Vrijdagavond was ik zover dat het middendeel van de GDO klaar was, ik was net klaar met de laatste hartjesrand er op te stikken, toen ik meende te zien dat ik hem op z’n kop had gestikt, en wilde -diep zuchtend- het tornmesje al pakken, om dit nog voor het slapen te fixen, toen Zipje al kletsend en spinnend op me af liep, kopjes geven en bedelend om aandacht. Hij liep voor me uit richting de keuken, toen ik op stond om hem te pakken, en ik liep achter hem aan, eindigend in de garage, alwaar de bodems al in ’t zicht waren van  de voerbakjes; aha, daarom was hij zo kletserig, ik had het kunnen weten. Ik liep hierna terug naar mijn naaiplek, en legde het middendeel op tafel, om te zien welke rand ik ook al weer uit moest halen, voordat ik de verkeerde los tornde, en kwam toen tot de ontdekking dat ze allebei goed zaten! Als Zipje me niet had afgeleid, had ik zonder te checken gewoon de net aan genaaide rand weer los getornd, pfew. Hij paste niet meer tegen de muur, dus op de vloer liggend heb ik nog vlak voor het slapen gaan deze foto’s gemaakt:

en zie, ik heb vrijdag ook flink gebouwd, er liggen nog 3 huizen in delen op tafel, maar zaterdag moest er eerst aan de GDO gewerkt worden, en dat koste me iets meer tijd dan ik had gedacht. Vooral het uitzoeken van de juiste kleuren als sashing moest met beleid gedaan worden, en dan het snijden van de stitcherie blokken, dat vind ik zo eng! Je moet er toch niet aan denken dat het mes uitschiet? Over messen gesproken, ik heb er vanavond weer een nieuwe in de rotary cutter gezet, en dat had ik veel eerder moeten doen; het botter worden gaat zo geleidelijk, dat het pas opvalt hoe bot hij is geworden, als je de eerste snee met een nieuw mes maakt, hij gleed weer zonder kracht te zetten door de lagen stof heen.

En zo is het geworden, mmm, is het te streng aan het worden, zo met die donkere randjes rond de kleine stitcheries? In het echt zijn de kleuren veel helderder.

ik heb er maar een designwall naast gehangen, vast geplakt aan de fotolijsten, bij gebrek aan lange latten, want ik was het overzicht kwijt.

Zondag staat in het teken van de andere blokken ‘inlijsten’ (de snoepwinkel zal nog niet meevallen, met al die kralen er op), huizen bouwen en strijken, en dan niet alleen huizen strijken, nee, ook overhemden, want ook dat moet gewoon doorgaan.

Wat ook gewoon doorgaat, is het voeren van de mesjes bij de bomen, en de kleine bonte spechten kleven ook tegen de stammen aan als er gegeten wordt; het is een prachtig gezicht, de jonkies zijn haast even groot als de moeder

De natuur is mooi.