Zaterdag was het alweer de 7e quiltdag die Sabine (samen met haar familie) organiseerde, quilters uit het hele land en ook uit heel Belgie kwamen weer goedgemutst en vol verwachting bijeen. Ik was de avond tevoren al naar mijn ouders gegaan in Zeeuws Vlaanderen, daar heerlijk geslapen onder de Variahex, om samen met mijn moeder in alle vroegte (kwart over 7) via Antwerpen ruim voor tijd in Helmond aan te komen. We reden niet één keer mis, ook al dachten we op het laatste stukje dat TomTom van het padje af was toen hij ons op een hobbeltjespad het weiland in stuurde,
maar omdat we het zelf ook niet beter wisten, hielden we braaf onze mond en volgden de instructies op; we reden om de wijk heen waar we moesten zijn 
en via een straatje de wijk in en de volgende afslag was de straat waar de parkeergarage zat,
en zo reden we naar binnen en kwamen onder het wijkhuis uit. Lovende woorden voor TomTom, en excuses dat we aan zijn verstandelijk oriëntatie vermogen hadden getwijfeld. 
Dit jaar was wijkhuis ’t Brandpunt ons onderkomen tot 4 uur, de tafels stonden in rijen opgesteld en het was toch even buik en billen inhouden met het van en naar m’n plaats lopen tussen de rugleuningen van de stoelen. Ik zat schuin tegenover mijn moeder, die het ook enorm naar haar zin had, ze viel met haar gat in de boter toen ze prijs na prijs won 🙂
Tegen de wanden van de zaal stonden de kraampjes van de quiltwinkeltjes, Jacqueline van The Log Cabin 
Wendy Vosters van Patronenpost
de Q-snap dealer Wilma Bruins 
en het Vintage Naaimachine winkeltje, waar ik -helemaal happy- van die rode viltjes heb gescoord die je op het kloshoudertje zet. 
De kraam van de Gelrebloem stond rechts naast de deur, de baas op de rug gezien (met blauwe overhemd in zwarte broek gestoken), helaas geen duidelijke foto bij zijn kraam. (ik heb ook met een blauw pijltje op de foto hieronder gezet waar mijn plaatsje was), foto volgt nog en toen iedereen was gesettled kwam bij de ingang van de zaal de “tijdschriftenhandel”, enorme stapels gedoneerde quilttijdschriften lagen uitgestald op twee tafels waarvan de poten zich schrap moesten zetten vanwege het gewicht. 
Om half 11 begon de Show& Tell, het ging per tafel, wat heb ik weer veel moois voorbij zien komen en op de foto gezet, er zijn weer veel Wimmetjes (Wil Ik Maken) op mijn lijst bijgekomen.
Wil je alle foto’s bekijken, klik dan op onderstaande foto. Helaas zijn meerdere close-up foto’s mislukt omdat er mensen in beeld liepen (koffie halen en om andere niet aan de show&tell gerelateerde redenen rondlopen tijdens een show&tell?????) en is uitleg over een quilt mij en velen met mij ontgaan vanwege rumoer in de zaal (hardop praten tegen tafelgenoten tijdens een show&tell?????) 
De lootjes voor de loterij gingen als warme broodjes over de toonbank en de druk bezette workshops volgden na de Show& Tell, lekkere lunch werd tussen de bedrijven verorberd en om drie uur -toen de laatste workshop klaar was- ging de bingo van start. Wat een spanning, mijn moeder had al prijs bij de loterij, mooie tussenvulling van Patch & Stitch en een setje prachtige katoenen verloopgaren van Wonderfil 
en bij de bingo scoorde ze bij een vol rijtje weer mooie tussenvulling en een beeldig stoffenpakketje, beiden afkomstig van Patch&Stitch 
Tegen alle verwachtingen in had ik ook een rijtjesprijs waar ik heel blij mee ben, 
een prachtig rond blik waar de door mijn moeder gebakken boterkoeken in passen (in stukjes gesneden) voor de komende bee, of wat er tenminste van over is tegen die tijd. 🙂
Sabine kreeg als dank namens de hele groep een grote roze spaarvarken met inhoud overhandigd, ze stopt samen met haar familie zoveel tijd, moeite, liefde en werk in het organiseren van de jaarlijkse quiltdagen dat dit ook wel een keer op het podium gezegd mocht worden. Het leverde tranen op bij zowel Sabine als haar moeder, en ik meende dat in de zaal ook een menig traantje werd weggepinkt.
En toen was het afgelopen, de zaal liep leeg en met het weggaan kregen we allemaal een mooie goed gevulde tas die ik goed dicht hield, de spanning van wat hier in zou zitten was deel van het plezier van het krijgen. Tegen half 5 reden we Helmond uit en een uur later zette ik mijn moeder veilig af op het station in Roosendaal, ze was om half 8 thuis, en net als iedereen gesloopt van de drukke lange dag maar zo intens genoten!
Hieronder mijn buit op de foto, bij elk winkeltje heb ik wel iets gekocht, stof ontbreekt, ik heb hier nog zoveel van, maar aan de houten knoopjes van The Log Cabin had ik me wel blut kunnen kopen zo schattig als die zijn! Iemand zei dat je deze niet kon meewassen met de quilt (knoopje verbleekt en geeft vlekken af aan de quilt), maar daar heb ik een oplossing voor: de quilt niet wassen ene helft van een drukkertje op de achterkant van de knoop lijmen met een hete lijmpistool, en de andere helft van het drukkertje op de quilt vastnaaien. Oke, niet bestand tegen peuterende vingers/kattennageltjes, maar wel handig. 
En ook genoot ik van het moois uit de goodybag, hier zitten nog voor uren aan lees- en borduurplezier in 
Verrassend was de inhoud van het beeldige stippeltjeszakje van The Log Cabin, het was zo aan het rammelen dat ik dacht dat er smarties of zo in zaten, (waarom denk ik gelijk dat iets eetbaar is?), maar in plaats van caloriebommetjes zaten er heel veel verschillende blauwe (kleding) knoopjes in die bv op pakken en broeken zitten. Dit had ik echt niet verwacht, wat leuk!!! Nu ga ik me eens hierin verdiepen, wat moet ik er mee, vast iets quilterigs zoals ipv doorquilten met behulp van knoopjes een quilt afwerken, of gewoon ter versiering?
Bij deze wil ik Sabine en haar hele familie en de vele sponsors bedanken voor een geweldige dag, het was een dag waar lang naar uitgekeken werd en die veel te snel weer voorbij is gegaan.
Na overleg met de dames van de loterijcommissie (of het goed was) ging ik snel van slag, voor de aangeboden bonbon van Nellie nam ik wel even tijd om van te genieten, ze trakteerde omdat dit haar laatste avond op de bee was vanwege een verhuizing naar Friesland komende maand. Ze zat naast me en al naaiend hoorde ik haar verhuisavontuur aan, ze had er enorm veel zin in, gelukkig. Aan het eind van de avond werd er dan ook flink wat afgezoend, gelukkig blijven we via facebook op de hoogte van elkaar. Het naaien van de blokken ging ook lekker, ik had gehoopt meer (de hele top of zo) af te krijgen, maar met drie banen plus de bovenste border was ik ook wel tevreden. 
Waterkoud was het woensdag, maar in de kelder van Leur waar ik aan de slag ging achter de longarmquiltmachine was ’t lekker warm, zoveel quilts die lagen te wachten op steekjes. Eerst moest de poppetjesquilt doorgequilt worden in slingerende krullen rond de applicaties, er mocht absoluut niks er op de applicaties komen.
en ging de romantische mandjesquilt erop. Deze moest alleen maar gesandwicht te worden, (dit is met grote steken de lagen van achterkant, tussenvulling en top in een raster op elkaar stikken zodat de boel tijdens het met de hand doorquilten niet trekt, plooit, hobbelt of verschuift), de maakster gaat hem zelf -denk ik- met de hand doorquilten, een heerlijk werkje voor de wintermaanden. Het was even een secuur klusje om hem op de rol van de machine te krijgen daar de lichte buitenranden allemaal schuin van draad waren, het meetlint kwam er aan te pas met het vastspelden om te zorgen dat de afstand tussen de blokjes overal gelijk was. 
De ochtend erop was deze quilt gesandwicht, netjes opgevouwen, lintje erom, en op naar de volgende quilt.
In het voorjaar zal ik ze uitgraven, scheuren en opnieuw planten, zodat volgende herfst meer paars in de tuin staat. Zo heb ik in de voortuin twee felblauw bloeiende geraniums
Op! Bij deze taart moet je snel wezen om een foto te maken.
het was allemaal zo lekker! Met alle geklets en gesnoep vloog de avond om, het was ook een productief avondje, Ria was met speciale malletjes bezig aan een soortgelijkig quiltje als dit 
Mijn uiltje kwam klaar, nu de tekst nog, gedeelten hiervan zijn verbleekt tot haast onzichtbaar, dus dat moet ik even overtekenen. Onderstaande foto met tekst kwam op facebook voorbij, fotograaf onbekend.