Categoriearchief: Heugelijke feiten

Logeren

Afgelopen weekend kwam Sophie bij ons logeren, wat een feestje ☺️
Tim verzorgde de lunch van zaterdag, hier bedekt hij de casino boterhammen met een zelf gemaakte vulling naar dit recept maar Tim had de hoeveelheid paprikapoeder gehalveerd, omdat dit de vorige keer teveel overheerste.

Voor het eerst aten wij vlamtosti’s, en lekker dat ze waren!

Sophie speelde heerlijk kletsend met de poppen en het poppenbedje (vroeger van Evelien geweest, door mijn vader gemaakt), hier moeten de poppen in het stoeltje gaan zitten. Fay en Sherlock zien met lede ogen aan dat de kust niet veilig is

Ik nam ze na het middagdutje mee toen ik boodschapjes ging doen, ik had vorig jaar een buggy op de kop getikt waar ze tot ieders verbazing in wilde zitten, pas op de terugweg liep ze de laatste halve kilometer naar huis. Toen ze ons huis in de verte zag zette ze het op een holletje, want ze ging naar Nina, opa en oma, riep ze vrolijk lachend.
Ze sliep na het avondeten (erwtensoep) gelijk en ook het klokje rond, heerlijk, pas tegen 7 uur hoorde we haar kletsen, en maar liedjes zingen. Ik herkende Berend Botje pas toen ze op de toppen van haar longen “Ameeeerika Ameeeerika!”, zong 😂. Zo schattig.

Tegen de middag kwamen Tim en Yvonne om haar samen met Suzanne mee te nemen naar Wouw, waar de Sinterklaasintocht was

Wauw, lekkere snoepjes!
cf0cc77e-c518-48f8-8fb8-8a77bf63e114
Ze boften met het weer, want hierna was het nat en koud, brrrr, zelfs sneeuw in het noorden van het land. Dat mag van mij nog wel even wegblijven.
Halverwege de middag zag en hoorde Fay op dat de rust was wedergekeerd, ze liep achter Sherlock aan naar binnen en even later lag ze heerlijk op de toren te genieten van het zonnetje

En als je goed kijkt zie je Jon liggen

Oh, nog een nieuwtje, ik ben begonnen aan een quilt voor Sophie

zo begon het

Het tempo ligt beduidend lager dan ik van mezelf gewend ben, ik ben hier dus al twee weken mee bezig, of zijn het er al drie. Ik bedoel maar.

2 jaar

Jarig zijn is vermoeiend, zeker voor een tweejarige. Op de opvang mocht Sophie trakteren op zakjes knijpfruit

Toegezongen worden en de hele dag met een mooie kroon rondlopen is zwaar vermoeiend, en dan is het heerlijk als je de volgende dag op je verjaardag mag bankhangen.
8d161cc5-d9f2-41d1-95be-be329fe9a084
Ze kreeg een keukentje van haar papa en mama, een schot in de roos
b963268e-631a-4ec5-91e5-57734e416019
Zondag (2 dagen later) werd haar verjaardag dunnetjes overgedaan bij ons thuis, cadeautje uitpakken was minstens zo leuk als het cadeautje zelf ☺️

De eenmaal in elkaar gezette tractor “tator” was haar favoriet.

Ik hielp met het in elkaar zetten van de tractor, ik had de magnetische staaf er verkeerd om ingeschoven en moest veel kracht gebruiken om het kreng er weer uit te krijgen. Sophie vond het machtig interessant 🤔

7394cd7f-ec14-4fe3-936d-96357e0720ec
Wat later speelde ze met de Nijntje op de boerderij inlegpuzzel die ik begin jaren negentig zelf heb gefiguurzaagd. Het knopje op het varkentje ontbreekt, en elke keer als ze die er niet uit kon halen, keek ze heel serieus met haar hoofdje nee schuddend naar mij. Die moest oma maar snel weer maken. Ik weet nog in welk kistje de figuurzaag spullen zitten, hopelijk zit hier ook nog een houten kraal, en volgens mij heb ik een stukje saté stok gebruikt om hem vast te zetten, met lijm.

2f39fb20-dd5e-4ee6-b8a0-7b8c0c83e39e
De taart, door Tim en Yvonne gemaakt liet zich smaken, er was nog royaal over zodat we er de volgende dag ook nog van konden genieten, zalig 👌

Het was een dag met een goud randje 🥰 , en de komende zondag zien we ons meiske weer, en dan gaan we op de ws laatste zomerse dag met z’n allen bbq-en.

Even er uit

Vandaag mocht manlief even er uit, even naar huis voor een dag, en niet zomaar een dag: vandaag zijn we 34 jaar getrouwd 🥂 Niet dat we iets speciaals gingen doen hoor, gewoon samen aan de keukentafel zitten is al heel fijn na een maand niet thuis te zijn geweest

Evelien had een slagroomschnitte gehaald, en Tim en Yvonne kwamen met oliebollen aanzetten, smullen 👌 hier pakt Yvonne het stapeltje kleren uit dat Evelien voor Sophie heeft gemaakt. Sophietje staat toe te kijken, ze wilt net als haar mama een tasje om als ze de deur uit gaan, te schattig 🥰

Het was genieten. Tim en Evelien maakten het eten klaar, hele grote hamburgers met alles erop en er aan, en daardoor zo dik dat je er haast geen hap van kon nemen. Na het toetje ging Sophietje weer naar huis, “doei” zei ze zonder om te kijken, parmantig achter haar papa aan naar de auto lopend, de uitgestoken hand van haar mama weigerend.
En ik breng manlief zometeen weer terug naar het revalidatiecentrum, het was een vermoeiende dag voor hem; morgen heeft hij een hele dag om bij te komen en maandag wordt hij weer aan het werk gezet.

De egeltjes schuiven vanavond vast weer aan, net als afgelopen weken, ze krijgen kattenvoer (kip) en komen soms aanrennen als ze me het eten horen neerleggen.

Kleurrijk geheel

Vrijdagmiddag gingen Ellie en ik naar de handwerkbee bij Quiltshop Leur, alwaar Ellie aan haar kerstmannen werkte, zijn ze niet beeldig? Van vilt gemaakt.
206d18a4-c3ad-4336-8f63-a56c828999da
Ik pakte mijn stitch journal weer op na lange tijd, ik borduurde eerst nog wat vergeet-me-nietjes met Franse knoopjes van een meerkleurige Perle cotton van Wonderfil, en daarna met 3 draadjes DMC borduurgaren Franse knoopjes om zo witte gipskruid bloemen te maken.

En ter afwisseling naaide ik er ook fijne witte glas kraaltjes op. Ik was mijn fijne witte naaigaren vergeten mee te nemen, maar gelukkig zaten er aan de volle tafel (10 stoelen bezet) genoeg dames die op mijn vraag van wie ik een draadje mocht hebben gelijk in hun bakjes, tasjes en zakjes op zoek gingen naar een klosje garen. Janette had de hare als eerste te pakken 😉 en zo kon ik aan de slag gaan met de kraaltjes. Het was een gezellige groep met een paar nieuwe gezichten, nou ja, nieuw, ik kende enkele dames nog van vroeger, van de Dotten quiltweekenden en van toen ik nog les gaf ergens in het begin van deze eeuw 🫣

Een rondje door de winkel leverde me deze prachtige dubbele stofstalen op, dus wat je ziet met die twee witte kaartjes is er een; ik kocht er twee. Ik weet nog niet wat ik er mee ga doen, mooie tassen maken, of een bloes/tuniek, als ik het zwarte poplin combineer zal er vast iets moois van gemaakt kunnen worden

Per stofstaal zit er een lang breed stuk randstof bij, is het geen beauty?

Jon was er mee in zijn nopjes, de kleuren staan hem zo goed, geen zwarte poplin bij nodig, gewoon niks meer aan doen.

Ik kwam op het idee voor tasjes omdat Evelien me een beetje heeft aangestoken met haar tassen, van het linker tasje heeft ze er drie gemaakt, een voor zichzelf en de andere voor Suzanne en Yvonne. De rechtse is een rugzak, het bruine leer is echt leer van wat eens een stoel was. Vanwege de dikte van het leer was dit een “eens maar nooit meer” project, leernaalden braken, machine kon het niet aan, met een vette braam op het steekplaatje van haar naaimachine als stille afgevoerde getuige, hij moest vervangen worden. Gelukkig had de Elna Lotus er minder moeite mee en kwam de tas af.

We zijn vorige week samen naar de kringloopwinkel geweest, ik had D-ringen en sluitingen/rits nodig voor een kleine tas in wording; zie hier de stoffen die ik gebruik.
181E20C9-0C86-4F9F-B72C-78121F5D19CF
Want waarom iets nieuws kopen als je het materiaal van een tweedehands tas kan gebruiken? Ze verkopen bij de Kringloopwinkel tasjes en tassen met de nodige hardware vanaf 1 euro, het tasje wat ik kocht en sloopte kwam op net geen 3 euro, en ik ga behalve het hardware ook de riem gebruiken.

Dus we gingen de deur uit voor tasjes, Evelien slaagde ook goed, maar vrijwel gelijk bij binnenkomst liep ik tegen een lamp aan die me gelijk beviel, er was niks mis mee, nou ja, een paar butsjes helemaal onderaan op de voet, maar geen hond die dat opvalt. Nu natuurlijk wel, een ieder die dit blogje heeft gelezen en bij ons komt, gaat gelijk de butsen bekijken, jonge jonge, wat een butsen. En voor maar €15,- kon ik hem niet laten staan. Ik loop al een hele tijd met het plan dat er een lamp moet komen in de hoek naast de bank, maar de ene keer dat ik hiervoor ging kijken vielen de prijzen me zo tegen dat ik dacht “Laat maar”. En wat kan een mens blij worden van een mooie energiezuinige LED lamp hè,

Ik vooral 😂 Evelien zei: “Waarom verbaast het me nou niet dat je met een lamp bent thuisgekomen?”
Hij geeft fijn licht, niet idioot fel, maar ook geen kaarslicht sterkte, op onderstaande foto goed te zien.
En oh ja, ik zou het helemaal vergeten te vertellen maar ik heb het voetenbankje een nieuwe hoes gegeven, wat er op zat was op diverse plekken doorgesleten. Ook de kattenpoef (buiten beeld) kreeg een hoes van dezelfde meubelstof, gekocht bij de Stoffenkoning in Rucphen.

Manlief heeft de lamp en bekleding nog niet in het echt gezien, maar dat gaat aanstaande zaterdag als alles goed is wel gebeuren tijdens een verlofdag. Hij is vandaag opgenomen in het revalidatiecentrum in onze woonplaats, vanmorgen en vanmiddag waren de intakegesprekken met verschillende disciplines, en vanaf morgen gaat hij dan flink aan de bak. Werken aan conditie, balans en zelfredzaamheid, de arts schatte in dat zijn verblijf wel een maand kon duren. De opname in het revalidatiecentrum zou vorige week donderdag al zijn geweest, maar het werd vroeg in de ochtend op de dag zelf afgezegd vanwege spoedopnames, ik kreeg het te horen toen ik op de afdeling aankwam om manlief op te halen, en dat viel vies tegen 😢. Maar gelukkig belden ze vrijdag dat ze maandag een kamer voor hem vrij hadden. Op de warmste dag van het jaar, 33°C 🥵 gelukkig was het aangenaam koel in zijn kamer. Wat een dag 😅

Er uit

Mijn lief werd op mijn verjaardag geopereerd, en dat was vandaag. Hij was als eerste aan de beurt en ik zat om 13.00 al aan mijn zesde kopje koffie, had drie wasladingen gedraaid en twee opgehangen, de wc van plafond tot drempel schoongemaakt en een was opgevouwen. Daarna probeerde ik me bezig te houden met wat te borduren, want ik begon toch wel moe te worden maar slapen lukte me niet. Allemaal Franse knoopjes in het wit

Om drie uur hield ik het niet meer uit en belde ik de afdeling, ze konden alleen zeggen dat manlief nog op de uitslaapkamer lag, maar meer ook niet.
De neurochirurg belde me een uur later om te zeggen dat hij net naar de afdeling was gebracht, en dat de operatie voor zover hij nu kon zien goed gelukt was.

Evelien en ik stonden drie kwartier na het telefoontje al naast zijn (DH) bed, en waren zo blij hem te zien, maar hij was in een hele diepe slaap, zelfs het harde alarm van een bijna lege accu van de O2 meter maakte hem niet wakker. Slapen is goed, dus maakten we hem niet wakker en gingen weer weg.
Drie kwartier later waren we weer thuis, nou ja, niet thuis maar bij Curry Masala, een restaurant waar je lekkere curries kan eten, uit eten vanwege mijn verjaardag.
7e80425c-bc7c-4539-be19-3aa1b861e482
Manlief belde me toen we halverwege de maaltijd waren, hij klonk goed, voelde zich op wat hoofdpijn na ook goed en kon alles bewegen. Wat een opluchting 😅 en wat zullen we lekker slapen vannacht ☺️

We hadden mijn verjaardag afgelopen zondag gevierd met ons gezin, en ik werd goed verwend met een lekker luchtje, een door Jim Shore bewerkt Disney muisjes in een kopje, een pokeball van New Geek met Sylveon, een hoesje voor mijn telefoon en een mooie kleurplaat van Sophie. En een neklamp.

Ze moesten lachen om mijn enthousiasme bij het zien van deze neklamp van Aquila, het heeft drie lichtkleuren die je krijgt bij het aan/uit knopje kort in te drukken: koud wit, warm wit en neutraal wit. Ik verblinde iedereen met het felle koud licht toen ik het aanzette. Later zag ik dat je het licht kan dimmen door het knopje langer in te drukken, en door het los te laten bij de sterkte die je fijn vindt, zet je deze sterkte als vaste instelling. Ik heb beneden alleen maar daglichtlampen om bij te borduren, dus kan nooit tot in de late uurtjes dit doen omdat ik dan niet meer in slaap kan vallen, maar nu dus wel. De lamp is niet zwaar, voelt goed aan in de nek en is in alle standen te draaien en buigen. Jullie snappen het, mijn niet geheel gezonde liefde voor lampen is nog niet gedoofd.

Maar het mooiste verjaardagscadeau was toch wel de -even afkloppen- geslaagde operatie van mijn lief. Drie jaar geleden was de operatie van Evelien op mijn verjaardag ook een succes. Just saying.