Vocht en wat hogere temperaturen en de natuur is dan zo mooi, met frisse kleuren van net uitgelopen blaadjes en bloemetjes

De blauwe regen bloeit nu toch zo mooi, 

Ik maak mijn hoofd graag leeg door onkruid te verwijderen tussen de vaste planten om ze zo meer ruimte te geven, zoals deze ajuga reptans, de bijen zijn gek op deze tien centimeter hoge bloemen en het is een goede bodembedekker. Op de foto hierboven zie je ze ook staan, rechts van Fay. En natuurlijk hieronder op de foto. 

vooral de kattenkruid stond in de verdrukking; de katten kwamen gelijk op de geur af en knabbelden er lustig op los, Fay wacht rustig haar beurt af.

Een deel van het onkruid langs de heg laat ik staan omdat het mij niet in de weg staat. Als de tuinmannen over een maandje de hoge Leylandii haag komen snoeien moet ik er wel even bij blijven, want er zit er eentje bij die de boel graag schoon achter wilt laten, en dus ook mijn houtwalletjes, bladeren onder de hagen en de brandnetelhoek bij de bladkorf. 

De baas weet dat ik van een “wilde tuin” houd, zo omschreef hij het een keer toen ik zag dat de grond helemaal schoon werd geharkt. Waar “vuil” op de grond ligt verdampt er minder vocht en is er meer bodemleven, maar ja, zeg dat tegen een tuinman die graag kaal grond rond de plantjes ziet.

Elke morgen snuif ik buiten de zalige geuren van het gras, de aarde en de bloemen op. Shirley hoe kan je nou aarde ruiken, hoor ik jullie denken. Nou, ik kan geen vier stappen in de tuin zetten zonder iets uit de grond te trekken wat ik daar niet wil hebben.

Neem nou dit perkje, al dat gras tussen de lavendelplantjes (tussen rode lijnen), hup, weg jullie. Ik weet nog niet wat ik moet doen met de oregano die ook plots langs het pad groeit (gele pijlen), ik had een flinke bos hiervan in een pot staan (blauwe pijl), en die heeft zich vorig jaar dus uitgezaaid. De bloemen hiervan zijn zeer in trek bij de bijtjes en zulks, dus ik denk dat ik ze laat staan, het ruikt ook gewoon lekker als je er langs lopend aankomt.

De voegen van het terras zaten vol ongewenst groen, toen ik net begon met schoonmaken kwamen de inspecteurs even langs. “Hier is ze al geweest, jammer dat ze ons snoepgoed (kattenkruid) heeft verwijderd.”, hoor ik ze mompelen. 

Ik heb er twee middagen voor uitgetrokken om het schoon te maken met de voegenkrabber, en gelijkertijd heb ik met de graskantsteker de graskanten weer recht afgestoken. Daar zijn graskantstekers goed voor.

De tegels moet ik nog wel een keer met de hogedrukspuit onder handen nemen, maar voor zover ben ik hier klaar en dat voelt wel lekker

De oprit heb ik ook in twee keer gedaan, op deze foto zie je het afval van de Japanse kers (dat bruinige), het was al een beetje aan het composteren dankzij de regen

Omdat de auto op de oprit stond en ik er aan het eind van de dag even mee weg moest, maakte ik de rest de volgende morgen pas schoon.

Het knapte er lekker van op,

alleen begon het te regenen voordat ik helemaal klaar was, dus dit stukje moet ik een dezer dagen nog doen.

De katten lopen bijna altijd samen met mij mee in de tuin, dat is zo gezellig, ze rennen dan langs me, spelen tikkertje met elkaar en als ik met een takje over het gras rondjes trek, rennen ze er als hazewindhonden achteraan. Sherlock (vooraan op de foto) gebruikt hier het restantje van een helaas overleden struikje als kriebelstokje, hij doet dit dagelijks, vandaar dat ik het ook laat staan.