Categoriearchief: Lutterloh naaien

Ditjes en datjes

Zo genieten van wolkenluchten, hier eentje waar ik een vogel in zag

Loki zag het ook

De wintergroene magnolia blijkt er eentje te zijn die goed tegen de droogte kan met zijn dikke wasachtige bladeren,

kijk eens wat een mooi kleuren,

de onderkant is fluweelzacht

Terwijl ik foto’s maak zit Jon te knabbelen van de kattenkruid, hij eet het liefst de bloempjes op

“Wat, ik?” Ja jij.

Omdat ik nog wat tricot had, heb ik maandag nog twee shirtjes gemaakt, ’s middags deze no-brainer
CC39A2E1-C62A-4EAE-A60E-8CF0E4F350C7
met aangeknipte mouwtjes, heb de biesjes langs mouwen en onderkant weggelaten en de halslijn wat uitgediept (en van dezelfde stof ook een eenvoudige rok gerimpeld in de taille)

De naadtoeslagen van de hals en halsbeleg heb ik eerst doorgestikt op het beleg (kijk hier voor een fotouitleg) en daarna het beleg met een stikkende zigzagsteek rondom tegengezoomd, zodat er wel rek in blijft zitten.

en na het avondeten maakte ik dit shirt met driekwart raglanmouwen, ik vind raglan toch wel erg mooi vallen en comfortabel zitten.

Het patroon komt uit het boekje van Lutterloh, nr 176, het is het linker model maar dan met een langer lijf net als het rechter model. De halsopening lijkt op de tekening een eind op de schouder te vallen, maar dit valt reuze mee, hij zat aan de voorkant wat te hoog, en dus diepte ik dit een beetje uit.
6629C4E4-8CD1-449B-9714-A73DD760BA76
Ik heb voor en achterpand met 20 cm verlengd, ik ben niet zo van de navelshirtjes, die tijd heb ik gehad.

Het lampje van de Pfaff (hobbylock 776) overlocker was kapot, maar gelukkig had ik er nog eentje die ik van Suzanne voor Moederdag had gekregen, het is een LED lampje en geeft heel fijn licht, en wat prettig is: het wordt niet warm

het kwam uit dit doosje
Ik ga me vandaag bezighouden met de tuin, hopelijk lukt wat ik wil op een dag ?☺️??

Handige hebbeding

De jurk van Suzanne heb ik opnieuw geknipt, ik had de stof niet voorgewassen en hij viel nu al strak over de heupen, waardoor het hier bleef hangen en de top teveel bloesde waardoor de rug met bandjes niet mooi viel. Gelukkig hadden ze deze stof nog in de winkel, de lap van 125 cm kromp 5 cm in de lengte, dus ja, blij dat ik opnieuw ben begonnen. Van dat andere jurkje maak ik zo een topje, dan kan ze het op een rok of broek dragen. Bij dit tweede model heb ik aangeknipte mouwtjes wat korter gehouden, volgens Lutterloh patroon suppl 293. Ik kopieer altijd het patroon met voorbeeld uit het boekje, knip de mini patroondelen los, plak ze op het patronenpapier om zo het patroon te kunnen tekenen. De originele patronen blijven hierdoor heel.
923D02A9-173E-4B43-9233-3929C66312A7
Waar de knoopsluiting zat heb ik middenvoor getekend, de halslijn heb ik iets dieper gemaakt,
490BD9CB-AAE1-42A1-BACF-EA6B7DB2EA57
en vanaf de heupen heb ik de lijn doorgetrokken tot de juiste lengte (ze wilde het net op de knieën hebben, zodat ze niet in haar onderbroek stond als ze moest bukken).

De rug is dieper, ze vond de bandjes op deze manier in elkaar gehaakt het mooist, ze hadden ook gewoon van links naar rechts lopend elkaar kunnen kruisen.

Ook bij deze halsopening heb ik gebruik gemaakt van de stikkende zigzagsteek waar rek in zit, ik naai op een Bernina met boventransport.

en het ziet er mooi uit

Het maken van deze bandjes was een werkje van niks! Normaal duwde ik het binnenstebuiten over een breinaald of zo, maar negen van de tien keer prikte de naald door de stof heen, en het was een gehannes van jewelste. Ik had een jaar geleden zoiets mij een handig dingetje laten aanpraten, nou ja, ik had niet veel aansporing nodig. Marloes van Quiltshop Leur sprak er zo enthousiast over, het was zo handig toen ze dunne spaghettibandjes en lintjes moest maken, het was een fluitje van een cent. Ik ben wel te porren voor fluitjes van een cent, en dus hup afgerekend (dit was geen centenwerk maar euro’s, oei, en niet goedkoop) en mee naar huis. Maar dan ligt het daar, want hoe vaak maakt een mens spaghettibandjes? Precies, een jaar later dus ? men neme 1,5″ brede en daarna dubbel gevouwen en dichtgenaaide strips waarvan je een uiteinde dicht naai.
85AAA43D-4E8F-4428-8A85-5FFBAE650EB7
Nu stop je het holle kokertje er helemaal tot het einde in
78110924-EFDD-4C72-A6E0-82B606AA1190
en
2DB4EC7A-99B9-44E9-B161-D69623AC3FAA
dan duw je met de niet afgeronde uiteinde van het staafje het dichtgenaaide topje van het bandje in het kokertje.
606C9B4D-4F1B-4690-A1DF-1703BF872023
Met de ene hand duw je het stof over het kokertje richting het staafje en met de andere hand duw je met het staafje de stof verder in het kokertje, en je duwt het staafje door tot deze met het begin van het bandje uit de andere kant van het kokertje te zien is.
CED02FC3-1867-4584-A0A1-60A3DB644BA6
Zodra je deze vast kan pakken van je nu zachtjes trekken aan het staafje terwijl je de stof aan de andere kant over het staafje duwt, E9EDD126-4263-4DA6-A12A-7C42022A09ED
zodat er niet al te veel rek op het bandje komt. Het staafje haal je er nu uit (en als je net als ik de eerste keer de afgeronde uiteinde er als eerste in duwde merk je nu met het eruit halen van het staafje dat de rechte kant een beetje tegenwerkt. Alsof je een tampon met de verkeerde kant in wilt brengen, teveel weerstand.
F27E4E10-3686-478C-8B3E-01D636E405B3
En klaar is het 0,5 inch brede bandje.
DD5D072D-37C8-4430-916B-236770984FD0
Ook ideaal als je stengels op een quilt wilt maken, met deze dikte is het goed te doen, en er zit een dikkere buis in waarmee je 1″ brede bandjes kan maken. En er zit ook nog een heel dun buisje in om 3/8 inch brede bandjes te maken; ik heb het geprobeerd met quiltkatoen, maar dan kan je het buisje wel in het bandje steken, maar de metalen staaf heeft heel veel moeite om de stof in het buisje te krijgen, om over helemaal doorduwen en trekken maar te zwijgen, je sloopt dan de boel. Dus toen ik het buisje er gewoon uithaalde nadat ik het staafje een kwart cm in de het bandje had weten te duwen, kon ik nu wel de stof over de metalen staaf heen trekken. Net zoals ik anders ook altijd deed over een breinaald heen.
Met een voeringstof ging het wel goed, ik hield een bandje over van ietsje breder dan 0,25″ dus wel voor een hemdje te gebruiken, niet voor een quilt.

Eventjes dan

“Even mijn koffie opdrinken en dan ga ik aan de slag”, en dan strijkt Loki neer op mijn schoot, intens genietend valt ze spinnend in slaap, en wat doe je dan? Juist, je blijft nog even zitten.
200E649B-1C33-43A8-A5F8-D72C12DD4E1E
Ze sprong van schoot af toen Jon en Arya door de kamer renden, ze ging meespelen, en nu kon ik ook spelen, met lapjes wel te verstaan.
D8F5405B-FA5D-4881-8AC6-494B668FE0A9
Iets meer ruimte op de heupen geknipt, de hals iets dieper dan het patroon dat voor een koltrui was,
75B8E16E-B030-4310-BCC9-BC4DFD03C8D9
Het is een digitale print van tulpjes, de gele biaisband wilde ik eerst gebruiken, maar zag er toch maar van af.
2A95D22B-343E-4523-824D-B5AEF5E185BD
en dan naaien. Ik wilde het op mijn Bernina doen, maar bedacht dat ik nog de overlocker had die van mijn tante was geweest.
B21D12E2-3FA8-451E-93FF-8F09C8613D51
Schoonmaken, oliën, goed afstellen en twee uur na het knippen kon ik hem al aan! Hij zit zalig! Een beetje chilly buiten zo zonder jas, maar voor de foto heb ik het wel over, dit was afgelopen donderdag.
ECCFD1E6-A746-48A3-8578-51231929F9EC
De volgende dag ging ik gewoon verder, het was nog steeds geen tuinwerk. Ik had een hele soepele katoen, poplin, gekocht met Suzanne in gedachte, en ze vond het een hele leuke stof en wilde er een broek van hebben, eentje met elastiek in de taille.
9BE58536-15B1-4C0A-AE24-E7C8FFB5A105
In het klappertje van Lutterloh vond ik een leuk model
EF045B7F-7CCC-431B-94E8-8E09743E1F6F
het patroontje was zo over genomen op papier, even alles opgemeten of het overeen kwam met de werkelijke maten van Suzanne, ik hoefde niks aan te passen. Na wat passen en meten (het laatste van de rol dus niet veel speling) geknipt uit stof en genaaid, de niet zichtbare delen van de steekzakken heb ik van zwarte poplin gemaakt,
19ACB041-9667-45BF-ACD5-304B572879C7
en in de taille
C97DE31E-FFE9-430D-B401-E7162CD84296
heb ik alleen elastiek gebruikt en niet het koord wat wel op het voorbeeld stond.
8C06AC9A-DAC4-408E-AD68-4126E12F6E17
Ze was er erg mee in haar nopjes, hij zit lekker en staat vlot.
Arya denkt te weten wat het volgende naaiwerk gaat worden, ze is gek op vogeltjes ☺
A63E79F1-5A47-4F91-8056-44E378539AA6

Uitstel, geen afstel

Het plan bij aankoop om de drie borstzakloze vrije-tijds overhemden van een borstzakje te voorzien lag al een paar maanden in de koelkast; zaterdagavond moest het maar eens gedaan zijn met dat uitstellen, en zondagochtend hoefde ik er nog maar eentje te doen. Zoals bij deze van onderstaande foto heb ik ze allemaal gemaakt, bij de andere twee heb ik een stukje van de onderkant van het achterpand geknipt om te gebruiken bij de opening, alleen voor deze geruite flanellen shirt had ik nog bijpassende kleurtje quiltstof liggen

Op zoek naar vlieseline voor het beleg van de paspel zakken kwam ik zaterdag een leuke tricot lap van een dikke kwaliteit tegen, afgelopen herfst gekocht op de markt. Toen ik klaar was met de zakken maken, ging ik gelijk verder om voor mezelf een T-shirt te maken, het patroon haalde ik uit het Lutterloh boekje

en met een paar aanpassingen (halsopening wat kleiner gemaakt, V hals erin) was het naar mijn zin, ik kreeg gelijk hulp van Jon en Arya,

kanjers in het assisteren tijdens papier knippen

meetlint verplaatsen

papier en meetlint op z’n plek houden

en later de stof vast houden.

Je hebt geen spelden of gewichtjes nodig om het patroon op z’n plek te houden

De zomen heb ik voor het eerst met een stikkende zigzag genaaid, eens kijken hoe dit bevalt; voorheen deed ik het met de tweelingnaald, maar dat vind ik niks, het stiksels laat zo snel los. Het was nog geen drie uur werk incl patroon tekenen, ik denk dat ik er nog eentje ga maken, heb vast nog wel ergens een lapje liggen.

Voor het maken van kleding foto’s had ik jaren geleden een selfie-stick gekregen voor moederdag, het indrukken van het knopje om een foto te maken werkt niet meer zo soepel als ik hoopte, het lijkt op deze foto alsof ik een hengel uitwerp.

Nu zag ik op mijn mobieltje een timer zitten om foto’s te maken (klik hier als je er meer van wilt weten), en ik denk dat ik deze voortaan ga gebruiken.

Lekker weekend deel 1

Het waren weer actieve dagen, met het mooie weer heb ik veel in de tuin gewerkt
en tussendoor gelukkig ook nog wat genaaid, heerlijk hoor. Bloemenbloesje in herfstkleuren staat me mooi qua kleur en model (Lutterloh sup.292 model 227),

maar er moet een V-hals in (ben ik nog niet aan begonnen),
en heel eerlijk gezegd is het geen fijn stofje om als bloes te dragen als het wat warmer is, het kreukt snel en voelt te synthetisch, schuurt zelfs een beetje 🙁 Weer wat geleerd.

Quiltstofbloes nummer 1 is klaar, het was even zoeken naar de juiste knoopjes, maar gelukkig kwam mijn moeder als reddende engel, het zijn de licht blauwe knoopjes met Paris geworden. Toen ik de knopen op de bloes naaide besefte ik pas dat ik de sluiting verkeerd om had gedaan, de knoopsgaten waren toen al opengeknipt, dus niks meer aan te doen.

Deze bloes zit wel lekker, allicht, puur katoen, de volgende is ook al geknipt.

Affo’s

Afgelopen week heb ik nog lekker kunnen naaien, de jurkjes voor Evelien en Suzanne werden met de verjaardag van manlief even geshowd, die van Evelien had ik die morgen nog afgekregen, wat een mooie modellen!

Het was een gezellige verjaardag waarbij we met ons gezin naar de Griek gingen, waar Rob Geus terecht een stempel van goedkeuring had afgegeven, we hebben werkelijk heerlijk gegeten!

Blij dat het zo goed was gelukt met de jurkjes ben ik dit weekend gelijk weer aan bloes begonnen voor mijn jongste spruit, het stofje had ik gekregen van mijn moeder, een quiltstof met Australische print. Ik werk met het Lutterloh systeem, kijk op deze site in de rechter kolom voor een demo. En als je meer sites hierover wilt zien, kijk dan boven de kattenfoto op mijn blog (of helemaal onderaan als je via een iPad leest) in het mapje Kleding maken.

Op de markt kon ik geen leuke bijpassende knopen vinden, het was ook niet bepaald rustig zoeken aan het kraam van Pimmetje met wel twintig wachtende dames links, rechts en achter me; lachend, mopperend, duwend, tassen op de knopen neerzettend zodat ik af en toe moest vragen of ik er even onder mocht kijken, en dan boze blikken van de dame naast mij die dacht dat ik voor wilde kruipen toen ik haar kant op schuifelde om daar de knopen te kunnen bekijken.

Ik had na een tijdje Suzanne -die geduldig naast me stond te wachten- met mijn pinpas naar de Hema gestuurd om daar de goedkoopste strijkijzer te kopen die er was, het liefst zonder stoomfunctie. Hoe meer functies, hoe meer er kapot kon gaan, en ik had het alleen maar nodig op de naaikamer voor vlieseline en naadjes te strijken. Mijn oude was gevallen en daar kan hij blijkbaar slecht tegen, de thermostaat was kapot, en het strijken werd schroeien, niet goed.

Toen ik Suzanne vertelde dat de strijkijzer rond de 15 euro zou kosten, keek ze me aan met een “20 jaar geleden ja, nu écht niet meer” blik aan, ze kwam lichtelijk verbaasd kijkend terug met eentje van nog geen 9 euro, mét stoomfunctie, want er waren geen anderen. Ik heb hem thuis gelijk getest en hij doet het perfect; dat ze het voor dat geld kunnen maken snap je niet! Ik durf te wedden dat als dit een “Quilters Edition” was, je er wel een tweetje voor kon zetten.

Toen ik geen passende knopen kon vinden, kocht ik een zakje knopen waar je zelf stof om moet zetten, eind jaren ’90 heb ik hier wel eens mee gewerkt van Prym, en gelukkig had ik nog een belangrijk hulpstukje bewaard om de knoop te kunnen maken, want in het zakje zaten alleen maar de knopen zelf. Klik hier voor een tutorial. Omdat er geen papiertje met uitleg bij mijn knoopjes zat, heb ik het eerste knoopje verknald, omdat ik het bodempje er op z’n kop in probeerde te drukken, en toen werd het nog spannend, met nog 5 knopen te gaan die ook allemaal moesten lukken.

Maar het geluk lachte me toe, de knopen waren in no-time klaar, bloes klaar, gepast en hoera, hij zit als gegoten zonder te knellen en hij staat geweldig!

Dochter happy, moeder happy.

Op naar het volgende bloesje, nu eentje voor mijzelf, en ik ga ook nog een spijkerbroek voor mijzelf maken, ik heb op de markt mooie stoffen hiervoor gekocht, en knopen, maar laat ik nou toch de rits hebben vergeten. Het was ook zo druk bij Pimmetje.

Sjieke jurkjes

Wat me momenteel goed afgaat, is kleding naaien met het Lutterloh patroon-tekensysteem, ik kopieer altijd het patroon én het voorbeeld zoals hieronder, en dit bewaar ik bij het patroon als het voor herhaling vatbaar is.

Het bloesje voor Suzanne komt uit 1993, nummer 228, een simpel recht model moest het worden, geknipt uit een jurk (kaftanmodel) die mijn moeder had gekocht op vakantie in Singapore.

Op verzoek van dochter werd het getailleerd op rug- en voorpand, dus die plooi op het achterpand moest er uit, en ook moest de bloes iets langer worden dan het patroonmodel; er bleef weinig over van het originele patroon 🙂 en ja, toen bleek hij erg weinig bewegingsvrijheid te geven rond de heupen. In de zijnaden heb ik spiesen ingezet om het bloesje in totaal 14 cm wijder te maken,

Ook vond dochter de mouwen te lang, waar ze gelijk in had, en de rand vond ze ook wel erg aanwezig, gelukkig mocht ik deze rand wel in het beleg terug laten komen, en ook in de zoom van de mouwtjes, eenmaal flink ingekort.

en wat staat het haar leuk!

Ik heb liever dat ze eerlijk zegt wat haar wensen zijn en wat ze niet mooi vind, dan dat het kledingstuk eenmaal klaar nooit meer de kledingkast verlaat, en ik leer improviseren. Net als met de knopen aanzetten, eerst even afgemeten waar ze moeten komen met een handige tool SimFlex genaamd. Ik heb het hier gekocht, op Facebook ~~reclame voor gemaakt~~ er over verteld, en nu is het uitverkocht

Op de Bernina heb ik om knopen op te naaien een speciaal voetje met pinnetje voor, zodat het knoopje niet strak tegen de stof aan vastgenaaid wordt. Maar er zat ander garen op en ik had de Pfaff voorstaan, en daarbij moet je het zonder voetje opnaaien, zo:

Maar dat strak opgenaaide vind ik niet fijn, dus loste ik het zo op, een lange naald achter de knoop in het stof geprikt zodat het niet kan verschuiven

geniaal al zeg ik het zelf. Ach, een mens kan maar blij zijn met zichzelf 🙂

ik ben momenteel bezig met twee identieke jurkjes voor mijn dochters, een patroon uit 2013, suppl 291
Hier liggen de schouderdelen en belegstukken op de stof, ik heb de draadrichting op het patroondeel niet alleen getekend, maar ook gevouwen, want ik heb dik patronenpapier, en als je het patroondeel omdraait omdat het zo beter uitkomt op de stof, dan zie je het draadrichtingsteken niet.

ik ben eerst aan die van Suzanne begonnen, het schouder- en okselbeleg was even gepiel om netjes te krijgen, vooral toen ik er achter kam dat ik de okselbeleggen verkeerd had geknipt, met de zijnaad op een stofvouw, misschien hoort dit wel zo, maar ik zag het even niet zitten en heb toen het okselbeleg uit blauwe stof geknipt, staat erg sjiek vind ik

hij is op zomen en doorstikken van de halsranden en armsgaten na klaar, ik moet even moed happen voor het doorstikken met zwart garen, ook op het blauwe deel denk ik..

Ik werkte tot tegen middernacht door aan deze jurk, dronk om even uit te bollen beneden een mok thee, keek met een half oog naar een serie en met een ander half oog scrolde ik op mijn iPad, kijken wat ik allemaal had gemist op Facebook; het was bijna 1 uur eer ik het bed in stapte. Ik droomde in het begin van de nacht dat hij niet over haar hoofd heen kon, en werd helemaal akelig wakker; beetje woelen, draaien, en luisterend naar het geroep van de uilen viel ik weer in slaap.

Vlak voordat mijn wekker afging schoot ik weer wakker, ik droomde deze maal over een bestelling van wollen tussenvulling dat ik via Facebook of all places had gedaan bij een kennis die helemaal geen winkel heeft; ze plaatste een berichtje op haar facebookpagina of ik de rekening van 500 euro wilde betalen, zodat ze het kon opsturen; ik reageerde gelijk dat ze zeker 50 euro bedoelde, want ik had maar twee meter besteld, maar nee, omdat ik zonder prijsopvraag de bestelling had gedaan, koste het mij nu 500 euro. Het zweet brak me echt uit, Eenmaal wakker en beseffend dat het maar een droom was stond ik onder de douche me nog helemaal rot te voelen, wat een naaistreek zeg, 500 euro vragen voor 2 meter tussenvulling.
Ik denk dat ik maar niet meer op facebook kijk zo vlak voor het slapen, ik ga er alleen maar over dromen.

Middagje Middelburg

Een paar uur doorbrengen in Middelburg is niet bepaald een straf, ik had samen met mijn moeder deze zaterdagmiddag een afspraak in de winkel La Vaca, hier gaf Jose Veldkamp, vertegenwoordigster van het patroontekensysteem Lutterloh, een demonstratie. Het was even zoeken naar een parkeerplaats aan de kade, en toen zijn we op goed geluk een straatje ingelopen op zoek naar de Herenstraat. De eerste dame die we de weg vroegen zei het goed,: “Eerste straat links en dan weer gelijk linksaf.”, maar dat het “gelijk weer linksaf” zo kort van de hoek van de straat af was, hadden we niet door, we hadden het veel te druk met om ons heen kijken en kletsen. Dus toen het -voor ons gevoel- eerstvolgende straatje niet de Herenstraat was, vroeg ik weer de weg. Helaas, iemand die niet uit Middelburg kwam, en de drie daarop volgende mensen bleken toeristen uit Duitsland en hadden ook keine ahnung. Ik schoot toen een ouder echtpaar aan die met hun kleinkindje in de buggy liepen (met overhaaste conclusies trekken moet je voorzichtig wezen, het kan een “tweede leg”-echtpaar zijn) , en zij stuurden ons terug, “Bijna tot aan die hoek daar, het straatje dat er vlak voor rechts loopt is het“, en al kletsend liepen we weer terug.

De Herenstraat is een steegjes-achtig straatje, niets verraad de aanwezigheid van een hele leuke naaimachine/stoffen/fournituren/wol winkel, of toch, buiten de deur hangt een vlag en staat een paspop met een zelfgemaakt jurkje, en pas als je de etalage vol ouderwetse naaimachines ziet, weet je dat je goed zit. Vol verwachting op wat ons te wachten stond, stapten we ruim een kwartier te vroeg de winkel binnen; eerst vergapend aan de prachtige klederdrachtstoffen, de grote wand knoopjes, en toen ik kwijlend over de bollen wol hing, was mijn moeder letterlijk én figuurlijk al door de knieën gegaan voor potjes textielverf die op de onderste plank van de kast in de uitverkoop waren. Onverwachtse koopjes zijn het leukst.

Ik zocht 12 blauwe knoopjes uit voor de wereldkaart-jurk voor Suzanne,

de vriendelijke eigenaar (denk ik) hielp me, en gaf me het hele buisje met de resterende 6 knoopjes gratis, zag ik toen ik bij thuiskomst het zakje openmaakte. En dan zeggen ze dat Zeeuwen zuinig zijn, 3 euro cadeau gekregen 🙂 ! Verder vond ik nog een mes voor mijn grote rolmes en voor Suzanne een boekje over Naaien met de lockmachine, door Julia Hincks, volgens de eigenaar een geweldig boek, ( Librero ISBN 978-90-8998-442-5) en het laatste, dus was ik helemaal happy. Wat is dat toch met me als ik het laatste item in de winkel te pakken heb, maakt niet uit wat het is, het geeft mij altijd een geluksvogel gevoel :-).

De Lutterloh demonstratie van ruim 1,5 uur was voor mij niets nieuws onder de zon, (ongeveer wat hier in het uitgebreide demofilmpje te zien is, maar dan niet nagesynchroniseerd). We zaten met zo’n 10 dames en één man, gok ik. Dat van die man is geen gok, maar de hoeveelheid dames wel. Ik ben helemaal vergeten om foto’s te maken, dus ik kan geen hoofden natellen. We kregen zalige koffie, lekkere koeken gingen rond en er stonden chocolade eitjes op tafel. Na afloop kon men het systeem kopen, rollen patronenpapier of supplementen. Ook lieten veel dames hun borstmaat opmeten, niet op de bh-winkel manier, maar hoog over de schouderbladen en via de bovenkant van de oksels schuin naar voren over de borstjes, zoals hier geshowd wordt. Een dame leek ontzet dat haar bovenwijdte een stuk groter uitviel dan wat zij beweerde, volgens mij was dit dezelfde vrouw die tijdens de uitleg er prat op ging dat haar bovenwijdte gelijk was aan haar heupwijdte, beiden net onder de 100 cm. “Opschepper”, zei ik toen hardop, terwijl ik toch echt meende dat ik het dacht, maar de dames naast mij begonnen toen te grinniken, ai. Gelukkig kon de “opschepper” zelf er ook wel om glimlachen. Me and my big mouth.

Met het naar de uitgang van de winkel lopen ontdekte ik nog een zware kwaliteit ptt post stof (geen originele PTT postzak van jute), en toen ik hiermee in de rij bij de kassa stond te wachten, kwam mijn moeder aanlopen met een rol postzegelstof, en vooruit, daar nam ik dus ook een meter van.
Het is te dik voor patchwork, maar voor een tas, jas of eventueel kussenhoezen is het perfect. Ook zag ik Vlisco’s

die nu voor €5,- de meter weg gingen.
Maar niet met mij, want ik kreeg even een vlaag van verstandsverbijstering die positief uitpakte voor mijn portemonnee , maar negatief voor mijn lapjesvoorraad. O boy, en een spijt dat ik nu heb……
Ik moet maar denken dat begeren mooier is dan bezitten, je kan niet alles hebben.

Allemaal ruitjes

Toen ik dit tricot lapje 18 jaar geleden kocht om er een kruippakje voor Suzanne van te maken, had ik in mijn wildste dromen niet gedacht dat ik zolang zou wachten om er iets voor haar van te maken. Maar wat staat de kleur haar mooi, en het zit lekker, wat wil je nog meer? Uurtje tekenen en knippen, uurtje naaien, en hopelijk minstens een jaar plezier van.

In de zak met kledingstoffen van die periode vond ik ook dit katoentje

lekker soepel vallend met een krinkel-effect, eens kijken of het model bloesje wat ik heb gekozen uit het Lutterloh patronenboekje (2014) me staat, voordat ik de schaar in de vorige week op de markt aangeschafte fleurige iets wat stretchy stof ga zetten.

Het wordt het linker bloesje, maar dan zonder die wapperrand eraan, hoewel het op zich wel goed zou zijn, het breekt de brede front een beetje.

Ruitjesstof, dat is voor mij vragen om problemen, Loki ligt ter kwaliteitsbewaking op de stof, en kijkt geschrokken om, zo van: “Weet je het wel zeker?”

Ik heb namelijk een ruitjesstofallergie sinds ik als 12-jarige op naailes een nachtjapon met pofmouwen van geruite stof moest maken, ik ben er nooit helemaal overheen gekomen, en je kan de geruite quiltstoffen in mijn kast (krijgertjes) op de vingers van één hand tellen, zo traumatiserend was dat toen. Nee, hier werd thuis niet over gesproken, mijn zus en moeder heb ik ook nooit kunnen betrappen op het maken van kleding van ruitjesstof, tenminste, niet dat ik me kan herinneren; het kan zijn dat ik dit beeld heb verdrongen.
Duidelijk een geblokte herinnering, mijn moeder vertelde me na het lezen van dit blogje, dat ze voor haar coupeuze opleiding heel veel met ruitjesstof heeft gewerkt, en rokken, broeken, en zelfs een jas ervan heeft gemaakt. Ze haalde deze herinnering kreunend op, dus zo leuk vond ze het ook niet.
Mijn ouders gingen pas op vakantie naar Schotland toen wij allemaal al het huis uit waren, bedenk ik me nu; puberende dochters, Schotse mannen, kilts, kleine kindjes, met kilts. Oh wat erg, als ik hier nou maar niet van ga dromen, allemaal ruitjes om me heen.