Puk lag lekker in het mandje in de kledingkast toen ik gistermorgen vroeg ging kijken, eten in de bakjes doen en kattenbakken schoonscheppen. Hij keek me lief aan.
Fay vindt de lamp boven haar hoofd intrigerend. Ze loopt vanaf de middag rond door het huis, schiet nog weg als wij een beweging maken, maar als ze ziet dat Jon of Sherlock rustig blijven zitten/liggen, dan keert ze ook gelijk weer om.
Het Frida Kahlo blok met de kolibrie was aan de beurt, Jon had zijn positie al ingenomen,
Sherlock had vertraging en kijk eens wie er buiten mijn naaikamer stond
Ik gooide twee snoepjes naar Fay en ja hoor, daar was Sherlock al om haar te helpen met opeten.
Sherlock sprong op mijn bureau toen hij zag dat ik achter de naaimachine zat, Fay sprong er ook op, maar schrok toen ze mij van zo dichtbij zag, en sprong er net zo snel weer vanaf. De deur in de gaten houdend bleef ze wel de hele tijd in de naaikamer. Dat gaat niet lang meer duren eer ze er ook lekker bij komt liggen.
De bloem was veel werk, vaak terugquiltend over eenzelfde lijntje om verder te gaan met een ander lijntje om zo min mogelijk aan- en afhechtingen te hebben, you get the picture
Het scheelde dat Sherlock meehielp, zijn pootjes zijn hiervoor gemaakt met antislip kussentjes
Let op het speldje
Het kwam gelukkig allemaal goed, ik ben bijna klaar, de blauwe banen achter vogel en bloem moeten nog gedaan worden.
Ik legde het quiltblok op de naaimachine, Sherlock was uitgeput, Jon maakte hem wakker, “kom, dan gaan we naar beneden wat te eten halen”
Hij schrok een beetje van Fay en ging op de pers staan om meer indruk te maken, Fay rende achter Sherlock de kamer uit, en daar stond Jon, groot en breed te wezen op de pers; voor de vorm ging hij er even bij liggen.
Beneden in de keuken werden de posities ingenomen
Fay rende met de mannen mee richting de garage, maar toen ze merkte dat ik ook meeliep, schoot ze de trap op. Ik wilde ze niet in de garage overnachten, Puk alleen latend, dat is zielig.
Puk komt tevoorschijn als we in bed liggen, ik val in herhaling, maar het is zo leuk om het getrippel te horen. Ze eten en spelen beneden, onder de morgen gaan ze even op de vensterbank in onze slaapkamer zitten, afkomend op het geluid van vogeltjes in de prunus voor ons slaapkamerraam denk ik, ik hoor dan gekrab aan de hor. En na een tijdje trippelen ze de kamer weer uit.
Gelukkig dat Puk toch s nachts de kamer uitkomt. Nu hopen dat hij ook overdag meer uit de kast komt.
Mooi je hulp bij het doorquilten.
Gezellige zaterdag!
groetjes, Truus uit Drenthe
Puk neemt echt zijn tijd hè? Fijn dat je zo geduldig bent met hem.
Wel fijn dat ze samen ‘snachts spelen. Dan weet je toch dat er vooruitgang in zit.
hartelijke groetjes,
Nog even en jij moet enkel je quiltwerk aan de machine klaar leggen, Jon wat instructies geven en met hulp van Sherlock, Fay en Puk quilten zij in jouw plaats … 😉
Wat leuk weer die verhalen en foto’s. Ik hoop dat Fay en Puk zich snel helemaal thuis voelen maar zo te lezen gaat dat helemaal goed komen. lieve groetjes.