Categoriearchief: Indigo Way Quiltville winter mystery 2023

Memo

Vanmorgen had ik nog voordat ik aan de koffie hing de blokken van de Indigo Way winter mystery (van Quiltville) per baan aan elkaar genaaid, het ging verrassend snel

Na de lunch naaide ik de banen tegen elkaar, wat ook niet tegenviel, en toen kon ik de boel strijken. Waarom is dit iets wat ik niet uitstel, in tegenstelling tot de overhemden

Even op de grond leggen, Fay heeft duidelijk de memo niet gekregen, hoezo inspecteren? Hoort dit in haar taak pakket?

Gelukkig komt Sherlock er bij om de boel te inspecteren. Hij is er snel klaar mee, de brokjes in de keuken lonken harder

Nu komt er nog een witte strook rondom, waardoor de puntjes er af vallen. Nou ja, vallen, ik moet ze er afsnijden nadat de witte stroken rondom vastgenaaid zijn. En dan een blauwe strook, en dán nog een rand van deze blokjes, ik ben er nog niet dus.

Maar ik ben wel bij met de CrabappleHill hartjes, nog een paar en dan is het lapje vol.

Jon hielp me gisteravond met het hartje van de 23e, die in het midden, met de festonsteekjes.

En van de stitch journal van Marion’s world liet Marion woensdag het eerste deel van de derde pagina zien, een boom met blaadjes waarbij verschillende technieken gebruikt gaan worden. De boom zelf moesten we maken van losse draadjes, afknipsels van tijdens het handwerken. Omdat ik altijd alle losse draden weggooi, heb ik gewoon van alle garens waar ik de afgelopen maanden mee heb gewerkt stukjes afgeknipt en in een pot gedaan. Ik was er wel even zoet mee, maar wel genieten, het had een heel hoog “oh dat is waar, die heb ik ook”! gehalte. ☺️ Jon kijkt of zijn favoriete draadjes ook er in zitten

En dan moet je het met wat draaien en schikken op de stof waar de boom met takken is getekend vastzetten dmv couching.

Hier zie je de verschillende garens

Het valt niet mee, ik kwam handen tekort, maar gelukkig hielp Jon me, toen ik bijna klaar was, dat dan weer wel.

En om alles goed op zijn plek te houden moesten we er met de festonsteek losjes overheen gaan. Een artistiek boompje is het geworden, met bovengrondse wortels die er mogen zijn 😂

De volgende stap is de drie blaadjes maken die Marion al heeft laten zien, niets moeilijks hoor, puur de basis (voor mij) tot nu toe, maar wel leuk om te doen.

Het is oppassen geblazen maar ook genieten als Jon zich ermee gaat bemoeien

Sprintjes trekken

Tegen alle verwachtingen in kreeg ik gisteren de resterende drie blokken en een paar halve (rand)blokken af, pfew, ik had het wel gehoopt maar niet gedacht, dus deed ik een happy dance toen ik ze tegen de muur had geplakt.

En nu kijken welke op een andere plek beter kunnen zitten, en dan ook hopen dat er geen verkeerd gemaakte blokken tussen zitten waarbij de driehoekjes verwisseld zijn of zo. Misschien heb ik voor het eind van de week de blokken als diagonaal lopende banen aan elkaar zitten, oh dat zou te gek zijn.

Van de Stitch journal van Marion’s world is de tweede pagina ook klaar. Hier zat ik zondag en maandag ook aan te werken. Dubbel gevouwen strookjes witte stof met een strookje wollen tussenvulling in de vouwen vormen de randen van de elfenbankjes. Ze bloezen en golven net als in het echt.

Zondag kwam Jon er gezellig op liggen, hij wilde ook aandacht krijgen.

Op het kussentje liggen oké, maar dan wel zo dicht mogelijk bij mijn werkstuk. En ondertussen naar het schaatsen kijken.

Over het schaatsen gesproken, nou ja, over de commentatoren, tenenkrommend! Zitten te ouwehoeren over zaken die niets met de wedstrijd te maken hebben, kramen gewoon onzin uit over de schaatsers omdat ze niet zitten op te letten, en terwijl een schaatser een volle ronde wordt ingehaald laten ze net een interview zien van Yvonne van Gennip vol in beeld. Daarna laten ze de wedstrijd zien, “Oh, hij is ingehaald, dat hebben we gemist.” Tijdens een wedstrijd gewoon even iets anders uitzenden, waarom kan dit niet wachten tot alle deelnemers klaar zijn? Hopelijk zit er iemand bij de redactie die hier verandering in gaat brengen, al was het maar voor de bloeddruk van mijn lief, die gek is op schaatswedstrijden, maar de commentatoren steeds moet corrigeren omdat wat ze zeggen kant noch wal raakt.
Even wat opruimen en kijken wat er nog meer moest gebeuren

Er kwamen nog kettingsteken en rijgsteken bij, en de lege plekken werden opgevuld met de bruin rode wol,

en helemaal onderaan moest hetzelfde zwarte stofje komen als helemaal bovenaan voor de balans, maar ik was niet zo tevreden over dat zwarte stofje, het was te vlak. Dus naaide ik er dezelfde zwarte stof met bobbeltjes op als van Jon’s kussen, Minky, een fluweelzachte fleese. Ik had boven nog een stuk gevonden.

De eerste pagina moet worden gemaakt door van beide “bladzijden” de randen naar binnen te vouwen en met de matrassteek aan elkaar te naaien. Hier zitten ze op elkaar vastgespeld

Maar dan moeten ze wel even groot zijn 😬 een stuk van de eerste pagina komt er bovenuit, door het appliqueren en stumpwork is de stof wat ingetrokken.

Door even wat te trekken kreeg ik het weer even groot,

maar volgens mij is deze in no time weer uit vorm en gekrompen. Op zijn kop op een zachte ondergrond oppersen? Ik wacht even op wijsheid 🤓 Het is een goede leerschool geweest, toch de boel in een ring doen bij dit soort werk, desnoods een stuk stof rondom aannaaien en het in een groot quiltframe opspannen. Ik heb nog een grote vierkante Qsnap van 40 cm ergens liggen. Ergens 🧐

Ik ben benieuwd wat de volgende pagina ons gaat brengen, ik hoorde Marion iets zeggen over een vlinder of zo. Oh dat zou gaaf zijn.
Eens kijken hoe ver ik kom met het inhalen van de hartjes van CrabappleHill Studio, ik loop er nu iets van vier achter. Ik heb het er maar druk mee.

Gekkigheid

Fay heeft Sherlock gewassen en ze liggen in diepe rust, het is geen weer om buiten bezig te zijn, harde wind en regen

Dat was afgelopen dagen wel anders, veel in de tuin gewerkt, meer hierover later. Tussen de praktijken door heb ik genaaid aan de Quiltville Mystery
Meestal met Jon aan mijn zijde, al dan niet behulpzaam, maar altijd wel gezellig. Ik was tot hier gekomen en bezig met de halve blokken te maken die aan de randen en op de hoeken moeten komen

Maar zag dat het niet goed uitkwam aan de rechterzijde, omdat ik daar met andere blokken ben geëindigd dan volgens het schema links, gewoon omdat deze blokken op waren.

Natuurlijk kan ik de hele blokken rechts doorsnijden om de rand recht te maken maar dan wordt de quilt hooguit 170 cm lang. Mmmm, dan maar blokken er bij maken, diepe zucht. Jon zucht mee.

Sherlock hoort het gezucht en komt kijken of hij kan helpen

Hier zie je hoever ik ben, ik heb even een blok uit het midden gepakt om de uiteinde rechts goed te kunnen zien, van dit blok moet ik er dus nog drie maken, en hiervoor moet ik van vele stoffen weer onderdelen snijden want die zijn op; mag ik nog even zuchten?

Terwijl ik ‘s avonds verder ging met het borduurwerk van de Crabapple Hill embroidery month hartjes

Lag Jon lekker naast me te slapen

Dit zijn de hartjes die ik gisteravond borduurde en was bij, tot er rond negen uur alweer een nieuwe was gelanceerd, maar toen zaten we naar iBoy te kijken, een verrassend goede film. Een knul krijgt superpowers nadat er een scherf van zijn mobieltje in zijn hoofd terecht is gekomen. Wie droomt er nou niet van het hebben van superpowers? 🦹‍♀️🪄 Ik zou dan bv de zwarte lijntjes van de getekende hartjes wegtoveren, want die zijn hier en daar toch zichtbaar. Had ik ze maar met de Frictionpen getekend 😔

Ik ben nu zo ver

Fay is vaak aan het spelen met de knikkerbaan, er in liggend kronkelt ze als een slang om toch bij het balletje te komen dat rond haar door de kokers rolt

Ik dook halverwege de week de tuin in, het was me opgevallen dat het zebragras te dicht tegen de heg was gegroeid en dat is niet goed voor de heg, dus besloot ik hem er uit te halen en een locatie elders te geven. Dit is een foto van aug ‘22 toen hij er twee jaar in stond, en vorig jaar was het al bijna zo hoog als de heg.

En wat je op de foto hieronder ziet is een kwart van wat er stond, ik moest het in delen doen, uitsteken met de spade nadat ik eerst delen wortel had afgezaagd met een out broodmes. De hiervoor gemaakte handzaag kon ik nergens vinden, later wel, toen de klus was geklaard. Uiteraard.
Sherlock kijkt waar Jon blijft, het vrouwmens gaat weer spelen in de tuin.

en dat liet Jon zich geen twee keer zeggen. Sherlock was op dit moment aan het jagen achter een kluitje die met het in de zak mikken van de plantdelen weg was geschoten.

Wat ik aan plantdelen niet kon gebruiken ging in een grote zak en hier kon ik Ellie later blij mee maken.

De volgende dag kwamen de tuinmannen om de bolacacia bij de oprit weg te zagen, deze begon bij de kroon af te breken en was in het midden aan het rotten 😕 Het enige voordeel van dat hij weg is, is dat het gedaan is met nieuwe nekbrekende wortelopdruk bij de bestrating.

Of ik de stammen kon gebruiken om te stoken, vroeg de oppertuinman. Nee, niet om te stoken, maar wel om hier en daar neer te leggen om zo te laten afbreken en als voedingsbodem te fungeren voor weet ik wat allemaal. Hij zaagde de stam in drie stukken en bracht ze naar achteren

En toen vroeg ik of hij ook de kroon van de boom naar achteren kon brengen, want deze wilde ik bij de vijver neerleggen voor de beestjes. Hij pakte de kruiwagen en kiepte toen de kroon voorzichtig neer, helemaal perfect 👌 het ligt op de plaats waar het zebragras had gestaan

Boven in het midden en op enkele plekken aan de rand is het flink vermolmd en hier wil ik kleine plantjes in laten groeien

Ik zal eens op websites van inheemse planten kijken welke hiervoor geschikt zijn. Twee stukken zebragras staan links van deze kroon, richting het pad met ruimte om weer wat te groeien, de tijd zal het leren of het hier goed staat.

Zoveel ook

Terwijl ik achter de naaimachine zat te werken aan de mystery quiltblokken

lagen Fay en Sherlock bij Evelien geduldig te wachten tot ik naar beneden ging om ze hun midnight snack te geven. Het gaat gelukkig weer veel beter met Sherlock, ik heb hem vandaag niet kunnen betrappen op mank lopen of op andere wijze zijn li pootje te ontzien.
29d6917a-ab63-4ec9-b252-46a48cc8a1d5
Ik heb deze week slechts 1 blok helemaal afgemaakt (ipv alle 5 op de strijkplank) en hield het toen voor gezien, want ik heb alleen maar daglichtverlichting op de naaikamer en doe geen oog dicht als ik hier na negenen nog in zit te werken.

Het gaat niet zo hard, aangezien ik met meer dingen bezig ben geweest; er zijn weer hexagon bloemen gehaakt

En het babypopje had een slaappakje nodig. Patronen genoeg, vooral voor baby Born – en Barbie poppen (dat zijn de kleinste maten van 17 cm die op de voorpagina vermeld worden)

In dit blad vond ik gelukkig iets passends,

Het patroontje moest ik slechts iets inkorten, en ik heb een te klein geworden T-shirt gebruikt.

Eigenlijk moet ik het poppenlijfje een keer wassen en de vulling vervangen, en hiervoor moeten de ledematen die aan het lijfje vastgenaaid zitten losgemaakt worden, en daar zie ik een beetje tegenop. Veel werk? Mwah, veel gepriegel met een kromme naald om het later weer vast te naaien, (de laatste keer dat ik dit deed bij een popje voor school járen geleden had ik de beentjes achterstevoren er op genaaid 😩) maar misschien doe ik dit volgende week wel, maar dan goed

Eén muisje is geen muisje gaat de gezegde (in mijn wereld), dus heb ik nog een muisje gemaakt. Ik heb hierna nog stof genoeg voor nog een muisje of twee, alleen moet ik daarvoor wel een metertje elektradraad kopen.

En drie uur later was ze klaar, ik had moeite met de oortjes, eentje gaat maar om dan de tweede exact zo te doen valt vies tegen.
ik heb ze een dikkere buik gegeven en een wipneusje, en haar neus en mondje met DMC garen geborduurd. Het nieuwe muisje roept:”Give me a hug!”

Nu nog even muizenkleren maken, even.

Indigo Way Mystery en meer

Denkend dat ik alle losse blokjes nu af had,

wilde ik zaterdag beginnen aan het laatste deel, het samenvoegen van de kleine blokjes tot grote blokken. Maar toen zag ik op de website van Quiltville
dat in deel 7 stond dat je ook nog een lading hourglass blokjes moest maken, diepe zucht. Paar uur later was dat varkentje ook gewassen, en om het mezelf makkelijk te maken had ik maar twee verschillende rode en blauwe stoffen gebruikt.

En nu kon ik aan de slag, goed kijken op welke manier de stukjes aan elkaar moesten
Blok A

en toen blok B, die iets groter lijkt uit te vallen dan blok A 🫣

Ik spelde ze op het quiltje vast zodat ik voor het naaien kan checken of ik niks verkeerd om heb liggen, en het tornmesje ligt binnen handbereik, want naadjes die overduidelijk niet aansluiten gaan los. Het ene blok gaan zonder problemen in elkaar en bij een volgend blok haal ik soms meerdere keren een naadje los. Mind the gap.

De designwall maakte ik voor een groot deel leeg, zodat ik ze hierop kon vastplakken, alleen liggen ze niet goed, twee moet ik een kwart slag draaien, zie ik nu.

Er worden al affe mystery quilts geshowde op Quiltville Facebook, en niet iedereen maakt ze in de kleurstelling rood-donkerblauw-licht blauw- neutral, sommigen hebben het in een kleur gemaakt (van mooi tot saai), of juist heel erg scrappy bont, maar hierbij valt op dat als er te weinig contrast zit tussen de delen, het hele patroon wegvalt.
Klik op https://quiltville.blogspot.com/p/indigo-way-mystery.html en dan zie je de mystery quilt over de veranda hangen. Over een paar weken haalt ze het patroon er af als zijnde gratis te downloaden, en word het een kooppatroon.

De Cat lady quilt heeft ook haar vaste plek gekregen aan de muur

Het ziet er fleurig uit.

Vorige week hadden we het druk met ziekenhuis afspraken van manlief: woensdag ct scan van thorax en abdomen in Roosendaal, donderdag bloed prikken en MRI hoofd in Tilburg, en vrijdag weer naar Roosendaal, alwaar de longarts goed nieuws had, geen afwijkingen wat op tumoren wees, slechts een matglas plek op de longen wat een longontsteking leek te zijn. Over twee maanden weer een scan om deze plek in de gaten te houden. En aanstaande maandag rijden we weer naar Tilburg voor de uitslag van de MRI, spannend. En heeft de medicatie die manlief via het infuus kreeg geholpen tegen het oedeem? Het is moeilijk te beoordelen, de drukte van feestdagen, een insult vlak voor oud en nieuw en het daarvan weer herstellen kost zoveel energie, dat je niet weet waar de vermoeidheid van komt, en daar komen de spanningen van de uitslagen ook nog bij, die gaan ook niet in de koude kleren zitten.

Sherlock lag al lekker te knorren op het kussentje bij het raam, en nu ligt Fay er gezellig bij hem, of moet ik zeggen “op”? Sherlock vindt het niet erg, anders was hij echt wel opgestaan, alhoewel, hij loopt weer mank, last van zijn li.voorpootje, misschien voelde Fay dat aan en gaf ze hem extra warmte. Hopelijk werkt de pijnstilling snel. Even binnen blijven voor een dag.