Zondagavond klapte de hoofdzekering door net toen ik klaar was met koken, groep drie bleek de boosdoener en eenmaal deze uitgezet te hebben kon het leven weer enigszins zijn gang gaan, we zouden het wel redden tot de volgende dag in afwachting op een monteur.
Het licht op de wc deed het niet, dus legde ik hier een zaklampje neer, veiliger dan kaarsen. De lamp boven de keukentafel zat ook op deze groep, net als de waterkoker en afzuigkap, maar de lampjes boven het aanrecht deden het nog wel, net als de koelkast en diepvries, dus viel het wel mee vonden wij.
Tot we even naar het nieuws wilden kijken. Wel Netflix en net 5, maar verder niks, geen internet op de tv, jemig. Zwaar balen, want als we ergens sacherijnig van worden is het wel van onverklaarbare of niet te bevatten tv storingen. Via de mediabox menu’s scrollend kijken of je hier wat wijzer van wordt, niet dus, beheerst worden de afstandsbedieningen op tafel gelegd, morgen zien we wel verder.
Het alarm voor de nacht inschakelen ging ook al niet, wat nou weer? Ook hier bleek de stroom vanaf te zijn en werkte het schakelkastje nu op de accu, nou ja, werken, we konden hem niet inschakelen. Dus ook hiervoor moest de volgende dag een monteur gebeld worden.
Met frisse tegenzin worstelde ik de volgende morgen met kabels door de kamer om te kijken waar het probleem in zat. Door Ziggo word je door meerdere menu’s geleid om het probleem te ontdekken en op te lossen, en als het je niet lukt om op te lossen maar je weet wel waar het aan hapert, dan kan je een monteur inschakelen.
Klinkt makkelijker dan het is, want een afspraak maken gaat alleen via telefonisch contact, en ook hier moet je eerst door een complete menukaart worstelen voordat je een mens aan de lijn krijgt. Die je weer door allerlei hoepels laat springen, maar zover kwam ik niet deze maandagmorgen. Ik kreeg via een bandje te horen dat de wachttijd om een mens aan de lijn te krijgen behoorlijk lang was, minstens 8 minuten, en de stem suggereerde me om via de website van Ziggo eerst te kijken of ik niet zelf het probleem kon oplossen, of om het op een later tijdstip nogmaals te proberen. Nou, daar had ik dus helemaal geen zin in. Ik zapte nogmaals met de afstandsbediening van de tv langs de kanalen, hopend op een wonder, maar ik zag overal dezelfde storingsmelding 2020.
Ik nam weer een kopje koffie, mijn derde ondertussen en het moest nog 10 uur worden, en besloot dan eerst maar de elektricien te bellen om een afspraak te maken, want die kortsluiting moest ook opgelost worden. De monteur zou de volgende ochtend al om 8 uur kunnen komen, of dat uitkwam, en de meneer aan de telefoon vroeg mij of ik alles wat stroom gebruikte op die ene groep ook uit had gezet en dan een voor een aan te zetten om zo de veroorzaker te ontdekken. Toen ik dat bevestigende en zei dat we het echt niet wisten waar het zat, zei hij dat de monteur er vast wel achter zou komen, en we hingen op.
Maar hád ik wel overal de stroom af gehaald? Verrek, nee, de afzuigkap had ik wel uit staan, maar die stekker zat er nog in. Ik trok deze er uit en zette de bewuste groep weer aan, zette me schrap voor die nare tik, maar er gebeurde niks.
Of wel, opeens hoorde ik het nieuws op de tv, NPO1 stond aan en gaf beeld alsof er niks was gebeurd. Snel zapte ik meerdere zenders af, geen vuiltje aan de lucht, ik haalde opgelucht adem, geen monteur nodig hiervoor. Hoopvol keek ik op het kastje van het alarm, maar neen, deze gaf dezelfde melding als tevoren, de “doe het maar lekker zelf” melding.
Alarmcentrale gebeld, afspraak gemaakt, monteur zou ons huis als tweede bezoeken de volgende ochtend. Met een “Is goed”, hing ik op, maar ik kneep hem wel, want wat nou als hij kwam terwijl de elektricien nog bezig was?
Na een gebroken korte nacht -want Arya Loki wilde er midden in de nacht uit, en twee uur later stond ze bij het slaapkamerraam te blèren dat ze weer binnen wilde- opende ik om 8 uur de deur voor de elektricien, het is niet zo dat hij er niet eerder in mocht, hij belde gewoon stipt 8 uur aan. Na doormeten en de halve afzuigkap open te hebben gemaakt wist hij me te vertellen dat de kortsluiting in het apparaat zelf zat en niet in stopcontact, stekker of aansluiting. Wel had hij druipvet ontdekt in het bodemplaatje van de motor, huh? Het was een heldergele olie, rook nergens naar, en de rest van de luchtafvoer was helemaal schoon en droog. Grote vraagtekens, maar oké, we konden er niks mee anders dan het van onze vingers af te vegen. Voor ons hoefde reparatie niet, het ding was net een half jaar oud, er zou vast nog garantie op zitten en ik hoopte dat ik dan tegen bijbetaling een iets betere kon kopen.
Ene monteur ging weg, andere monteur kwam. En uiteraard was op dat moment de accu van het alarmsysteem weer lekker opgeladen en heette het Haas. Alles deed het weer naar behoren. Gelukkig was in het geheugen wel af te lezen wanneer alles fout en weer goed was gegaan. Nu hij er toch was kreeg het systeem een service beurt en ook deze monteur was een half uur later weer weg. Hehe. Eerst een bakje koffie doen, ik was er aan toe.
Nu ik toch lekker actief was, was dook ik gelijk de stad in om -zo was het plan- een goede afzuigkap te kopen. Maar toen de verkoper hoorde dat de half jaar oude kap het had begeven, werd er eerst telefonisch contact opgezocht met de fabrikant, want ja, garantie he. Zo makkelijk kwam ik dus niet van het luidruchtige rammelende kreng af.
De verkoper gaf alle gegevens van mij en de afzuigkap door aan een vrouw aan de andere kant van de lijn, en hij vertelde me wat ze ging doen. De monteur van de fabrikant zou komen kijken of het echt kapot was, en dan ging hij gewoon gelijk een nieuwe afzuigkap plaatsen, hetzelfde model als er al in zat. Damn.
Om een afspraak te maken werd de aan de mouw afgepoetste telefoon aan mij overhandigd, ik was te overdonderd om te vragen of hij het met een reinigingsmiddel even wilde overdoen, en hield de telefoon angstvallig van mijn gezicht vandaan, maar wel zo dat ik de vrouw kon verstaan.
Ze grinnikte nog na vanwege mijn e-mail adres, “sipjesopje, wat een leuke naam, u bent vast een poetser, sippen en soppen“. Kijk, die vrouw had me al helemaal door. Alsof de verkoper het haar niet duidelijk genoeg had uitgelegd, wilde ze van mij weten wat het probleem was met de afzuigkap. Oh ik had hier toch zo geen zin in. Maar goed, heb je een uurtje.
Toen ik over het vettige op de bodem van het inwendige van de motor had, hoorde ik haar een versnelling hoger gaan. “Oh maar dan doet u het niet goed mevrouw, ik zal het u even uitleggen”, zei ze met een triomfantelijke toon in haar stem. “U zet eerst de afzuigkap aan en dan gaat u de aardappeltjes schillen, en tegen de tijd dat u begint te koken is de motor van de afzuigkap lekker warm geworden. U sluit de pannen niet helemaal af, maar de deksels liggen op een kier, en ook als u bakt doet u het met de deksel op een kier. En de afzuigkap op standje één zetten, u wilt alleen luchtjes opzuigen en geen stoom of vet. En als u klaar bent met koken laat u de afzuigkap nog minstens tien minuten nazuigen en poets u met een sopje alles lekker schoon, ook de filters. “
Krijg nou hangtieten, ik doe het dus al ruim dertig jaar verkeerd! De afzuigkap gaat bij ons pas aan als er een pan onder staat te koken en gelijk weer uit als we hebben opgeschept. En met deksel op de pan bakken? Daar gaan de krokante korstjes. En deze vrouw heeft vast een andere afzuigkap, want bij standje één gebeurt er niks van afzuiging, standje twee krijgt het de stoom tot halverwege omhoog getrokken, en bij standje drie zie je het bij de achterwand de filters in trekken, maar dan klikt het alsof er een helikopter naast je landt. En wat is dat nou voor onzin dat er geen stoom aangezogen mag worden?
Wijselijk ging ik er niet tegenin, dit had toch geen zin en zou onder het kopje ‘nodeloos lijden’ vallen. De monteur zou komen en hij zou een nieuwe afzuigkap installeren; op mijn vraag of dit wel rendabel was gezien reiskosten, prijs nieuw apparaat en prijs wat het kreng had gekost of ik dan niet beter gewoon het geld kon krijgen en in de winkel een nieuwe kon kopen, kon ze alleen maar lachen: “nee, zo gaat dat nou eenmaal met apparaten waar nog garantie op zit mevrouw”. Ze kon opeens niet meer in de agenda komen om een afspraak te maken, ze zou het me in een e-mail laten weten, en toen hingen we op.
De baas van de zaak had ondertussen ook meegekregen wat er gaande was, mocht ik over een paar dagen nog geen afspraak hebben, dan kon ik hem bellen, en dan zou hij wel wat anders regelen.
Het is maar goed dat ik niet veel van dit soort dagen heb, ik was bij thuiskomst echt toe aan een bakje koffie, he lekker, daar knapt een mens van op. Dat en chocolade ?
Of een beetje borduren, dat is gezonder
