Woensdagochtend reed ik voorbij Etten Leur een winterlandschap in, en bijna op plaats van bestemming net over de grens bij Tilburg was het zo sereen en mooi dat ik mijn auto even langs de kant van het landweggetje zette om te genieten van dit uitzicht.
Ik gaf die dag een workshop quilten voor beginners aan een groepje van vier vriendinnen, het was hard werken voor de dames, soms frustratie omdat de draadspanning opeens prut was, of omdat het quilten niet zo netjes ging als gehoopt. Maar je krijgt het pas in de vingers door het veel te doen, kilometers maken, en niet zo streng zijn voor jezelf. En vooral niet te veel op proeflappen oefenen maar lekker in een echte quilt beginnen, ook al is dat moeilijk als je jaren aan die ene quilt heb gewerkt en het niet wilt verprutsen. Ik had de vorige dag een proeflapje gemaakt met wat voorbeelden, en omdat ik niet eerst op een andere sandwich had geoefend zie je hier en daar wat gestuntel. Het rasterwerk met orange peel had ik express niet vol gequilt om een beeld te geven hoe het opgebouwd was (er zijn meerdere wegen om dit motief te quilten, dit was er een van)
Na de lunch gingen de dames verder, ze gingen een zelf gekozen motief proberen, hier teken ik een vlinder naast de met kalkpoeder gestempelde vlinder, zo kon ze uitproberen wat ze het fijnst vond werken (getekend want duidelijkere lijnen)
De gastvrouw maakte een foto toen ik heel even ging zitten
Om drie uur was het mooi geweest, de concentratie en energie waren net als de sneeuw verdwenen en iedereen ging moe maar tevreden naar huis, maar wel met voornemens om de volgende dag verder te oefenen. Ik kreeg van de gastvrouw geheel onverwachts een quilt standaard die precies in de auto paste en nu in de woonkamer staat te pronken. Namens Jon ook bedankt, zo’n gaaf klimrek had hij net nodig.?
Categoriearchief: Workshop
Workshop
Zaterdagochtend reed ik naar een Landal Park in Diessen (onder Tilburg) voor een twee uur durende workshop inkleuren. Nee, niet om te volgen, maar om te geven aan een groep lieve quilters die ik ken van de Dotten quiltweekenden.
Ze hadden me vorig najaar op de Dottenreunie benaderd na het zien van mijn stitchery blokjes van a Simple Life, of ik hierin een workshop wilde geven, en ik had gelijk ja gezegd, want het is zo leuk om passies te delen.
Het was een heftig ritje met rukwinden en regen, maar gelukkig was het droog toen ik arriveerde en na een half uur na aankomst zaten de dames al lekker te kleuren. Ik had ter voorbereiding voor alle deelnemers een proeflapje gemaakt met drie kleine tekeningen om te oefenen, drie kwartier na aanvang begonnen ze al aan hun eigen werk, ze hadden allemaal hun huiswerk (iets op stof tekenen om tijdens de workshop in te kleuren) gedaan.
Zo krijg je een huis vol vrouwen wel stil ? Waar de een begin maakte voor een stitchery voor in een quilt, wilden anderen er een label voor op een quilt van maken.
En diezelfde avond kreeg ik foto-updates van de dames,
De foto hieronder kreeg ik een dag later, ook al klaar!
Geweldig he, zo ver al met het borduren, ze waren allemaal erg enthousiast over de combinatie van kleuren en borduren, en vonden de workshop erg leuk. Ik vond het ook heel leuk om weer een workshop te geven, spannend want ik ben altijd bang dat ik iets vergeet.
Ik hoop op de volgende Dottenreunie nog meer van hun werkjes te kunnen bewonderen. En dan wil ik ook mijn Simple Life quilt af hebben, en hopelijk ook de Tea Party quilt, moet lukken toch?
Beeetje druk
Afgelopen week had ik bijna elke dag wat in de planning, helaas ging het maandag (de minibee bij Miranda) niet door vanwege snotverkoudheid gepaard gaand met continue niesbuien. Zeer vermoeiend en bah onsmakelijk als je naast een snotneus ophalend persoon zou zitten, dus bleef ik thuis en dronk mokken vol gemberthee en ademde de lucht in die van een eucalyptus-olie aromalampje afkwam, en ging vroeg naar bed.
Woensdag was ik gelukkig verlost van het niezen en snotteren zodat het verantwoord was om naar het vervolg van de Beatrix Potter workshop te gaan. Het werd een masterclass genoemd, de verwachtingen waren dus hoog, vandaag gingen we het beleven.
Iedereen had de applique van de eend klaar en nu gingen we zien hoe ze het borduren en broderie perse had gedaan; de gebruikte borduursteken waren voor velen gesneden koek, steelsteek, platsteek, Frans knoopje en bullionsteek. Dit liet ze zien toen we de koffie/thee met zalige kersenvlaai op hadden; we mochten daarna gelijk aan de slag om het eendenkopje te borduren. Het viel niet mee om (op haar advies) met een klein quiltnaaldje te borduren zonder de rand van het applicatiewerk te beschadigen, de onzichtbare steekjes waren nu plots wel zichtbaar. Ik heb later de snavel opnieuw gedaan met een andere naald, zie onderaan dit blogje.
De enkeling voor wie dit alles nieuw was zat er gelukkig met haar neus bovenop toen ze de steken heel fijntjes (als in klein) voordeed, helaas zat er bij het workshop materiaal geen uitleg van de gebruikte steken. “Lang leve internet met tutorials op YouTube” riepen we om de dames met grote vraagtekens in de ogen gerust te stellen, klik hier om tekeningen van veel steken met de namen te zien, en dan kan je gericht op YouTube een tutorial zoeken als je dit wilt. Maar we mochten zoveel foto’s van de quilt maken als we wilden, zei de docent, dus zo konden we later ook zien hoe wat gedaan werd.
Na de lunch kregen we uitleg over het broderie perse, ik had thuis al een paar bloempjes uitgeknipt, ik had op de quilt gezien dat ze de randen met needleturn applique deed. Dit viooltjesstof is volgens mij al heel oud, het is ook erg dun en rafelt snel, brrr, niet fijn om mee te werken, maar wie a zegt moet ook b zeggen. Ik zal de andere bloemen met stijfselspray bewerken zodat dit wat minder rafelt, en ga de naad breder laten.
Corrie’s werk was heel origineel, ze ging Jeremia op het rugpand van een jeansbloes naaien en had de rand lekker pittig gemaakt, de lichte ondergrond wat buiten de rondjes valt knipt ze uiteraard weg,
Ik vond het een vermoeiende workshop vanwege het vele praten van de lesgeefster over privézaken, ook al zat ik deze keer een eind van haar vandaan. De vorige keer zat ik naast haar, haar wel en vooral haar wee aan te horen, en toen de dame rechts van mij er een schepje bovenop deed, vroeg ik hardop of ze alsjeblieft wilden stoppen met hun ellende te spuien, en dat hielp wat betreft de depri verhalen. Het vele gepraat en aandacht vragen (kijk eens wat een leuke foto’s op mijn mobieltje) bleef. Jeetje, Ik probeerde me te focussen op het handwerken, en wilde vooral ook beleefd blijven. In mijn vorige blog schreef ik hier niet over, ik dacht dat dit de onervarenheid van de lesgeefster was, en dat ze de volgende keer wel proffesioneler zou zijn. Helaas mocht dit niet zo zijn. Ik dacht dat ik de enige was die zich hieraan stoorde, maar achteraf hoorde ik deze klacht van bijna iedereen.
Ze hoorde graag verbeteringspunten die ze mee kon nemen naar de volgende workshops, zei ze op beide lesdagen. En ik ben daar dan niet te beroerd voor. Hoe dat uitpakte? Hmmm, ze bedoelde verbeteringspunten in het lesmateriaal en niet op haar gedrag, tja, zeg dat dan gelijk.
Thuisgekomen heb ik verder gewerkt aan Jeremia, niet alle contouren worden met zwart garen geborduurd, op het sjaaltje komen donker zalmkleurige lijnen, en in het hoedje meerdere tinten blauw.
Ter afsluiting van dit blogje kan je hier van Brigitte horen hoe zwaar haar leven is.
Jemima Puddleduck
Wat een leuke en gezellige workshop was dat gisteren bij Quiltshop Leur, gegeven door Wilma Brouwer, (klik hier voor haar blog) hier staat ze te glunderen naast haar prachtige quilt, net klaar en nog heet van de naald
De workshop die Wilma geeft bestaat uit twee dagen in het leren maken van Jemima Puddleduck, ik heb haar werkjes van haar naam voorzien voor het geval ze op Pinterest belanden. Wat is het een creatieve dame, de quilt is haar eigen ontwerp, het zijn de kleine details rond de blokken wat de quilt extra mooi maken.
de eerste dag is het leren hoe je het patroon moet overbrengen op de stof en hoe je moet appliqueren, ze doet alles voor, dit is een foto en geen filmpje
en dan gaat iedereen weer aan het werk.
We waren met 4 dames van onze maandelijkse vrijdagmiddag handwerkbee, helaas meldde eentje zich ‘s morgens vroeg ziek af, zo jammer, we zaten allemaal met haar mee te balen. Om haar toch niets te laten missen heb ik veel foto’s en filmpjes gemaakt (de filmpjes ga ik uiteraard niet delen met jullie). En naast ons groepje waren er nog 5 dames uit alle streken van het land en zelfs van diep in België. Nou ja “diep”, alles wat onder Antwerpen zit bestempel ik met diep. Ik hoorde iemand zeggen dat ze niet met gezicht op de foto wilde, en omdat ik niet meer weet wie dat is, zet ik liever niemand op mijn blog, behalve de dames van mijn bee.
Je kon een speld horen vallen toen we aan de slag gingen met applique, wat een zalig priegelwerkje
Er werd gezucht bij de lastige puntjes en onwillige uitstekende draadjes, de eerste teen kwam bij een enkeling zodanig gehavend uit de strijd dat het leek of Jemima zwaar behaard was. De heerlijke geruststelling van Wilma beurde iedereen die hiermee tobde op: onregelmatigheden kan je gewoon later bedekken met borduurgaren
Dat bedekken is oa wat we de volgende les gaan leren ? Nadat het eerste pootje er op zat, volgde de rest vrij vlot, lekker lange rechte stukken.
De lunch volgde,
de pompoensoep, gemaakt Wil, de moeder van Monique, liet zich goed smaken. Helaas gooide een deelneemster soep over haar werk ?, uitspoelen had geen zin en na de lunch begon ze gewoon weer opnieuw; aan het eind van de les had ze alweer bijna iedereen ingehaald. Ik ben zo’n kliederkont, het had mij ook kunnen overkomen, maar uit voorzorg had ik alles even in mijn mand gestopt.
De eend viel groter uit dan menigeen had gedacht, Agaath had Jemima graag in haar plaatjesquilt willen zetten, maar ziet er nu vanaf, ze zal het vast een leuke bestemming geven op een tas of kussentje of zo.
Het was veel te snel weer tijd om te gaan, net nu het ergens op begon te lijken. Ik had Jemima een bloemetjessjaal gegeven die er al bijna helemaal op vastzat, en thuis aangekomen ging ik lekker verder, en na het avondeten (restant afhaalchinees van twee dagen eerder) kreeg ze een muts op
Mijn hulpje, gekregen tijdens de speldenkussenruil afgelopen quiltweekend gemaakt door Linda C, zat gezellig binnen handbereik
En vlak voor middernacht zat het hoofdje er op, alleen de snavel nog, en dan is mijn huiswerk al bijna klaar voor over drie weken, ik moet nog wel de randversiering uitzoeken, Wilma gaat ons dan het broderie perse en het borduren uitleggen. Hoe verleidelijk is het niet om gewoon aan het volgende beestje te beginnen? Zal ik het doen? Het is zulk leuk werk, ik heb het gemist, needleturn turn applique, mijn handen hebben niet geprotesteerd, dus misschien nog eentje maken? Deze bijvoorbeeld, zo’n schatje.
Als je van plan bent in de toekomst om ook deze workshop te volgen (ze heeft al veel verzoeken gekregen van quiltwinkels, wie weet ook bij jou in de buurt!), en je bent totaal onbekend op het gebied van needleturn turn applique, en je wilt thuis wat oefenen, klik hier voor een goede tutorial.
Beatrix Potter
Wie kent haar niet, Beatrix Potter met haar prachtige tekeningen en verhalen; jaren geleden heb ik dit aquarelletje gemaakt
En heb het boek met de vele verhalen over Peter Rabbit en consorten met plezier voorgelezen toen de kinderen klein waren
Toen Wilma Brouwer in April 2017 haar eigen Beatrix Potterquilt ontwierp, volgde ik haar op de voet. Eerst maakte ze de basis van stof mbv needleturn applique, en vervolgens maakte ze het figuurtje af met borduursteken, zo mooi, lief en fijntjes, puur genieten.
En nou komt het mooie, ze gaat deze quilt ook bij Quiltshop Leur als workshop in twee delen geven, de eerste dag op 16 januari, de tweede workshopdag is drie weken later, op 6 februari (klik hier voor meer info), en ik heb me gisteren samen met nog andere dames van onze Pickwickbee hiervoor opgegeven, er is nog plek voor meer deelnemers ☺️ We hebben er nou al zin in ?