Zo zag het er maandag uit voordat ik het laatste stukje ging ditchen. Vlak voor het eind hoor je iemand. “Chop chop chop” zeggen. We hadden een reservering gemaakt om uit te gaan eten, en Evelien spoorde ons aan om op te schieten 😂
‘s Middags ging ik er mee verder, eerst herstelde ik de klungelige stekels van de pufferfish
En daarna de stingray een beetje inquilten, van deze deed ik eerst de rechter “vleugel” en toen de linker. Links is mooier vind ik omdat deze rondjes zigzaggend met elkaar zijn verbonden ipv twee rijtjes
Dus deed ik het bij de volgende ook weer speels, ook al zaten de stipjes dichter op elkaar dan bij de andere stingray Ik gebruikte een glanzende garen van Mettler
Daarna quilte ik met (Wonderfil Konfetti navi Wt50) donkerblauw garen allemaal golfjes in het water, ook tussen de blaadjes. Dit heb ik niet zelf verzonnen, Helen Godden heeft het ook zo gedaan maar haar lijnen zitten wat dichter op elkaar en kruisen elkaar wat vaker.
Het was tijd om te stoppen toen ik wat slordig werd en met een golflijntje doorschoot in een blaadje. Ik weet niet wat erger was, dat ik doorschoot, of dat ik het stukje uithaalde, wat op zich ook doorschieten is.
Ik zag dat ik nog maar een klein stukje moest doen
Ooh, het wordt er wel mooier op vind ik 😊
Categoriearchief: machinaal doorquilten
Schildpad en oesters
Van alles twee in de GBR, dat jullie niet denken dat ik in herhaling val, wat op zich mij niet vreemd is; hier schildpad nummer twee, voorlopig alleen over de zwarte lijntjes gequilt
Hier zie je goed welk visje ik al heb gedaan en welke niet
Daar waar ik aan de slag ga heb ik de veiligheidsspeldjes eruit gehaald nadat ik er gewone speldjes naast shade gestoken, deze kan ik sneller weghalen als ze in de weg zitten tijdens het quilten.
Misschien ga ik nog rond de blauwe vlekjes quilten in deze mooie vissen
Om een idee te krijgen hoe ik de oester kon quilten keek ik even op internet, wat een prachtige blauwe kleur zit er in. Ik zal in mijn oesters in het midden ook nog wat zwart kleuren door er in te quilten.
Later zag ik in een filmpje dat Helen Godden een van de oesters ook zo had doorgequilt. Kijk hier op haar Facebookpagina voor filmpjes die ze maakt tijdens het verven, kleuren of quilten, je moet iets naar beneden scrollen om de GBR met octopus te zien.
Tussendoor bakte ik deze heerlijke pruimentaart, hier is het recept. Zalig gewoon
Een deel ging naar Suzanne, een deel in de diepvries en een deel in de koelkast
De bestelling van Quiltshop-online kwam binnen, donkerblauwe quiltgaren Wonderfil Konfetti (Egyptisch katoen wt50) en mooie zwarte stof, het was feestelijk ingepakt
en Sherlock pikte de doos gelijk in
Balend dat het regende zaten Jon en Sherlock wat te apenkooien
En samen wachten tot ze iets lekkers krijgen, link staat Sherlock.
Hebben jullie dat ook, dat je even snel een blikje wilt opentrekken en het lipje lostrekt? Bij mij nu al twee keer in dezelfde week, maar niet voor een gat te vangen sla ik gewoon de punt van de keukenschaar daar waar het lipje vast hoorde te zitten en druk je met de punt van de schaar zo het “dekseltje” omhoog en los.
Ik heb nog heel wat te doen in de buitenste ring, eerst alles op de zwarte lijntjes quilten, nog wat details in de beestjes, en dan het water doen. Elke dag een stukje.
Going round ‘n round
Het was een druk weekend, twee dagen durende community day van Pokemon, Eevee was de uitverkorenen,
en ik ving heel wat shinies
op den duur wist ik het wel en speelde maar een paar uur verspreid over de hele dag (normaal gezien dus pre COVID speelde ik de hele dag en ging hiervoor de stad in of door de hele wijk)
Gelukkig kon ik ook nog plantjes stekken en quilten. Plantjes eerst, de pannenkoekplant is a gift that keeps on giving, kijk toch wat er allemaal van de moederplant afkwam
de eerdere twee stekjes waren toe aan een grotere pot, ze staan nu samen in deze mooie buitenpot
En de andere stekjes heb ik samen in een pot gedaan, net als de andere bewortelde stekken die nu verder mogen groeien in potgrond heb gestopt samen op de vensterbank
Zelfs de stekjes van de Lipstick plant zijn aangeslagen, eentje bloeit al en de andere bijna
Het quilten ging lekker, weer veel ditchwerk
Wat maakt het zwarte garen een verschil
OMG zoveel bochtjes en niet één plooitje erin gequilt 👍
Jon kwam dolblij de naaikamer inlopen en nam gelijk plaats bij het raam, Evelien zei dat hij opeens hard zat te klagen in de grote doos, hij was mij kwijt.
Het was warm en mijn handen waren klam, dus legde ik een tissue over de zwarte delen die mogelijk zouden afgeven als ze nat werden. Niet dat mijn handen spetterden, maar goed
Veel lijntjes te volgen
Even voor variatie ben ik toen ovaaltjes gaan quilten in de gele (bodem) rand, dit heb ik dus niet zelf verzonnen, ik zag het op de quilt van Helen Godden en het zag er zo mooi uit.
Pffff, ik ben wel blij dat ik hier geen meters van hoef te doen.
Overzicht
En ja, ik kreeg een tripod voor mijn verjaardag en ik wilde jullie laten zien hoe ik deze ovaaltjes quiltte, dus welkom bij dit ritje, de radio staat zachtjes aan maar je hoort het compliment dat Tina Turner mij op het laatst geeft 😇 let ook even over potgrondrestjes onder mijn nagels 😅
Productief weekend
Samen eten
Samen (halverwege de middag!) slapen
Jon begint Sherlock zo leuk te vinden, dat als hij buiten is hem erbij wilt hebben. En Sherlock wilt maar al te graag, maar zolang hij zich nog vaenw van alles en nog wat rot schrikt en zich verstopt blijft hij binnen.
Zaterdag kwamen ze achter elkaar de trap afstormen, galoppeerden door de kamer, vlogen op en van de bank en eindigden spelend op de grond. Het ging zo snel, en aangezien ik echt niet de hele dag mijn mobieltje stand-by hebt om te filmen staat het laatste deel van het spelen er op.
Zaterdagmiddag kwam Marta haar quilts ophalen, dit was dus nummer drie, pfew, klus geklaard.
ik had vrijdagavond de laatste hand er aan gelegd, ben dus wel iets intensiever in de stitcherie blokjes gaan quilten, heel precies langs de borduurlijntjes mikken vergt concentratie, dus tussen elk blokje in even goed de schouders en nek los maken
Het is subtiel, maar je ziet het verschil wel van dit
Naar dit, waarbij ik langs het bloemen lijntje heb gequilt, amper zo te zien
en ook het mandje kreeg steekjes toen het juiste kleurtje was gevonden.
Marte was er heel blij mee.
Ik zag zaterdagavond een gezond uitziende egel in de tuin banjeren, hij kreeg gelijk wat kattenvoer (brokjes kip) van me, en een herrie dat hij maakte tijdens het eten. Jon wilde mee eten, maar zag er bij nader inzien vanaf.
Zondagochtend zette ik de kamerlinde buiten, hij kreeg een beschutte plek waar hij het vorig jaar ook reuze naar zijn zin had
Met de weersverwachting van tropische temperaturen de komende dagen vond ik het een strak plan om vanaf zondagavond de katten in de garage te laten slapen, zodat we de schuifpui voor het slapen gaan even goed open kunnen zetten. En de garage is lekker koel, met genoeg slaap- en speelruimte, helemaal nadat ik het had opgeruimd. De bak van Sherlock staat rechts, zodat hij het niet kan missen.
De andere bakken staan achter mijn fiets, meer privacy.
De rode loper ligt uit, dit stuk kwam uit het huis (slaapkamer) van Yvonne en Tim die er niet zo van gecharmeerd waren. Jon vindt het prima, hij ligt er graag op.
En de kussens zijn opgeklopt
Nu moest ik alleen Sherlock nog zover krijgen dat hij de garage in durfde te lopen, ik keek gistermiddag of het lukte door ze te lokken met een beetje vis uit blik. Nou, terwijl ik het blikje open maakte stond Jon al te juichen, Sherlock kwam op zijn gemiauw af, zag hoe Jon om mijn benen stond te draaien en deed hem na. Zo schattig. Jon gromt niet meer, hij laat toe dat Sherlock tegen hem aan leunt tijdens het samen lopen naar de keuken, weer een grote stap: if you can’t beat them, join them. Lang leve Sherlock’s volharding, de schat.
Toen ik met de twee schaaltjes naar de hal liep rende Jon voor me uit naar de garage, Sherlock dook de trap op en keek hoe ik de garage in liep, terug liep met het schaaltje voor zijn neus houdend met Jon ongeduldig voor mijn voeten lopend, en toen weer terug de garage in. Toen ik de schaaltjes op de grond tegen de kast neerzette kwam Sherlock er aan rennen en nam plaats naast Jon. Terwijl ze samen lekker zaten te smikkelen liep ik rustig de garage uit, zachtjes tegen Sherlock pratend dat hij lekker moest blijven eten, dat er niets aan de hand was, want hij schrok toen hij zag dat ik weg liep.
Na een tijdje Jon vanuit de garage aanlopen, draaide bedelend om mijn benen, want serieus, er zat slechts een halve portie in zijn schaaltje, maar nee, dit was het jongen, vanavond krijg je weer. Ik liet hem via het keukenraam naar buiten, en zag Sherlock een paar keer terug de garage in lopen, de schaaltjes waren zo schoongelikt, ze konden gelijk weer de kast in.
Tijdens de voetbalwedstrijd besloot ik de oprit verder schoon te maken, ik had eerder al vanaf de poort tot net voorbij de bolacacia de voegen schoongekrabd, verder ging niet vanwege de snuifdoos die in de weg stond. Deze parkeerde ik even een parkeervak voor de deur, en ging aan de slag, na een tijdje hoorde ik gejuich uit huizen komen, en later nog een keer, en toen ik opruimde omdat het te donker werd en te laat, hoorde ik weer opgetogen geschreeuw vanuit vele huizen komen. En opeens liepen er weer mensen buiten met honden, reden er toeterende auto’s door de wijk.
Sherlock zat op de bovenste trap tree naar beneden te kijken toen ik langs liep, grote ogen, ik hoop niet dat hij onder de bank lag toen het eerste doelpunt viel, want DH gaat heel erg op in het spel. Jon kwam aanlopen, likte zijn lippen even af om zijn wens duidelijk te maken en ging voor de zekerheid ook bij het aanrecht zitten. Sherlock kwam op het gebedel af en zo kon ik ze allebei nog even kroelen en knuffelen. Ze liepen zonder aarzeling voor me uit de garage in, en terwijl ze aten liep ik weer de deur uit, deze keer deed ik hem dicht en voelde me in een jubelstemming. Heerlijk, de schuifpui in de woonkamer ging gelijk wagenwijd open, ik gaf de egeltjes hun eten en tijdens een film kijken hoorden we ze er lustig op weg knabbelen.
En na een gelukkig nog frisse nacht kwamen de mannen heel rustig uit de garage, nou ja, Jon kwam rustig aanlopen en wilde gelijk naar buiten, Sherlock schoot langs mijn benen naar boven toen ik de garage uitliep. Er lagen geen plukken haar, en de bak was gebruikt, helemaal happy. Ik vraag me af hoe Sherlock gaat reageren op de ventilator als ik deze aanzet, ik zal hem maar eerst zonder aan te zetten in het zicht zetten, dan kan hij hier alvast aan wennen, want elke verandering maakt hem weer schrikachtig.
Jon is net binnen gelaten via de schuifpui, keek onder de bank en is toen gaan miauwen in de hal, Awh, roept hij Sherlock? Hij lag onder ons bed toen ik net nog boven was, en jawel, piepend komt hij de trap aflopen.
Vorderingen
Gisteravond liep ik na een knuffel beurt met Sherlock naar de keuken, Jon wilde wat eten, en tot mijn verbazing liep Sherlock met ons mee. De bakjes werden een beetje gevuld en ik zette een kopje koffie voor mezelf, Sherlock schrok van het geluid en rende naar de hal, maar toen ik hem terug riep: “Kom maar ventje, het is al goed”, kwam hij terug om naast mij te staan. 😱 Ik opende de koelkast, weer schrok hij, maar liep na een paar stappen richting hal weer terug, terwijl ik hem prees, en hij liep weer mee de kamer in. Wat een vooruitgang.
Ik ging voor bijna twee uur boven zitten quilten aan een klantenquilt, Jon lag weer in zijn hoekje en Sherlock ergens onder bed, hij vindt het nog steeds veel te eng om de naaikamer in te komen. Met stitcherieblokjes is het echt zoeken wat wel en wat niet te quilten, sommige blokjes zijn zo klein, daar hoef ik in principe niets te doen, gewoon het geborduurde voor zich laten spreken. Maar andere blokjes zijn te groot om ongequilt te laten, ze zullen gaan uithangen als theezakjes, dus wat doe je dan. Met superdunne off white (nr 1000 ) Serafil garen van Amann en een topstitch naaldje nr 80 (nr 70 had voor de dikte van dit garen ook gekund, maar niet door de dikte van de quilt). De gemaakte gaatjes van de naald trekken vanzelf weer dicht. Gebruik je garen dikte 50 of 40, dan valt het quiltgaren teveel op tov het borduurgaren.
Bij dit blokje ging ik rond de letters
Of simpel precies langs de rechte borduurlijn, waarbij ik natuurlijk ook langs de letters aldaar zou kunnen stikken, maar als ik dat nu er nog bij doe dan word het weer zo plat.
En ook bij deze drie blokjes, wat wel en wat niet? Ik ben langs de golvende lijnen gegaan met het doorquilten, als ik het later bij nader inzien te weinig vind, kan ik het altijd nog verder doorquilten. Nogmaals: dit is niet mijn quilt, ik kreeg de vrije hand en quilt het zoals ik het zou doen als het de mijne was.
Toen Jon naar buiten gelaten werd stond Sherlock gelijk te miepen bij de schuifpui, en Jon miauwde aan de andere kant, alsof hij Sherlock ook buiten wilde hebben. Maar zover zijn we nog niet jongens, nog even geduld.
Vanmorgen had ik mijn mobieltje bij de hand toen Jon via het keukenraam binnenkomend gelijk ging eten en Sherlock erbij kwam
Klik hier voor het filmpje
Het stoïcijnse van Jon om bij harde geluiden gewoon door te eten helpt Sherlock, maar ik merk dat Sherlock vanmorgen mijn aanwezigheid alléén niet voldoende vind om vanonder de bank of het bed te komen, pas als hij Jon hoort of ziet word hij socialer. Terwijl hij een paar dagen geleden toch flink liep te miauwen toen ik even de deur uit was, aldus manlief. Awh.
Jon had zich opgetut, er stak een klein veertje uit het puntje van zijn staart
Toen de zon ver genoeg was gezakt om het werken in de tuin dragelijk te maken ging ik nog even naar buiten om de Canna’s in de volle grond te zetten, ze hadden overwinterd in de garage en stonden alweer een week of twee buiten. Eentje stond al bijna in bloei.
Sherlock hield ons goed in de gaten, en ik draag mijn favo zomerjurk, zelf gemaakt van hele soepele stof, een klokkend uitlopend prinsessen model. Als de wind er onder komt sta ik in mijn onderbroek, zo wijd. Of zo’n harde wind.
Twee canna’s, eentje vooraan en eentje achteraan in deze foto,
ik heb ze gescheurd en in een groot (goed nat) gat geplant zodat ze ruimte hebben, en goede voeding en goede grond gegeven, ze kunnen er tegen voor de zomer.
Wat was het lekker buiten, ik heb gelijk de buitenste takken van de budleija getopt zodat ze iets breder uitgroeien door gewoon de bovenste knop van blaadjes er uit te knijpen, je kan dit ook halverwege de tak doen als je de struik van onderen wat breder wilt hebben.
Voor
En na
De witte roos staat in bloei 
Hij ruikt bij lange na niet zo intens als zijn rose versie die er al een week zo bij staat. De uitgebloeide bloemen vallen er vanzelf af, geen bottels dus die je steeds moet uitknippen om de struik in bloei te houden, ideaal
Gisteravond zaten ze samen vlak bij me, Sherlock was moe van het spelen met muisje en balletje
Ben je zo moe jochie? Awh wat een slaperige blik
Zo lief
de poef waar Sherlock op lag rolde ik heel voorzichtig dichter tegen de poef van Jon, zodat Sherlock misschien tegen hem aan kon liggen. Hij schrok van het bewegen van de poef en het geluid van de wieltjes, maar niet zodanig dat hij wegrende. Hij sprong er af om er onder te kijken, en sprong er daarna gelijk weer op.
Jon is net naar buiten en Sherlock blijft zowaar in de kamer 😻 Hij liep naar me toe toen ik de schuifpui dicht deed en liet zich aaien, en ik kon hem oppakken. Heel even tegen mij aan houdend in mijn handen tot ik merkte dat hij het niet leuk vond, en toen zette ik hem gelijk weer neer, want als ik hem tegen zijn zin blijf vasthouden gaat hij oppakken weer inprenten met “niet fijn”. Even later liet hij het weer voor een paar tellen toe. Op deze manier wil ik hem laten wennen aan opgepakt te worden.
Hij kwam daarna naast me zitten, en tijdens het aaien wilde hij stoeien met mijn hand, niet vals of zo, maar hij wilde wel happen en trappen, dus stopte ik gelijk met aaien en gaf hem even geen aandacht. Ook dit is iets wat hij niet mag aanleren of voortzetten, een hand is geen speeltje. Ik kreeg wel de kans om zijn buikje goed te zien, tussen zijn achterpoten is hij gewoon helemaal kaal maar er zitten geen wondjes, wat ik eerst dacht. Gelukkig maar.
Voor vanmiddag heb ik nog wilde plannen, ik hoop de klantenquilt af te krijgen, de oprit onkruidvrij te maken, net als de bestrating van de poort tot aan het tuinhuisje, en de gras kanten weer strak trekken. Ik zei toch dat het wilde plannen zijn? 😂 fijne dag nog.