Categoriearchief: Building Houses from scraps

Wonderwel

Toen ik de onderdelen los zag liggen, wist ik dat het zou passen, maar het leek zo op het zicht dat de zwarte stroken te kort waren; gelukkig niet, kijk maar

een millimetertje misschien onderaan, maar het kan ook zijn dat het huisje een millimetertje te groot is afgeknipt.

Ik maakte hem begin van de week af onder het toeziend oog van Loki, en ook toen ik daarna mijn Singertje 222 een grote beurt gaf, zat ze goed op te letten. hier worden de oliepunten goed uitgelegd, ik ontdekte er nog eentje waardoor ze nu nog lekkerder zoemt. Bij Francis (die onderhoud-workshops geeft) las ik een goede uitleg over het aandrijfriempje en een tip om de motor even vrij draaiend volle toeren laten maken, dit vond de mijne heel fijn! Het wachten is nu op een tube vet, speciaal voor de Singers, besteld bij Birdblocks; ze is er momenteel doorheen, maar verwacht ze bij de volgende bestelling. Ze heeft ook hele mooie verloopstof op 1 rol, smullen!

Loki is er als de kippen bij als ik met mijn ontbijt (AllBrans met Optimel) aan tafel ga zitten, verder dan dit komt ze niet, met dank aan Tim die haar gewoon steeds van tafel duwde als ze er gezellig -maar te dichtbij- bij kwam zitten bij het ontbijt. En zo hoort het ook, geen katten op tafel onder het eten, maar Loki is zo lief……ze mag mijn kommetje uitlikken als ik klaar ben, ja, erg he, ik beloon haar gedrag.

ik ben de tel kwijt geraakt hoe vaak ze tijdens het koken ook even komt gluren, ze komt niet verder dan op het krukje springen en dan haar neusje boven het aanrecht steken, maar in het begin liep ze gewoon langs de pannen om te zien wat er zo’n herrie maakte. En ja, ik moet nog steeds aan de zijlijn staan tijdens het eten bereiden, hoewel ik af en toe zondig en meehelp; helaas moet ik dat dezelfde avond/nacht bekopen met meer pijn, maar zo moet je toch langzaamaan de boel weer aan ’t werk zetten.
Dit blogje sluit ik af met een vanmorgen vroeg gemaakte foto van een mooie witte wereld, gelukkig is de bestrating ondertussen redelijk schoon dankzij de dooi, maar geen glibberpartijen voor mij, ik blijf binnen.

Hulpjes

Als je kramp krijgt in je hand tijdens het vastzetten van speldjes, dan moet je kijken of het anders kan, dus dat deed ik dan ook, want ik wilde toch wat aan het huisje werken. Met de Sewline lijmpen lukte me dat, en het ging snel 🙂 ik hou van snel.

(Ik naai op theezakjespapier, eerst op een A4 geplakt en toen met de printer het patroon afgedrukt, ideaal want het kan blijven zitten zonder dat het voor extra bulk zorgt. )

Met een paar stipjes lijm op de rand van het stofje waarop het volgende onderdeel tegenaan genaaid moet worden, niet op het naailijn, want dan kan het taai worden met stikken

omdraaien en op het lijntje naaien

en ik zie dat ik hierbij wel beter mijn best had kunnen doen bij het lichtblauwe ruitje. Zeker bij zulke kleine huisjes telt elke millimeter. Maar goed, ik heb een excuus (nu nog wel), maar de volgende keer word het uithalen! Tip met vastgelijmde onderdelen: maak met een wattenstaafje of een penseeltje het lijmplekje een beetje nat, dat laat het zonder moeite los. Ook hiervoor heeft Sewline een applicator, voor als je liever sjiek wilt doen, ook handig om de wateroplosbare tekenlijntjes weg te toveren. Mmm, doe mij maar een wattenstaafje en een eierdopje water (of koffievrije tuf)

Met de goede kant naar boven vouw je het onderdeel om, om te kijken of het goed is gegaan en alles dekt, met de nagel duw je voorzichtig zonder de boel uit te rekken het naadje om, en nou komt het: klap het net vastgenaaide lapje weer om, zet op de naad en naast de lijntjes op het papier een paar stipjes lijm, en klap het nu weer om, even aanduwen en het zit vast!

Geen speldjes nodig, it’s a mirracle!

en dan kan het volgende deel er op, eerst plaksel aanbrengen, jemig wat een klodder

Het ziet er nu niet uit met die woeste buitenranden, dus omdraaien en precies op het buitenste lijntje afknippen. Normaal doe ik dit met snijmes langs een liniaal, maar dat is een beetje te hoog gegrepen voor mij. Het lijkt scheef op de foto, maar de stofjes had ik niet platgestreken

Het schoorsteengedeelte heb ik ook zo gedaan, alleen niet opletten en op de voorkant van het papier geplakt, gelukkig maakte het voor dit onderdeel niets uit.

Nu even pauzeren voordat ik de grote delen samen ga voegen, misschien vanmiddag, misschien ook niet.

Aan de slag

Voordat ik vanmiddag de strijk- en de vouwwas afhandelde, heb ik eerst vanmorgen de benedenverdieping gedaan,
morgen doe ik de bovenverdieping wel.
en dan overmorgen het dak, babystapjes, dan gaat het vast wel goed komen. Ondertussen krijg ik dagelijks accupunctuur-massage van een hard spinnende Loki, haar nageltjes raken de huid net niet.

Gisteravond schrok ik van mezelf, ik pakte met mijn linker hand de vork op, en waar ik op voorgaande dagen er verder niks mee kon doen, lukte het me nu om hem als schuiver te gebruiken om de zalige door zoon klaargemaakte gnocchi in Bolognesesaus -alles vers, ook geen pakje met sausmix- op de lepel te duwen; andere keren gebruikte ik mijn vingertopjes hiervoor.

Elke dag een stapje vooruit!

Building Houses From Scraps

Zou Jeanneke geweten hebben wat ze in quiltland teweeg bracht toen ze op het ludieke idee kwam om in 2012 een heel jaar lang elke dag een 3x 3″ huisje te bouwen, en toen iedereen uitnodigde om met haar mee te doen? Vast niet. Klik hier om op haar blog te komen over dit avontuur, met foto’s van 18 afgemaakte quilts die te zien waren op de quilttentoonstelling in Rijswijk, en in haar Etsy winkel is ook een handig huisjesstempelsetje te koop!

Gek op huisjes ging ik op 1 januari 2012 voortvarend van start, het patroon had ik afgedrukt op een foundation, lekker makkelijk, want ik maakte de huisjes met de naaimachine. Het uitzoeken van stofjes voor de ramen vond ik haast het leukste van al, maar ik werkte er niet elke dag aan

Samen met mijn moeder naar de uitverkoop in de Brielle scoorden we beiden heel veel huizenstof, genoeg voor wel duizenden huisjes,

maar ja, er was nog zoveel moois te maken in quiltland en de klad kwam er bij mij in; het werd een werkje voor alleen maar op de bee, en in de zomer van 2013 bleef het aantal huisjes steken op 34 (volgens deze foto, maar het kan zijn dat het nog een paar meer zijn). Ik heb ook nog een zakje met iets van 10-huisjes van Marjon de H gekregen, ze had er teveel gemaakt, deze staan niet op de foto. Mijn moeder heeft er ook aan meegedaan, met hun eigen huis in het midden, hier zal ik eens een foto van maken, ik kan er geen een van vinden.

En nu ik het zo terug zie, begint er weer wat te kriebelen…..hebben jullie dat nou ook?

Rijswijk foto’s

Hier een filmpje waar je in 12 minuten door de quiltruimte wordt geleid, niet helemaal in logische volgorde, ik stuiterde nogal heen en weer vanwege snel afgeleid zijn en wist dan niet meer van welke kant ik afkwam,
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=BTQW9wEWo9c]
Klik op het vierkante ikoontje om een groot beeld te krijgen, het ziet er zo uit
photo Schermafbeelding2013-03-05om195306_zpsc9b050dd.png en wil je weer normaal klein beeld, klik dan op de esc toets rechts boven op het toetsenbord.

~~Heel bizar, de huizenfoto’s staan er niet bij, ik zal het zo vervangen met een nieuwe upload~~.

Ik heb niet alles op de foto gezet, af en toe stonden er veel mensen voor, en dan was mijn plan om wat later terug te komen wel gemaakt, maar werd er geen vervolg aan gegeven, en ja, dan mis je het e.e.a. Er liepen heel wat heren rond, eentje was zo aandachtig alles aan het bekijken, zo van: “verrekt, zo kan het ook!”

Bij de Building Houses From Scraps stonden tafels waar Jeanneke aan zat te werken (op haar blog staan alle foto’s met de maaksters), en er stonden dames bij haar wat te kletsen. Ik zei “hallo” tegen een vrouw, die ik even later herkende als zijnde Hilde uit Brazilië, haar gezicht stond in tegenstelling tot haar foto op haar website geen moment stil, en pas toen ze iets zei over Brazilië viel het muntje.

Bij de huizenquilts hing een quilt met het dak, hoe verzin je het, van Janice Telfer uit Canada, die zelf ook nog naar de show zou komen. Volgens mij is ze haar wachtwoord weer kwijt van haar blog, maar dit is hem denk ik

Een andere maakster van een huisjesquilt liep ook in het wild rond, Merian, met links van haar heur eigen quilt, nog niet helemaal klaar, maar toch showen

De antiekjes van Dorry hadden al een heel leven achter de rug, een enkele zag er uit alsof ze als speelquilt in een boomhut was gebruikt, jaar in jaar uit, ze hingen prachtig zo bij elkaar.

Jullie willen niet weten hoe vaak ik wel niet tegen een paal aan ben gelopen, vooruit of achteruit lopend, met het fototoestel tegen mijn oog aan om een beter shotje te kunnen maken, verdorie, onhandige dingen.
Maar ze bleken ook functioneel te zijn op ander gebied dan de verlichting hoog houdend; Mieke Gootjes zag haar kans schoon als paaldanseres,

hier schrok ze van mijn flitser en ging even netjes staan, maar je ziet de ondeugende blik en de blosjes van alle opwinding dat ze nog spannende plannen had; andere dames hielden de paal vast als die-hard metrorijders, zoals deze hier bij Dorry’s winkel, en je kon er ook nog spullen aan vastbinden, multifunctioneel dus!

Hilde betrapte me tijdens het inschrijven bij het Quiltersgilde, ojee, Shirley was jij nog geen lid?

leuke foto ook van Rose-Anne

Het zien van al die affe huizenquilts heeft me toch wel aan het denken gezet, zal ik hem dan toch maar afmaken, en met ‘af’ bedoel ik de resterende 200+ huisjes maken 🙂 Er hing 1 huizenquilt te golven dat het een lieve lust was, je had bijna een zeeziektabletje nodig, en ik moest hierom glimlachen, tot ik me iets heel belangrijks bedacht: hij mag dan wel aan alle kanten golven, maar hij is wel af! Beter af dan perfect, toch? En wie weet hoe mooi deze quilt op bed ligt, misschien komen de golvende randen dan juist heel mooi uit. Dus groot applaus voor Marja die meer doorzettingsvermogen had dan ik, op dit gebied. (ja, dat zet ik er wel effe bij, want ik vind mezelf geen doetje)

Oh ik heb alweer meer plannen dan uren in een dag, heerlijk! Je zult toch maar helemaal niks in de planning hebben staan, dan ben je toch wel een beetje zielig, toch?