Maandagmiddag was er weer bee bij Miranda, op de heenweg liep ik nog even door een parkje langs de Watermolenbeek in Roosendaal. Het was heerlijk om in de schaduw van de bomen te wandelen, en het bruggetje over lopend zag ik heel veel bloeiend spul, het liep slingerend door langs de waterkant, prachtig! Ik denk dat het paadje gemaakt is door de vele ganzen die hier zitten.
Toen ik het bruggetje over was, draaide ik me om en nam ik deze foto, rechts van het pad heb je nog een leuk wandelgebied tussen bomen en langs het water.
De wind speelde in de tuin bij Miranda net zo hard met de lapjes en borduurdraadjes als wij, af en toe vloog er wat door de lucht, maar nooit ver weg om het niet meer terug te vinden. (Na de tweede keer werden de losse spulletjes beter opgeborgen) Tegenover me zat Angela te borduren, dit is een foto van vorig jaar, ze is wel ietsje verder dan op deze foto, maar niet heel veel verder; ze werkt er alleen op de bee aan. “Komt wel af voor de kerst, alleen zal het niet die van dit jaar zijn”, zei ze droogjes.
en rechts van me zat Franka hexagonnetjes aan elkaar te naaien, geen foto hiervan gemaakt ?
Wel van het affe blok van Miranda
En van mij kwam dit borduurtje van The Simple Life (Anni Downs) af, beetje blauwige gloed zit in de belichting, in het echt is het witte stof.
en kon de een na laatste in de ring
Ik moet daarna nog het schildpadje te doen, hieronder zie je de quilt op een tentoonstelling van Quiltshop Leur in 2017
Categoriearchief: The Simple Life
Bee en meer
Maandagmiddag ging ik naar de minibee bij Miranda
die bezig was met lieve applique
Oh die beestjes
Franka was al flink opgeschoten met haar borduurwerk
Een beauty
Volgende keer is hij vast klaar
Ik kreeg mijn stitchery bijna helemaal af
De rest deed ik thuis
Mmmm wat een snoepje
De volgende ligt alweer klaar
Eerst Pokemons vangen,
Zo grappig om gisteren met het zonnige weer Snorlax overal te zien liggen, alsof ze lagen te zonnebaden.
Toen ik thuis kwam ging Jon voor mijn voeten liggen, lekker lui
De geraniums bloeien zo mooi, de kleur is echt zo fel paars
En de witte bloemen lijken licht te geven in het schemerlicht
Nog meer paars in de voortuin,
ik had het er vrijdag bijna uitgetrokken, denkend dat het onkruid was, maar nu het zo mooi bloeit en geliefd is bij de bijen laat ik het staan, geen onkruid dus meer. Ik zal ze komende dagen wel selectief gaan uittrekken, ze moeten natuurlijk niet de andere vaste planten hinderen. Het zaad van deze plantjes zat in een zakje veldbloemen voor bijen en vlinders, een paar meter verderop gezaaid.
In de achtertuin staat de boerenjasmijn volop in bloei, en vlak voordat ik deze foto maakte zat hij vol met jonge meesjes, het gekwetter was niet van de lucht toen ze van hun ouders eten kregen, en wat vlogen ze allemaal snel weg toen ik hun kant op liep. Mijn gevolg van drie katten zal er ook wel mee te maken hebben gehad ?
Voor vandaag staat er de Tea Party bee op het programma, bij Els in Zevenbergen, we zijn alledrie in het stadium van doorquilten, ik ben benieuwd hoe ver Els en Marloes al zijn. Wordt vervolgd.
Nagenieten
Vrijdag was onze zoon jarig, de Oreo cheesecake liet zich weer smaken, de vele cadeautjes met dank en blijdschap in ontvangst genomen, Tim kreeg oa een grote potloodplant, nee geen foto’s gemaakt, het is toch wat ? We vierden het zaterdag met een etentje bij het Indonesisch restaurant Bali Baru toen Evelien ook erbij kon zijn. Het was een heerlijk weekend, en vandaag genieten we nog na.
De sappige regenbuien van gisteravond en vannacht hebben de planten goed gedaan, ook al kom je na een paar cm graven al gortdroog grond tegen. Van mij mag het echt de rest van het jaar elke nacht flink regenen, maar helaas ga ik hier niet over ?
De blaadjes en bloemen van de vorige week opgebonden vuurdoorn zijn naar het licht en dus ook zicht gedraaid, en wordt druk bezocht door de bijen.
De stekken gemaakt van de geurende klimhortensia die achter het tuinhuisje staat, zijn allemaal goed aangeslagen, en ik heb er eentje een paar meter links van de moederplant in de grond gezet, aangezien de achterbuurman het nu wel goed vindt als er groen door de schutting heen zijn kant op groeit. Ik heb een hoge bloempot ingegraven (met een bloempot er op z’n kop in zodat er geen kikkers in kunnen vallen) om dieper in de grond water te kunnen geven, want anders loopt het zo de oprit van de achterburen op.
De kleine geel bloeiende budleija links er van is eentje die ik goed in de gaten moet houden opdat het niet de vijg en hortensia in de weg gaat staan. Misschien toch beter ergens anders neer zetten?
Als ik in de tuin werk, moet ik altijd goed uitkijken dat ik niet op een pootje stap, Jon staat rondjes om mijn been te draaien, hij vindt me zo lief
De vergeet-me-nietjes bloeien nog steeds,
Ze beginnen in de weg te staan van de lavendelplantjes, maar ik vind het nu nog zonde om ze er uit te halen. De spirea japonica is ook aan een groeispurt bezig, vorig jaar werden ze hier door de buxus binnen het perkje gehouden, de jonge lavendelplantjes laten zich makkelijker overdonderen en staan nu in de verdrukking.
Ik zal een beugel onder de spirea steken om de takken ietsje uit de weg te duwen.
Het gaat duidelijk een stuk beter met Zopje, hij krijgt al wat meer vlees op de botten en heeft meer energie; hier jaagt hij achter Jon aan
Arya houdt liever de kikkertjes in de gaten,en zie hoe goed de munt het doet in de vijver, heerlijk om thee van te zetten!
Vanmiddag ga ik naar een minibee bij Miranda, wie weet hoe ver ik kom met dit werkje
Hij is leuk.
De natuur
De rode beukenhaag en de klimop bij/door/over de schutting waren beiden uitgegroeid tot een dusdanig breedte, dat ik niet zonder nat te worden meer bij de containers kon komen op een vroege morgen of na een regenbui. Dit was al een week of drie zo, maar de druppel die de emmer deed overlopen waren de duiven die afgelopen weekend in de klimop bezig waren met het bouwen van een nest.
Dacht het niet.
Die arme jonkies zouden in zo’n open nest geen schijn van kans hebben met onze roofdieren, vader en moeder mees hebben ook een kleintje verloren toen ze vlak na het uitvliegen gretig werden opgevangen in de bekjes van Jon en Arya.
Ik had tegen 11 uur ‘s morgens de katten buiten gelaten en nog geen vijf minuten later hoorde ik alarmgeroep van vogels, en naar de schuifpui lopend zag ik Jon en Arya richting de klimopschutting rennen, achtervolgd door de mezen. En ik ging er dus ook achteraan.
Bij Arya staken links en rechts van haar bekje vleugels uit toen ze met vuur in haar ogen mij aankeek, bij Jon zag ik niks uitsteken, dus greep ik hem bij de kladden en zette hem snel binnen met de schuifpui dicht.
Als ik goed had gekeken had ik vast wel zijn bolle wangen gezien, maar mijn focus lag bij het kleintje in de bek van Arya. Ze was naast het tuinhuisje gerend en liet het jonkie gelijk los, het hupte snel achter een paal, ideaal voor Arya om het zo weer te kunnen pakken; ik raapte het kleine vogeltje op en inspecteerde het op wondjes; niks te zien, alleen zaten de veertjes wat door de war en ik hoopte dat er verder geen inwendige verwondingen waren. Ik liep ermee naar de andere kant van de tuin terwijl Arya bij de paal bleef zoeken, en de ouders vlogen achter mij aan (wat ik heel bizar vond, want het kleintje gaf geen geluid) en ontfermden zich over het beestje toen ik Arya pakte en naar binnen ging.
Tja en wat ik daar aantrof ?: een dood meesje en een heleboel veertjes, en een ondeugende Jon die dacht dat ik mee wilde spelen toen ik het beestje oppakte. Ik heb het lijkje bij de heg gelegd, misschien doen de ouders er nog iets mee, en anders nemen de eksters of roeken het wel mee voor hun jongen. Ik heb de meesjes niet meer gezien of gehoord in onze tuin, wel een eindje verderop in de struiken bij de beek, ik hoop maar dat dit dezelfde zijn als uit onze tuin.
Dus nee, geen duivennest in onze tuin alsjeblieft, ik heb genoeg ellende gezien, dus ging het snoeimes er in
Arya checkte of er nog wat lekkers naar beneden viel, iets met veertjes zou fijn zijn
De klimop zat aan de bovenkant nog bomvol bessen, op de stoep lagen deze ook volop, na het snoeien bleven er nog genoeg in zitten voor de vogels. Een sappig regenbuitje dreef me naar binnen toen ik net klaar was met opruimen, het regende net iets te hard om het stoepje onkruid vrij te maken wat ik anders wel had gedaan. Maar nu kon ik lekker een stukje borduren, ook leuk, en na een uurtje was het klaar!
De vuurdoorn moest nodig tegen de schutting vastgezet worden, ik had dit al veel eerder moeten doen, de takken bogen nu zwaar door vanwege de vele bloemen.
Schroeven in de schutting en vastbinden maar, ik ben maar een paar keer geprikt door de doorns. En nu maar hopen dat de bloemtrossen in de loop van de dagen zich gaan keren, je kijkt nu tegen de onderkant van de takken waar niks zit.
Er is nog genoeg te doen in de tuin, maar eerst even het volgende stitchery blokje in de ring zetten, dit is ook al weer zo’n leuke van The Simple Life, the slower you go, the more you see. Een lief werkje voor de volgende pauzes.
Tuinweer en minibee
De bloembolletjes in de voortuin in het split staan in bloei, op de foto valt het niet zo op
maar het is zo mooi
En er staat hiertussen nog veel meer dat gaat bloeien over een maandje of twee
Een heerlijke zoete lucht komt er van de bloemen van deze Skimmia
De rode bloemen van de struik die je hier in het midden ziet
Lijken wel besjes
maar het zijn iniminie kelkjes.
Arya volgt me door de tuin
Even later vliegt ze met dikke staart langs me heen, duidelijk geschrokken van twee grote aangelijnde herdershonden die langs onze tuin naast hun bazin lopen. Ze kwam later terug maar bleef van de straat weg.
En na het snoeien van de lavendelplantjes,
Het inkorten van de kopse kant van de ligusterheg (zo’n 30 cm terug gesnoeid)
onkruid trekken van tussen het split, en snoeien van de pollen siergras waarvan dit gele plukje er een van de vier is, was het ongemerkt laat geworden en
piepte de zon vanachter de wolken
en verlichte het de voortuin, waardoor de Japanse kers helemaal straalde als een roze wolk, nu al zo mooi terwijl de bloemen nog niet allemaal helemaal open zijn, dikke hommels gingen zoemend van bloem naar bloem
Het maakt me elk jaar blij deze roze wolk in de tuin te kunnen begroeten, het voorjaar is nu echt van start gegaan.
De campanula die langs het stenen muurtje groeide aan de straatkant kon ik er dankzij de natte grond als een klomp uittrekken zonder al te veel wortels te beschadigen, het kreeg een mooi plekje in de voortuin, ja je moet heel goed kijken, maar geloof me dat het de moeite waard is om dit plantje in leven te houden.
Na gedane arbeid was het heerlijk genieten met Loki op schoot en Zopje die er eigenlijk ook bij wilde liggen, maar door de dodelijke blik die Loki hem toewierp het niet aandurfde.
Maandag was er bee bij Miranda, die met de inch stitcherie van Crabapple Hill was begonnen klik hier voor het gratis patroon en ga naar hun Facebook groep https://www.facebook.com/CrabappleHillStudio/ om terugzoekend naar begin februari uitleg te krijgen over de steken
Twee uur later had ze al heel wat af, terwijl er tussendoor flink gekletst en voor ons gezorgd werd (koffie, thee, water).
Franka borduurde op z’n Chinees
En Angela gewoon met kruisjes, een prachtig plaatje, echt een meerjaren project.
Ik had weer een patroontje van The Simple Life ingekleurd
en borduurde de boom en het vogeltje als eerste, geen idee wat voor soort het is, een fantasie meesje. Het zit nu in de tas bij mijn luie stoel, zodat ik er weer vaker naar ga grijpen als ik even niks te doen heb.
Drukke dag vandaag, want tussen het stemmen, onkruid trekken, een beetje snoeien en Pokemons vangen door, wil ik ook de Tea Party quilt sandwichen; het zal mij benieuwen wat ik gedaan krijg.