Op oudejaarsdag met de top 2000 aan oliebollen bakken

Ze lieten zich smaken, blanco, met appeltjes, en met rozijnen, krenten en appeltjes, allemaal even lekker, en dat knapperige korstje van vers gebakken bollen is zo jammie

En om te voorkomen dat de katten er ook van zouden smikkelen, ging er een zak over. Laat ik even duidelijk zijn, dit was alleen voor overdag, die zak houdt natuurlijk geen kat tegen die zich veilig waant; voor de nacht gingen ze (de oliebollen) in afgesloten bakken.

Met de harde knallen in de buurt hoefde ik me geen zorgen te maken dat de katten naar buiten zouden ontsnappen, ze waren niet gek. Sherlock reageerde heel paniekerig bij een van de eerste klappen, en lag daarna steeds in de buurt van Jon. Ook geen held, maar zijn koelbloedige houding had een kalmerende invloed op Sherlock

Puk en Fay lieten zich af en toe beneden zien, bij harde knallen keken ze wel op maar schoten niet in paniek weg. Heel kort filmpje, en ik eindig dit blogje met nog een filmpje

Toen ik kroketten draaide kwamen ze even buurten, maar toen ze zagen dat er niks te halen viel, dropen ze weer af. Ready, set, go!

Eerst door fijne paneermeel, dan door eiwit, gevolgd door een panco laagje. Ze werden steeds mooier,  recept komt van hier

Zaterdag kwamen Tim en Yvonne en aten we oliebollen en uiteraard ook de kroketten. Altijd spannend als de eerste in de olie gaan, blijven ze heel, gelukkig wel, na 2,5 minuut kwamen ze er schitterend uit,

Met een lekker krokant dun korstje. Manlief had gisteren een wat mindere dag, ook wat eetlust betreft, gelukkig trok dit eind van de avond bij en zaten we rond tien uur gezellig aan de kroketjes bij de tv. Moet kunnen.

Tussen de bedrijven door leefde ik me uit op het kleuren van de tweede hoekblok van de Frida Kahlo BOM, eerst de rest van de bladeren

Jon kwam even buurten, “weer geen afbeelding van mijn atletisch lijf”, zie je hem denken, en teleurgesteld droop hij af

Het slingeraapje inkleuren was spannend

Met het natmaken begon ik eerst met de mosterd gele delen, en terwijl dit kon drogen probeerde ik het handje uit

Vervolgens met het pootje op de stam, de stam heb ik naar links van het pootje nog wat doorgekleurd, dit was op de tekening leeg.

Eerst hetgeen natmaken waar ik het zo donker mogelijk wilde houden

En met schoon water de lege delen natgemaakt en het zwart voorzichtig hierin doorgetrokken. Hier lijkt het allemaal even zwart

Tot het is opgedroogd, dus zie je op foto’s verder in dit blogje, helemaal tevreden.

Het zwart in het pootje ook weer eerst nat gemaakt

En daarna het bruine, waar het zwart met streepjes in het bruine werd doorgetrokken om een harige vacht uit te beelden

Hier een 6 minuten durend filmpje

Allemaal nat dus nog erg donker

De staart was ook leuk om te doen

Hier is het voetje al droog, zie je hoe licht de delen zijn waar alleen gekleurd water in is getrokken

Arm is nat

Arm is hier droog, en nu de andere poot natmaken, vergat een stuk hiervan aan de andere kant tussen de buik en de bloem te kleuren, dat was snel gedaan

Ben er bijna, zie dat ik een stukje ben vergeten tussen schouder en achterpootje

Ogen zijn donkerbruin, het tongetje roze en toen ik de schaduw in het bekje natmaakte liep het mega door in het roze, dus depte ik dat deel snel met een doekje om de doorloop weg te vangen. Zodra het goed droog is zal ik eerst het donkere deel en dan het roze deel kleuren. Rond de ogen en in het oortje heb ik lichtjes gekleurd met crimson, in het oortje is het al nat gemaakt, rond de ogen doe ik later vandaag.

Het moment dat ik naar bed wilde gaan (mijn lief was al naar boven gegaan) kwam Fay bij de bank, ik pakte het verenstokje waar amper meer iets van veer op zit maar nog steeds razend aantrekkelijk is voor de katten, en ging ermee in de gele stoel spelen. Fay sprong er bij, Puk na enige aarzeling ook, en beiden waren ze heerlijk aan het spelen.

Toen ik mijn mobieltje erbij pakte om het te filmen werd Puk een beetje voorzichtiger.

Zo lief

“En nu ga ik echt naar bed”, zeg ik hardop tegen mezelf, en Fay kijkt me met een “Nou al?” blik aan; wat jammer dat ze zich nog niet laat aanraken, laat staan aaien. 

Puk ligt er lekker bij,

Ze zijn nog schrikachtig als ik opsta, maar als ik niet gelijk ga lopen blijven ze in de kamer, en kunnen ze rustig kijken waar ik naar toe loop, zodat ze niet gelijk de kamer uitschieten. Nog even en mij zien opstaan is niet meer zo eng, en nog wat later zullen ze ook blijven liggen als ik in beweging kom, en ze het vertrouwen hebben dat ik niet op ze af loop. Als ze op de trap zitten en ik kom met mijn hand te dichtbij, dan blazen ze nog, dat zal ook wel overgaan.