenaan ligt nog los, net als de border die daarboven weer zit, en deze komen ook nog aan de andere 3 zijden. Morgen.