Tag archieven: Celtic Solstice

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar!

photo graphic03.gif

2014 staat bij mij te boek als dikke pech wat betreft blessures; het jaar begon met het negeren van een zwaar gekneusde rechter pols (van tuinwerk) omdat ik de in december gestarte Celtic Solstice mystery quilt van Bonnie Hunter achter elkaar af wilde maken.

Celtic Solstice

Toen 14 januari de bies en label er op zat ging ik pas naar de dokter, kwestie van prioriteiten stellen. Het volledig herstel van de pols nam ruim een half jaar in beslag, tussendoor maakte ik wel kleine dingen, ging in Maart naar het Dottenquiltweekend, gaf ik in Terneuzen een workshop paperpiecing,
en de serieuze quiltproduktie kwam in juni weer op gang toen we met de mini bee de quilt van onze doodzieke vriendin in een week tijd besloten af te maken,

voor Julie

Julie overleed in Augustus.
Ik hielp in Augustus mijn moeder met het doorquilten van de kattenquiltjes, zodat ze deze tijdens hun 60 jarig huwelijksfeest aan de kleinkinderen kon uitdelen

In september maakte ik een babyquilt voor een collega van zoon en DH,

voor Julia

en om wat met de hand te doen te hebben tijdens het Belgische quiltweekend kwamen de patronen van een stitchery kerstquilt op tafel. Tijdens dat weekend wisselde ik handwerk af met machinaal festonneren van de sneeuwmannen, zo leuk om te doen!

Het ging wel erg lekker, de top was vlak na dat weekend klaar om mee te nemen naar de gezellige en drukbezochte Helmondse Fonkeldag, voor de stevigheid had ik de top op de kippenquilt vastgespeld, en deze wilden de dames ook even zien Een paar weken later was deze quilt klaar

De dagen werden opeens koeler, en als altijd in de donkere herfstavonden komt er bij mij de drang om flanellen quilt te maken, zoon offerde zijn bed op als ontvanger, en na een week vol fanatieke snij- en naaiwerk en nog een paar dagen van rustig knipwerk was de ragtime klaar als een mooie start van December.

de achterkant

Het beloofde een gezellige drukke maand te worden; mijn kerstquilt kwam in de etalage van Quiltshop Leur te hangen 🙂 ik voelde me best trots toen ik de foto zag die Monique had genomen van haar etalage, wat hing hij mooi!

Ik organiseerde voor mijn on-line quiltgroep een Kerstbingo die het eerste weekend van start zou gaan, en verheugde me op het deelnemen van deze mysteriequilt van Bonnie Hunter, die eind november al van start was gegaan, ik was het eerst niet van plan, maar nadat ik mezelf had beloofd er geen haast achter te zetten om hem achter mekaar af te maken om overbelasting te voorkomen, ging ik er toch voor. Uiteraard had ik hiervoor niet van alle kleuren voldoende stof in voorraad, en maakte ik samen met mijn moeder dankbaar gebruik van de opheffingsverkoop van quiltwinkel de Parel in Groede, wat een buit!

Helaas raakte ik op 8 December weer vleugellam, struikelend tijdens het aankleden brak ik mijn linker pols ( kop van spaakbeen brak af), en klaar ben je dan: “6 weken gips en een maandenlange revalidatie”, zo werd me door een serieus kijkende orthopedische chirurg verteld, balen zeg, ik had nog wel zoveel plannen voor deze maand(ag) gemaakt.

Nog 2 weken en dan hoor ik of het gips er af kan. Ondertussen heb ik mijn kerstquilt én mijn Cinnamon quilt opgehaald,

Zal ik dit blogje afsluiten met goede voornemens? Vooruit dan maar.

Ik ben voornemens om net zo veerkrachtig te zijn als de hortensia’s in onze tuin, die -na een dikke week bedolven te zijn geweest onder een zware pak ijs en sneeuw- nu dankzij de dooi verlost van de balast weer fier omhoog zwiepen en met hun uitgedroogde roestbruine bloemen met ieder zuchtje wind heen en weer wiegen. De bloemen zijn indrukwekkend vanwege hun formaat en toch elegant als een ballerina in een kanten tutu,
photo leuk4.gif
en daar wil ik een voorbeeld aan nemen dit jaar. Veerkrachtig, indrukwekkend en elegant. Of uitgedroogd, roestig en zuchtend? De tijd zal het leren, ik ga toch graag voorde eerste optie, als ik mag kiezen.

Gehaald!

Mijn geschatte deadline is ruimschoots gehaald zou ik zo zeggen; ik had gehoopt de Celtic Solstice (klik hier voor de 6 te downloaden delen bij Bonnie Hunter) as vrijdag af te hebben, maar ik kon gisteravond al heel blij roepen dat-ie af was, op het vastnaaien van de ophangsleuf, verwijderen van de tackertjes en het wassen en drogen na. Wil je alle foto’s van mijn project bekijken, klik dan hier

Zaterdagmiddag was ik bij Quiltshop Leur om tussenvulling te halen, en ze waren blij dat ik de wollen vulling van de rol wilde hebben, want ze hadden niets meer om te kiezen, al het andere was op wegens leveringsproblemen. Balen, maar dames, als het voor een beddenquilt is zou ik niet twijfelen en gaan voor de wollen vulling: heerlijk om door te quilten, voelt lekker soepel aan en is goed was- en droogbaar, ik vind het een ideale vulling voor een bed/bankquilt! Ik had thuis nog achterkantstof liggen, maar bij het zien van een Court House step stof dubbelbreed kreeg ik toch wel slappe knietjes, en helemaal toen ik de prijs hoorde, 20 euro per meter voor stof van 225 breedte, dat is toch wel heel mooi!

Thuis gekomen nam ik gelijk de lange latten, en toen bezig was met opspannen namen de jonkies al polshoogte.

Tijdens het vast schieten van de drie lagen met de Micro Stitch begon de sandwichlaag opeens te bewegen, en wat bleek: Loki en Thor lagen er onder, op tafel!

zonder flits Loki dichterbij (met de telelens) getrokken, onscherp maar ozo lief

Best wel link om daar te liggen en heen en weer te lopen, want in het midden kan ik niet met mijn hand onder de quilt komen tijdens het schieten, en dan zou ik zomaar een spelende kat kunnen verwonden, dus hoe schattig ze ook zijn, ze moesten er vanonder.

Afgeleid door een speeltje was ik ze even kwijt, maar opeens racete Thor dwars over de quilt heen, ik hoorde de stof aan de latten kraken, en ik wist niet hoe snel ik hem eraf moest krijgen, wat lastig ging, want hij vond het heel leuk en sprong als een kind op een trampoline heen en weer. Etenstijd voor de katten werd zomaar met 1,5 uur vervroegd, je moet wat; de liefde van de kat gaat door de maag, en nog voordat de eerste brokjes de bakjes raakten hingen Loki en Thor al met hun koppies in de grote voeremmer. Ze waren net klaar met eten toen ik net de punaises uit de zijkanten had verwijderd, en de klemmen waren koud van de hoeken af, -waardoor de quilt op tafel zakte-, of Thor ging er weer op liggen.

wat een boef.
Zondag begon ik na de lunch met het doorquilten met een in kleur verlopende Aurifill garen bovenop en een beige Aurifill onderop, een topstichnaald nummer 90 , mooie muziek op, schoenen uit, en heel veel zin.

Loki en Thor vonden het weer machtig mooi en kwamen er bijliggen, zo gezellig, tot Thor heel hitsig geworden van al die gezelligheid Loki besprong, “get a room!”. Ik heb ze er toen wel even afgezet, want met al dat gestoei zetten ze ook hun nagels uit, en dat moeten we niet hebben op een quilt.

Ik had een heerlijk makkelijk patroon gekozen, het lijken wel braadworsten aan de meter, zo in elkaar gerold, deze gebruik ik vaak vanwege het speelse, meestal iets kleiner, met punten in het midden van de cirkels en wisselende afmeting, maar nu probeerde ik de cirkels ongeveer even groot te houden, gewoon omdat me dit leuk leek.

Loki en Thor bleven er op liggen tot het bittere eind, ze kwamen ook steeds dichterbij de naaimachine liggen, wat het af en toe wel wat lastiger maneuvreren maakte.

Nog voor het avondeten was het quilten klaar, nu konden de katten rustig liggen zonder dat ze weer moesten opschuiven, wat dat vonden ze wel zo’n gedoe! Maandag verdween de Bernina naar boven en de Pfaff kwam naar beneden,
en naaien maar weer, Zopje kwam er deze keer gezellig bij liggen, en Zipje… die lag veel te lekker op zijn plekje op de bank

het was de dag van bies maken, een label maken (idee van deze dame dankzij deze tip van Bonnie Hunter), een ophangsleuf maken (voor het geval ik hem ook eens wil ophangen)

ik werd er heel blij van! En helemaal toen ik hem vandaag (dinsdag) uit de wasdroger haalde, na het wassen (op 30 graden met 1400 toeren centrifugeren) Door het quilten en wassen zijn de quiltlijnen heel mooi in de stof getrokken, wat een prachtig reliëf,
>
en wat ligt hij mooi op bed, beer is ook helemaal happy met de kleuren.

En om niet te vergeten is hier voor mezelf een notitie: reken op een lengte van 225 cm een 20 cm “krimp” met deze dikke vulling na het wassen en drogen, het is als een soort plissé, zonder trekken meet hij nu 205 cm, maar glad trekkend komt de meetlat langs de quilt op 218 cm. Ik denk dat door wat dichter op elkaar door te quilten er meer quilt overblijft. De echte krimp bij deze vulling is 3%, dus bijna 7 cm.

Loopt gesmeerd

Precies een week nadat Bonnie haar mysterie onthulde heb ik de Celtic Solstice top klaar,

het was een beetje wikken en wegen welke kleur border het ging worden, de groene rand viel af want te saai, het bedrukte blauwe viel af vanwege de drukke print

Loki bemoeide zich er ook even mee

maar vanwege het heldere lichte is het dus de lichtblauwe batik geworden. Bij het zien van de foto’s bedenk ik me dat een gifgroen biesje wel heel grappig zal zijn om het mee af te sluiten, maar of het dan ook mooi is, dat is de vraag.

Ja het is fel, het blauwe, en het trekt nu wel de aandacht bij het plat op de grond liggen – o dear, had ik toch beter voor donkerblauw moeten gaan?-, na het doorquilten komt er meer reliëf in, en met een andere kleur bies erom zal het vast goed komen.
Hij hangt voor nu even over de balustrade boven, in goed gezelschap

Wat een geweldig patroon heeft Bonnie gemaakt, duidelijk en zo lekker stap voor stap, daar houd ik wel van. Het patroon staat nog een tijdje gratis op haar website, klik maar hier, en had je vorige week haar laatste PDF-file gedownload, dan is het toch wel slim -wat heet slim- om het nogmaals te doen, want in de tekst zat een foutje geslopen betreffende de hoeveelheid blokjes die in de buitenste rand moeten zitten bij de kleine quilt. Dit was mij niet opgevallen, aangezien ik deze kleine quilt een blokkenrij smaller en langer heb gemaakt, altijd nog een behoorlijke maat voor een kleintje: 180x 225 cm en dat voor op een eenpersoonsbed, lekker ruim! Als ik zo in mijn stofbakken kijk, valt het amper op dat er iets uit is verdwenen, ongelooflijk, ik kan er nog wel een paar quilts van maken! Haha van het blauwe lijkt er juist wat bij te zijn gekomen, hooguit één of twee FQ’s, denk ik.

Wat ook heel mooi zou zijn: dat ik volgende week klaar ben met doorquilten, maar of dat me gaat lukken? Ik heb nog geen vulling -weer wol, dit quilt wel heerlijk- en met welke kleur garen zal ik deze keer gaan doorquilten, rood, blauw, gemêleerd? Ik moet uitkijken dat dit soort vragen/twijfels me niet afremt, nu het tempo er nog inzit, vooral scherp blijven en er bovenop blijven zitten!

Het pillenritueel bij Zipje is in veiligere wateren terecht gekomen sinds ik hem in een quilt wikkel; ik leg alles klaar op tafel, pillen in de pillenschieter en vies drankje in het spuitje, flanellen bankquilt leg ik op tafel open, en dan pluk ik Zipje van de bank. Tussen zijn kiezen grommend zet ik hem sussend op de quilt op tafel, e~~n hij gaat dan vanzelf liggen, laat zich rustig inwikkelen, doet zijn bekje open, slikt een paar keer en wacht tot ik klaar ben….. niet dus,~~ met het inwikkelen moet ik snel zijn, zijn bek trek ik met de linker hand vanaf boven open en laat dit niet meer los tot ik mijn pillen en drankje heb gelost, en dan pas sluit ik zijn bekje, zie hem slikken en zet ik hem snel weer terug op de bank, waar hij spinnend zijn snoepjes oppeuzelt. Nog vijf dagen te gaan, Zipje ziet er gelukkig al veel beter uit, net als mijn gehavende wijsvinger, slechts twee van de acht gaatjes zijn nog open, dus ook dat loopt gesmeerd.

Oud en nieuw

In mijn vorige blog was ik erg blij, deze blijdschap was een paar dagen later flink bekoeld door het overlijden van de wederhelft van quiltvriendin Yvonne, en ik voelde me even heel schuldig over mijn vrolijke berichten afgelopen tijd. Het geeft je wel stof tot nadenken (DH is zelfs gestopt met roken van een echte sigaret en zit nu met groot succes op de Bookwill), en ik denk het beste na achter de naaimachine, ook al maak ik dan wel meer fouten; het uithalen is dan ook weer erg goed om af te reageren, al moet je het uithalen wel beheerst doen omdat je anders te veel uithaalt.

Ik heb me nog meer gestort op het afmaken van de Celtic Solstice van Quiltville, http://quiltville.blogspot.com/2014/01/mystery-monday-link-up-part-6.html en dat ik niet de enige was is daar ook te zien, super mooie quilts!
1 Januari begon met de nieuwjaarsbezoek aan mijn ouders, waar we traditiegetrouw aanvallen op de appelflappen, oliebollen, kippensoep en broodjes zelfgemaakte kroketten.

’s Avonds bij thuiskomst ben ik gelijk begonnen aan het in elkaar naaien van de blokken, en 3 dagen later kon ik alle blokken uitleggen in de hal (de tegels meten 40×40 cm) onder het toeziend oog van Loki.

er waren met het maken van de rijen (foto hieronder) wat slordigheden in geslopen (rode blokjes horen dezelfde kant op te lopen),

gewoon een kwestie van niet op zitten letten, en zo was ik een halve dag langer bezig met uithalen en opnieuw naaien. Aan de andere kant had ik ook de rode blokjes diagonaal kunnen laten lopen, dan is het meer een Irish chain achtig motief, of zie ik dat verkeerd?

Toen de top klaar was zag ik nog een blokje dat verkeerd gedraaid zat, ik draai me even om op koffie te halen met wat lekkers erbij,

en bij terugkomst lag deze dame er op te slapen

Loki keek verstoord op toen ik bij het foute blok moest zijn,

en tijdens het naaien vertikte ze het om van de quilt af te gaan, zelfs niet toen ik een spoeltje moest verwijderen.

Het is allemaal nog gelukt en de top zit bijna in elkaar, een lichte sashing (een licht gevlekte licht crème gaat het worden, hoewel ik deze licht gele ook wel mooi vind, maar die trekt teveel aandacht,

op de foto lijkt hij citroengeel, maar dat is hij niet, ik zal er morgen wel een betere foto van maken met langere stroken), de rand met driehoekjes en dan een bredere groene border moeten er nog op. Deze foto is ’s avonds gemaakt, met slecht licht.

Het is een hele vrolijke frisse en mooie quilt, er zit beweging in de blokken, een secundair patroon ( de blauwe cirkels) springt er uit. Het originele ontwerp van Bonnie is voor een vierkante quilt van 191x 191 cm of nog groter, maar ook vierkant, voor op een tweepersoonsbed,maar omdat ik al genoeg van deze joekels heb gemaakt (iets van 8) word het voor op een eenpersoonsbed, ik heb hem 1 baan smaller en 1 baan langer gemaakt, en de groene breder ga ik iets breder maken dan de 3,5 inch die is opgegeven.

Voor het gemak heb ik weer een stofgeleider gemaakt, mijn inchvoetje met zij-geleider gaf wisselende naadbreedte, en dan kon ik nu helemaal niet gebruiken. Snel eentje gemaakt (van Fee Bricknell geleerd, jááren geleden) van een glad kartonnetje,

Zorg ervoor dat het lapje niet onder het kartonnetje kan schuiven, dus afplakken, en ook dat er geen plakband achter stof kan blijven hangen, dus uit beeld om vastplakken. En geen plakband over het ondertransport plakken. En dan is het een kwestie van precies een kwart inch van de rand van papier een dun lijntje te tekenen,

de naald in dit lijntje zetten, en dan het kartonnetje tegen het papier aan op de naaimachine plakken
Bij het voorste gaatje in het groene lijntje zit de naald precies op de inchlijn, maar omdat ik een krappe kwart inch naadje wilt hebben, het ik de naald tegen het lijntje aan gezet, zie re.foto. Daarna is het even tijd om te testen, naai 2 lapjes van 2,5 inch tegen elkaar, strijk de naden naar 1 kant en meet op, het lapje moet nu 2,5x 4,5 inch meten.

Morgen zal ik eens op een rijtje zetten welke quilts ik afgelopen jaar af heb gemaakt, daar moet ik echt over nadenken, ik ben er aan meer begonnen dan ik af heb gekregen,dat weet ik wel 🙂 .

Nog blijer

Kan dat? Nog blijer dan ik al was? Oh jawel! Ik bleek verborgen schatten op mijn kamer te hebben, ontdekte ik, toen ik vrijdag voor deel 5 van de mysterie van Quiltville een speciaal driehoekig snijlatje zocht. Ik zocht een gewone eenvoudige die zijn werk wilde doen, en ik vond exact dezelfde als waar Bonnie mee werkte; nog keurig in de verpakking, in een bak vol met latjes en handigheden, gekocht met de gedachte: “Wil ik wel eens wat mee doen, ooit”, en dan in de bak gestopt en vergeten. En nu ga ik het dan eindelijk gebruiken, het werd tijd.

en het sneed heel snel, en je kon duidelijk zien als het latje niet goed aansloot, zie rode pijl, eerst goed leggen en dan pas snijden, uiteraard.

Wel heb ik weer anti-slip achterop geplakt, omdat de snijlat me iets te glibberig was en ik teveel kracht moest zetten met mijn linker hand. Ik gebruik hiervoor een restant Sealskin antislip, is voor de vloer van douchebak of bad bestemd, hier te koop, Je doet een eeuw met zo’n pak, want het is veel, het blijft goed zitten, het is slijtvast, én het werkt heel fijn. Ik knip altijd een stukje van de strip af die 2x 30 cm is, en knip deze in de lengte ook nog eens doormidden.)

Het werkt ideaal tijdens het naaien moet ik zeggen, ik was wat sceptisch over dat afgesneden hoekje, omdat ik graag ruim werk, maar als je netjes werkt moet het toch lukken om een blokje te krijgen in de juiste maten, en dat deed het dus ook.

Ik kreeg gezelschap tijdens het naaien,

Loki kwam precies op mijn strijkmatje liggen, en toen moest ik me een kwart slag draaien om het andere strijkplankje te gebruiken, een dikkere. Ik knip de stukjes pas los na het eerste strijkmoment, met de bout op de genaaide naden, omdat je dan in één zwiep alle blokjes op een rij krijgt, ipv dat je ze stuk voor stuk goed moet leggen.

En dan zijn ze klaar (ik moet de oortjes er nog afknippen, en dan mogen ze in het zakje wachten tot de grand finale) en ben ik gaan spelen, zoals ik op andere blogs ook zag, ben gewoon benieuwd hoe het er uit komt te zien, links is niks, maar rechts lijkt wel ergens op:

ik mis nog wel wat, uiteraard, wat gaat er nog bij komen? Een flying geese blokje, of een snowball? of gewoon geduld hebben en afwachten?

“Wat was die andere schat nou die op deze kamer was gevonden”, hoor ik iemand zich afvragen, helemaal niet geboeid door mijn verhaal over blokjes die al dan niet nog komen. Nou, weten jullie nog dat ik met de kerstornamenten bezig was voor de Santaquilt, en ik er eentje kwijt was? Loki peuterde met haar nageltjes aan iets wat ze onder het zwarte kastje vandaan wilde krijgen, en wat mij geheel was ontgaan tijdens de grote zoektocht, en zie wat ze er vanonder wegtrok:

misschien dat ik het morgen even afmaak, zodat Evelien hem nog kan ophangen aan haar quilt, en anders voor volgend jaar. En misschien dat ik van deze website er ook nog eentje ga maken, nu de kerst-spirit nog warm is, de naalden nog aan de takken zitten,

en de bodem van de kerstsnoeperijen etagère eindelijk in zicht is.

ik zit al volop aan het fruit, beetje vitaminen en zuivel toevoegen aan de dag, zo vang je twee vliegen in één klap, van zo’n vindingrijkheid word ik toch zo blij.

Helemaal b(l)ij

Een half uur voordat de winkels op Kerstavond hun deuren sloten, liep ik met een mandje door de Jumbo, dat krijg je als je de room voor het kerstdessert laat aanbranden, en het viel me op dat er nog zoveel aan verse groenten en fruit, vlees en ijs, stokbrood en sausjes in de schappen lagen; nergens voor nodig om op het drukst van de dagen voor Kerst het gedrang in de gangen en het lange wachten in de tergend langzaam doorstromende rijen voor de kassa’s te trotseren. Je moet er wel de ballen voor hebben, stalen zenuwen om tot het allerlaatst te wachten met alle kerstinkopen te doen, ik weet het niet of ik dit er ook nog bij kan hebben, ik houd wel van zekerheden inbouwen.

Net als met de mysterie van Quiltville; toen afgelopen vrijdag deel 4 uitkwam wist ik dat ik deze zo snel mogelijk klaar wilde hebben, anders zou het er pas na de kerst van komen, en vrijdag -2 dagen na de kerst- komt deel 5 alweer vrij, en wie weet hoeveel werk dat gaat worden, en dat gecombineerd met nog een hoog chocoladeniveau in mijn bloed waar ik wat trager van word, is wachten geen strak plan. Deel 4 was een makkie, ik had eigelijk flying geese verwacht, maar we moesten 200x 4-patches maken, je bent even zoet met snijden, en dan ketting naaien, strijken, weer naaien, snijden en strijken. Ik heb het iets anders gedaan dan Bonnie aangaf, op de manier van MissouriQuiltCo
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=MJCSoljKnqU&w=560&h=315]
dus ipv stroken van 2 inch te snijden, nam ik blokjes van 4 inch, en kijk eens hoe toepasselijk deze stof is:

alsof het ervoor gemaakt is, qua naam vooral. Onder het toeziend oog van Thor naaide ik eerst de op elkaar gelegde rode en groene lapjes op elkaar, beide kanten

toen sneed ik ze doormidden- eerst de delen met de naadkant stotend tegen de liniaal aan leggen, zodat ze mooi recht en gelijk liggen- en streek ik de naden richting de groene stof

en dan leg je ze weer op elkaar, rood op groen, groen op rood, en naai je ze aan de groen-rode kanten vast, ik maakte eerst setjes van 2, daarna naaide ik aan de setjes van twee andere setjes van twee, beetje opletten dat je niet dezelfde stoffen bij elkaar legt

tot de setjes op zijn en je een lange lint overhoud, of een kortere en een hele lange.

ik heb de uiteinden ook aan elkaar genaaid. Deze laatste naaisessie wordt niet gevolgd door een strijksessie, dit komt pas nadat je klaar bent met weer doorsnijden. Dit is het beginnetje waar je een schattige 4-patch aan overhoudt:

De dame in het filmpje sloeg daarna steeds 1 helft terug om op de 2″ snijlijn het onderliggend lapje door te snijden, zodat ze weer 1 schattige 4-patch kreeg

maar ik dacht: “Dat kan sneller”, en ipv zo linker foto) deed ik het zo (rechter foto)

en hier hield ik twee 4-patches aan over, ipv eentje.

en dan de blokjes strijken, en laat het midden zich niet zo mooi in een rondje duwen, haal dan de paar steekjes los die in de naad zitten

“Whaaah Shirley!”, hoor ik iemand roepen, “de lapjes lagen niet netjes op elkaar tijdens het naaien, er piept groene stof vanonder het rode lapje uit!” Klopt, ik had een paar rode lapjes die net niet op de blote billen uit de stof konden, ze waren een paar mm te klein (4 x 3 7/8e inch); deze heb ik vervolgens midden op een groen lapje gelegd en tijdens het naaien heb ik het groene lapje aangehouden als maat voor de kwart inch naad, en voila een keurig vierkantje van 3,5 inch! Zien ze er niet mooi uit, ik wilde ze allemaal uitleggen, maar toen kwamen Loki en Thor de boel uitchecken, ze zullen gedacht hebben: “Het is dat of de kerstboom.” , waar ze gelukkig goed vanaf blijven. Volgend blogje is weer meer kerstgericht.

Hulpjes

Tijdens het maken van Quiltville’s Celtic Solstice deel drie moeten we 200 half square triangles maken, en de helft hiervan worden pinwheel blokjes, keileuk en helemaal niet moeilijk. Met goed licht ook aan de andere kant van het voetje (ik had vorige week even geen zin om mijn daglichtlamp van boven te halen en klemde de Mighty Bright lamp op mijn machine) gebruikt voor het naaien van de 200 chevrons (deel 2). Het lapje kan je bv hier kopen, en ik zie dat ze ook dubbelloops zijn bij deze webwinkel mijn versie (met loepje) kan ik zo snel niet vinden online.

En zo kon ik keurig -met de rand van het voetje nét op het getekende lijntje- naaien.

Het naaien van de HST ging vlot en al gauw had ik een bakje vol met blokjes die “alleen nog maar” (2 uur werk) open gestreken hoefden te worden, en dan op maat snijden indien nodig.

Een paar maanden geleden had ik op de beurs in Veldhoven bij ’t Laurierboompje een handige ruler gekocht, handig zei de dame, en ze liet zien hoe handig, en toen dacht ik ook “Dat is zeker handig, hoe heb ik het ooit zonder kunnen doen al die jaren?!”, en zo verdween het handige snijgeval in mijn tas na betaling, en bleef het netjes in de folie …. tot gisteren.
ò
De lat heeft een inch brede gleuf waar de naadtoeslag in valt, en zo zet de ruler zich vast tegen de naad aan en kan je de ruler heel soepeltjes heen en weer schuiven over de diagonaal van het blokje, (de hele dag als je dit leuk lijkt). Op de Facebook pagina van t Laurierboompje staat ook een filmpje waar Maud het laat zien, ik heb gelijk de pagina ge-liked, want er staan hele leuke tips op!

en nu kan het aan elkaar naaien weer beginnen.

De kerstboom staat, de verlichting zit er in, en daarmee heb je het ook gehad, de ballen willen er maar niet in komen! Elke dag zeg ik tegen mezelf: “Vandaag gaat het gebeuren, dan gaan we met z’n allen de boom verder versieren.”, en elke nacht als ik naar bed ga, bedenk ik me dat het er weer niet van is gekomen. Misschien moet ik het eens hardop zeggen, het liefst aan tafel waar iedereen bij is, dat kan helpen. Maar de boom met alleen de lichtjes begin ik steeds mooier te vinden, en Loki en Thor hebben niet de behoefte om er in te klimmen, het is bij besnuffelen en losse takjes uittrekken gebleven, en ze slapen nu zelfs af en toe onder de boom,

op de treeskirt, die eigenlijk om de stam heen naar beneden gedrapeerd moet worden, maar ja, de bak is te hoog vanwege de flinke wortelkluit, en zo is het ook wel prettig, dan vallen de afgevallen dennennaalden niet zo op. De ballen gaan er vrijdag in, dan is iedereen vrij vanwege kerstvakantie, wat gaat de tijd opeens snel!

Snijplezier

Als je van snijden houd ben je aan het juiste adres bij deze mystery van Quiltville, voor deel 1 was het zoveel, dat ik toch bezweek voor de aanschaf van de Tri-Recs set, ik kocht hem bij Quilt-Atelier, ze stuurde hem gelukkig op, want om voor een snijlat helemaal naar Groningen te rijden ging me een beetje te ver, het is maar een uit de hand gelopen hobby. Bij Birdblocks is hij ook te koop, staat niet in de webwinkel, maar een mailtje naar de winkel en het kan zo geregeld worden (dat je de Tri-Recs koopt, niet dat het product in de webwinkel komt).

Ze gleden wel een beetje teveel over de stof naar mijn zin, wat ik snel oploste door er een klein stukje van die anti-slip onder te plakken, tien jaar geleden gekocht bij een badkamerwinkel. Het is net zo dun als plakband, met een stroeve laag, en het blijft goed zitten, helemaal perfect; het scheelt zoveel aan kracht zetten als ze niet weg glijden. Net als de plakhandjes van kleine kindjes, als je na een dagje Efteling, een suikerspin, een waterijsje en een pannenkoek met stroop ze het speeltuintje van het park uit probeert te trekken; hoe plakkeriger de handjes, hoe meer grip je op het kind hebt, dit geldt helaas niet voor de stembandjes, ze komen al gillend met gemak boven een F16 uit, die net overvliegt. We dwalen af.

Er zit een handigheidje op dit setje, er is van de smalle hoge driehoek een heel klein stukje aan de zijkant naast de afgekapte punt af.

dat helpt met de plaatsing van het stofdeel op de grotere driehoekstof, zie je het rode pijltje onderaan? Bij de lapjes ziet het er dan zo uit (ook daar is die rode pijl te vinden):

jahaa, het rode sterrenstofje op de foto hieronder heb ik met de verkeerde kant op de goede kant genaaid, suf van mij, maar gelukkig is de verkeerde kant van het lapje ook best wel mooi om te zien

dus heb ik het zo gelaten. Och, dit is niet mijn enige misser geweest hoor, ik heb oa veertig blauwtjes teveel gesneden, toen iets van 20 blokjes al genaaid eer ik er achter kwam dat de bovenspanning veel te los stond, uithalen en opnieuw beginnen;

een kilometer genaaid zonder draad in het spoeltje, ook zo gezellig

en toen ik helemaal happy (want het ging opeens zo goed) een foto van de lichte driehoekjes met blauw maakte kreeg ik een huh moment, want niet zo handig toch, die naadjes onder de lichte stof gestreken? When it feels too good to be true, it is too good to be true. Zulke dagen heb ik ook wel eens ja. Ik zei het nog tegen de kapster afgelopen woensdag: “rustig aandoen met de blondering, want het heeft effect op mijn gedrag de eerste weken”, en verdomd als het niet waar is!

Diepe zucht, want van de 92 rode blokjes waren ze op een enkele na ook de verkeerde kant op gestreken; kopje koffie met een groot stuk chocolade als troostvoer genomen, want ik wist wat ik het komende uur kon doen: alle naadjes de andere kant opstrijken zonder de schuine naden uit te rekken, jottum! Het beste kan je dan eerst de boel weer plat dicht strijken, en dan pas weer open strijken, de goede kant op.
Ik hoefde me niet te vervelen toen ik eenmaal klaar was met alle blokjes naaien,

het van elkaar losknippen en weer strijken was een middagje bezigheidstherapie; strijkbout op de naad terwijl het flapje nog dicht ligt, en dan flapje open strijken zonder duwkracht, je wipt ahw de flap omhoog en opzij met het puntje van de stoomloze strijkbout, en duwt hem dan voorzichtig plat, want je wilt echt na afloop rechte en haakse blokjes krijgen, ondanks de schuin van draad dus idioot rekbare naden. En dan het volgende blokje, en het volgende… er passen met gemak veertig blokjes op het strijkplankje, heel handig als je er 188 te doen hebt.

Maar het was gezellig boven op mijn naaikamer, met muziek op: de top 2000, waarbij na zes uur ’s avonds reclames voorbij komen voor condooms die anoniem bezorgd worden, (ik zie een postbode met een masker op) zegt een mevrouw die vast veel pijn heeft, want ze kreunt de hele tijd.
En nu ben ik aan het snijden voor deel 2, de 200 lichte vierkantjes zijn al klaar, evenzoveel gele stukjes moet ik nog snijden, maar eerst doe ik de groene rechthoekjes, gewoon omdat ze in de bak van de lichte lapjes zitten

Ik had een nieuw mes in mijn Rotary cutter gedaan, wat snijd dat toch lekker licht, maar huh waar komen die mm dunne sliertjes opeens vandaan? Een ezel stoot zich geen tweede keer aan een steen, nou, ik ben wat hardleers, en had dus wederom twee met vet op elkaar geplakte mesjes in de houder gedaan, ze komen (lekker ingevet) uit een verpakking van tien mesjes in één doosje, ooit online in Amerika gekocht.

Gelukkig viel het muntje dus al na het snijden van de eerste set van 20 blokjes, en kon het ene mesje nog lekker scherp zijnde terug in het doosje. Voortaan moet ik ook maar wat scherper zijn, dan gaat alles nog sneller!