Vanmiddag hadden we een BB-er een BB-se op de bee, die deze keer bij Miranda werd gehouden, we zaten binnen, want het windje was helaas te kil.

Er werd meer geshowd, ook door Miranda, maar dat mocht niet op de foto, komt later wel, als het af is. Dat is dan weer het nadeel van het gemak van de digitale tijdperk, en weblogs, en de enthousiasme van mensen om te laten zien waar ze aan bezig zijn. Het is zo irritant dat je iets showt waar je aan bezig bent, -trots dat je even iets anders dan de andere doet met een bepaalde quilt-, en een ander loopt dan openbaar op haar weblog met jouw idee weg, zonder jou de credits te geven, en die dan ook nog eens veel harder doorwerkt dan de bedenkster, zodat zij -de jatter- een top showt, en jij er achteraan huppelt. Ja, hier schiet het gemoed wel eens van vol 😉

En voor wie bovenstaande slideshow niet kan zien, hier nog enkele foto’s

ik was van plan aan de huisjes te werken, en had thuis al voorbereidend werk gedaan, alle sashings gestikt en gesneden,

(ik had op de zelfkant van de resterende stof even de maten van de te snijden stroken geschreven, want ik was het briefje kwijt waar dit op stond)
zodat ik later lekker met verstand op nul en blik op oneindig deze aan alle huizenblokjes kon naaien. En toen ik op de bee na een half uur eindelijk gesetteld was, en Yvonne de affe huisjes aan het bekijken was

had ik nog niet in de gaten dat de sashings al aan de stapel huisjes zaten, terwijl deze niet bepaald subtiel aanwezig zijn, met de rode cornerstones; hier kwam ik pas achter toen ik met sashing in de hand wilde gaan naaien.
Huh, what the f… wanneer heb ik dat gedaan dan?
Bij 3 huisje ontbraken ze, maar ja, dat is na 6 keer naaien ook klaar, hoewel het wel scheelde dat ik ze de eerste keer tegen de verkeerde kant had gestikt, dus 9 keer naaien, en de keren dat de SF naast het naadje zat en ik weer moest uithalen, pfff, het is dat ik me niet makkelijk kwaad laat maken door lapjes, want anders had Sam wel wat gehad om te apporteren

De middag was nog jong, en gelukkig had ik nog een zakje met een -naar ik dacht- compleet huizensetje, maar de stofdelen hoorden niet bij elkaar, verschillende kleuren lucht, en aangezien ik deze keer de zakjes met lapjes thuis had gelaten, kon ik niet verder, dus heb ik niet echt veel gedaan.
En dan moet je weten dat ik 3 naaimachines bij me had 🙂 de FW, die weer een keer uitgelaten moest worden, en dan de Elna, voor het geval de SF het niet fijn deed, en dan ook nog mijn Pfaff, voor het geval dat… maar lapjes meenemen vond ik teveel gesjouw 🙂

Wel lekker gekletst, gelachen en geluisterd, koffie gedronken en gesnoept van al dat lekkers op tafel; dat wordt weer hard werken om kwijt te raken 🙁 maar het was het wel waard. Aan alles komt een eind, dikke zoenen aan mijn quiltvriendin en weer in de auto op huis aan.

Toen ik bijna thuis was, zag ik de schapen in de wei staan, zo mooi tussen de gele bloempjes, dat ik het niet kon laten om thuis gekomen weer even op de fiets te springen om er foto’s van te maken.