Categoriearchief: Antieke quilt

Affo

Mijn moeder had de BOM van Guute, “Flower in my hearth” vorig jaar al af, en ook al gesandwiched, maar hij lag daarna mooi opgevouwen te wachten op quiltsteken, en dat heb ik afgelopen dagen gedaan.

Met de machine doorgequilt -gewoon rond de applicaties en stitcheries-

een geel/groene bies er op gezet, geen ophangsleuf, want Evelien wilt hem voor op schoot hebben, als het op haar kamer in de winter koud is op haar kamer, als ze zit te leren achter haar bureau. En daar is hij perfect voor, want hij is lekker wollig zacht.
Hij is van mooi formaat, 110×110 cm (op de gok, afgaande van de vloertegels). De kleuren zijn fel, niet zoals op deze foto, die weer van bovenaf over de balustrade van de overloop hangend is genomen,

De bies heb ik eerst op de voorkant gestikt, naar achteren omgevouwen, en toen met speciale wonder clips van Clover vastgeklemd, oa hier te koop
wat heel snel ging. Ik had niet genoeg clips voor de hele quilt, en heb dus de rest met speldjes vast gezet, en natuurlijk ging ik daar met het naaien vol op met de naald.
Morgen gaat de quilt met heel vele colorcathers in de was, en dan niet al te
veel centrifugeren, zodat ik hem plat kan laten drogen, spannend!
Photobucket
nee he, ja hoor, we hadden woensdag weer een prettig voor het oog zijnde monteur over de vloer, deze keer voor de airco’s, en helaas kon hij het probleem niet gelijk verhelpen, omdat er onderdelen besteld meten worden, dus zien we heb komende week weer terug. Misschien gelijk met de tuinman, die ik heb gevraagd voor het verwijderen van de bamboe, wat mij 2 weken pijnlijke armen heeft gekost, met het wegzagen van de wortelstokken in het grasveld, wat een takelwerk!

Nee, geef mij dan maar deze ‘antieke’ quilt,

die ik nu ga afquilten, morgen eens kijken waar ik de achterkantstof ook al weer heb gelaten, ik weet niet eens meer welke dat is! En dan de tussenvulling erbij pakken die ik bij Birdblocks had gekocht, een zijden vullen, oei wat sjiek! Merel had vorig jaar een quilt bij voor de show&tell , en hij zat al die tijd (2 dagen) helemaal strak opgevouwen in een tas, maar toen ze hem open hield, zat er niet 1 vouw of kreukel in! “Dat is de kracht van zijde dus”, zei Merel, en het voelde zo zacht en licht aan, (de quilt, ja, Merel ook, maar daar kick ik niet op) en dat wil ik ook wel eens proberen, dacht ik toen, en helemaal nadat ze vertelde dat het quilten op de machine ging als een droom.

Het zal je maar gezegd worden…

De antieke top is klaar, zondagavond naaide ik het laatste naadje dicht, en met een zucht van opluchting legde ik hem naast me, wat een megaklus was dat. In juli 2009 wat het plan om er aan te beginnen, lees maar. En 3 dagen later begon ik aan het middendeel, die weer 2 dagen daarna klaar was 🙂 . En bijna 3 jaar later ligt hij op de keukenvloer, mooi te wezen.

Zipje kon hem wel waarderen,

terwijl Zopje zijn ~~pootje~~ oog ergens anders op had laten vallen, goede smaak!
De achterkantstof is helaas niet genoeg, ik kom minstens 1 meter te kort 🙁 De babyquilt afmaken is het volgende op mijn agenda, de top is af, en dankzij het kleurgevoel van mijn lief heeft het nu een groene rand ipv de roze die ik in gedachte had.

En dan, het zal je maar gezegd worden…..

Het is zaterdagavond en Tim heeft weer een ‘kaart’ avondje georganiseerd met zijn oude vrienden. De koelkast is goed bevoorraad,

de sokken van Suzanne zijn van onder de kussens weg gehaald, de antiek quilt met al haar benodigdheden ligt veilig op een site table in een verre hoek van de kamer. De aflevering van ‘The Closer’ is net klaar als ik de gestommel hoor bij de voordeur, wat een timing, en terwijl Tim zijn eerste gast ontvangt met een pilsje, duik ik de keuken in voor nog een kopje koffie, en wil de trap op gaan, als ik bij de voordeur iets wits zie bewegen, Zopje wilt er in (hij heeft een wit plekje bij zijn borst).

Ik doe de deur open met kusgeluidjes maken, gevolgd door een “Kom maar, poes,” als ik in de duisternis bij de deur een knul zie staan, die zijn fiets net tegen de paal heeft neergezet en bezig is hem op slot te zetten. Hij lacht, als ik tegen hem zeg: “Dat zal je niet vaak horen als je aan de deur staat: kom maar poes.”, en loopt snel (verlegen?) de woonkamer in, en ik vervolg mijn weg naar mijn naaikamer; Evelien heeft de grootste lol nadat ze mijn opmerking aan zo’n stoere knul heeft gehoord, “mama toch”.

Eentonig

Je kunt veel zeggen van mijn blogjes, maar eentonig hoorde niet in het rijtje thuis, tot op heden; de 4e blauwe rand van de antieke quilt zit er op vast geregen, en nu ben ik op 1/4 met vastnaaien, met het handje, en ik begin onrustig te worden. Snak naar iets snels, iets anders, iets kleins, maakt niet uit wat, dus toen ik tijdens het avondeten hoorde dat er een dezer dagen bij een kennisje een baby zou komen, stroomde de adrenaline door mijn lijf.

Oooh, ik had de perfecte quilt in gedachte, zou ik dan even snel nog …. ik onderdrukte dit gevoel nog een paar uur, de blauwe rand riep ook, en toen ik in de pauze van een film, waar ik naar zat te luisteren, naar boven moest om mijn email te checken, gleden mijn ogen gevolgd door mijn handen af naar die ene tas met die rest blokjes…. Ik was mezelf niet, toen ik die tas mee naar beneden nam,
en als in trance begon ik te snijden, te stikken, te dromen….herkennen jullie de stofjes, de blokjes? Het zijn de restjes van 4 quilts, 2 voor mijn dochters, en 2 voor de dochters van mijn hulp van toen.

de antieke ligt geduldig te wachten tot mijn ontrouw voorbij is.

Een paar dagen geleden ging ik al met de antiekje op stap, in 2 uur tijd naaide ik wel 25 cm aan hexjes vast op de rand, hoezo teveel kletsen? Julie liet een kleuterquilt zien die ze voor haar kleinzoon aan het maken is, cobblestones doen het toch zo goed, en na het vastnaaien van de cirkel in haar Camelot blok ging ze verder aan haar zwart-witte cathedral window blokjes;
2½ uur vloog om.

Mijn opmerking die morgen: “Ik ben benieuwd wat we gaan eten vanavond.”, klonk Suzanne vreemd in de oren, ze lachte en zei dat een moeder zoiets niet hoort te zeggen, die moest gewoon weten wat er op tafel kwam. Toen ik zei dat ik ook vakantie had, en ook een keer verrast wilde worden, zei ze: “Doe dan maar pannenkoeken!”, wat een verrassing. En dus stond ik na de bee een uur lang pannenkoeken te bakken, en om mezelf toch een beetje te kietelen, maakte ik ook chocolademousse, te lekker voor woorden! het lepeltje in het schaaltje is een koffielepeltje, dus het lijkt veel wat ik nam, maar het zijn ongeveer 2 volle eetlepels, en met vol bedoel ik: met een kop er op. Een hele grote kop er op, want de mousse was heel erg stevig :-), maar ja, ook heel erg lekker.

Meer is beter

Dank jullie voor de complimenten, ik ben er zelf ook happy mee, en droom er zelfs van, hoewel dit ook te maken kan hebben met het feit dat ik vreselijk lang door heb zitten werken gisteravond. Vannacht half 2 zat de eerste blauwe border aan de top vast, mijn middelvingertopje helemaal beurs geprikt, af en toe schiet de naald er zelfs met de achterkant met draad door de huid heen, en komt er bloed aan te pas; en toch stug doorgaan! Ja, de blauwe rand voegt echt iets toe aan deze top; even laten zien hoe ik hem er op zet: ik meet de lengte van de strook op door hem op de vorige sashing te leggen, en laat hem dan doorlopen tot de puntjes van de kopse kanten.
en dan leg ik de strook onder de top, en ga ik spelden. De liniaal zorgt ervoor dat de strook overal even breed is, en zo speld ik de hele rand af. De kartonnetjes die nog in de buitenste rij hexagonen zit, maakt dat de boel niet echt soepel valt. Op beide uiteinden heb ik een stukje blauwe stof gestikt, zodat het daar breder is dan de rest van de strook ,
en dan is het een kwestie van met het handje de hexagonenrand op de blauwe rand vastnaaien, met een onzichtbare applique steek lekker rustiek he, dat koffievlekje? Hoort er allemaal bij! Er zitten meer van dit soort vlekken op de randjes, niet te veel, maar genoeg om de kijkers het gevoel van “joh, dit is wel een oude quilt” te geven.
Maar voordat ik ging naaien, moest ik eerst bijkomen van een klap; een tegenspeelster van Wordfeud maakte in 1 beurt met ‘versnoep’ (haar 1e zet) 688 punten! Meer is beter? Ik doe nu mijn best om de schade een beetje te beperken, winnen kan ik wel vergeten 🙂 dus Henny, haal het gebak nu maar in huis! Dit riep ik al eens eerder, maar toen was haar voorsprong niet zo immens groot.

Niet alle reclames zijn onrealistisch, dacht ik toen ik deze van KPN zag, zeer herkenbaar :-)[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ZTZtEtr8oiU]

Mindblowing

Vrijdagmiddag en de studenten druppelen binnen, Zipje was zo blij, dat hij gelijk op Tim zijn tas ging liggen Toen de tas later op zijn kamer stond, bleef het aantrekkingskracht op Zipje en Zopje uitoefenen, het zal wel erg lekker geroken hebben (vuile was?).
Zipje dook na het eten op het bed van Evelien, en over bedden gesproken, kijk eens wat mooi, tijdens het kijken naar de film Valentines Day vielen onze ogen hier op,
je zou toch maar zoiets moois op je bed hebben! Ik herkende hem gelijk, een Dronkemanspad in combinatie met een ander blok (bull’s eye?) Evelien en ik waren er over eens, deze is echt WIMmetje-waardig. (WIM staat voor Wil ik maken) Voor veel dames en heren is de man in bed een WIP-waardig. Haha, zou men dat bedoelen met ‘een lekkere wip’? Dubbelzinnig, ik?

De rest van het weekend stond in het teken ‘Antieke quilttop afmaken’, en zondagmorgen dacht ik dat ik er was, juichend liet ik de top zien, maar ontdekte dat ik nog 2 kopse kanten van zigzagerand moest voorzien. Zuchtend nam ik hem weer op schoot, en tijdens het kijken naar allerlei detectives kreeg ik hem af
Hier ligt hij dan. Jahaa, die bruine vlekken op de rand (blokje linksboven) is koffie, geen idee hoe lang het er al op zit, al jaren (er zitten bloemen bij van 6 jaar oud) maar het maakt het wel nog authentieker, 🙂 Nu zit ik in dubio, zal ik er nog een sashing tegen de buitenrand aan zetten, zodat de witte zigzagjes mooi uit gaan komen? En dan nog een witte buitenste border? Met hier en daar een hexagonbloem op geappliqueerd? Of laat ik het zo. En wat is ‘de oud Hollandse manier’ van afwerken van de buitenste rand van een quilt, gewoon naadjes naar binnen slaan en op elkaar vastnaaien met matrassteek?

Vanmiddag kwamen mijn vader en broer op de terugweg van een autoclub-bingo even langs om de koffer en tas van mijn moeder te brengen, alvast voor het quiltweekend in Loon op Zand, en ze hadden ook een voetpedaal van een oude kleine Lewenstein bij zich, van een machientje die het toch al niet lekker deed en niet meer gebruikt ging worden. Ik had namelijk geen voetpedaal voor mijn Elna Lotus, en een nieuwe kopen, kost al gauw €65,-. Don ging met soldeerapparaat aan de slag, en nog voordat zijn koffie koud was geworden, zat het pedaal aan het snoer vast. De ultieme test, op de machine en op stroom aansluiten verliep bevredigend, hij deed het en de stoppen sloegen niet door. En wat wel zo prettig is, het pedaal past in het gat van de machine, zodat alles keurig achter de klepjes opgeborgen zit tijdens vervoer. Maandag ga ik een paar huisjes maken op de Lotus, even warm draaien voor het quiltweekend.