Afgelopen week zagen we Sophie weer, ze is al zo gegroeid en was zo pittig alles aan het observeren,

ze maakte deze selfie

Tim maakte daarna deze foto

Wat een moppie hè, en zulke zachte wangetjes,

Al dat rondkijken was best vermoeiend, ze viel even later heel zoet in slaap,

Na het eten speelden we een bordspel, en al die tijd lag Sophie in dromenland tegen me aan.

Luna lag de hele tijd op de stoel onder tafel en kwam na afloop erbij liggen, we hadden een paar van onze droge kattevoerbrokjes in een heel klein bakje meegenomen en ze zogen deze naar binnen alsof ze thuis geen eten kregen.

Bij thuiskomst kwamen de katten die allemaal buiten waren toen we de deur uit gingen aanrennen, Jon via de voordeur en Fay en Sherlock via de schuifpui. Op de salontafel staat een bakje waar chocolaatjes in hebben gezeten en waar nu pepermuntballen in zitten. Sherlock sprong op tafel en begon tegen het bakje aan te tikken, en omdat ik al zag gebeuren dat hij het op de grond kapot zou gooien zette ik het bakje maar gewoon op de grond, voor het filmpje uiteraard.

De mannen beginnen een buikje te krijgen, het achter elkaar aanrennen tijdens het spelen met Puk is weggevallen en dat is te zien. Ik geef ze dus maar iets minder eten overdag. Sherlock komt vaker bij me om aaitjes te halen, hij geniet als ik over zijn vachtje ga met het kleine borsteltje, ook dit was Puk zijn taak. Ze zijn alledrie veel aanhaliger geworden en zoeken mijn schoot ook meer op. Hier ligt Jon op schoot, te herkennen aan zijn niet gehavende oortjes en dikke staart, en bijna twee kilo zwaarder dan Sherlock.

Toen ik donderdag een vest naaide kwam Jon er gelijk bijzitten om mee te helpen, uiteraard moest hij zich eerst netjes maken om schoon aan de taak te kunnen beginnen. Het vest valt veel te wijd aan de onderkant en staat aan de achterkant teveel af, dus zal ik het achterpand aan de zijnaden wat smaller maken.  Ik dacht dat een A-lijn wel lekker zou zitten, maar daar is deze stof dus iets te stevig voor. Het zit trouwens wel lekker, maar het oog wil ook wat.

Gisteravond stonden Jon en Sherlock mekaar kopjes te geven in de keuken, te neuzen met elkaar en ook gaven ze elkaar likjes op hun kopjes, zo lief. Fay stond er bij te draaikonten en wreef zich ook tegen Jon aan die het allemaal toeliet en ook zij kreeg kopjes van de mannen. Ze liep op haar teentjes pirouettes te draaien vlak voor Jon en Sherlock, maar toen ik hun eten in de bakjes schepte ging ze naast me staan en kletste met een heel zacht en hoog stemmetje tegen me. Toen ik de bakjes oppakte en richting de garagedeur liep, renden ze alledrie voor me uit met de staartjes recht omhoog, en vielen daarna alledrie hard spinnend aan op het eten.

Ik zag een paar babysokjes bij breimeisje.nl en volgens mij heb ik die nog nooit eerder gemaakt, en dat wilde ik dus eens proberen, ik had nog superzachte katoen

Goed gelukt gelukkig, eentje maken is niet lastig, maar de tweede precies even groot krijgen is bij mij altijd wel een uitdaging, maar het is gelukt. En nu heb ik dit ook uit mijn systeem en kan ik weer door.
Een quilt gewassen en aan de lijn gehangen, altijd mooi om te zien. 

Gras maaien voordat het gaat regenen. De planten doen het goed, de salvia is uitbundiger in bloei dan ooit tevoren. Wie zegt dat rood en paars niet samen kan gaan?

Een prachtige kleur paars naast dat bijna zwarte (deze salvia is niet winterhard maar heeft afgelopen winter toch doorstaan dankzij de weinige nachtvorst en dikke mulchlaag op de basis van de plant)

En de schijnhulst in de voortuin staat ook volop in bloei en ruikt zo zalig, de zoete geur ruik je al van verre.

Nog een mooi druivenblad om te showen en dan ga ik verder, even het vest versmallen.