Afgelopen tijd ben ik weer meer achter de naaimachine te vinden, kleren naaien, en omdat Jon steeds mijn stoel inpikte als ik even mijn kont lichtte, gaf ik heb zijn eigen bureaustoel. Hij snapte het gelijk ?
Eerst een shirt van tricot gemaakt, de zoom heb ik met de blinde zoom voet op de overlocker gemaakt, links op de foto zie je de stipjes van de vastgezette zoom, tijdens het dragen valt het amper op, en misschien nog minder na een wasbeurt.
van deze stof heb ik eerder al een T-shirt gemaakt en het draagt zo lekker, dat ik blij was dat ze hem nog hadden op de markt. Dit is voorlopig weer de laatste keer dat ik naar de markt ga, want het aantal COVID besmettingen begint hier flink op te lopen.
Loki zat me met grote ogen aan te kijken toen ik deze foto nam, ze hoopte op een snoepje
Toen ik klaar was met de fotoshoot kreeg ze er eentje, daar lust ze wel pap van
Met de aankondiging van een hittegolf zocht ik snel een soepel stofje op, patroon van een bloesje (A-lijn) er op, ik had net genoeg stof voor een kuitlange jurk als ik de mouwtjes dwars legde en middenvoor geen knoopsluiting maar naad maakte
en ho, waar is mijn meetlint naar toe gegaan?
Toen ik achter de keukendeur keek kwam Jon aanrennen, hij wist uiteraard van niks en hielp mee de meetlint naar de kamer te brengen.
Omdat de stof zo soepel was hielp hij ook mee het op de plaats te houden terwijl ik knipte
Kijk je wel uit voor mijn staart?
Ook deze zwierige wijde jurk vond zijn weg naar mijn lijf, en lekker dat het draagt! Het vraagt om een lange ketting, eens kijken wat ik kan maken.
Ik had eerder van dit patroon een bloesje (tuniek) gemaakt, ietsje verlengt en ook nog met een gerimpelde strook tegen de onderkant zodat het over de heupen viel, en toen ik het paste moest ik zo lachen om mijn spiegelbeeld, het leek wel een babydoll ?? Ik ga on-line nog een meter van deze stof kopen, haal de ruche er af en maak er een lange jurk van. Gewoon om thuis te dragen als het nog steeds op de lachspieren werkt, want op zich zit het heel lekker ☺️ en lachen is gezond.
Categoriearchief: kattenkwaad
U wordt gebeld
Kunnen we al naar buiten? Zoveel water, dan zijn er vast ook heel veel kikkertjes, eendjes, salamanders.
Jaja Jon weet wel wat hij wilt. De vijver was tot de nok toe gevuld,
Jon heeft de gekke 5 minuten en rent van hot naar her, en dan ziet hij er woest uit, snorharen naar voren, oren naar achteren en “looking bad”.
in twee tellen zit hij bovenop de schutting
de vuurdoorn ziet er glorieus uit (in mijn ogen), in drie maanden tijd van een verdroogde stel takken tot dit, volgend jaar zit hij vast weer vol bloemen en oranje bessen, Yes!
Elke stap die ik zet gaat gepaard met gekraak als ik niet uitkijk, overal slakken, een paar minuten rapen en ik heb een aardig maaltje verzameld
Ze voelen nattigheid
Gelukkig voor hun had ik iets anders in gedachte om te maken, zalige shortbreads, ik heb dit recept gebruikt, Rice flower= rijstebloem, gewoon die van Olvarit, ja, babypap. Dit maakt de koekjes luchtiger en super bros. Punt is dat je de bloem niet erdoor klopt maar met een gewone mes doormengt tot het tot een klonterig deeg begint te vormen, en net zoals je scones maakt moet je niet te lang doorgaan. Ik mikte het in het ingevette blik en met vochtige handen duwde ik het snel plat, het plakt namelijk vreselijk, bij de eerste keer aanduwen met een droge hand zat de inhoud van het blik al aan dezelfde hand.
Het zijn flinke jongens geworden, het blik was toch iets te klein waardoor ze dik zijn geworden, maar het spoelt lekker weg met thee en koffie.
Via e-mail kreeg ik bericht dat de monteur de volgende dag (vandaag dus) langs ging komen met de afzuigkap, nou, dat viel niet tegen. Ook kreeg in dit bericht van hun, haha, verrast of verbaasd, grapjassen.
‘s Avonds gingen we naar Suzanne en haar vriend om haar 24e verjaardag vieren, ze werd flink verwend door ons allen. Evelien kon er helaas niet bij zijn en had haar cadeau bij ons laten afleveren, niet alleen het inpakken
maar ook het uitpakken was een hele onderneming
Hij staat prachtig
Bij thuiskomst zagen we dat Jon ons had gemist
We hebben lekker zitten kroelen
Vanmorgen vroeg werd ik wakker gebeld door de afzuigkapleverancier, “Er was een afspraak gepland voor vanmiddag,” sprak dezelfde dame die ik een paar dagen eerder aan de lijn had gekregen, en ik voelde een “maar” aankomen, en jawel. “Toen de monteur zonet zijn wagen inspecteerde bleek uw afzuigkap er niet in te zitten, hij stond niet in het systeem van de mensen die de wagens voor de monteurs vulden, en dus zullen we een nieuwe afspraak moeten maken.”
In het kader “don’t shoot the messenger” hield ik het netjes maar liet ik wel merken dat ik niet blij was dat er iemand had zitten slapen. Op de vraag wanneer het uitkwam om te komen zei ik dat vandaag wel fijn zou zijn, of in ieder geval zo snel mogelijk. Een uurtje later kreeg ik een belletje van dezelfde mevrouw, ik zou vandaag nog gebeld worden door een externe monteur. Oké, het zal mij benieuwen.
Gelukkig werd ik snel afgeleid door Jon, hij had het bakje met kattensnoepjes dat op tafel stond in zijn bek genomen voor nadere inspectie, Haha, op heterdaad betrapt
Ik had wel langer willen filmen, maar dan zou hij vast meer dan 10 snoepjes naar binnen hebben geschrokt ??
Verwennen
Moederdag anders dan anders, geen gezamenlijke brunch maar met ons tweetjes smullen van de zelf gemaakte crumpets, zalig warm met honing
Eind van de middag kwam Suzanne met vriend, en Tim kwam alleen, zijn vriendin moest de volgende dag weer werken en had veel voor te bereidingen als invallende leerkracht voor groep 6 op de eerste schooldag na twee maanden. Helaas moest Evelien in Amsterdam blijven, want naar Roosendaal reizen met de trein wordt gezien als niet noodzakelijk en bovendien wilt ze als zorgverlener zo min mogelijk contactmomenten buiten de regio hebben. Dus liet ze een prachtige bos bloemen bezorgen die door de enorme drukte pas vandaag bezorgd kon worden, hier staan de andere cadeautjes er ook bij ☺️
Gelukkig zien we mekaar mbv Skype, zo is haar verjaardag twee weken geleden ook gevierd, en twee weken later de verjaardag van DH. De iPad op mijn naaimachinekoffer maakte een perfecte hoogte om onderkinshotjes te voorkomen
Ik had eerder al een iPad statief willen kopen, maar ze waren vorige maand overal uitverkocht. Nou ja, zo kan het ook.
Zondagmorgen ging de deurbel, de overbuurman stond aan de deur, hij had vorige week gevraagd of we interesse hadden in een kattenklim/slaap/krab toren. Hun kat (een 18 jaar oude Maine Coon die Loki heet)liep op zijn laatste pootjes, viel geregeld om, en aangezien ze geen kat meer gingen nemen, moest de toren die vier Maine Coons had doorstaan weg. Hij zou het laten weten als hij het gevaarte had gedemonteerd, en dat was dus nu en ik liep met hem mee om de boel te halen. Samen brachten we de spullen naar ons huis (met veilige afstand) en nadat ik hem in elkaar had gezet nam ik alles af met een bleekwater oplossing en waste mijn handen daarna grondig. Hier staat hij in de hal te drogen, ik heb hem hier een paar uur laten staan om eventuele vieze geurtjes te ontdekken
Gelukkig kwam er geen plas- of rooklucht of zo vanaf, dus heb ik het hup de woonkamer ingesleept, want het is echt loeizwaar. De katten hebben alledrie al hun inspectie gedaan en goedgekeurd,
ik hoorde gisteravond Jon hard spinnen in het onderste holletje. De bekleding is op een paar plaatsen flink aan gort getrokken, dus
ga Ik alles eraf halen (moet wel even zien hoe dit het beste gaat, want het zit vastgelijmd) en heb on-line al nieuwe sisal stof gekocht om het mee te bekleden. Voor bovenop de toren zal ik een rond kussentje maken van een zacht stofje pluche of fleese, en als vloerbedekking in de twee holletjes zal ik een droogloopmat verknippen, hoewel het de katten een rotzorg zullen zijn of en wat er in zit. Een lekker droog zanderig bedje vinden ze hemels, maar daar beginnen we binnen niet aan.
On hold
Heel onwezenlijk was het, de stilte afgelopen weekend, de afwezigheid van vrolijke tieners tegen middernacht fietsend op weg naar het centrum. Net zoals de stilte overdag op straat, heel bizar en een beetje beangstigend want wat staat ons te wachten en voor hoe lang? We doen wat we kunnen en mogen en moeten, en proberen niet te veel te piekeren. Arya helpt me te focussen op wat ook belangrijk is
ik bak zalige shortbread, oeh, veel te lekker, heerlijk bros.
en loop een klein (want zere knie) blokje om, Pokemon vangen en genieten van de rust en frisse lucht. Terug bij ons de straat inlopend valt de Japanse kers extra op doordat de zon de bloemen streelt. Arya staat verscholen onder een droge bos gras op me te wachten.
Ik mis het geluid van de bijen en hommels in de boom, misschien hebben ze te veel last gehad van de veel te zachte winter en al het regen?
Gauw weer naar binnen, koffie zetten, nog een koekje erbij en samen met lief naar de rest van “The Irishman” kijken; we hadden deze bijna 3,5 uur durende film de avond tevoren halverwege gestopt om toch een beetje nacht over te houden voor de broodnodige rust.
Sinds een maand slapen Jon en Arya in de garage (teveel gedoe met altijd mijn handwerk/quiltspullen veilig stellen voor de nacht), in het begin ging dit niet zonder slag of stoot. Jon was een makkie, hij liep gewoon achter het rammelende bakje met kattensnoepjes aan, maar Arya was een geval apart. Niet te lokken, haast niet op te pakken en toen ze in de gaten kreeg dat het spel van vangen en opsluiten begon als het donker was, kwam ze ‘s avonds gewoon niet meer naar binnen. Ze werd heel angstig van het opgepakt worden door mij en ik had zo met haar te doen dat ik bijna zover was om het slapen in de garage terug te draaien.
Maar vorige week liep ze gewoon uit zichzelf de garage in toen ik rond half 11 opstond, ik wist niet wat ik zag. Ze was op haar slaapplekje op de koelkast gesprongen, ik deed de deur dicht om kattensnoepjes te halen om ze te belonen, ze lag nog steeds op haar plekje toen ik terug kwam en ze at de snoepjes spinnend op. Ze bleef tot mijn stomme verbazing gewoon liggen terwijl ik Jon van tafel plukte en hem naar de garage bracht. En sindsdien gaat het probleemloos met Arya, wat een slimme poes. Ze rent nu zelfs overdag achter me aan als ik iets wil pakken uit de garage, en springt dan gelijk op de koelkast, want ja, dan komen de snoepjes vanzelf zie je ze denken. Aangezien ik niet met kattensnoepjes op zak loopt en geen vette kat wil kweken blijft het bij een aai en even wat kriebelen achter de oren, en hier doet ze het ook wel voor.
Jon speelde gisteravond kiekeboe toen Arya al in de garage zat, hij had er geen zin in en trok de halve bank mee toen ik hem oppakte. Ah het is zo’n lieve lobbes.
Drumelda trekt de kar
De laatste heks van deze groep is Drumelda Stump,
Ze draagt leuke sokjes
En dan de kar die ze trekt, vol met quilts voor de show&tell, 
en uiteraard mag Cosmo de zwarte kat niet ontbreken,
Na een nachtje drogen heb ik nog de laarsjes van de eerste heksen wat donkerder gemaakt,
Jon wilde meehelpen
maar ik was nog niet klaar, ook Cosmo kreeg een beetje meer zwart, Jon kijkt een beetje zielig toe, Cosmo is een bofkont dat hij geen rood pakje aan heeft.
De kar heb ik iets meer kleur gegeven met bruin, zodra het droog is kan ik bekijken of ik het hierbij laat of niet. Ik moet niet vergeten dat het borduurgaren (van het merk Cosmo) ook een grote rol gaat spelen in deze quilt. Over een week komt Lorene terug van Amerika en krijg ik het borduurgaren en kan ik hiermee aan de slag, en tot die tijd is het wachten.
Hopelijk is Jon dan verlost van zijn hansopje, er zat nog een klein plekje met korst, en op de rest van het wondje beginnen de haren weer te groeien.