Er is weer storm op komst, we merken het al een paar dagen aan de katten die veel drukker zijn dan anders; de jonkies graven in de grote plantenpotten, vliegen achter elkaar aan als een stel aapjes, en de plukken haar en stof vliegen in het rond. Jon zoekt de rust bij mij op tafel terwijl ik aan de SAL van Crabapple Hill studio werk
Hij ziet de knuffelzachte col die als kleedje dienst doet en gaat het masseren, en dan komt Fay er bij, kopjes geven tegen Jon die tot dat moment helemaal zen was
Fay weet wanneer ze Jon met rust moet laten en springt op de stoel, gelijkertijd spring Sherlock op tafel en geeuwt terwijl hij naar Jon kijkt, zo slaapverwekkend is zijn trage getrappel op het breisel
En ik borduur er lustig op los, ik heb de borduurtjes zoals mezelf beloofd genummerd
Vanmiddag komt er weer een nieuw borduurtje op hun Facebookpagina.
Haak- en breiwerkjes trekken altijd de aandacht van Jon en Sherlock, de kleintjes leken er de lol niet van in te zien, tot ik de kamer uit was en Fay een klein bolletje wol te pakken kreeg. Ik kwam na een paar minuten terug en trof dit aan, wat een boefje. Even dacht ik dat ze met een grote bol aan de haal was gegaan, gelukkig niet
Voor mijn haakwerk heb ik een tas gemaakt van een hoes van de rugleuning van een stoel die niet meer in gebruik is, vrijdag waren binnen en buitenkant klaar, zondag maakte ik het af. Van een restant leer maakte ik simpele hengsels, de ruwe kant naar buiten omdat ik die kleur zo mooi warm vind.
Hij is lekker stevig, er zitten geen vakjes of zakjes in, misschien doe ik dat nog, een zakje voor de haaknaald zou wel handig zijn.
De rits heb ik express op de tas genaaid ipv in de tas, om te voorkomen dat er tijdens het haken draad aan zou haken.
Tuurlijk had ik de rits er in kunnen naaien met een beleg er achter, maar dat was meer werk en ik koos voor de snelle oplossing. De rits heb ik lang gelaten, zodat de tas helemaal open gaat; ik heb een tas waar dit niet zo is, en ik voel me net een verloskundige die het liefst een knipje geeft om meer ruimte te creëren om inscheuren te voorkomen tijdens het zoeken.
Met het haken heb ik per ongeluk de laatste twee kleuren verwisselt, nou ja, geen hond die het ziet, na deze donkerblauwe baan is deel één klaar en komt er weer een turquoise kleur. Misschien dat ik een kleurenschema van deel twee maak om bij de hand te hebben, zodat ik niet steeds mijn iPad er bij moet nemen.
En dan komt de ananas er aan,
De bruine en groene tinten er bij
En daarna nog een soort van raster inkleuren, niet slecht al zeg ik het zelf
ik dacht er klaar mee te zijn, maar op een ananas zitten van die stervormige spikes in het midden van elk partje, goed te zien op deze groene ananas die ik in de winkel zag liggen. Ze zijn licht van kleur, en dat is lastiger aan te brengen als laatste laag op waterverf werk. Misschien kan ik hiervoor acrylverf gebruiken, iets verdunt met textiel medium, ik zal zo eens kijken of ik boven een geschikte kleur heb liggen.
En terwijl ik aan tafel zit te werken hoor ik eerst Fay boven miauwen, eenmaal beneden ziet ze Sherlock en is heel blij. Puk hoor ik ook al miauwend de trap af komen, Sherlock begroeten en dan snel een kleine boodschap doen op de bak.
Daarna wilt Sherlock ondanks dat het regent naar buiten en vanaf dat moment heb ik hem al meerdere malen in en uit gelaten, hij is duidelijk Jon kwijt; die ligt boven op de naaikamer boven de verwarming en wilt niet gevonden worden, lekker rustig.
