Een klein tekeningetje om het fixeermiddel uit te proberen, ik heb het verdund: 1 deel water, 2 delen fixeermiddel, de dikte van karnemelk. Voorzichtig werkend langs de randen, want het lijkt iets meer door te vloeien.
Jon checkt of het dopje er goed op zit
En nu goed laten drogen, eenmaal droog is het al gefixeerd, er komt geen strijkbout meer aan te pas. Wel ga ik het daarna uitspoelen, ik hoop dat het niet te hard aanvoelt.
De benen strekken en de planten checken, het was afgelopen nacht even heel hard aan het waaien, (ik zag in gedachte de lege gieters door de lucht vliegen) maar gelukkig geen stormschade. Van deze paars bloeiende plant (Salvia volgens mij) waren bij de vorige storm twee grote takken afgebroken, hij heeft zich goed hersteld en staat nog steeds in bloei. Alleen jammer dat de plant zo naar katerpis ruikt als de zon er op staat.
De fuchsia’s doen het heel goed,
en een enkele zonnebloem komt boven de schutting uit, de bloemen zijn niet zo groot; ik weet niet of dit het soort is, of dat het komt omdat ze in een pot staan.
Nog snel wat druiven te plukken voordat de bui lost barst
lekker smullen, dat dacht de slak ook vast
en daarna met de regen kletterend tegen de ramen verder borduren aan een ander buffet, zouden dit chocoladekoekjes zijn? Ai, volgens de beschrijving zijn het vleesmuizenmest koekjes, 🤢
Het was een priegelig werkje vanwege het alle kanten op moeten steken eer één koekje klaar was, ik bleef het borduurwerk draaien.
En had daarna echt even behoefte aan iets ongecompliceerd, zoals een rechte zuurstok, de voorste moesten met kettingsteek gedaan worden
zo is het beter te zien, ja, de steken zijn echt klein
Jon schittert op de foto’s van afwezigheid, hij lag in diepe rust in mijn stoel, één keer zonder zijn supervisie moest kunnen.
Categoriearchief: The Mystery of the Salem Quilt Guild
Samenwerking
Samen een krant lezen
Het nieuws op je in laten werken gaat het beste zo, ik houd het maar bij zitten in de stoel
Samen de post openmaken, de lege doos bleek heel interessant. De inhoud is een flesje fixeermiddel voor verfstoffen op textiel: Liquitex (voor acryl), ik ga het eerst uittesten met Derwent Inktense, het kan niets worden of juist heel fijn werken, en dan vertel ik er meer over.
Veel te klein, valt een beetje tegen.
Ik had de contouren van de flessen en koekjesplateau gedaan en werkte nu aan de inhoud van de apothekersfles, Jon ging er eens goed voor zitten
En toen ik klaar was met de fles, was Jon nog druk bezig
Hier nog een vlekje wegwerken, en dan ben ik ook klaar
Zo leuk met die rondjes (oogjes?) en sterretjes van glittergaren, de koekjesschaal is de volgende
Cakejes
De eerste nabestelling van het borduurgaren bij CrabappleHill raakte zoek, het hangt al ruim een maand ergens in het luchtruim tussen Oslo en Amsterdam, en toen ik aan de webwinkel vroeg of zij meer wisten van deze vertraging, kreeg ik als antwoord dat ze het opnieuw zouden opsturen. En zie, bijna twee weken later was het binnen, en mooi op tijd, want het garen 8042 voor de tafel was bijna op
Toen ik vanmorgen Loki vertelde dat ik lekker verder ging met borduren, liet ze haar nageltjes zien, met draadjes splitsen wilde ze best helpen
Maar daar stak Jon een stokje voor, dit was zijn terrein
Hij nam plaats
en met een spinnend geluid op de achtergrond prikte ik er weer rustig op los
Ik kon het niet afmaken, dochter moest naar het ziekenhuis voor een poliklinische operatie (Quervain) die een kwartier duurde, en ik was chauffeur. Even samen een kopje koffie drinken en bijpraten, en nog voordat de verdoving was uitgewerkt bracht ik ons stoere meisie weer naar haar eigen huis (de leerlingen van groep 5 zijn weg van haar tattoos 😊)
En toen kon ik verder borduren aan tafel aan de tafel
Daarna de vierkante cakejes
Om zo min mogelijk verspilling te hebben van het garen werkte ik de blokjes niet per stuk af, maar deed ik eerst de bovenkanten (van rechts naar links)
En dan de zijkanten en onderkanten van links naar rechts werkend
En op naar de volgende rij
Hophophophop
aan de achterkant ziet het er best netjes uit
De taartplateau was snel gedaan, leuk met die knoopjes rond de rand
Elke dag een schaal of bokaal doen, leuk leuk.
Lekker spelen
Loki zit graag achter haar eigen staart aan, je zou haast medelijden krijgen met het puntje als je die nagels ziet
Ze laat zich alleen zo gaan als Jon niet in de kamer is, maar vanmorgen zag ik ze toch speels voor hem uit rennen toen ze haar gekke 5 minuten had. Daarna kwam Jon naar beneden om mij het hele verhaal te doen, wat een kletskous is het toch. Toen hij zag dat ik zonder hem was begonnen kwam hij er gelijk bijliggen,
Ik besloot gewoon de volgorde van de patroonbeschrijving te volgen en ben dus met de tafel bezig, met Cosmo seasons verloop garen,
Maandag kreeg ik het op mijn heupen, ik had van Facebook een herinnering gekregen van een blogpost van 2011, aaah dat was toch een leuke quilt, en jaaaah ik heb nog heel veel 2,5” stroken. Geeft niks als het helemaal scrappy wordt, kijk maar
hier is het misschien beter te zien, gewoon een beetje op de kleuren letten met het in elkaar zetten, of af en toe juist niet voor een verfrissend effect.
Maar voordat ik iets kon doen moest ik eerst aan de slag met puinruimen, het bureau lag vol met spullen voor het maken van de mondkapjes, waaronder heel veel lapjes, patronen en lintjes, en onder deze stapel lagen nog zakjes met garens, en een tasje met workshopspullen van eind februari. Het was een dumpplaats geworden waar ik elke keer dat ik wat wilde naaien plaats maakte door het naar de muur te duwen, en op deze almaar hoger wordende heuvel lag een fleese dekentje ter bescherming voor de kattenharen, want Loki ligt graag hoog.
De foto hieronder is genomen nadat ik de overlocker weer had opgeborgen, heel wat spullen van de heuvel en naast, voor en achter de naaimachine had opgeruimd. Er was weer een tafel in zicht.
Ziet, de heuvel is weer weg, de fleesedeken ligt op een paar testquiltjes om het toch een beetje hoger en zachter te maken.
Om op de snijtafel wat ruimte te maken had ik de pers op zijn kant gezet, en zo kon ik gelijk alle scraps gelijk tot stroken snijden, ideale snijlineaal, van June Tailor. Ik heb deze voor max. 12 inch lengten te kunnen snijden, en een hele grote voor 21 inch= breedte van de rol. Door de liniaal na het snijden een kwart slag te draaien snijd je zo vele vierkantjes, of rechthoeken. En je kan er ook driehoeken mee snijden, oh de mogelijkheden zijn legio, klik hier om ze allemaal te zien (Nee, ik heb geen aandelen bij dit bedrijf)
En al gauw begon de tafel zich weer te vullen, de schoenendoos vulde zich met stroken
Jon hielp met zoeken naar geschikte strokenlapjes nadat hij eerst zijn beklag had gedaan omdat zijn slaapplek was ingeklapt, zoiets doet een moeder toch niet.
En soms houd je grappige restantjes over, dit zelfkantje belande in de “kleine scraps” bak.
Vandaag heb ik niets gedaan boven, ik heb onverwachts drie doorquiltopdrachten gekregen die geen haast hebben (ze weet dat ik niet meer tegen werkstress kan), dus maakte ik een ritje naar Quiltshop Leur om tussenvulling te kopen voordat er weer een lockdown komt (ik denk het niet, maar verdorie het aantal zieken loopt weer akelig snel op), en dan kan ik eerdaags beginnen met sandwichen. Het zijn geen joekels gelukkig (ik quilt geen grote beddenquilts meer voor derden), en ik heb de vrije hand gekregen in doorquilten, “verras me maar“, zei ze.
Zalige zondag
Wat een heerlijke dag was het gisteren, en ook al nodigde het weer uit om een stevige wandeling te maken, ik ben niet verder gekomen dan onze tuin, planten water geven (kijk eens hoe mooi jouw plant het doet Yvonne)
en spelen met Jon. Voor de rest heb ik zitten borduren, en toen ik klaar was pikte Jon mijn plekje in 😊
hier de link van het filmpje speciaal voor katten. Muziekje op en borduren maar, de hoed was snel klaar
en Jon kwam gelijk kijken hoe het was geworden
Tallulah kreeg steeds meer kleurtjes, de knoopjes zijn gedaan met een zwart metallic garen
Patchwork blok monkey wrench op haar schort, ook een manier om een saaie schort op te vrolijken
Stoere laarsjes
En opeens was ze klaar
Ik ben benieuwd waar ik vandaag aan begin, de vlaggetjes of de tafel vol snacks& brews? Jon ziet het later wel, eerst tijd voor een dutje
Dit gebreide poppetje is een favoriet van hem, het ruikt naar catnip; eerst trapt hij het leven er uit en daarna gaat hij hem heel lief wassen.
Nazomeren
Toch wel lekker om zituurtjes af te wisselen met tuinieruurtjes, de klimopheg heb ik vorige week gesnoeid, deze komt van de buren en groeit door hun hekwerk en onze schutting, en zorgt voor een mooie groene afscheiding. Er komen alweer nieuwe blaadjes aan daar waar het een beetje kaal was.
En de bestrating is ook weer onkruidvrij-ish, hier en daar zit nog wat hardnekkig mos waar veel onkruid stond, het kan er weer even tegenaan
Nu de rest nog, het grasveld gaat weer naadloos over in de borders
In de perenboom hangen nog een handjevol peren, maar helaas hebben de wespen deze ook ontdekt, de nog gave peren zijn nog niet rijp genoeg om te plukken, jammer genoeg.
Na even op de fiets weg te zijn geweest zag ik in de hal dat Jon me had gemist, awh. Hij loopt vanaf het moment dat ik weg ben al klagend miauwend vanuit de woonkamer met een poesje in zijn bek naar de voordeur en kan dit lang volhouden, hij loopt dan ook even naar de werkkamer van dh om zijn verhaal te doen. Ikheb er al aan zitten denken om een kooitje voorop mijn fiets te zetten om Jon dan maar mee te nemen op mijn tochtjes, maar ik denk niet dat dit fijn zal zijn voor het ventje.
Hij keek naar de Wilde ganzen
Vlaamse gaaien, roodborstjes en ander gevogelte; YouTube staat speciaal voor katten een natuurfilm, best leuk, als je niet bang bent voor krassen op de tv. Ik liet hem ook op mijn iPad kijken, maar dat is ook niet handig, hij zette het beeld op pauze, of spoelde met tikken het beeld 15 seconden vooruit.
Het heksenpaneel is klaar om geborduurd te worden nadat ik de tekeningen had gefixeerd (onder de pers), fixeermiddel had uitgespoeld, stof aan de lijn had laten drogen, toen weer persen en daarna op de achterkant vlieseline had gestreken. En hier gaat het eerste heksje Tallulah Stitchwich in de ring
Net niet, maar toch wel
Donderdagmiddag kwam het inkleurwerk klaar
De in een kikkertje omgetoverde heks kijkt niet blij
En na het inwrijven van de kleurtjes met de doezelaars kon ik ‘s avonds beginnen met het aanbrengen van het fixeermiddel, voorzichtig want de kleuren mogen niet in elkaar vloeien. Ik gebruik deze, je kan ook de Aloe Vera gel zonder toevoegingen gebruiken.
Ik kwam tot halverwege
en hoopte nog dat ik het vrijdagmorgen kon afmaken. Maar daar kwam niks meer van, ik wilde er geen haastklus van maken. Ik besloot hem zo mee te nemen en spelde het samen met de andere twee op een quilt om hem kreukvrij te houden. Jon houdt de wacht onder de opgerolde quilt en hoopt mee te mogen
Het was gezellig op de Bee bij Quiltshop Leur, met Marry en Agaath
Jolanda, Corrie, en Miranda
Monique zit er ook altijd bij, maar was nu jammer genoeg meer aan het werk in de winkel dan bij ons aan tafel
Monique trakteerde op vlaai vanwege haar verjaardag
en ik had vanwege de mijne van twee maanden geleden bonbons meegenomen, (en werkte aan een nieuw Life is Beautiful)
en zo hadden we bij elk kopje koffie iets lekkers, en ook tussendoor uiteraard. Agaath showde haar hartjes quilttop, beeldig!
En had aan het einde van de bee weer een stukje af van haar Beatrix Potter werkje, er zit weer een roosje vast op de rand
Miranda had een rijtje aan haar schattige aunt grace quilttop gezet,
ik herkende heel wat stofjes van uit mijn restanten bak, verveelt nooit
Het was heerlijk om zo buiten te kunnen zitten, met 19 gradenC was het lekker warm
Twee uren vliegen zo voorbij, het was weer als vanouds, maar dan een beetje anders.
Zo opgeschoten
Het zonnetje brak goed door toen we weer aan het werk gingen, Jon wist dat hij niet met baggerpootjes op de stof mocht lopen, dus ging hij ze eerst wassen
Gekwetter van vogeltjes die bij de voertafel af en aan vlogen trok zijn aandacht,
Maar hij had getekend voor een belangrijke taak en die nam hij heel serieus
Toen hij overtuigd was van mijn binnen de lijntjes kleurwerk durfde hij even een dutje te doen en masseerde zijn bedje voordat hij er neerplofte.
Ik was zo geconcentreerd bezig dat ik niet had gezien dat hij me heel sneaky in de gaten hield
Even controleren of je wel de juiste kleur heb gepakt
En zo kwamen deze twee heksjes ook af
Ik ging verder met de een na laatste heks, maar moest eerst deze hindernis overwinnen
Ik hoopte dat Jon genoegen zou nemen met een stukje witte katoen dat ik naast mijn werk neerlegde
Hmm, vooruit, als hij maar tegen mijn arm aan mocht leunen, dan vond hij het goed
Je gaat nou toch geen onflatteuze foto van mij op de blog zetten?
Ik mocht verder gaan met het inkleuren zonder dat er aan de potloden werd gekloven
Nu nog de pompoen, het laatste heksje en de kikker
Doorademen
Het bezoek aan de tandarts is gelukt en ik ben er weer voor een half jaar vanaf, ik was blij dat de nieuwe antihistamine zijn werk goed deed en ik niet moest afzeggen vanwege snotteren of niezen, zoals ik afgelopen maanden wel steeds moest doen bij de kapper, pedicure en de bee. Ik scoorde vrijdag nog twee mooie planten voor in de potten op pootjes die ik voor mijn verjaardag had gekregen, eindelijk, de lipstick plant (aeschynanthus) op de voorgrond en de paraplu plant er achter. Jon is vooral met die laatste heel blij
en wees me nog een plek aan waar hangplanten bijzonder mooi zouden staan, of was hij op spinnen jacht? Kan ook.
Aanstaande vrijdag hoop ik voor het eerst sinds maart naar de Bee bij Quiltshop Leur te kunnen gaan, we zitten dan met max 8 personen volgens de regels buiten onder de veranda. Ik hoop dan aan het derde heksenpaneel te kunnen starten met borduren, zaterdag en maandag stond in het teken van inkleuren.
Eigenlijk zouden we zaterdag gaan barbecuen met ons gezin, maar Evelien moest zich die ochtend laten testen omdat zowel een kennis van haar huisgenoot als ook een cliënt van haar van de thuiszorg COVID bleken te hebben. Gelukkig kon iedereen ook zondag komen, en groot was de opluchting toen we zondagmorgen haar verlossende “ik heb geen Corona, ik kom er aan!” bericht kregen, en zo zaten we eind van de middag met ons zevenen in de tuin.
ik had met het oppikken van Evelien bij het station een aanvaring met een opgefokt wijf, niet normaal. Tijdens het achteruit het parkeervak weg willen rijden hoor ik een getoeter achter me, ik sta gelijk stil. Waar de fuck kwam dat autootje vandaan, ze stond eerder nog schuin tegenover me geparkeerd (visgraat parkeervakken) en was dus vooruit weggereden over het vak naast me ipv achteruit wegstekend rondrijden zoals het hoort. Maar nee, omdat er geen verbodsbord stond deed ze dat gewoon. Ik was er niet tegenaan gereden en wilde wegrijden toen ze om mijn auto heen was gereden en parkeerde in het vak naast me, maar ze stapte uit en ging pontificaal met gespreide armen voor mijn auto staan, ik was tegen haar auto aangereden en eerst moest de schade bekeken worden. Ruitenwissers aan en gas geven? Nah, alleen bij een bepaald persoon die ik niet bij naam zal noemen maar waar mijn gezin en dh’s familie hetzelfde over denkt. Deze gedachten zijn niet strafbaar, alleen het uitvoeren ervan.
Ik zag vanuit mij stoel niks mis met haar portier en stapte uit, ondertussen had ze ook al gezien dat er niks zat, en ze zei -nog steeds op opgefokte toon- dat ik geluk had. Ze zag een heel vaag plekje op haar portier hendel en dat had ik dus gedaan, maar dat zag ze wel door de vingers, en ze stapte snel in. Hysterisch gedoe zeg.
We boften met het weer, de wind was gaan liggen en het was aangenamer dan zaterdag. De spelletjes komen op tafel (3 man buiten en vier man binnen), Jon slaat deze beurt over,
Heerlijk om iedereen weer bijeen te zien, alleen vreselijk dat ik met geen van mijn kinderen kon knuffelen. Het is niet anders. Deze foto is van later op de avond, dh was ook daags tevoren getest en Corona vrij gebleken. Het spelletje Azul dat ik met Suzanne en haar vriend speelde was net klaar, echt een leuk spel.
Gistermiddag was ik zo lekker aan het kleuren dat ik de tijd vergat, Jon niet, zijn maag rammelde en hij claimde op zijn niet zo subtiele manier alle aandacht
Ik ging na het avondeten verder en kwam op de helft,
De kleuren zijn nog niet ingewreven, nat gemaakt of gefixeerd, eerst kleur ik het hele paneel in, dan vergelijk ik het met de andere twee panelen of er nog iets donkerder of feller moet worden, (ik denk dat ik de katten donkerder maak) en dan werk ik het af. Zulk leuk werk, ik ga er zodra dit blogje is geplaatst gelijk aan verder; zal het klaar komen voor vrijdag?
Genieten
Toen het vorige week wat afgekoeld was, ging ik even bij Suzanne in de tuin aan het werk, onkruid verwijderen tussen de planten en de voegen van de bestrating, want vanwege een pols blessure kan ze dit zelf niet. Ik maakte deze foto’s voordat ik begon, begin juni was het nog een strookje met onkruid, voor haar verjaardag kreeg ze al deze planten die het geweldig doen
Geen klimmers tegen de schutting vanwege de hond van de buren, Suzanne was bang dat die er misschien ziek van zou worden.
de klimhortensia (Een stekje uit onze tuin) heeft het er naar zijn zin
Haar vriend had al twee katten, ze zijn een beetje licht ontvlambaar en onvoorspelbaar, maar wel lief
Nadat Mormel doorhad dat ik voorlopig niet weg zou gaan, kwam ze dichterbij
En ging er eens goed voor liggen
Frummel zie ik alleen als ze honger heeft, “niet aaien” lijkt ze hier te zeggen
maar nieuwsgierig is ze wel
Als ik op de oude Singer werk, trek ik de daglichtlamp er bij, het lampje van de machine zelf wordt bloedje heet en ik moet nog een nieuw LEDlampje met bajonetsluiting hiervoor hebben, ergens boven in een laatje of doos, maar waar, ik heb het na een half uur zoeken opgegeven; ik denk dat het sneller is om een nieuwe te kopen. Wel moet ik opletten dat het licht dan niet te fel is, ik heb eind vorig jaar in mijn pfaff boven een nieuw lampje gezet, en dat licht is zo fel dat het na een tijdje schettert aan mijn ogen. Oh wacht, dáár is dat ene ledlampje gebleven denk ik.
Deze Singer naait prima, ik heb er 4 mondkapjes voor Suzanne op gemaakt, de witte stof is een soepele poplin die een speciale anti bacteriële behandeling heeft gehad, hier gekocht. De mondkapjes heeft ze nodig voor als ze weer met de bus naar school moet, ze start vandaag met de PABO opleiding
Ze heeft er veel zin in, een nieuw begin nadat haar baan in de horeca te zwaar belastend bleek voor haar pols. We zien het al helemaal voor ons, juf Suzanne, wat zullen de kinderen gek zijn op haar, ze is zo lief, en zo stoer.
En waar de ene dochter begint met een studie is bij de andere dochter de eindstreep eindelijk in zicht, Evelien zet de laatste puntjes op de i van haar scriptie en na inleveren is het nog een paar weken wachten op de uitslag. Met alle vertraging van afgelopen half jaar kunnen die paar weken er ook nog wel bij. En dan na een korte vakantie (in Nederland) start ze met haar vervolgstudie, specialisatie tot longarts, gelukkig zit hier wel een salaris aan vast. We blijven het zeggen dat het krankzinnig is dat medische studenten niet in loondienst zijn maar het moeten hebben van studie financiering, bijbaantjes en financiële steun van ouders.
Afgelopen dagen heb ik ook lekker in onze tuin gewerkt; de 6 meter lange en bijna 1 meter brede liguster haag is eindelijk gesnoeid, hij had al twee keer gebloeid en nu begon het er te slordig uit te zien. Een beetje een ma Flodder haag, en na een dik uur hard doorwerken (ik zag een bui aankomen) was de klus geklaard, het boven het hoofd werken voelde ik de volgende dag behoorlijk. Ik stond een beetje te trillen op mijn benen na het opruimen van al het snoeisel, drie zware zakken vol, zweet in de bilnaad, en geen puf meer om een foto van het eindresultaat te maken. Gisteren wilde ik er een foto van maken, maar werd afgeleid door Jon z’n speelmaatje, ze renden vrolijk achter elkaar aan door de voortuin, toen Jon me zag kwam hij gelijk naar me toe, de lapjeskat hield afstand
is het geen schatje? Misschien is ze/hij nieuw in de buurt komen wonen, Jon kan het er in ieder geval goed mee vinden. Ik checkte even of de boomstronk van de Rhus nog stevig stond, het beeldje staat al zo scheef.
De stronk gaf geen krimp toen ik het wilde wiebelen, dus mag het beeldje er nog even op blijven staan, ik zou het erg vinden als het kapot zou vallen. Natuurlijk blijft de stronk lekker staan/liggen als het beeldje er niet meer op blijft staan, het is namelijk heel goed voor de natuur.
Het inkleurwerk van het heksenpaneel roept, maar niet voordat ik nog een paar meter klimophaag heb gesnoeid, mondkapjes op tegen het stof.