Het was nog wel zo’n mooie avond, het was al laat toen we bijna thuis waren van ons rondje lopen toen ik aan de kant van de weg vlak naast ons huis iets op de straat zag liggen, we liepen er snel naar toe. Jongens die aan de andere kant van de straat op het fietspad stonden zeiden dat ze de kat net nog met de pootjes zag bewegen, ik boog me over het beestje, nee toch, het leek Arya wel, we stonden met ongeloof te kijken.

Omdat ze een dubbelganger heeft in onze buurt en het te donker was om goed te kunnen zien hoopte ik dat ze het niet was, en droeg ze voorzichtig in mijn armen naar huis, ze was nog warm en slap, maar door de verwondingen aan het kopje had ik geen hoop meer. Bij goed licht zagen we dat het Arya was aan de tekeningen en de twee witte teentjes aan haar ene poot. We zochten een plek in de tuin uit waar de schep nog goed de grond in kon, Jon liep in de buurt en om hem aan Arya te kunnen laten ruiken legde ik ze op een plastic zak op de grond. Hij benaderde haar heel voorzichtig, tikte haar achterpootje aan, en toen er niks gebeurde liep hij vlak om haar heen om alle geurtjes af te gaan.
Toen ik Arya in haar graf had gelegd kwam hij er weer aan, rook even en liep toen weer weg. En terwijl ik dit anderhalf uur later type lopen Jon en Loki onrustig heen en weer, ze zijn duidelijk van slag. Arya mocht maar drie jaar oud worden, ons lief propke, mijn altijd aanwezige gezelschapsdame die het hele huis bijeen riep als ze mij even niet zag of hoorde, wat gaan we je missen.

Wat een akelige angstige tijd is dit, ik loop net als iedereen denk ik met mijn ziel onder mijn arm, je voelt je zo machteloos tegenover deze onzichtbare vijand die zoveel slachtoffers maakt.
Gistermorgen kwam de de nieuwsbrief van Quiltshop Leur binnen met de oproep van de thuiszorg om mondkapjes te maken. In de nieuwsbrief staat een link met de beschrijving van een gevoerde full face masker waarvan de zijkanten open blijven zodat hier een filter ingeschoven kan worden.

In de nieuwsbrief stond dat het opgegeven patroon krap was en dat je vooral de grootste maat moest nemen, en ik besloot bij het zien van het patroon om een ander door artsen ontworpen patroon te gebruiken, bijna exact hetzelfde maar dan groter, ik heb het van free sewing.org gehaald, delen mocht, klik hier en neem ook hier de grootste maat, en knip zonder naadtoeslag. Ik heb alleen voor de zijkanten voor de buitenkant 3 cm naad aan geknipt, en niet voor de voering. Voor het in elkaar naaien volg ik wel gewoon de beschrijving van de PDF in nieuwsbrief van Quiltshop Leur, ik maak in de onderkant bij de ^ wel een inknipje zodat het na het keren mooi valt. Van het free sewing.org patroon had ik vorige week al een tiental maskers gemaakt voor een andere vrager, de pasvorm is erg fijn en gaat ook tot aan je adamsappel/evapeertje, en het sluit goed aan.

Ik heb de lintjes zelf gemaakt, 1 meter lange stroken van 1 inch (of 2,5 cm) breed gesneden, al strijkend door de Clover biaisband maker getrokken en dubbelvouwend dichtgenaaid. Deze smalle bandjes trek ik door de tunnels,

ik meet dan voor het deel dat onder de kin valt een lengte van 40 cm en boven de neus 50 cm, en zet het lint met een paar heen en weer steken van de naaimachine vast.

En zo maakte ik er 9 in twee uur tijd van groene en gele katoen

En vandaag ga ik gewoon verder, stof zat, even goed voorkrimpen, en als je met het glad strijken de goede kanten op elkaar legt, dan heb je na het knippen gelijk paartjes klaar voor het naaien. Geen batiks gebruiken, houd maar eens twee lagen hiervan tegen je gezicht en probeer dan maar eens te ademen. 
Oh en waarom lintjes ipv elastiekjes? Deze maskers zullen heel veel gewassen worden op hoge temperaturen, en niet alle elastiekjes kunnen daar tegen. Plus het feit dat met lintjes vastknopen fijner is voor brildragers.

En opeens is het weer weekend, de dagen gaan zo snel ? gelukkig zijn ze goed gevuld en verlummel ik er niet teveel van.

We zijn ook opeens in de herfst terecht gekomen, maar mij hoor je niet klagen, de tuin snakt naar water en koelte om bij te komen; de harde warme wind van afgelopen week heeft niet echt geholpen,  je ziet de planten het water opzuigen, en de katten vinden een beetje gespetter niet erg, maar bij hele harde buien zitten ze onder de veranda, deze foto is van gistermiddag.

Zopje komt net (half 2) aanlopen bij de schuifpui, als ik hem binnenlaat en optil begint hij hard te spinnen. Hij stinkt vreselijk naar mest, en ik denk dat hij ergens heeft gelegen waar de schapen hebben gelopen bij de beek, gelukkig is zijn vacht schoon. Ik ben heel blij hem weer te zien, alleen die lucht is minder. Hij heeft geen honger, geen aanval op het etensbakje, hij heeft vast genoeg muizen gegeten vannacht.
heeft zich nog niet gemeld en ik maak me een beetje zorgen, normaal zit hij voor het slapen gaan bij de voordeur en wilt hij even naar binnen om wat te eten, en dan mogen we de deur weer opendoen zodat hij weer buiten de wacht kan houden. Tegen 5 uur zit hij dan weer bij de voordeur om de rest van de dag lekker in huis binnen koelkastbereik te blijven. Ik heb al een rondje gelopen om te zoeken, tevergeefs.

Jon komt na twee uur buiten rennen en vliegen naar binnen, hij is tot aan zijn oksels nat, hij heeft weer in de vijver op planten gestaan om er beter bij te kunnen, gekkie.

Na zich te hebben afgedroogd aan mijn benen, heeft hij rust gevonden op de strijkplank

Arya ligt nu naast me op de poef, Loki is naar boven gerend, en Zopje is dus nog ergens buiten. Ligt bij me op schoot, te spinnen.

En ik ga maar een paar steekjes maken, voordat ik me op huishoudelijke taken stort, en hopelijk komt Zopje aanlopen alsof er niks aan de hand is. 

Wat is ze laat met haar verhaaltje schrijven ?

Ze wilde eerst een ommetje maken, het was zo’n lekkere morgen, zonnetje schijnt en de bijen zoemen rond de planten, jaja


Nadat ze de quilt fris gewassen aan de lijn had opgehangen 

trok ze haar schoenen aan en stapte naar buiten. Zij liever dan ik, ik ben al de hele nacht de hort op geweest. Muisjes jagen, katers van me af slaan, ze vallen voor mijn ogen, jaja, mooie praatjes vullen geen gaatjes, ook al proberen ze het wel.

Nee, laat mij maar lekker in de tas zitten, nog even en ik draai me zo drie keer om en ga dan slapen,
Fijne zondag