De dagen vliegen voorbij met 3 dagen in de week in Tilburg werken, het rijden is niet altijd even prettig met die soms zwaar gestoorde mensen op de weg, het lijkt wel of ze levensmoe zijn.  Fijn zou het zijn als dit soort volk een vlaggetje op hun dak hadden, zodat je van ver kon zien dat je echt moet oppassen, nog fijner zou zijn als de politie bij hun gewoon het rijbewijs in beslag namen, en de auto ook maar, want ze zijn toch onverbeterlijk.  Wat te denken van een IQ test bij het rijbewijs examen, wat zou het dan in sommige gebieden van het land dan rustig zijn in de straten, oeh wat vilein. Maar je moet toch wel stom zijn om als bestuurder met 120 km p/uur rijdend onder je dashbord te duiken om iets te pakken

Hoe aangenaam is het dan om na zo’n hectische rit iets te lachen te hebben bij thuiskomst, onze minikatjes Thor en Loki groeien als kool, dat valt op als je een foto van 2 weken geleden naast die van nu houdt, toch wel bijna een halve kilo aangekomen; het zit niet op de heupjes, want ze zien er nog steeds magertjes uit, ondanks alle krachtvoer en het vele slapen wat ze doen. Zipje en Zopje tolereren ze mits ze niet in hun pad gaan staan, van hun staarten afblijven en vooral niet naar het etensbakje gaan loeren terwijl zij nog bezig zijn met eten.

Thor ontpopt zich als meesterverstopper, achter de boeken, of in de bloempot, waar ik normaal de draadjes en ander naaiafval in stop, of op het zwarte poezenkussen, waar hij echt niet opvalt.

Loki is ondeugender, ze vindt kettingen, wapperende rokken en lange haren leuk om mee te spelen, en verder alles wat geluid maakt, en ze is zo nieuwsgierig, zit met haar neus gelijk overal op.  We lachen wat af met het grut. Een paar dagen geleden zat ik achter het naaimachine te werken, ik draai even weg om het lapje af te spelden, wil daarna het lapje onder de naaivoet leggen, en daar ligt Thor als door het raam naar buiten hangend om zich heen te kijken, Loki was ook nieuwsgierig, maar vond de tas met lapjes veel spannender.

Ik zag alleen maar de gevaren, de naald, de spelden, het tornmesje, de draadjes, ojee, voor het slapen gaan heb ik alles weer opgeborgen, denaaimachine bleef wel staan, maar met het voetje omlaag (dat is normaal, de spanning moet van de veer af) en de naald ook omlaag.  Toen mijn jongste spruit de volgende morgen de kamer in liep maakte ze deze foto, Thor was duidelijk net wakker.

Op mijn facebookpagina  kan je filmpjes bekijken die ik met de iPad heb gemaakt, om de een of andere duistere reden krijg ik deze niet op youtube geladen, grrr.