Fay wilt eten hebben en dan naar haar bedje toe gaan, ze is zo moe, Jon ook zo te zien. Sherlock ligt op de toren de tuin in de gaten te houden
Nog even dit steekje maken en dan krijgen jullie eten.
De speciale naalden voor deze bullionsteken (Bohin Modistennaalden) waren binnen gekomen (gekocht bij ikborduur.nl ) maar de boogjes blijven lastig om mooi te maken, of ligt het aan mijn garen, te dun?
Mijn kwijtgeraakte naald was een Milliner met een rond oogje, ik heb het idee dat het daar makkelijker mee ging dan met deze. Het liefst had ik een langere naald (#1) gehad, maar ik kon ze alleen vanaf #3 vinden.
Luctor et emergo, na een hoop gesteun, gekreun, en soms ondersteund door enkele krachttermen kwam ook dit hartje af. Beter af dan perfect 🤭
Ariane Zurcher heeft op haar YouTube kanaal een video waarin ze laat zien hoe ze deze staaf steken maakt maar dan veeeeeeel langer, klik maar hier
En dit zijn alle hartjes, klaar.
Tussen de bedrijven door een frisse neus halen, kijk hoe mooi vol de Viburnum is geworden na de dramatische snoeibeurten van afgelopen jaar. Na de bloei zal ik hem weer wat snoeien voordat de nieuwe takken weer te dik zijn voor de gewone snoeischaar
De bestrating ziet er niet uit, zo vol aanslag, onze bejaarde hogedruk reiniger is kaduuk, en het kapotte onderdeel is niet los te koop maar alleen in combinatie met de slang, en die is belachelijk duur, vind ik, vergeleken de prijs van een nieuw apparaat.
Het maken van deze foto leverde me een nat hoofd op, ik boog net iets te ver naar beneden om goed te kunnen zien of het water echt uit het zwarte koppel stukje kwam, of elders. Toen ik deze knop losdraaide kon ik met het blote oog geen scheurtjes of gaatjes bespeuren, de knop kreeg ik ook niet los van de slang, logisch natuurlijk, het mag niet losschieten als er druk op staat, vandaar ook dat het niet los verkrijgbaar is.
Ik was er toen even helemaal klaar mee.
Jut en Jul willen heel erg graag naar buiten, het is ook zulk lekker weer, lekker samen spelen, achter elkaar aan rennen, tikkertje spelen, vogeltjes kijken, snel naar binnen voor een beetje eten en hup weer naar buiten. Het zijn echte maatjes.
Hier vraagt Sherlock aan Jon of hij ook komt spelen, maar Jon wilt liever slapen, jammer. Even later hoor ik geroffel op de trap, Sherlock en Fay hebben samen de grootste lol 😆
Afgelopen week hadden we van alles een beetje, gelukkig zat daar ook zonnig weer bij, een beetje, tussen de regenbuien door. Het werd voor Fay te heet bovenop de toren en ze zakte een etage, zo tevreden ligt ze daar
En ook wel een goed uitzicht op het tuingebeuren, oh kijk, daar loopt Jon (dikkere staart dan die van Sherlock)
Hij wilde er weer in, en ik had hem net langs de voordeur naar buiten gelaten, Jaja, zo voorkomen de katten dat ik teveel zitvlees krijg.
Ik had op zoek naar leuke draadjes voor in mijn boom een tas met haakwerk gevonden. Dat was die leuke vest 😍 Even kijken waar ik was gebleven, Jon helpt mee
Hier was ik denk ik vier jaar geleden aan begonnen, geen idee waarom de klad er in kwam, andere bezigheden die mij meer trokken op dat moment denk ik.
Ik naaide de schoudernaden dicht zodat ik het kon passen, en oooh wat was hij lang, en door het gewicht hing het nog verder uit, naaah, jammer zeg. Gelijk de koe bij de horens gevat en hup een stuk er af gehaald, en weer gepast. Oeps, veel te kort, het viel net op mijn heupen 😬🤣 dus nu ben ik er weer een stukje aan het aanhaken, en haak nu voor het gemak alles aan elkaar. Misschien maak ik wel steekzakken van voeringstof in de zijnaden. En misschien ook niet. Ik ben er wel haast zeker van dat ik er een mouwloze vest van ga maken, want hij heeft rechte mouwinzetten en de naden zakken dan tijdens het dragen snel tot elleboog hoogte uit, bij mij dan toch. Na afloop van het haken moeten er ook draden verticaal ingeregen worden, dat gaan nog wat worden qua gewicht.
Volgens Jon ben ik er al hoor
Na het maken van deze foto werd ik afgeleid en vergat ik dat het nog op de grond lag, en een uur later lag het als een frotje tegen de schuifpui geduwd en was een deel van het haakwerk uitgetrokken, de bol lag een stukje verderop. Dit zou een leuke foto zijn geweest, maar ik wist niet hoe snel ik het haakwerk moest redden, Sherlock maakte net weer een aanloopje richting de bol, zo leuk 😻
Hier speelt Fay ook met een bolletje, maar dan zelf gemaakt van een stukje grijze fleece stof opgevuld met schapenwol. Op het eind laat ik Sherlock binnen, en helaas gebeurt niet wat ik verwachtte: heel snel naar binnen rennen en dan met Fay naast hem rennend de keuken induiken.
Het borduurwerk van CrabappleHill is afgelopen, maar ik ben nog niet klaar. Voor het grote hart heb ik een Milliner naald nodig om de tig bullionsteken (staaf steken) te maken. Ik had er een maar die kan ik nergens meer vinden, dus bestelde ik twee pakjes (ook met verschillende maten) en die zijn nog niet binnen. Maar deze heb ik afgelopen week nog gemaakt
Deze roosjes zijn ook gemaakt met de bullionsteek, maar omdat er veel minder lussen op de naald gingen lukte het me wel met een gewone lange stopnaald
En de laatste, beetje simpel
Jon zat er gezellig bij en hield de iPad op zijn plaats, nog even en dan kan ik er wat mee doen, of niet 😬
Aan de boom uit de stitch journal van Marion’s World zijn al wat blaadjes verschenen, de linker en rechter zijn hetzelfde qua steek, maar bij de rechtste is met meer afstand tussen de steken in de ene kleur geborduurd, om er vervolgens met een andere kleur tussen te gaan, mooi hè. Ook is bij dit blad met drie draadjes DMC splitgaren gewerkt, en de linker is met zes draadjes gedaan.
Ik leerde dat je bij gebruik van meer draadjes dmc je deze toch een voor een uit de streng moet trekken en dan weer samen door de naald doen, want op deze manier liggen ze in het borduurwerk mooi naast elkaar ipv in elkaar gedraaid.
Met weer een andere steek werd deze gedaan
Hiervoor gebruikte ik deze dmc borduur/haakgaren, gekregen op een Belgisch quiltweekend
De achterkant ziet er ook leuk uit bij deze steek
Eenzelfde steek met dunner garen, de bruine lijntjes zijn met een frictionpen getekend, ik weet niet waarom ik de vorm niet volgde, maar niets moet en alles mag.
Een kettingsteek met twee kleuren draad in de naald en toch steeds per steek een kleur zichtbaar, zo leuk om te doen (rechts een stukje in beeld). Het oranje blad valt mooi op, met drie draadjes dmc garen geborduurd. Toen nog een groen blad in verspringende satijnsteek in drie kleuren
En nog eentje, dit is niet mijn mooiste, hier moet ik op oefenen
oepsie
De lus heb ik gelukkig makkelijk weg kunnen werken, de draden zaten muurvast in de stof door de daar overheen gemaakte steken.
Ik ben benieuwd welke bladeren er woensdag bijkomen ☺️
Onze magnolia staat vol ontluikende bloemknoppen, dit was zaterdag
De Japanse kers staat (foto van vandaag) volop in bloei, maar ook hier staan de bloemen nog niet volledig open, de roze wolk kan nog intenser worden van kleur
Het groene veldje onder deze boom (in het grijze split groeiend) staat vol bolletjes die de komende maanden om de beurt zullen gaan bloeien, momenteel zijn het de anemoontjes, krokussen en hyacinten die de show beginnen te stelen
En de heerlijk geurende skimmia bij het voorpad trekt de aandacht, ook omdat het nu goed te zien is welke takken af zijn gestorven. Ik denk van de zomer van ‘22, maar het viel me vorig jaar pas goed op. Deze zal ik er vanmiddag nog uitknippen.
De eerste bloemen van de brem zijn al zichtbaar, vorig jaar gelukkig niet te laat gesnoeid
En nog enkele pareltjes
Dezelfde maar dan in een andere kleur
Afgelopen week heb ik een flinke lading kalk gestrooid op het gras, gelijk erna begon het te regenen en waren de witte kalkplekken ook te zien op de bestrating waar ik had gemorst. Even wegvegen maar. Hopelijk hebben we dit jaar minder last van mos en onkruiden in ons gazon, hoewel ik vrees dat er wel meer moet gebeuren dan kalk strooien, was het maar zo’n feest. Ik zal de steker wel weer moeten hanteren om een beetje fatsoenlijk veldje te houden.
Vrijdag zat ik bij een shoarmazaak te wachten op mijn bestelling (kapsalon en een Turkse pizza), het was aan het gieten en een vlot geklede jonge vrouw kwam naar binnen, korte jas, een kort zwart rokje, zwarte panties en donkere korte zwarte laarsjes; ze hield haar ingeklapte paraplu stevig vast en wachtte ongeduldig bij de balie tot ze geholpen werd. Ze had haar gezicht in standje “resting bitchface”, zoals Suzanne het noemt, en dat paste niet bij de tekst op haar tas, haar smile was in geen velden of wegen te bekennen. We maakten oogcontact en ik glimlachte naar haar, maar kreeg geen glimlach terug. Ze had vast haar dag niet.
Om het feest helemaal compleet te maken liep er ook nog een straal water vanaf de punt van de paraplu haar ene laars in, en ze had het al zo zwaar.
Vanmorgen had ik nog voordat ik aan de koffie hing de blokken van de Indigo Way winter mystery (van Quiltville) per baan aan elkaar genaaid, het ging verrassend snel
Na de lunch naaide ik de banen tegen elkaar, wat ook niet tegenviel, en toen kon ik de boel strijken. Waarom is dit iets wat ik niet uitstel, in tegenstelling tot de overhemden
Even op de grond leggen, Fay heeft duidelijk de memo niet gekregen, hoezo inspecteren? Hoort dit in haar taak pakket?
Gelukkig komt Sherlock er bij om de boel te inspecteren. Hij is er snel klaar mee, de brokjes in de keuken lonken harder
Nu komt er nog een witte strook rondom, waardoor de puntjes er af vallen. Nou ja, vallen, ik moet ze er afsnijden nadat de witte stroken rondom vastgenaaid zijn. En dan een blauwe strook, en dán nog een rand van deze blokjes, ik ben er nog niet dus.
Maar ik ben wel bij met de CrabappleHill hartjes, nog een paar en dan is het lapje vol.
Jon hielp me gisteravond met het hartje van de 23e, die in het midden, met de festonsteekjes.
En van de stitch journal van Marion’s world liet Marion woensdag het eerste deel van de derde pagina zien, een boom met blaadjes waarbij verschillende technieken gebruikt gaan worden. De boom zelf moesten we maken van losse draadjes, afknipsels van tijdens het handwerken. Omdat ik altijd alle losse draden weggooi, heb ik gewoon van alle garens waar ik de afgelopen maanden mee heb gewerkt stukjes afgeknipt en in een pot gedaan. Ik was er wel even zoet mee, maar wel genieten, het had een heel hoog “oh dat is waar, die heb ik ook”! gehalte. ☺️ Jon kijkt of zijn favoriete draadjes ook er in zitten
En dan moet je het met wat draaien en schikken op de stof waar de boom met takken is getekend vastzetten dmv couching.
Hier zie je de verschillende garens
Het valt niet mee, ik kwam handen tekort, maar gelukkig hielp Jon me, toen ik bijna klaar was, dat dan weer wel.
En om alles goed op zijn plek te houden moesten we er met de festonsteek losjes overheen gaan. Een artistiek boompje is het geworden, met bovengrondse wortels die er mogen zijn 😂
De volgende stap is de drie blaadjes maken die Marion al heeft laten zien, niets moeilijks hoor, puur de basis (voor mij) tot nu toe, maar wel leuk om te doen.
Het is oppassen geblazen maar ook genieten als Jon zich ermee gaat bemoeien
Fay en Sherlock zitten vaak tandenknarsend op de poef en krabpaal te kijken naar Jon die “hun” plekje heeft ingepikt op de uitkijktoren, zo ook nu. Sherlock legde zich er bij neer en ging op het kussentje op de grond naast de toren bij het raam liggen, maar Fay niet. Ze sprong zo hup vanaf de krabpaal op de toren, over Jon heen. Hij had haar al zien staan, zijn ene oog op een kiertje, denkend dat ze het toch niet durfde, maar ze durfte het wel. Overdonderd draaide hij zijn kopje naar haar toe, en zag dat ze hem compleet negeerde.
Te moe of te lui om tot actie over te gaan heeft hij haar met rust gelaten, en zo kon de vogeltelling van start gaan met het nodige gemekker en gesmak.
Een kwartiertje later sprong ze er weer vanaf en ging ze lekker tegen Sherlock aan liggen nadat ze hem eerst had gewassen, hij liet dit wel toe; Jon niet, een strenge blik van hem was genoeg om hem te peren.
Maar als ze dan ‘s avonds in de keuken rond mijn voeten staan te draaien en dansen terwijl ik hun voerbakjes vul, krijgt Jon de hele tijd kopjes van Fay, of ze drukt haar lijfje tegen hem aan en dat laat hij gewoon gebeuren, geen snauw of tik . Samen eten verbroederd
Ook lief zijn de hartjes van CrabappleHill waar ik gisteravond aan borduurde om de achterstand in te halen, vier stuks in totaal, waaronder deze twee links in beeld, en ik knipte de gele Franse knoopjes uit het hartje daarboven en verving deze met blingbling garen, want dit garen heb ik ook bij andere hartjes gebruikt.
En daarna nog dit liefje, ook met Franse knoopjes in dezelfde goudglitter garen als in de andere bloempjes
en als laatste dit polkadot hartje
En toen ik tevreden de borduurlap met hartjes in het doosje stopte, zag ik dat de volgende al weer op de CrabappleHill Facebookpagina stond, maar geen zin meer om te borduren, want we zouden samen naar the Chelsea Detectives gaan kijken die we hadden opgenomen.
Alle handwerkdoosjes staan veilig opgeborgen in de kast, en niet alleen omdat de tafel er dan weer netjes en opgeruimd uitziet, maar ook omdat Jon graag graaft in bakjes. Ik moet er niet aan denken, ik zie hem wel eens een poging wagen als hij bij mij op tafel komt zitten terwijl ik zit te borduren. Dan gaat dat pootje al in de doos met borduurgaren, maar hij stopt snel als hij ziet dat dit niet mag, en óf hij springt van tafel om achter Fay aan te rennen, óf hij blijft liggen en probeert het later nog een keer. Katten zijn net kinderen dan, grenzen opzoeken.
Jon ligt ook graag op tafel in de doos, en de laatste tijd komt Sherlock er dan bij liggen.
Ziet er schattig uit hè, maar Sherlock wilt spelen en Jon niet, en het eindigt vaak in gegrom van Jon en hanig gedrag van Sherlock die dan achter Jon aan gaat jagen, met een hoop gestommel rennen ze de trappen op en af. Soms gaat het er heftig aan toe, en dan haal ik ze uit elkaar, maar meestal blijken ze alleen maar te spelen.
Fay heeft Sherlock gewassen en ze liggen in diepe rust, het is geen weer om buiten bezig te zijn, harde wind en regen
Dat was afgelopen dagen wel anders, veel in de tuin gewerkt, meer hierover later. Tussen de praktijken door heb ik genaaid aan de Quiltville Mystery
Meestal met Jon aan mijn zijde, al dan niet behulpzaam, maar altijd wel gezellig. Ik was tot hier gekomen en bezig met de halve blokken te maken die aan de randen en op de hoeken moeten komen
Maar zag dat het niet goed uitkwam aan de rechterzijde, omdat ik daar met andere blokken ben geëindigd dan volgens het schema links, gewoon omdat deze blokken op waren.
Natuurlijk kan ik de hele blokken rechts doorsnijden om de rand recht te maken maar dan wordt de quilt hooguit 170 cm lang. Mmmm, dan maar blokken er bij maken, diepe zucht. Jon zucht mee.
Sherlock hoort het gezucht en komt kijken of hij kan helpen
Hier zie je hoever ik ben, ik heb even een blok uit het midden gepakt om de uiteinde rechts goed te kunnen zien, van dit blok moet ik er dus nog drie maken, en hiervoor moet ik van vele stoffen weer onderdelen snijden want die zijn op; mag ik nog even zuchten?
Terwijl ik ‘s avonds verder ging met het borduurwerk van de Crabapple Hill embroidery month hartjes
Lag Jon lekker naast me te slapen
Dit zijn de hartjes die ik gisteravond borduurde en was bij, tot er rond negen uur alweer een nieuwe was gelanceerd, maar toen zaten we naar iBoy te kijken, een verrassend goede film. Een knul krijgt superpowers nadat er een scherf van zijn mobieltje in zijn hoofd terecht is gekomen. Wie droomt er nou niet van het hebben van superpowers? 🦹♀️🪄 Ik zou dan bv de zwarte lijntjes van de getekende hartjes wegtoveren, want die zijn hier en daar toch zichtbaar. Had ik ze maar met de Frictionpen getekend 😔
Ik ben nu zo ver
Fay is vaak aan het spelen met de knikkerbaan, er in liggend kronkelt ze als een slang om toch bij het balletje te komen dat rond haar door de kokers rolt
Ik dook halverwege de week de tuin in, het was me opgevallen dat het zebragras te dicht tegen de heg was gegroeid en dat is niet goed voor de heg, dus besloot ik hem er uit te halen en een locatie elders te geven. Dit is een foto van aug ‘22 toen hij er twee jaar in stond, en vorig jaar was het al bijna zo hoog als de heg.
En wat je op de foto hieronder ziet is een kwart van wat er stond, ik moest het in delen doen, uitsteken met de spade nadat ik eerst delen wortel had afgezaagd met een out broodmes. De hiervoor gemaakte handzaag kon ik nergens vinden, later wel, toen de klus was geklaard. Uiteraard.
Sherlock kijkt waar Jon blijft, het vrouwmens gaat weer spelen in de tuin.
en dat liet Jon zich geen twee keer zeggen. Sherlock was op dit moment aan het jagen achter een kluitje die met het in de zak mikken van de plantdelen weg was geschoten.
Wat ik aan plantdelen niet kon gebruiken ging in een grote zak en hier kon ik Ellie later blij mee maken.
De volgende dag kwamen de tuinmannen om de bolacacia bij de oprit weg te zagen, deze begon bij de kroon af te breken en was in het midden aan het rotten 😕 Het enige voordeel van dat hij weg is, is dat het gedaan is met nieuwe nekbrekende wortelopdruk bij de bestrating.
Of ik de stammen kon gebruiken om te stoken, vroeg de oppertuinman. Nee, niet om te stoken, maar wel om hier en daar neer te leggen om zo te laten afbreken en als voedingsbodem te fungeren voor weet ik wat allemaal. Hij zaagde de stam in drie stukken en bracht ze naar achteren
En toen vroeg ik of hij ook de kroon van de boom naar achteren kon brengen, want deze wilde ik bij de vijver neerleggen voor de beestjes. Hij pakte de kruiwagen en kiepte toen de kroon voorzichtig neer, helemaal perfect 👌 het ligt op de plaats waar het zebragras had gestaan
Boven in het midden en op enkele plekken aan de rand is het flink vermolmd en hier wil ik kleine plantjes in laten groeien
Ik zal eens op websites van inheemse planten kijken welke hiervoor geschikt zijn. Twee stukken zebragras staan links van deze kroon, richting het pad met ruimte om weer wat te groeien, de tijd zal het leren of het hier goed staat.
