Zo leutig allemaal

Weinig tijd om te bloggen, ik ben gestart met het breien van een vest, poging twee kun je wel zeggen, want poging een strandde eerst in een veel te groot help-ik-verzuip-vest, en na het wassen werd het een kek vervilt jasje die helaas tijdens het dragen bij mijn derrière opkroop en ik de hele tijd er aan zat te trekken om mijn welvingen niet te veel tentoon te stellen.
Ik zag op Facebook dat Anita (met de vlijtige handjes) aan een top-down vest was begonnen en ze was lovend over het patroon, omdat je het helemaal op maat kan verlengen/verkorten want je kan al breiend passen, en als hij klaar is heb je enkel twee okselnaden om dicht te maken.
https://www.petiteknit.com/products/no-frills-cardigan
dus snel klikkerdeklik ook gekocht, want ik zag dat het geschikt was voor pen nr 4, en laat ik daar nog bijna zes (!) bollen van 700 meter hebben.
Waarom zes?
Nou, ik had nog een bol van over toen ik weer op de markt was, kijkend bij het wolkraam wat ze nog meer van moois hadden (veel), zag ik dat een klant dezelfde wol kocht als waar ik net het reuze vest van had gebreid, en de verkoopster legde het pak met resterende bollen terug in de wagen waar ze haar voorraad bewaard, met de wijze woorden “dit zijn de laatste die ik nu nog heb”, en keek ze mij nou aan? Better safe than sorry. 
Daarom dus zes.

DD1F0D00-1D0C-45AA-9119-28AF28D938A7
Superlang geleden dat ik een top-down heb gebreid, werkelijk wel iets van veertig jaar, 🫣 en ik kon me er werkelijk niks meer van herinneren. Die kraag, hoe dan? Gelukkig staan er op de website filmpjes per stap en kwam ik er wel uit, het meerderen voor de raglanmouwen is een aandachtspunt bij mij, vooral de steekmarkeerders irriteren me mateloos vind ik erg onhandig.  En toen ik na een stukje keek of de meerderingen de goede kanten op wezen, zag ik een onregelmatigheid in de vorm van een gevallen steek 😥 die ik gelukkig wel wist op te halen, maar die ladder van steekjes is wel een stuk fijner dan de rest. Het zal hopelijk niet meer opvallen in het geheel.

37E69D80-6E85-47B3-817F-64C88D05E76D
Toch? Het zit voor de kijker rechts (ondertussen laat ik Jon er in)
649B6546-DF14-4041-BBFF-7FA3D52F164D

Ik doe ongeveer een (even Fay binnen laten) minuut of twaalf over een naald (Fay begroet mijn iPad), ik had mijn breiwerk mee toen ik gisteren naar de bekken fysio moest (alles gaat goed, mijn binnenvoering begint weer strak te zitten 👌) en ik begon net aan mijn derde pen toen ze me naar binnen riep. Het was aan het begin van de middag flink uitgelopen met een cliënt en dat haal je de rest van de dag niet meer in, zei ze verontschuldigend.
Hehe, Fay heeft haar plekje gevonden, hiervoor moest ik mijn stoel in de relax stand zetten om plaats te maken voor haar en mijn iPad, het typt een beetje onhandig, maar we doen alles voor de poezenbeesten. Jon wilt er uit, hij moet maar even wachten, Fay ligt net zo lekker.

Kijk nou toch wat leuk, het jasje waar Sophie in zwom toen ze twee dagen oud naar huis mocht zit nu prima, ook al is de capuchon ruim, maar dat is bij alle jasjes zo.
EF7D0369-A90E-44C7-83CF-BF3874CACE90
Dat zag ik toen ik weer bij Baby-dump was, oh man wat is dat leuk om bij al die kleertjes te kijken. Ik was er met een missie, ons Sophietje komt een hele dag bij ons zodat de ouders een dagje weg kunnen, en dan wil ik wel dat ze een eigen bedje heeft ipv de trampoline. Even online zoeken welk merk goed en stevig was, dit bleek van Qute, de Q-Sleep te zijn, en eenmaal gevonden in de winkel kon ik uit drie kleuren kiezen: zwart, mintgroen of mosgroen. Het werd mosgroen. (Even Sherlock naar binnen en Jon naar buiten laten, fijn dat ze dit gelijkertijd willen doen)

De verkoopster adviseerde mij om er een extra matrasje bij te kopen, want wat er bij geleverd werd was een hele dunne, en je voelde het frame er doorheen bij lichte druk. En ja, inderdaad, dat kan niet lekker liggen, ook al weegt Sophie nou nog steeds minder dan Jon en kan ze nog geen deuk in het dunne matrasje maken, maar over een jaar vast wel, dus doe maar.

Ze adviseerde een fijne dikke, maar die vond ik toch te dik en in combinatie met erg zacht leek me dat niet veilig. Toen ik dit hardop zei, antwoordde ze een beetje kattig dat iedereen deze erbij nam en ze nog nooit klachten hierover had gekregen. Sorry hoor, maar ik wil alleen maar het beste en veiligste voor mijn kleindochtertje.
Ze wees me op een andere, met metaal platen onder de matrasdelen, die was steviger. Wat heet, die was dun en hard, en het leek me ook koud in de winter. Ik zag een inflatable matrasje liggen van het merk Qute, hij voelde stevig aan maar niet plankhard, niet te dik, niet te dun, en hij bestond uit een deel ipv uit vier delen. “Opgerold past het in dit zakje”, zei de verkoopster optimistisch, en hield een nylon zakje op van -ik gok- 20x 30cm. Toen ik zei dat ik die wilde hebben, zocht ze tussen de verpakkingen, maar het bleek de laatste te zijn, “Dan gaat het deze worden, ik zal hem voor u inpakken”, en ze liep ermee naar de toonbank om het op te rollen om in het zakje te stoppen.
Hah, makkelijker gezegd dan gedaan.

Ze begon door in de gehele breedte knijpend in het matrasje deze al duwend leeg te persen en op te rollen, en ik vroeg me af hoe ze de lange worst eenmaal opgerold dubbel gevouwen kreeg zonder het kapot te maken. Nadat de rol tot twee keer toe uit haar handen schoot -want hij werd te dik om zowel goed in te kunnen knijpen én op te rollen- en zich daardoor weer met lucht vulde, besloot ze het op de grond te proberen ipv op het randje van de toonbank. Ze ging het anders proberen en vouwde eerst het matrasje in de breedte dubbel, zodat het nu ongeveer even breed was als het zakje. Hehe, eindelijk. En met een steeds roder wordend hoofd ging ze weer aan de slag, het leek wel of ze aan het reanimeren was.
“Poeh dat is wel hard werken voor zo’n klein matrasje, dat is toch haast geen doen?”, zei ik tegen haar, mezelf afvragend of het mij wel zou lukken. “Het zou wel heel lullig zijn als ik nu toch liever een ander matrasje zou willen”, en even hield ze op met rollen en keek me haast hoopvol aan. “Naaah, ik neem hem wel hoor”, zei ik en liep grinnikend naar een rekje met kleding vlakbij de toonbank, en ik hoorde ze zuchten en steunen achter de balie. (even Jon, Fay en Sherlock naar buiten laten, Huh, ik had Jon toch net ook naar buiten gelaten? Oh wacht, dan zal hij via de Koninklijke ingang -raam werkkamer van mijn lief- naar binnen zijn gelaten)

Een blonde ontevreden kijkende Barbiepop, geheel in het ivoor gekleed in pluche jasje, minirok en met hoge glimmende laarzen tot halverwege haar dijbenen kwam aanlopen met een moeilijk kijkende matching met mama uitgedoste baby van een paar maanden in een bling bling designerwandelwagen, en legde een rokje op de toonbank, klagend dat ze niet snapte dat er geen badpakjes meer waren. Hoezo was het seizoen voorbij, de zwembaden waren toch gewoon het hele jaar door open? “Nou moet ze elke keer hetzelfde badpakje aan tijdens het babyzwemmen, dat is toch niet leuk?”

O boy, ik kon zo uit mijn hoofd wel een tiental dingen opnoemen die veel minder leuk waren, maar wilde het meisje van amper twintig niet aan het huilen maken, en keek achter de toonbank hoe het stond met de reanimatie. Het matrasje was eindelijk klein genoeg opgerold dat het in het zakje kon glijden. Nou ja, glijden, het werd nog een heel geduw en getrek met twee man en eenmaal dat de opening van het zakje de top van het opgerolde matrasje omklemde kon het gepeuter beginnen van het zakje er verder overheen te krijgen. Dit kon toch veel makkelijker, een groter zakje bijvoorbeeld? Nou ja, maandag weet ik het, maar grote kans dat het matrasje na twee pogingen onopgerold in een even snel gemaakte hoes bij ons op de kledingkast beland voor de volgende keer.

Het rokje – een schattig gebloemd katoen lapje van 10×30 cm aangerimpeld op een elastisch bandje- werd aangeslagen en bleek net zo duur te zijn als het campingbedje, OMG. Ze hoopte dat het haar dochtertje mooi zou staan. Ojee, wat een opeenstapeling van ellende, ook dat nog. De baby kon nog niet zonder steun rechtop zitten, laat staan lopen, dus hoezo zou het haar niet mooi staan.

Met het bedje ingeladen
1BD0D573-551F-43EE-BDF3-621156417B74
reed ik naar de kringloopwinkel, even kijken of ze er wippertjes hebben, vast wel, en ja hoor, achterin bij de babyspullen lagen er een stuk of vier, allen met wat vlekken op de bekleding, en lichte beschadigingen aan het metalen frame, maar ach, niets wat met wassen, een sopdoekje en een nieuwe zelfgemaakte hoes verholpen kon worden.

Het enige wippertje waarvan de bekleding in de wasmachine kon rook een uur in de wind naar kattenplas, getver, zoiets breng je toch niet naar de kringloopwinkel? Zelfs al zou ik ter plekke de hoes eraf slopen (no way dat ik zo’n stank in de auto wil hebben) dan nog zou het frame mogelijk stinken, brrr.

Ik was er gelijk klaar mee, dan maar geen wippertje, en ik wilde al weggaan toen mijn oog op een mooie kinderwagen viel, er was werkelijk niks mis (vlekjes op het matrasje, maar een nieuw matrasje is vast zo gekocht), en dat voor €39,95 inclusief een maxi-cosi. Hij reed als een zonnetje, alleen zag ik niet hoe het inklappen in zijn werk ging, ook al kon ik dit later wel op internet vinden vermoedde ik zo.
Ik zag ons al een stukje lopen met Sophie, en dan natuurlijk diep teleurgesteld thuis komen omdat we geen bekenden waren tegen gekomen en niemand in de wagen had gekeken.

Maar mijn gezond verstand kickte in en vertelde me dat ik echt geen kinderwagen nodig had, en het zou die hele dag gaan regenen, en dat ik gewoon naar huis moest gaan voordat ik iets anders “handigs” zou ontdekken.

Jon kwam er gistermiddag gezellig bij zitten toen ik om tot mentale rust te komen weer een paar pennen wilde breien voordat ik om de griepprik moest, en hield de draad in de gaten, altijd handig.
03F5EB5B-949A-4AD2-99E5-C7637D34C4F8
Een paar dagen geleden schoof hij bij ons aan toen we bijna klaar waren met eten, hij gaat dan tegenover ons zitten en weet dat hij niet op de draaischijf mag komen waar het beleg ligt. Maar aanraken telt toch niet?
5C30905A-B453-4B5C-993A-1EE56BEC1563
Ik ruimde de lunchspullen op en we lazen onze kranten nog even uit, tot manlief de zijne opzij schoof en een tijdschrift pakte dat ook op de draaischijf lag en de witte randjes worst tevoorschijn kwam, oei, die had ik over het hoofd gezien, maar Jon niet, het is zijn lievelingsworst.
081B9A08-6A95-4A0F-AE92-D7F1742AF717
En nee, hij heeft hier niks van gekregen, wel van een klein restje van de vetrand van de roompate, ook niet goed, ik weet het, maar hij keek me zo lief aan.

De griepprik krijgen was als altijd een fluitje van een cent, de vrouw voor me maakte er een sociaal event van door eerst wachtend in de rij te babbelen met mij, niks mis mee, doe ik ook vaak altijd. Maar pas bij de arts binnenlopend  nam ze de tijd met haar jas en vest uit te trekken, en tijdens en na het krijgen van de prik bleef ze maar door mauwen tegen de arts, die toen de vrouw niet  op eigen initiatief vertrok de gang in kijkend “de volgende!” riep. Sommige mensen hebben het echt niet door hè.  Misschien was het de eerste keer die dag dat ze mensen zag, wie zal het zeggen. Ze trok haar jas aan en liep gehaast met haar vest over haar arm de kamer uit.

Ik liep de arts groetend naar binnen met mijn bovenarm al ontbloot, prik ging er in, pleister was niet nodig want ik bloedde niet, bedankte de arts en ging onderwijl mijn jas aantrekkend weer naar de gang, ik was nog geen halve minuut binnen denk ik, en dit viel de dame die na mij kwam ook op, want ze riep net ietsje te hard in alle enthousiasme lachend tegen mij:  “Kijk, zo kan het ook hè. ” Ja precies.

2 gedachten over “Zo leutig allemaal

  1. Truus

    Miste je verhaaltje al,maar ja met zo’n aankoop van een bedje met een niet zelf oprollend matrasje, heb je het natuurlijk vreselijk druk en dan ook nog steeds poes naar binnen of naar buiten viseversa, heb je een druk leven. Oh ik vergeet de kringloop nog en de prik!!
    Heb weer genoten en zag het allemaal gebeuren alsof ik naast je stond..lol…
    Goed weekend en groetjes, Truus uit Drenthe

  2. Anita Vlijtige Handjes

    Je bent goed bezig met het vest. Super! Het zijn veel steken maar ik heb dat wel over voor zonder naden😉 Succes!

Reacties zijn gesloten.