Jaren geleden, en daarmee bedoel ik ook echt uit de vorige eeuw jaren 80, was ik begonnen aan het breien van een olifant truitje,
ik meen me te herinneren dat hij voor Evelien bedoeld was, maar om de een of andere reden verdween het patroon, een kopietje uit een Ariadne
in een zakje samen met de bollen wol
Ik had dit truitje al eens eerder gebreid, geen idee meer voor wie, stom hè? Misschien voor een nichtje, of voor een vriendin?
Enfin, dit zakje verdween in een van de grote tassen met breiwol en ging zo mee met verhuizingen, tot ik het zoekend naar haakwol tegenkwam en apart legde in mijn kledingkast. Toen Sophietje op komst was kwam het zakje weer tevoorschijn, maar toen ik zag dat het echt veel te groot zou zijn voor haar, stopte ik het weer weg. Tot ik het vorige week weer tegenkwam, achterin de kast in de woonkamer tussen de spelletjes en zulks. Even opgemeten, geweldig, volgens mij kan ze hier zeker tot aan de zomer in passen, eerst met opgerolde mouwtjes denk ik.
Dus begon ik een paar dagen voor kerst met het afmaken, de zijnaad vanaf de oksel moest ik nog sluiten en toen kon ik de mouwboordjes breien. Jon zag toe op het soepel aflopen van de wol, en vooral dat Fay en Sherlock er zich niet mee gingen bemoeien
Met behulp van de YouTube uitleg van Dol op Wol kon ik de Italiaanse afkanting weer doen (was alweer vergeten hoe het moest), ik zag dat ik het bij de halsboord en onderkant ook zo had gedaan. Door het afspelen van het filmpje op halve snelheid te doen kon ik het goed bijhouden, en het fijne van haar filmpje is dat ze gewoon tijdens een hele pen de handelingen hardop pratend voordoet, en niet een paar steken en zegt dat de rest net zo moet, zodat je steeds het filmpje opnieuw moet starten. Geweldig!
Op eerste kerstdag kwamen ze af en kon ik ‘s avonds aan de olifant werken, de hoop dat ik het truitje de volgende dag af zou hebben had ik al laten varen toen ik zag hoeveel tijd er in het opmazen ging zitten. Gelukkig komen ze 1 januari weer naar ons.
Daags na kerst ging ik verder met het opmazen van de tenen, manlief moest voor een vierde medicatie infuus in Tilburg zijn, hij sliep en ik maasde er op los. Hier ben ik bezig met de achterkant, waarbij de steken op z’n kop staan omdat het van bovenaf is gebreid.
Ik kwam er toen ook achter dat ik aan het achterpand met het inbreien van de kont een beetje de mist in was gegaan, deze is een beetje meer geprononceerd en de achterpoten zijn iets breder dan die van de voorkant. Bij dit patroon begin je aan het voorpand, brei je de mouwen er gewoon aan, hals wordt afgekant en voor de nek worden weer steken opgezet en zo brei je door naar het achterpand, waarbij je het inbreipatroon van de olifant op de kop moet aflezen, tja, dan kan je de mist in gaan. Maar dit is zo’n leuk olifantje dat het niet storend is.
De zwarte contouren aanbrengen met stiksteekjes was even een gepuzzel, waarbij ik de teltekening op mijn iPad vergrootte en in spiegelbeeld zette voor de olifant op de achterkant
De oogjes kregen uiteraard een wit stipje in de pupil, de twee staartjes vlechten was zo gedaan, knoopjes zoeken (het meeste werk, Haha, keuzestress, maar Evelien liep net binnen toen er vier verschillende knopen op lagen en wist het gelijk.
Oh wat is hij leuk 😻
Daarna werd het truitje in de Tupperware waston gewassen met Neutral, gecentrifugeerd in de vintage oranje Brabantia slacentrifuge (waarin nog blaadjes sla zaten van de kerst,🫢 ik dacht dat hij al was afgewassen toen ik hem samen met de steengrillen opruimde) en mocht het plat liggend drogen, ik kan niet wachten om hem bij Sophie aan te zien. 😍
.
