Tag archieven: Celtic Solstice

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar!

photo graphic03.gif

2014 staat bij mij te boek als dikke pech wat betreft blessures; het jaar begon met het negeren van een zwaar gekneusde rechter pols (van tuinwerk) omdat ik de in december gestarte Celtic Solstice mystery quilt van Bonnie Hunter achter elkaar af wilde maken.

Celtic Solstice

Toen 14 januari de bies en label er op zat ging ik pas naar de dokter, kwestie van prioriteiten stellen. Het volledig herstel van de pols nam ruim een half jaar in beslag, tussendoor maakte ik wel kleine dingen, ging in Maart naar het Dottenquiltweekend, gaf ik in Terneuzen een workshop paperpiecing,
en de serieuze quiltproduktie kwam in juni weer op gang toen we met de mini bee de quilt van onze doodzieke vriendin in een week tijd besloten af te maken,

voor Julie

Julie overleed in Augustus.
Ik hielp in Augustus mijn moeder met het doorquilten van de kattenquiltjes, zodat ze deze tijdens hun 60 jarig huwelijksfeest aan de kleinkinderen kon uitdelen

In september maakte ik een babyquilt voor een collega van zoon en DH,

voor Julia

en om wat met de hand te doen te hebben tijdens het Belgische quiltweekend kwamen de patronen van een stitchery kerstquilt op tafel. Tijdens dat weekend wisselde ik handwerk af met machinaal festonneren van de sneeuwmannen, zo leuk om te doen!

Het ging wel erg lekker, de top was vlak na dat weekend klaar om mee te nemen naar de gezellige en drukbezochte Helmondse Fonkeldag, voor de stevigheid had ik de top op de kippenquilt vastgespeld, en deze wilden de dames ook even zien Een paar weken later was deze quilt klaar

De dagen werden opeens koeler, en als altijd in de donkere herfstavonden komt er bij mij de drang om flanellen quilt te maken, zoon offerde zijn bed op als ontvanger, en na een week vol fanatieke snij- en naaiwerk en nog een paar dagen van rustig knipwerk was de ragtime klaar als een mooie start van December.

de achterkant

Het beloofde een gezellige drukke maand te worden; mijn kerstquilt kwam in de etalage van Quiltshop Leur te hangen 🙂 ik voelde me best trots toen ik de foto zag die Monique had genomen van haar etalage, wat hing hij mooi!

Ik organiseerde voor mijn on-line quiltgroep een Kerstbingo die het eerste weekend van start zou gaan, en verheugde me op het deelnemen van deze mysteriequilt van Bonnie Hunter, die eind november al van start was gegaan, ik was het eerst niet van plan, maar nadat ik mezelf had beloofd er geen haast achter te zetten om hem achter mekaar af te maken om overbelasting te voorkomen, ging ik er toch voor. Uiteraard had ik hiervoor niet van alle kleuren voldoende stof in voorraad, en maakte ik samen met mijn moeder dankbaar gebruik van de opheffingsverkoop van quiltwinkel de Parel in Groede, wat een buit!

Helaas raakte ik op 8 December weer vleugellam, struikelend tijdens het aankleden brak ik mijn linker pols ( kop van spaakbeen brak af), en klaar ben je dan: “6 weken gips en een maandenlange revalidatie”, zo werd me door een serieus kijkende orthopedische chirurg verteld, balen zeg, ik had nog wel zoveel plannen voor deze maand(ag) gemaakt.

Nog 2 weken en dan hoor ik of het gips er af kan. Ondertussen heb ik mijn kerstquilt én mijn Cinnamon quilt opgehaald,

Zal ik dit blogje afsluiten met goede voornemens? Vooruit dan maar.

Ik ben voornemens om net zo veerkrachtig te zijn als de hortensia’s in onze tuin, die -na een dikke week bedolven te zijn geweest onder een zware pak ijs en sneeuw- nu dankzij de dooi verlost van de balast weer fier omhoog zwiepen en met hun uitgedroogde roestbruine bloemen met ieder zuchtje wind heen en weer wiegen. De bloemen zijn indrukwekkend vanwege hun formaat en toch elegant als een ballerina in een kanten tutu,
photo leuk4.gif
en daar wil ik een voorbeeld aan nemen dit jaar. Veerkrachtig, indrukwekkend en elegant. Of uitgedroogd, roestig en zuchtend? De tijd zal het leren, ik ga toch graag voorde eerste optie, als ik mag kiezen.

Gehaald!

Mijn geschatte deadline is ruimschoots gehaald zou ik zo zeggen; ik had gehoopt de Celtic Solstice (klik hier voor de 6 te downloaden delen bij Bonnie Hunter) as vrijdag af te hebben, maar ik kon gisteravond al heel blij roepen dat-ie af was, op het vastnaaien van de ophangsleuf, verwijderen van de tackertjes en het wassen en drogen na. Wil je alle foto’s van mijn project bekijken, klik dan hier

Zaterdagmiddag was ik bij Quiltshop Leur om tussenvulling te halen, en ze waren blij dat ik de wollen vulling van de rol wilde hebben, want ze hadden niets meer om te kiezen, al het andere was op wegens leveringsproblemen. Balen, maar dames, als het voor een beddenquilt is zou ik niet twijfelen en gaan voor de wollen vulling: heerlijk om door te quilten, voelt lekker soepel aan en is goed was- en droogbaar, ik vind het een ideale vulling voor een bed/bankquilt! Ik had thuis nog achterkantstof liggen, maar bij het zien van een Court House step stof dubbelbreed kreeg ik toch wel slappe knietjes, en helemaal toen ik de prijs hoorde, 20 euro per meter voor stof van 225 breedte, dat is toch wel heel mooi!

Thuis gekomen nam ik gelijk de lange latten, en toen bezig was met opspannen namen de jonkies al polshoogte.

Tijdens het vast schieten van de drie lagen met de Micro Stitch begon de sandwichlaag opeens te bewegen, en wat bleek: Loki en Thor lagen er onder, op tafel!

zonder flits Loki dichterbij (met de telelens) getrokken, onscherp maar ozo lief

Best wel link om daar te liggen en heen en weer te lopen, want in het midden kan ik niet met mijn hand onder de quilt komen tijdens het schieten, en dan zou ik zomaar een spelende kat kunnen verwonden, dus hoe schattig ze ook zijn, ze moesten er vanonder.

Afgeleid door een speeltje was ik ze even kwijt, maar opeens racete Thor dwars over de quilt heen, ik hoorde de stof aan de latten kraken, en ik wist niet hoe snel ik hem eraf moest krijgen, wat lastig ging, want hij vond het heel leuk en sprong als een kind op een trampoline heen en weer. Etenstijd voor de katten werd zomaar met 1,5 uur vervroegd, je moet wat; de liefde van de kat gaat door de maag, en nog voordat de eerste brokjes de bakjes raakten hingen Loki en Thor al met hun koppies in de grote voeremmer. Ze waren net klaar met eten toen ik net de punaises uit de zijkanten had verwijderd, en de klemmen waren koud van de hoeken af, -waardoor de quilt op tafel zakte-, of Thor ging er weer op liggen.

wat een boef.
Zondag begon ik na de lunch met het doorquilten met een in kleur verlopende Aurifill garen bovenop en een beige Aurifill onderop, een topstichnaald nummer 90 , mooie muziek op, schoenen uit, en heel veel zin.

Loki en Thor vonden het weer machtig mooi en kwamen er bijliggen, zo gezellig, tot Thor heel hitsig geworden van al die gezelligheid Loki besprong, “get a room!”. Ik heb ze er toen wel even afgezet, want met al dat gestoei zetten ze ook hun nagels uit, en dat moeten we niet hebben op een quilt.

Ik had een heerlijk makkelijk patroon gekozen, het lijken wel braadworsten aan de meter, zo in elkaar gerold, deze gebruik ik vaak vanwege het speelse, meestal iets kleiner, met punten in het midden van de cirkels en wisselende afmeting, maar nu probeerde ik de cirkels ongeveer even groot te houden, gewoon omdat me dit leuk leek.

Loki en Thor bleven er op liggen tot het bittere eind, ze kwamen ook steeds dichterbij de naaimachine liggen, wat het af en toe wel wat lastiger maneuvreren maakte.

Nog voor het avondeten was het quilten klaar, nu konden de katten rustig liggen zonder dat ze weer moesten opschuiven, wat dat vonden ze wel zo’n gedoe! Maandag verdween de Bernina naar boven en de Pfaff kwam naar beneden,
en naaien maar weer, Zopje kwam er deze keer gezellig bij liggen, en Zipje… die lag veel te lekker op zijn plekje op de bank

het was de dag van bies maken, een label maken (idee van deze dame dankzij deze tip van Bonnie Hunter), een ophangsleuf maken (voor het geval ik hem ook eens wil ophangen)

ik werd er heel blij van! En helemaal toen ik hem vandaag (dinsdag) uit de wasdroger haalde, na het wassen (op 30 graden met 1400 toeren centrifugeren) Door het quilten en wassen zijn de quiltlijnen heel mooi in de stof getrokken, wat een prachtig reliëf,
>
en wat ligt hij mooi op bed, beer is ook helemaal happy met de kleuren.

En om niet te vergeten is hier voor mezelf een notitie: reken op een lengte van 225 cm een 20 cm “krimp” met deze dikke vulling na het wassen en drogen, het is als een soort plissé, zonder trekken meet hij nu 205 cm, maar glad trekkend komt de meetlat langs de quilt op 218 cm. Ik denk dat door wat dichter op elkaar door te quilten er meer quilt overblijft. De echte krimp bij deze vulling is 3%, dus bijna 7 cm.

Loopt gesmeerd

Precies een week nadat Bonnie haar mysterie onthulde heb ik de Celtic Solstice top klaar,

het was een beetje wikken en wegen welke kleur border het ging worden, de groene rand viel af want te saai, het bedrukte blauwe viel af vanwege de drukke print

Loki bemoeide zich er ook even mee

maar vanwege het heldere lichte is het dus de lichtblauwe batik geworden. Bij het zien van de foto’s bedenk ik me dat een gifgroen biesje wel heel grappig zal zijn om het mee af te sluiten, maar of het dan ook mooi is, dat is de vraag.

Ja het is fel, het blauwe, en het trekt nu wel de aandacht bij het plat op de grond liggen – o dear, had ik toch beter voor donkerblauw moeten gaan?-, na het doorquilten komt er meer reliëf in, en met een andere kleur bies erom zal het vast goed komen.
Hij hangt voor nu even over de balustrade boven, in goed gezelschap

Wat een geweldig patroon heeft Bonnie gemaakt, duidelijk en zo lekker stap voor stap, daar houd ik wel van. Het patroon staat nog een tijdje gratis op haar website, klik maar hier, en had je vorige week haar laatste PDF-file gedownload, dan is het toch wel slim -wat heet slim- om het nogmaals te doen, want in de tekst zat een foutje geslopen betreffende de hoeveelheid blokjes die in de buitenste rand moeten zitten bij de kleine quilt. Dit was mij niet opgevallen, aangezien ik deze kleine quilt een blokkenrij smaller en langer heb gemaakt, altijd nog een behoorlijke maat voor een kleintje: 180x 225 cm en dat voor op een eenpersoonsbed, lekker ruim! Als ik zo in mijn stofbakken kijk, valt het amper op dat er iets uit is verdwenen, ongelooflijk, ik kan er nog wel een paar quilts van maken! Haha van het blauwe lijkt er juist wat bij te zijn gekomen, hooguit één of twee FQ’s, denk ik.

Wat ook heel mooi zou zijn: dat ik volgende week klaar ben met doorquilten, maar of dat me gaat lukken? Ik heb nog geen vulling -weer wol, dit quilt wel heerlijk- en met welke kleur garen zal ik deze keer gaan doorquilten, rood, blauw, gemêleerd? Ik moet uitkijken dat dit soort vragen/twijfels me niet afremt, nu het tempo er nog inzit, vooral scherp blijven en er bovenop blijven zitten!

Het pillenritueel bij Zipje is in veiligere wateren terecht gekomen sinds ik hem in een quilt wikkel; ik leg alles klaar op tafel, pillen in de pillenschieter en vies drankje in het spuitje, flanellen bankquilt leg ik op tafel open, en dan pluk ik Zipje van de bank. Tussen zijn kiezen grommend zet ik hem sussend op de quilt op tafel, e~~n hij gaat dan vanzelf liggen, laat zich rustig inwikkelen, doet zijn bekje open, slikt een paar keer en wacht tot ik klaar ben….. niet dus,~~ met het inwikkelen moet ik snel zijn, zijn bek trek ik met de linker hand vanaf boven open en laat dit niet meer los tot ik mijn pillen en drankje heb gelost, en dan pas sluit ik zijn bekje, zie hem slikken en zet ik hem snel weer terug op de bank, waar hij spinnend zijn snoepjes oppeuzelt. Nog vijf dagen te gaan, Zipje ziet er gelukkig al veel beter uit, net als mijn gehavende wijsvinger, slechts twee van de acht gaatjes zijn nog open, dus ook dat loopt gesmeerd.

Oud en nieuw

In mijn vorige blog was ik erg blij, deze blijdschap was een paar dagen later flink bekoeld door het overlijden van de wederhelft van quiltvriendin Yvonne, en ik voelde me even heel schuldig over mijn vrolijke berichten afgelopen tijd. Het geeft je wel stof tot nadenken (DH is zelfs gestopt met roken van een echte sigaret en zit nu met groot succes op de Bookwill), en ik denk het beste na achter de naaimachine, ook al maak ik dan wel meer fouten; het uithalen is dan ook weer erg goed om af te reageren, al moet je het uithalen wel beheerst doen omdat je anders te veel uithaalt.

Ik heb me nog meer gestort op het afmaken van de Celtic Solstice van Quiltville, http://quiltville.blogspot.com/2014/01/mystery-monday-link-up-part-6.html en dat ik niet de enige was is daar ook te zien, super mooie quilts!
1 Januari begon met de nieuwjaarsbezoek aan mijn ouders, waar we traditiegetrouw aanvallen op de appelflappen, oliebollen, kippensoep en broodjes zelfgemaakte kroketten.

’s Avonds bij thuiskomst ben ik gelijk begonnen aan het in elkaar naaien van de blokken, en 3 dagen later kon ik alle blokken uitleggen in de hal (de tegels meten 40×40 cm) onder het toeziend oog van Loki.

er waren met het maken van de rijen (foto hieronder) wat slordigheden in geslopen (rode blokjes horen dezelfde kant op te lopen),

gewoon een kwestie van niet op zitten letten, en zo was ik een halve dag langer bezig met uithalen en opnieuw naaien. Aan de andere kant had ik ook de rode blokjes diagonaal kunnen laten lopen, dan is het meer een Irish chain achtig motief, of zie ik dat verkeerd?

Toen de top klaar was zag ik nog een blokje dat verkeerd gedraaid zat, ik draai me even om op koffie te halen met wat lekkers erbij,

en bij terugkomst lag deze dame er op te slapen

Loki keek verstoord op toen ik bij het foute blok moest zijn,

en tijdens het naaien vertikte ze het om van de quilt af te gaan, zelfs niet toen ik een spoeltje moest verwijderen.

Het is allemaal nog gelukt en de top zit bijna in elkaar, een lichte sashing (een licht gevlekte licht crème gaat het worden, hoewel ik deze licht gele ook wel mooi vind, maar die trekt teveel aandacht,

op de foto lijkt hij citroengeel, maar dat is hij niet, ik zal er morgen wel een betere foto van maken met langere stroken), de rand met driehoekjes en dan een bredere groene border moeten er nog op. Deze foto is ’s avonds gemaakt, met slecht licht.

Het is een hele vrolijke frisse en mooie quilt, er zit beweging in de blokken, een secundair patroon ( de blauwe cirkels) springt er uit. Het originele ontwerp van Bonnie is voor een vierkante quilt van 191x 191 cm of nog groter, maar ook vierkant, voor op een tweepersoonsbed,maar omdat ik al genoeg van deze joekels heb gemaakt (iets van 8) word het voor op een eenpersoonsbed, ik heb hem 1 baan smaller en 1 baan langer gemaakt, en de groene breder ga ik iets breder maken dan de 3,5 inch die is opgegeven.

Voor het gemak heb ik weer een stofgeleider gemaakt, mijn inchvoetje met zij-geleider gaf wisselende naadbreedte, en dan kon ik nu helemaal niet gebruiken. Snel eentje gemaakt (van Fee Bricknell geleerd, jááren geleden) van een glad kartonnetje,

Zorg ervoor dat het lapje niet onder het kartonnetje kan schuiven, dus afplakken, en ook dat er geen plakband achter stof kan blijven hangen, dus uit beeld om vastplakken. En geen plakband over het ondertransport plakken. En dan is het een kwestie van precies een kwart inch van de rand van papier een dun lijntje te tekenen,

de naald in dit lijntje zetten, en dan het kartonnetje tegen het papier aan op de naaimachine plakken
Bij het voorste gaatje in het groene lijntje zit de naald precies op de inchlijn, maar omdat ik een krappe kwart inch naadje wilt hebben, het ik de naald tegen het lijntje aan gezet, zie re.foto. Daarna is het even tijd om te testen, naai 2 lapjes van 2,5 inch tegen elkaar, strijk de naden naar 1 kant en meet op, het lapje moet nu 2,5x 4,5 inch meten.

Morgen zal ik eens op een rijtje zetten welke quilts ik afgelopen jaar af heb gemaakt, daar moet ik echt over nadenken, ik ben er aan meer begonnen dan ik af heb gekregen,dat weet ik wel 🙂 .

Nog blijer

Kan dat? Nog blijer dan ik al was? Oh jawel! Ik bleek verborgen schatten op mijn kamer te hebben, ontdekte ik, toen ik vrijdag voor deel 5 van de mysterie van Quiltville een speciaal driehoekig snijlatje zocht. Ik zocht een gewone eenvoudige die zijn werk wilde doen, en ik vond exact dezelfde als waar Bonnie mee werkte; nog keurig in de verpakking, in een bak vol met latjes en handigheden, gekocht met de gedachte: “Wil ik wel eens wat mee doen, ooit”, en dan in de bak gestopt en vergeten. En nu ga ik het dan eindelijk gebruiken, het werd tijd.

en het sneed heel snel, en je kon duidelijk zien als het latje niet goed aansloot, zie rode pijl, eerst goed leggen en dan pas snijden, uiteraard.

Wel heb ik weer anti-slip achterop geplakt, omdat de snijlat me iets te glibberig was en ik teveel kracht moest zetten met mijn linker hand. Ik gebruik hiervoor een restant Sealskin antislip, is voor de vloer van douchebak of bad bestemd, hier te koop, Je doet een eeuw met zo’n pak, want het is veel, het blijft goed zitten, het is slijtvast, én het werkt heel fijn. Ik knip altijd een stukje van de strip af die 2x 30 cm is, en knip deze in de lengte ook nog eens doormidden.)

Het werkt ideaal tijdens het naaien moet ik zeggen, ik was wat sceptisch over dat afgesneden hoekje, omdat ik graag ruim werk, maar als je netjes werkt moet het toch lukken om een blokje te krijgen in de juiste maten, en dat deed het dus ook.

Ik kreeg gezelschap tijdens het naaien,

Loki kwam precies op mijn strijkmatje liggen, en toen moest ik me een kwart slag draaien om het andere strijkplankje te gebruiken, een dikkere. Ik knip de stukjes pas los na het eerste strijkmoment, met de bout op de genaaide naden, omdat je dan in één zwiep alle blokjes op een rij krijgt, ipv dat je ze stuk voor stuk goed moet leggen.

En dan zijn ze klaar (ik moet de oortjes er nog afknippen, en dan mogen ze in het zakje wachten tot de grand finale) en ben ik gaan spelen, zoals ik op andere blogs ook zag, ben gewoon benieuwd hoe het er uit komt te zien, links is niks, maar rechts lijkt wel ergens op:

ik mis nog wel wat, uiteraard, wat gaat er nog bij komen? Een flying geese blokje, of een snowball? of gewoon geduld hebben en afwachten?

“Wat was die andere schat nou die op deze kamer was gevonden”, hoor ik iemand zich afvragen, helemaal niet geboeid door mijn verhaal over blokjes die al dan niet nog komen. Nou, weten jullie nog dat ik met de kerstornamenten bezig was voor de Santaquilt, en ik er eentje kwijt was? Loki peuterde met haar nageltjes aan iets wat ze onder het zwarte kastje vandaan wilde krijgen, en wat mij geheel was ontgaan tijdens de grote zoektocht, en zie wat ze er vanonder wegtrok:

misschien dat ik het morgen even afmaak, zodat Evelien hem nog kan ophangen aan haar quilt, en anders voor volgend jaar. En misschien dat ik van deze website er ook nog eentje ga maken, nu de kerst-spirit nog warm is, de naalden nog aan de takken zitten,

en de bodem van de kerstsnoeperijen etagère eindelijk in zicht is.

ik zit al volop aan het fruit, beetje vitaminen en zuivel toevoegen aan de dag, zo vang je twee vliegen in één klap, van zo’n vindingrijkheid word ik toch zo blij.