Donderdag was de Tea Party bee bij Els en Marloes,

Marloes en ik waren nog met de laatste rand bezig, Els naaide ze er al tegenaan, hier houd ze hem op, valt niet mee

thuisgekomen ging ik er verder mee aan de slag, Loki vond het geweldig dat ik beneden ging naaien, ze wilde gelijk meedoen.

En toen ik even pauzeerde bewaakte ze het fort

Opdat er geen andere katten op kwamen

de roze sashing met hoeken kwamen er in verstek op

Alles recht op elkaar leggen

Met een potlood het naailijntje tekenen en goed vast zetten met speldjes

En dan naaien,

Waarom zit ik hier altijd zo tegenaan te hikken, terwijl het werkelijk niets voorstelt qua werk? Ik moest nu enkel nog de laatste golvende rand afmaken en de hoekblokjes er op zetten, Zopje genoot ondertussen van het zonnetje

Heel hard spinnend

Arya had het op haar stoel naar de zin

En opeens waren de buitenste golfranden ook klaar, en om te voorkomen dat het naaiwerk los zou laten naaide ik ze rondom met een stiksteek op 1/8 inch vanaf de buitenkant, een “stay stitch” noemen ze dit. Hier en daar was er al een steekje losgegaan aan de kant. Het is een klein werkje dat je later een hoop werk kan besparen.

Nadat alles gestreken was legde ik het op de grond voor de foto, Arya was er als de kippen bij

Hé, wat zie ik daar?

ze ging er gezellig bij liggen met haar pootjes op de pootjes van de zwarte hangkat, alsof ze het beste wilde helpen met vasthouden.

Ze zag Zopje buiten lopen en ging even van de quilt af, zo ziet het er uit zonder Arya maar met een rand

Even de andere er ook bij leggen, oei, dezelfde kleuren vlak bij elkaar

Niet goed op gelet ? en ook met de andere rand heb ik dit, maar het is nu minder storend

Kan gebeuren, ik weet niet of ik dit ga veranderen

Ik zal de andere banen er later ook eens bij leggen om te zien hoe het bij de andere hoeken uitkomt. Over twee maanden is er weer een bee, we zullen dan alledrie druk aan het doorquilten zijn denk ik hoop ik. Het sandwichen zal wel een dingetje worden, zo groot (2.30x 2.30 zoiets) Het zal vast wel weer meevallen, achteraf.

Het waaide vandaag al flink toen ik tegen 11 uur op Pokemonjacht ging, twee uur later besloot ik een schutting paal aan de boom vast te binden, er zat namelijk wel erg veel beweging in de schutting ? Uiteraard kan je dan in alle haast niet het dikkere touw vinden en moest ik het met de dunnere doen.

Het zat net vast, ik legde er de laatste knoop in toen ik achter me een enorm gekraak en toen een plof hoorde. De pergola was omgewaaid ?

Gelukkig waren de klimplanten niet afgebroken, maar wat een ravage! De paal zat nog met hoekbeugels vast aan de schutting, en om te voorkomen dat dit deel ook zou omgaan, werd ik heel creatief met touw.

Heel lastig als de rukwinden je uit je hemd proberen te blazen en de rozentakken langs je gezicht zwiepen. Het ronde tafeltje heeft een betonnen blad en weegt als lood, op de bank had ik de evenzo zware paparsol standaard gezet, en dit zou genoeg tegenwicht moeten bieden, toch?

Met opgekrulde tenen bekeken dh en ik hoe de rukwinden tegen de schutting aan beukten, hoe lang zou dit helpen? We besloten om enkele planken uit de schutting te halen om de windvlagen doorgang te geven, en met de klauwhamer was ditgelukkig vrij snel gepiept

En we zagen gelijk het resultaat, de wind kon er nu gedeeltelijk door, misschien dat we in de andere delen ook hier en daar een plank verwijderen, stukje gaas tegenaan timmeren om klimmers tegenaan te laten groeien, en klaar ben je.

De klimroos die links achter staat heb ik losgemaakt van de palen en vastgebonden zodat het niet alle kanten op kan zwiepen, het blijft nog wel een paar uur stormen hoorde ik op het nieuws.  Zodra de wind gaat liggen ga ik hier opruimen, helaas geven ze voor morgen weer flinke rukwinden af.