Zaterdag rond het begin van de middag stonden deze twee voor het raam, ik opende het snel. “Is dit het klachtenloket?”, vroegen ze in koor, “We komen aandacht tekort”.
Er stond een vreemde doos in de woonkamer, eentje waar je door kon kijken en het maakte geluid en had pootjes van boven die bewogen en van onderen die gelukkig niet bewogen. Er werd meerdere malen gecheckt of er onder het bedje niet nog zo’n kleine wurm zat.
Ik legde ze uit dat dat Sophie vanavond weer naar haar eigen huis ging, en dat we ze dan weer op hun wenken zouden bedienen als goede kattenslaafjesbaasjes betaamt, en zuchtend sprongen ze op het gras en kon het klachtenloket raam weer dicht.
Toen de katten vrijdagavond in de garage waren voor de nacht had ik het campingbedje opgezet en opgemaakt, jee wat was dat leuk. En helemaal toen het popje er in lag
Fay bleef een tijdje gefascineerd naar Sophie kijken, maar toen ze meer geluid begon te maken hield ze het voor gezien
Jon vond het heel interessant
Even kijken
Het liefst was hij er in gesprongen, beetje flauw van ons dat dit niet mocht
De dag werd gevuld met flesjes geven, de katten constateerde opgelucht dat de kleine wurm vooralsnog niet uit eigen beweging er uit kon komen.
Wat was het genieten, kijk nou toch hoe ze de duim van haar opa vast pakt.
En lacht ze nou?
Heel veel genieten
Ze is zo mooi en schattig, maar dat kan ook niet anders met zulke ouders.
Na het avondeten brachten we Sophie naar huis, we waren iets later vertrokken dan gepland, en het laatste kwartier van de rit liet ze heel zielig en hard huilend weten dat ze honger had. Ik zei: “Nog één keer Sesamstraat kijken en dan zijn we er”, maar daar had ze geen verhaal aan. Dan duurt een kwartier lang. Manlief haalde haar bij aankomst uit de Maxi-Cosi toen we er waren, hij hield haar troostend tegen zich aan toen hij naar de voordeur liep. Na de verschoning en een flesje was alles weer goed, en na koffie en thee te hebben opgedronken gingen we er weer vandoor. Het oppassen smaakte naar meer.
De volgende dag klapte ik het bedje weer in en rolde het matrasje op, ja dat was lastig en zwaar werk, maar binnen tien minuten gefixt, en het paste met gemak in het zakje.
Wat ontzettend snoezig. Het staat jullie goed, hoor🤗.
En oh wat vervelend zo’n klachtenloket!
Hahaha
piep wat heerlijk he meid, genieten met de grote G!!
knuf
Gelukkig is het katten klachtenloket vandaag gesloten– pracht stel daar bij het raam!
En opa en oma hebben genoten van dit schattige kleine meisje. Vandaag een beetje uitgeteld?
Ja hoor dat is echt een lachje!!! Niks geen spiertrekking maar echt een tevreden glimlach.
Gezellige avond en groetjes, Truus uit Drenthe