De kleintjes lieten zich de hele dag niet zien, Jon en Sherlock liepen wel af en toe naar boven om hai te zeggen, en halverwege de avond kwam Fay naar beneden. Sherlock weet zich duidelijk geen raad met alle aandacht van haar

Na een tijdje schrok ze van onze aanwezigheid, alles is goed zolang we muisstil zitten, maar owee als we bv aan onze neus willen krabben 😂 Ik zag ze even later op de trap naar boven zitten.

Quilttijd, dat betekent stereo toezicht.

En

Na een half uur van opletten besloot Sherlock te pauzeren

Ik moest hier heel veel rechte lijntjes quilten, met deze korte ruler ging het makkelijk-ish, de onderkant is stroef gemaakt door het licht in te spuiten met textiel lijmspray, even laten drogen en klaar is de anti slip laag. 

ik maakte een begin in het gezicht en hield het hierna even voor gezien

Ziet er goed uit

Aan de achterkant zie je wat er al is gequilt

En deze ligt klaar om te fixeren, de poppetjes zijn met textielstift er op getekend. 

Gisteravond zaten we naar Silent Witness te kijken, maar wat er op tafel gebeurde was minstens zo leuk

Ik wilde het ook langs de andere kant van de tafel filmen, maar toen ik daar aangekomen een stap achteruit zette, dachten ze dat ik de keuken in ging, en dat betekent zo laat op de avond eten krijgen in de garage.

Fay komt elke dag op het eind van de middag beneden om te buurten, spelen met Sherlock, zo vreselijk lief als ze tegen elkaar aan “geplakt” de keuken inlopen om te eten. En dan weer op de mat kijken hoe Sherlock zit te spelen, en af en toe met hem meedoen

Altijd even neuzen met Jon als ze mekaar zien, en dan een beetje uit zijn buurt blijven, want hij is een beetje knorrepotje.

Het weer werkt ook niet echt mee, je zou er knorrig van worden, al die nattigheid, de katten moeten hun energie binnen kwijt zien te raken. Ze racen dan ook regelmatig achter mekaar aan, trappen op en af en dan als wervelwinden door de kamer om meestal op de poef of de mat bij de schuifpui te eindigen. Fay doet af en toe mee met dat spelletje, en wat zo grappig is, is dat ze dan ook even de vitrinekast inkijkt, “Wie is die kat?”

Puk komt alleen ‘s nachts in de woonkamer, sinds het weekend merk ik aan het gesnuffel van Jon en Sherlock waar hij allemaal heeft gezeten. Overdag ligt hij nog steeds boven.
Toen ik zaterdag de logeerkamer in orde maakte voor Evelien, ontdekte ik Fay in de bovenste la en Puk in de onderste la van het bureau kastje op die kamer. Toen ik de bovenste la opende schoot Fay geschrokken de kamer uit, Puk stapte daarentegen via de achterkant uit de la en ging op het smalle richeltje langs de onderrand van het kastje zitten. Ze kunnen via de onderkant van het kastje in de laden komen.

Daar ik het raam even goed open wilde zetten, reed ik het kastje met de la open naar de kattenkamer en zette die deur op een kier zodat Puk er rustig uit kom klimmen terwijl ik in de dichte logeerkamer het raam opende en de deur weer achter mijn kont dicht deed. Evelien merkte ‘s nachts niks van de kleintjes, ik was bang dat ze aan de deur zouden krabbelen of zo, maar gelukkig niet, we hoorden ze heen en weer trippelen door onze slaapkamer, en ook het nachtlampje met bewegingssensor dat bij het trapgat zit zag ik regelmatig aan en uit floepen. 

Fay kwam met Evelien op de bank gewoon de woonkamer in, achter Sherlock aanlopend, en toen het donker werd zag ik ze opeens op de poef zitten, verdekt opgesteld achter de planten

We gingen eind van de middag even naar Tuinrijk, mosstokken halen voor de gatenplanten, en uiteraard scoorden we kleine plantjes. Ik nam ook wat mee voor de poezen beesten, kattengras, het staat even op de salontafel, de lelijke binnenpot ingewikkeld in alufolie wachtend op een passende buitenpot. Had ik natuurlijk ook bij Tuinrijk kunnen halen, maar ik dacht dat ik er nog eentje had. Denken hè. 

De bloeiende lidcactus heb ik van boven gehaald en op de kast gezet zodat ik er hier van kan genieten, hij stond boven ook op een kastje zonder direct zonlicht.

Zondagochtend toen het huis nog in diepe rust was bakte ik muesli koekjes voor bij de thee/koffie

En uiteraard kregen ze amper de tijd om af te koelen, ze zijn zalig. Ik kreeg het recept van Ellie nadat ik ze bij haar had gegeten, en na even wat zoeken heb ik voor jullie hetzelfde recept hier gevonden. Net zo makkelijk. Ik heb op het laatst door het deeg een zakje chocolade bolletjes van dr Oetker gedaan, en een handjevol gedroogde fruit mix (dadels, vijgen, cranberry’s en rozijnen) en een paar klein gesneden amandelen. Een rijk deeg, want door de muesli van Quaker zaten al noten en zulks.

Er gingen koekjes mee met Evelien, maandagochtend kreeg Suzanne er ook wat van. En toen Tim hier maandagmiddag was, wilde ik hem de resterende vier meegeven, maar dat vergat ik. Hé wat naar. Ze zijn nu dus op.

Ik ben klaar met het achtste blok van de Frida Kahlo BOM van Helen Godden, het was veel werk maar het resultaat mag er zijn

De designwall ziet er kleurrijk uit, Jaja, de eat-sleep-quilt-repeat quilt wacht nog steeds op de bies, een werkje van niets, waarom maak ik het niet even af?

Morgen misschien?
De volgende twee tekeningen van FK zijn al op stof getekend, het schilders pallet met het Louvre museum waar ze als eerste vrouwelijke schilder uit Mexico haar werk mocht tonen.

En een versierde schedel, veel te zien in Mexico (en Latijns Amerika, Amerika en de Filipijnen) tijdens het dodenherdenkingsfeest de Dag van de Doden, dit valt op 1 en 2 november.

Een mooi werkje op deze koude regenachtige dagen, al dat inkleuren. Jon heeft al een warm plekje gevonden, lekker boven de verwarming in de naaikamer. Nu ik dat mooie bonte biesje langs de roze oefenquiltje zie, vraag ik me af of ik hier nog genoeg van hebt voor langs de ESQR quilt (van hierboven).  Ga zo kijken.