Categoriearchief: Huisjes

Gaat hard

Vanmiddag was er bee bij Miranda, hier houd ze haar gesandwichte Phoebe op, niet te groot, lekker handzaam;

we waren maar met z’n tweetjes, en konden door~~kwebbelen~~werken, Miranda was bezig met een geheim project, en ik met de huizen. Ik had al wat voorwerk verricht,

de voordeuren en zijkanten kwamen gisteren klaar, en vanmorgen de schoorstenen, en ik hoefde nu enkel nog de daken te maken en dan de boel samenvoegen, en dat ging lekker vlot, ik kwam tot 4 huizen. Over 1 heel huis inclusief sahings doe ik 25 minuten (dan is de stof wel al gesneden), net zo lang als over zo’n klein huisje. Bij deze grote huizen maak ik alleen het dak op de freeserpapermethode, en niet op deze manier maar ik vouw de delen om op de tekenlijn, en stik dan precies naast de vouw, zodat het papier intact blijft, zoals op deze oude foto (crossed canoes blok, patroon hier te vinden ) te zien is.

Ik dwaal ouderwets gezellig weer flink af; terug naar de bee, waar ik mijn affe huisjes even op de grond leg, geinig, die tekst op de vloer, zou ze dat er nog uit hebben gekregen?

Wat is dat toch kicken, als je met die kleine huisjes bezig bent, kan je met 24 huisjes niets (schaamlapje van maken), maar met 24 grote blokken bedek ik een eenpersoonsbed, met gemak, en dat is kicken, dat schiet pas op! Thuisgekomen ben ik er gelijk verder aan gaan werken, en zie, ik denk dat ik er ben!

Na het eten heb ik de banen er nog onder gezet, op de laatste na; te moe, ik ging slordig werken, en dan moeten we niet hebben hè?

En zo hangt de bijna affe top even tegen de Gardeners Journal vast gespeld, in de hal, echt een blikvanger! De binding van de quilt komt er mooi van onder uit, grappig. Zal ik hem anders zo groot als dit laten, en niet voor op bed maken? Hmm, decisions, decisions.

Voor de meisjes (en jongens) onder jullie die de stap naar naaimachine-patchen willen maken, kan ik de website van McCalls quilting aanraden, klik hier voor heel veel video-uitleg, gewoon de basics

Geluidsoverlast

De kinderen konden er niet van slapen, van al die herrie, alsof er olifanten over het dak liepen, en ook overdag was het een gebonk van jewelste op het dak en tegen de zijkanten van het huis, niet normaal, en dus werd er door meneer Mees aan de bel getrokken, en moest de huisbaas de handen uit de mouwen steken. De pindakaaspot-drive-in werd tegen de andere kant van de paal geschroefd, zachtjes, om de kleintjes niet teveel te laten schrikken, ook al maakten ze meer herrie dan mijn accuboormachientje. Zipje, die eerder was ingeschakeld als ordehandhaver, maar dit niet volhield vanwege nekkramp

stond de hele tijd rond mijn benen te draaien, bedelend om aandacht, of dacht hij dat ik een meesje zou vangen voor hem? Linker foto hoe het was, en rechts hoe het nu is

De woning van familie Mees wordt nu niet meer gebruikt als hang-, landings-, vertrek- of overstapplaats, en kunnen de kleintjes eindelijk in alle rust groot worden. Als ze zijn uitgevlogen, ga ik eerst het huisje opknappen, want ik zie dat het buitenwerk behoorlijk is uitgewoond. Klik hier als je onderstaande slideshow niet ziet

Meneer eekhoorn is gek op muesli met fruit en honing, zie hem eens smullen!

En wat ook smullen is, zijn de rode Schoolhouse-blokken, die ik hier vandaan heb. Je ziet de quilt groeien! En de toevoeging van de rode cornerstones, die ik al vanaf het begin klaar had liggen, maken het helemaal af, maar dan moet je wel opletten! Ik had de eerste 3 aan elkaar zitten, en legde ze op de grond voor de foto, toen ik het al zag, keischeef!

Dus uithalen die handel, en kijken waar het mis was gegaan; hier en daar moest ik een naadje een stukje los tornen en opnieuw -maar nu wel precies een op een kwart inch breedte eindigend- naaien, en met het tegen elkaar aan naaien ook goed op de hoogte van de dakgoten gelet, dat deze lijn mooi doorloopt. En zie, ik kan het wel! Kwestie van op blijven letten, en vooral: haastige spoed is zelden goed.

Ik ga kijken of deze quilt-in-wording met 24 blokken (4 breed en 6 hoog) groot genoeg is voor op bed (extra lange bedden), er komt nog wel een witte border rond, en afbiezen met rood, natuurlijk! Over afnemers niet te klagen, ze vinden het hier in huis allemaal al heel mooi worden, zelfs de mannen! Ik heb nog 2 huizen los liggen, en alweer voor 14 huizen aan onderdelen gesneden, en per huis in zakjes gestopt, dit werkt voor mij het makkelijkst, en zo heb ik nog wat te doen de komende dagen. Jaja, 14 plus 14 is 28, dus teveel voor de quilt, maar wie zegt dat ik het bij deze ene quilt laat? 😉

Op de bee bij Janny heb ik vanavond nog een lapje rood gescoord die ik nog niet had, (stoffen zijn bij haar slechts 12 euro per meter!) en daar was het verder weer een gezellige boel, waarbij Marianne haar Noah’s Ark (patroon 200% vergroot) liet zien, en ook de redwork van Lies Bos, die ze vorig jaar per nieuwsbrief had ontvangen, was ze aan het afwerken. Heel mooi! Jeanne had weer een DJ blokje af, die ze maakt van Fossil Ferns, Franka had haar top klaar van duimquilten, gewassen en al, en nu nog afbiezen en een ophangsleuf er opzetten. En de andere aanwezige dames waren ook hard aan het werk, zie de foto’s Klik hier als je onderstaande slideshow niet te zien krijgt.

Oja, ik heb me opgegeven als geïnteresseerde voor een workshop appliqué, die Ilse in de herfst gaat geven bij Janny, ze waren eerst nog bang dat er niet genoeg deelnemers zouden zijn, maar een week na polsen of er animo voor was, bleken er al 11 gegadigden te zijn, we krijgen tzt meer info.

De twee Vtjes

Zondag was het vaderdag, én verjaardag van Suzanne, en ik kan wel spreken van een zeer geslaagde dag! Het begon met het wakker zingen van onze 16 jaar geworden spruit, die daarna samen met haar broer voor het ontbijt op bed voor DH zorgde, waarbij de afwezigheid van grote zus wel erg tegenviel, want zij delegeerde altijd, en lette op de kleine dingen, zoals bestek en zulks, en toen Evelien om half 1 thuis kwam van Amsterdam, kwamen de cadeautjes op tafel en konden de kaarsjes uitgeblazen worden.

Het was een gezellige dag, veel gelachen, lekker gesnoept van de chocolade cupcakes en amandelcakejes met bosbessen(beetje uitgezakt)

en de chocolade bosvruchten muffins die ik vanmorgen nog heb gebakken. Vrijdagavond had ik schuimpjes gebakken, om hierop slagroom met mandarijntjes te doen, dat was ook een wens van Suzanne (de jarige kiest altijd wat er aan taart of zo gemaakt/gehaald wordt, en zij had naast de cupcakes dit als wens erbij), maar ik had de schuimpjes te warm gebakken ipv gedroogd, en ze waren behoorlijk plakkerig, ik kreeg slechts een deel heelhuids van het bakpapier af.

Ik wilde de brokstukken nog opeten, bewijsmateriaal wegwerken, maar bedacht me dat dit toch niet zou lukken zonder groen uit te slaan van de misselijkheid, en heb ze met papier en al in een trommel gedaan; het komt wel op.

Vanavond hebben we met z’n allen naar de voetbalwedstrijd gekeken, ik vanachter de naaimachine zo half volgend, en de rest op de bank zittend; “jammer dat NL is uitgeschakeld, maar nu kunnen we meer ontspannen kijken”, aldus zoon. Suzanne heeft wel op de bank gezeten, maar met oortjes in en lezend, ze heeft gisteravond en vandaag de 3 boeken uit gelezen die ze zaterdag van haar opa en oma kreeg,

Japanse Manga stripboeken in het Engels geschreven, maar wel achterste voren te lezen, en is vanmiddag begonnen aan het eerste boek van Game of Thrones, waarvan ze alle boeken (in het Engels) voor haar verjaardag kreeg,

tot grote vreugde van Tim en Evelien, die er ook gelijk in gingen lezen. Eerst wilde Suzanne er niet aan, maar nadat ze hoorde van de expliciete seksscenes die er in beschreven
worden, is ze er vol in gedoken; ze had deel 1 en 2 al gezien op internet/tv, maar de boeken schijnen nog mooier te zijn dan de films (is toch bijna altijd zo?). Tim verzekerde me dat het geen pornoboek is, maar gewoon dat het door het verhaal geweven zit, net zoals in het echte leven in meer of mindere mate. Nou ja, als dit voor Suzanne de trigger is om veel te lezen, dan hoor je mij niet klagen. In de boeken van de Earthchildren van Jean M Auel zitten toch ook veel seksscenes beschreven, maar tussendoor ook veel andere leerzame dingen. Jammer dat er in GoT ook veel geweld voorkomt, maar dat is de jeugd van tegenwoordig gewend in hun games op de computer, en in een boek kan je de geweldadige scènes snel doorlezen of overslaan; Ayla werd ook in deel 1 verkracht en mishandeld, meerdere malen, en toch is het een mooi boek (omdat ze overwint).

Ik heb al 13 rode huizen af, dit is allemaal weg gewerkt:
nummer 14 is bijna af, maar het witte garen was op, en het was al 11 uur geweest, dus ik ga er morgen wel aan verder, eerst naar de markt om een grote klos witte Güterman garen te halen

Zipje kijkt of de vogeltjes al naar buiten mogen, om te spelen

als het zover is, dan houd ik de mannen gewoon overdag binnen, tot de jonkies mobiel genoeg zijn, en niet zulke makkelijke prooien.

Quiltshophoppen

Het was al 1 uur geweest, midden in de nacht, toen ik de verdeelstekker uitzette van mijn naaiplek, het was mooi geweest zo, de GDO kreeg ik toch niet af, omdat ik stof tekort kwam (hoe is het mogelijk!), 2 smalle strookjes om aan weerszijde van het onderste middenblok te stikken, voordat ik ze tegen de ingekaderde zijblokken zet,

en na een kort maar krachtige nachtrust, waarbij ik droomde dat manlief en ik achterna gezeten werden door een Chinese man en vrouw die onze hoofden op een spies wilden steken, en ik letterlijk van de trap af vloog, en toen uit pure angst opeens onzichtbaar werd, de spies van dat enge mokkeltje afpakte en de chinezen hierop spieste, omdat ik ze hoorde zeggen dat ze dan maar onze kinderen zou pakken, omdat ze ons kwijt waren, nou, na zo’n nacht werd ik wakker met een pijnlijk stijve nek, waar ik de rest van de dag nog last van bleef houden, en waardoor ik steeds aan die bizarre droom moest denken.

De eekhoorntjes zie ik nu regelmatig in de tuin rondhuppen,

ze zijn blij met de zaden en nootjes die ze bij de voederboom vinden, ook al ben ik niet zo blij met hun sloopgedrag, of zou meneer specht hier de dader van zijn? Zelfs het plastic ruitje is kapot gemaakt

Vandaag heb ik 3 quiltwinkels bezocht, en bij alledrie wat moois gescoord; bij Leur de stof voor de border, die komt morgen wel in beeld, want dan hoop ik (pff, hoe overmoedig) dat ik hem er dan op heb zitten. Het is dezelfde stof als die rond de quiltwinkel zit. De GDO werd bekwijld door de aanwezige klanten, die steeds meer ontdekten tijdens het kijken naar de blokken, en dat is ook zo leuk! Het is net als een tuin, daarbij moet je ook niet in 1 oogopslag de hele tuin kunnen zien.

Ik reed van Etten-Leur door naar Tilburg, met doel om mijn zoon op te pikken, die nu al vakantie heeft (duimen dat hij zijn tentamens heeft gehaald), maar ook om even langs Dorry te gaan om hallo te zeggen, en daar ontdekte ik 3 hele mooie rode lapjes die perfect bij mijn huizen pasten. Met zoon achter het stuur reden we terug naar huis, en na het eten was het tijd voor de bee in Heerle, bij Janny van het Stoffenhoekje, waar je tussen de lapjes lekker zit te kletsen en te naaien, en je heel sterk in de schoenen moet staan om met lege handen het pand te verlaten. Ik had aan het begin van de avond nog zitten te vertellen dat ik de huizen van rode lapjes uit mijn kast maakte, hierbij even vergetend dat ik net bij Dorry had gescoord, en vorige week in Leur ook een bundeltje F8’s had weten te bemachtigen. Goh wat is het geheugen toch een gek ding, of ligt het aan mij?

Nou ja, ik stond dus op om aan de toonbank wat te gaan snijden voor het volgende huisje, toen ik in mijn ooghoek de rollen met rode stoffen ontdekte, zoveel roden die ik nog niet had, wow. Zwak in de knieën geworden koos ik wat uit, en toen de dames Janny aan de slag zagen, en vroegen voor wie de rode lapjes waren (want ze zijn niet een beetje nieuwsgierig 😉 ), en hoorden dat het voor mij was, nou, toen kreeg ik er van langs, “Jaja, uit eigen kast, zometeen er in leggen, en dan er weer uit halen zeker, zo lust ik er nog wel een paar.” Ik bloosde, een goed voornemen was nog nooit zo snel gesneuveld LOL , en dit zal ik nog wel lang blijven horen.

De lapjes links op de foto zijn bij Dorry gekocht, en rechts komen bij Janny vandaan.
En toen hingen er opeens 6 huizen in de woonkamer

Nog even ter info: De Girls day Out quilt is een patroon van Libby Richardson, en is gelukkig nog wel te koop bij The Stitch Cottage en Aztec Rose

GDO gaat lekker

Vrijdagavond was ik zover dat het middendeel van de GDO klaar was, ik was net klaar met de laatste hartjesrand er op te stikken, toen ik meende te zien dat ik hem op z’n kop had gestikt, en wilde -diep zuchtend- het tornmesje al pakken, om dit nog voor het slapen te fixen, toen Zipje al kletsend en spinnend op me af liep, kopjes geven en bedelend om aandacht. Hij liep voor me uit richting de keuken, toen ik op stond om hem te pakken, en ik liep achter hem aan, eindigend in de garage, alwaar de bodems al in ’t zicht waren van de voerbakjes; aha, daarom was hij zo kletserig, ik had het kunnen weten. Ik liep hierna terug naar mijn naaiplek, en legde het middendeel op tafel, om te zien welke rand ik ook al weer uit moest halen, voordat ik de verkeerde los tornde, en kwam toen tot de ontdekking dat ze allebei goed zaten! Als Zipje me niet had afgeleid, had ik zonder te checken gewoon de net aan genaaide rand weer los getornd, pfew. Hij paste niet meer tegen de muur, dus op de vloer liggend heb ik nog vlak voor het slapen gaan deze foto’s gemaakt:

en zie, ik heb vrijdag ook flink gebouwd, er liggen nog 3 huizen in delen op tafel, maar zaterdag moest er eerst aan de GDO gewerkt worden, en dat koste me iets meer tijd dan ik had gedacht. Vooral het uitzoeken van de juiste kleuren als sashing moest met beleid gedaan worden, en dan het snijden van de stitcherie blokken, dat vind ik zo eng! Je moet er toch niet aan denken dat het mes uitschiet? Over messen gesproken, ik heb er vanavond weer een nieuwe in de rotary cutter gezet, en dat had ik veel eerder moeten doen; het botter worden gaat zo geleidelijk, dat het pas opvalt hoe bot hij is geworden, als je de eerste snee met een nieuw mes maakt, hij gleed weer zonder kracht te zetten door de lagen stof heen.

En zo is het geworden, mmm, is het te streng aan het worden, zo met die donkere randjes rond de kleine stitcheries? In het echt zijn de kleuren veel helderder.

ik heb er maar een designwall naast gehangen, vast geplakt aan de fotolijsten, bij gebrek aan lange latten, want ik was het overzicht kwijt.

Zondag staat in het teken van de andere blokken ‘inlijsten’ (de snoepwinkel zal nog niet meevallen, met al die kralen er op), huizen bouwen en strijken, en dan niet alleen huizen strijken, nee, ook overhemden, want ook dat moet gewoon doorgaan.

Wat ook gewoon doorgaat, is het voeren van de mesjes bij de bomen, en de kleine bonte spechten kleven ook tegen de stammen aan als er gegeten wordt; het is een prachtig gezicht, de jonkies zijn haast even groot als de moeder

De natuur is mooi.