Hier een filmpje waar je in 12 minuten door de quiltruimte wordt geleid, niet helemaal in logische volgorde, ik stuiterde nogal heen en weer vanwege snel afgeleid zijn en wist dan niet meer van welke kant ik afkwam,
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=BTQW9wEWo9c]
Klik op het vierkante ikoontje om een groot beeld te krijgen, het ziet er zo uit
   en wil je weer normaal klein beeld, klik dan op de esc toets rechts boven op het toetsenbord.

Heel bizar, de huizenfoto’s staan er niet bij, ik zal het zo vervangen met een nieuwe upload.

Ik heb niet alles op de foto gezet, af en toe stonden er veel mensen voor, en dan was mijn plan om wat later terug te komen wel gemaakt, maar werd er geen vervolg aan gegeven, en ja, dan mis je het e.e.a. Er liepen heel wat heren rond, eentje was zo aandachtig alles aan het bekijken, zo van: “verrekt, zo kan het ook!”

Bij de Building Houses From Scraps stonden tafels waar Jeanneke aan zat te werken (op haar blog staan alle foto’s met de maaksters), en er stonden dames bij haar wat te kletsen. Ik zei “hallo” tegen een vrouw, die ik even later herkende als zijnde Hilde uit Brazilië, haar gezicht stond in tegenstelling tot haar foto op haar website geen moment stil, en pas toen ze iets zei over Brazilië viel het muntje.

Bij de huizenquilts hing een quilt met het dak,  hoe verzin je het, van Janice Telfer uit Canada, die zelf ook nog naar de show zou komen. Volgens mij is ze haar wachtwoord weer kwijt van haar blog, maar dit is hem denk ik

Een andere maakster van een huisjesquilt liep ook in het wild rond, Merian, met links van haar heur eigen quilt, nog niet helemaal klaar, maar toch showen

De antiekjes van Dorry hadden al een heel leven achter de rug, een enkele zag er uit alsof ze als speelquilt in een boomhut was gebruikt, jaar in jaar uit, ze hingen prachtig zo bij elkaar.

Jullie willen niet weten hoe vaak ik wel niet tegen een paal aan ben gelopen, vooruit of achteruit lopend, met het fototoestel tegen mijn oog aan om een beter shotje te kunnen maken, verdorie, onhandige dingen.
Maar ze bleken ook functioneel te zijn op ander gebied dan de verlichting hoog houdend;  Mieke Gootjes zag haar kans schoon als paaldanseres,

hier schrok ze van mijn flitser en ging even netjes staan, maar je ziet de ondeugende blik en de blosjes van alle opwinding dat ze nog spannende plannen had; andere dames hielden de paal vast als die-hard metrorijders, zoals deze hier bij Dorry’s winkel, en je kon er ook nog spullen aan vastbinden, multifunctioneel dus!

Hilde betrapte me tijdens het inschrijven bij het Quiltersgilde, ojee, Shirley was jij nog geen lid?

leuke foto ook van Rose-Anne

Het zien van al die affe huizenquilts heeft me toch wel aan het denken gezet, zal ik hem dan toch maar afmaken, en met ‘af’ bedoel ik de resterende 200+ huisjes maken 🙂 Er hing 1 huizenquilt te golven dat het een lieve lust was, je had bijna een zeeziektabletje nodig, en ik moest hierom glimlachen, tot ik me iets heel belangrijks bedacht: hij mag dan wel aan alle kanten golven, maar hij is wel af! Beter af dan perfect, toch? En wie weet hoe mooi deze quilt op bed ligt, misschien komen de golvende randen dan juist heel mooi uit. Dus groot applaus voor Marja die meer doorzettingsvermogen had dan ik, op dit gebied. (ja, dat zet ik er wel effe bij, want ik vind mezelf geen doetje)

Oh ik heb alweer meer plannen dan uren in een dag, heerlijk! Je zult toch maar helemaal niks in de planning hebben staan, dan ben je toch wel een beetje zielig, toch?