Het zwart van de vissen had een nacht de tijd gekregen om te drogen en nu kon ik het water inkleuren, eenmaal klaar (voor nu)
hing ik het te drogen aan het rek en pakte ik mijn Salem witches borduurwerk erbij
Want even lui aan de koffie in de gele stoel zitten zat er niet in, opgestaan, plaatsje vergaan
Hier had ik al een tijdje niks meer aan gedaan, ik was bij de haren gebleven en zag dat ik een stukje zwart van haar joed was vergeten te doen bij haar voorhoofd
De broche borduurde ik ook nog en toen kon ik de ring verplaatsen
Het was alsof ik nooit was gestopt, het ging lekker
Wat miste ik Arya die me altijd gezelschap hield tijdens dit werkje, en het was alsof Jon mijn gedachten las, spinnend kwam hij er bij liggen,
Het heksje kreeg ook glittergaren, en om te voorkomen dat dit draad weer als een gek ging splitsen in ragfijne draadjes legde ik aan het uiteinde ook een klein knoopje. Omdat ik bij dit draad een dikkere naald gebruik, blijft het knoopje niet met elke steek hangen in de stof.
Jon was inmiddels van tafel gesprongen en stoeide met Sherlock, het ging er lief aan toen
Weer kon ik de ring verplaatsten,
Maar eerst even de kliko die aan de straat stond weer achter zetten. En dan zie je dit, weer iemand die gewoon zonder nadenken de auto pal voor ons pad heeft gezet, en waarom? Er was plek zat om hem een stukje naar links te zetten. Ik schreef een beleefd briefje voor de bestuurder en legde dit onder de ruitenwisser, (of ze de volgende keer ons pad naar onze voordeur niet wilt blokkeren). Zal wel niet helpen.
De voortuin staat er vrolijk bij
En achter staan de papavers er mooi bij, en de heuchera en Campenula bloeien nog steeds
Snel weer naar binnen, nog even verder borduren, het is zo leuk om te zien hoe het verandert, het is net toveren
It’s a kinda magic
En hier ben ik gebleven, Grimelda Fizzlewick is klaar, net als de laarsjes van haar zusje Grizelda.
Ik moest snel beginnen met eten klaarmaken zodat we op tijd klaar waren voor het voetbal, het werden pannenkoeken, zalig. Ik greep mis toen ik mijn oliespraypompje van de weight watchers wilde pakken, shhh dat was waar, die lekte de laatste keer dat ik hem wilde gebruiken, er zat een scheur in. Mag als het al ruim tien jaar oud is, toch? Maar een nieuwe kopen zoals ik van plan was, was erbij ingeschoten. Dan maar zo, pan met olijfolie invetten met een siliconen kwastje, ik had een eetlepel olie in het schaaltje gedaan en dit werkt veel fijner dan met de spraypomp, een blijvertje dus.
En terwijl er beneden voetbal gekeken werd dook ik de naaikamer in om de lusjes voor de voorkant van de hoes te maken, toen ze er op zaten kwam Jon even buurten. “Ga je er even inzitten voor de foto Jon?” Mmmm, ik denk dat dat een “nee” is.
Maar hij wilde wel even de gebruikelijke kwaliteitscontrole doen, vanaf de buitenkant wel te verstaan
Flinke knoopsgaten gemaakt voor het hengsel
En zo blijft het mooi zitten als de kooi open moet
ik moet alleen nog een bandje met klittebandsluiting maken om de rode grepen -waarmee het extra schotje in de kooi naar de voorkant getrokken kan worden om de kat klem te zetten- vast te zetten aan de kooi, want het schuift veel te makkelijk uit, viel me op toen ik hem beneden op tafel zette. Jon keek of hij er Sherlock nu al in kon stoppen.
Maar helaas, dus zat er niks anders op dan onder gejuich van de supporters en het commentaar van kenners op tv (dh moest van mij even stil zijn voor het filmpje) zich weer op te offeren, alles voor ‘t jong.
