Categoriearchief: Longarm quiltwerk

Mesmerized is klaar!

De top zat relatief snel in elkaar, het getreuzel in het afmaken kwam omdat ik er niet uit was hoe ik hem zou gaan doorquilten. Baptist fan leek me mooi, maar dit was te belastend voor mijn pols, toen besloot ik voor andere ronde vormen te gaan. De van Loopy Clams zag ik een jaar geleden denk ik op youtube

leuke snelle manier om een hele top door te quilten, maar ik wilde niet te veel friemel krullen er in hebben, een ander filmpje liet het ontwerp zien van Irena Bloom, mooi!

maar wel vrij dicht gequilt.
Ik had wollen tussenvulling en wilde de quilt iets luchtiger doorquilten, dus werden de oesters -zoals ik ze noem- veel groter, ongeveer 20 cm,
en omdat het werkgat van de longarmframe steeds kleiner wordt naar mate de quilt verder is doorgequilt/opgerold, heb ik de oesters allemaal dezelfde kant op laten lopen.
Het was een heerlijk proces, je ziet een vlakke lap groeien en steeds mooier worden.
Thuis heb ik er de bies met de naaimachine opgenaaid onder toeziend oog van Loki
die maar al te graag tijdens dit proces er met haar neus bovenop wilde zijn, en vooral bovenop de quilt.
hoewel ze de speciaal voor haar opgefrommelde quilt achter mijn naaimachine ook wel wist te waarderen, hoe rommeliger de hoop is, hoe fijner ze het vindt liggen.
En terwijl ik dit schrijf ligt de quilt op bed na te drogen, gewassen op 30 graden met 4 colorcatchers en gecentrifugeerd op 800 toeren kwam hij mooi uit de wasmachine en de colorcatchers hadden slechts een tikje grijs opgepikt. Wat een opluchting!
Hij is kort in de droger geweest om daarna plat liggend bij te kunnen komen op ons bed.
Nu opgemeten zie ik dat hij 10 cm is gekrompen, dat is bijna 5% krimp, maar gelukkig past hij nog wel op het bed van de ontvangers 🙂 . Die krimp komt echt door de vulling, als er synthetische tussen had gezeten, dan zou hij er na de was precies hetzelfde uitzien als voor de was. Maar goed, ik vind het mooi en degene voor wie ik het maakte koos ook voor wollen tussenvulling. Ik vind dat de quilt er nu als een echte quilt uitziet 🙂

Nog even het label erop naaien, en dan kan hij de deur uit. Het patroon is hier te koop, na betaling te downloaden.

Passies

Hier zit een gezegend mens, meerdere passies ~~vullen~~ kleuren mijn dagen: quilten, handwerken, tuinieren, koken, en met de eerste en de laatste passie genieten mijn DH en kinderen ook volop mee, dus dat is helemaal mooi. Het is alweer 9 maanden dat ik mijn energie kan loslaten op de longarm van Monique van Quiltshop Leur, en ik vind het toch een partijtje leuk! Dat is ook wel af te lezen van mijn gezicht op deze foto die Marry van me maakte toen ik met haar quilt bezig was.
Maar als de machine loopt is het opperste concentratie, want het moet wel netjes gebeuren, kijk eens wat een leuke quilt! Toen ik zo rond de geweien bezig was vond ik het net op handjes lijken, en later hoorde ik van Marry dat dit ook zo was, (het patroon stond in een oude quiltersgilde of quiltmania)

Henny, de vriendin van Marry, had ook een quilt afgeleverd, gemaakt van batiks naar een patroon van Edyta Sitar. Hij kwam ook heel mooi vanhet frame af:
De moeder van Monique was heerlijk los gegaan met het maken van mandjesblokken, ze was haast niet te remmen en had er het liefst nog een rij aan vast gemaakt, tot ze hoorde dat ze al de maximale afmeting had bereikt die op het frame paste, en toen mocht ik er iets moois op quilten, ik kreeg carte blanc. Oeh wat leuk, want ik wist gelijk wat ik wilde doen, en toen ik de foto van mijn wilde plannen aan Wil liet zien was ze net zo enthousiast als ik.

mooie achterkantstof ook he, dit waren gordijnen geweest die ze van een vriendin had gekregen. De golven vallen extra op als er strijklicht op valt, gewoon op bed liggend zal het minder de aandacht trekken.

Een dikke week later lag er weer een joekel van een quilt klaar om door te quilten, deze was van Hilde, het patroon heet Ursula’s Mozaïk, een reproductie van een antieke quilt, volgens mij door Dorry als patroon getekend. Deze drukke quilt vroeg om een beetje rust, Hilde koos voor de waves, en zo geschiede. Diepe zucht, weer zo mooi.
Bij deze twee foto’s zie je wat het quilten doet met een top

het is alsof de lapjes hun eindbestemming hebben gevonden! En tegen het eind van de volgende dag was hij klaar, och wat is dat genieten

de achterkant is donkerblauw, maar zonder flits genomen lijkt hij wel grijs
Leuk werk, maar gelukkig werk ik niet full-time, want dat zou echt een aanslag zijn op mijn lichaam, het is staand werk en vaak voorover gebogen om het goed te kunnen zien. Maximaal drie dagen per week is mooi, en dan blijft er tijd en energie over voor de rest van mijn passies.

Dagen kwijt

Rare week, dacht ik dinsdag dat het maandag was, begin van de middag dacht ik dat het donderdag was en vanmiddag met mijn jas aan trekkend dacht ik dat ’t vrijdag was! Ik hoorde iemand “prettig weekend” roepen bij het verlaten van de winkel, ja, dat krijg je dan. Dinsdagmiddag haalde ik in de kelder van Quiltshop Leur -waar ik voor klanten achter de longarm werk- na het doorquilten van de rozenquilt deze er af
om daarna de mandjesquilt van quiltvriendin Janny erop te zetten.
Janny had gehoord dat ik eens verschillende nieuwe motieven wilde oefenen op een grote quilt, en toen gaf ze deze joekel van een quilt met backing en tussenvulling aan me na de bee. “Alsjeblieft, ga je gang, dit is mijn oefenquilt, de eerste die ik helemaal op de machine heb gemaakt, en hij komt op de bank. Lijkt me leuk om dan al die verschillende quiltmotieven te zien!” Als Janny hem met de hand had gequilt, had ze Fleur de Lis in de mandjes gequilt, of zoiets, zei ze.

Dus ik dacht dat t wel leuk zou zijn als ik per twee of drie rijen een andere quiltpatroon te gebruiken, te beginnen bij in de ditch werken en de mandjes vullen. Suf dat ik geen foto van de eerste rij heb gemaakt, ik ben na drie blokjes met donker garen overgestapt op licht garen, en heb in elk blok iets anders gedaan. Ik ben er na deze eerste rij achter gekomen dat voor zulk intensief werk de quilttafel te laag staat, ik kreeg last van mijn nek ?, en wat valt dat in de ditch quilten tegen! Je moet echt haast stapvoets stikken om niet van het padje af te wijken, oh, zoveel geduld en zoveel inspanning, ik snap wel dat er niet veel longarmers in hun handen wrijvend roepen: “Kom maar op!” bij zo’n opdracht. Na vier blokjes ging ik -begin van de middag- huiswaarts, om mijn nek en pols rust te geven.

Vanmorgen heb ik deze rij afgemaakt en ben ik verder gegaan met iets minder inspannendere motieven en niet meer zo per blok quilten, want ik vond het ook te rommelig worden. Dus eerst rondjes quilten Helemaal enthousiast ben ik van deze rondjes in rondjes, het ging lekker, ook wel intensief, maar omdat ik niet moest opletten op precies in de ditch en zo, ging het wat relaxer. Toen kwamen de golvende lijnen die niet precies gelijk moeten lopen, en wat een mooi effect! Hier zou ik gerust een hele mandjesquilt mee kunnen quilten, leuk voor klassieke én moderne quilts, ik moest me inhouden om niet nog meer rijen hiermee te vullen. Ook stonden de veren op mijn wenslijst om eens in het echt te doen, Eerder had ik wel al verenachtige motieven gequilt op klantenquilts, maar niet zoals hier de serieuze lange afstand veren; ik ben benieuwd wat ik maandag met de resterende rijen ga doen. Ik eindig wel ook weer met een rij per blokje quilten, om een beetje balans in de quilt te brengen. En ik zal in de laatste border eindigen met veren, denk ik, of toch iets anders? In de bovenste rozenstof-border heb ik onderstaand motief gedaan. Pas op, als je op de foto klikt kom je op het YouTube kanaal van Jamie Wallen, een man die geweldig mooi quilt.

Tips voor tops

Met de dagen die nu rap kouder worden zal er weinig meer getuinierd worden (fysio blij), maandag hoop ik toch weer achter de longarm te kunnen staan, en ik ben benieuwd wat er weer klaar ligt om door te quilten. Op de longarm van Quiltshop Leur zit nu een Red Snapper systeem, (ik weet niet of dit het merk ook is, maar het ziet er wel zo uit) zodat het op de machine zetten van de achterkant en top heel snel gaat, de dame van de video hieronder zegt dat ze het in 10 minuten doet, maar ze hijgt er flink bij 🙂

ik ben benieuwd, we gaan er geen wedstrijd van maken, het moet netjes gebeuren, en oefening baart kunst. Met vastspelden ben je ongeveer een kwartier per stofkant bezig, dus drie kwartier per quilt, maar dan moeten er niet al te veel losse naadjes in de buitenrand van de top zitten, want dan ben je veel langer bezig.

Over losse naadjes gesproken: hieronder is een heel duidelijk filmpje over “Stay Stitching”, waarbij je -nadat de top klaar is- even helemaal rondom naait om alle naden plat en de goede kant op wijzend vast te zetten. Longarmers vinden het heel fijn als de quilts zo worden afgeleverd, maar ook voor wie de top -nog voordat het doorgequilt wordt- graag showt maar niet wilt dat hij gaat lubberen aan de randen (vooral als de stofjes in de zijkanten niet recht van draad zijn geknipt/gesneden), of dat naadjes losraken aan de buitenkant, is het heel praktisch. De mevrouw hieronder praat in het begin erg veel, hinderlijk voor wie geen Engels verstaat, maar halverwege het filmpje doet ze het voor op haar naaimachine, zo duidelijk, een kind kan de was doen:

Ik quilt nu ongeveer een half jaar op de longarm en ben zowel het uitlubberen van schuin van draad randen als het losraken van naadjes tegen gekomen van handgenaaide tops als ook naaimachine genaaide tops; heel vervelend en veel werk om het toch netjes te krijgen. Het is allemaal mensenwerk, niemand is perfect, maar er is altijd nog wel ruimte voor verbetering denk ik.

Heb je een quilt waarbij je naden hebt die na het strijken niet de gewenste houding aannemen, dan kan je met wateroplosbaar naaigaren de naden vastzetten, deze is oa te koop bij Patch&Stitch . Wateroplosbaar garen gaat boven op de naaimachine en een neutrale naaigaren in een kleur die niet opvalt onderaan in de spoel. Of je doet het met de hand. Om het draad op te lossen is vernevelen met een plantenspuit of deppen met een vochtig doekje al voldoende, zo fijn!
Wel oppassen als je kans hebt op uitlopen van kleuren, bloedende stoffen zijn niet fijn, zeker niet als je met een quilt van iemand anders bezig bent; ik zou in dit geval met een wattenstaafje het draad oplossen en dan met de föhn gelijk weer de boel droogblazen.

Dit garen is ook makkelijk voor wanneer je trapuntowerk wilt doen op de naaimachine, zie het filmpje hieronder. Ook deze dame klets er flink op los, dus hier de korte vertaling: Je naait tussenvulling achterop de top, naaiend op de op voorkant van de top getekende lijnen , knipt het overtollige vulling buiten de naailijnen weg, dubbelt de quilt dan zoals gebruikelijk, en dan quilt je op en net buiten de getekende lijnen van de trapunto figuur.

Ik heb ergens nog een nieuw een klosje liggen, maar waar….

Quiltfun

Dinsdagavond was er weer de bee in Heerle, met een naaimachine in de sleurhut achter me aan trekkend liep ik de haast volle zaal binnen en streek achterin de zaal neer op een stoel aan de hoek van de tafel. Hier zat een vrouw met een missie; de door de groep gemaakte blokjes voor de loterijquilt voor volgend jaar zitten al weken tegen de muur geplakt, en ik wilde hier nu wel snel een hele quilttop van zien. De ontbrekende blokken waren verkeerd om in elkaar gezet, hier wordt nog aan gewerkt.
Na overleg met de dames van de loterijcommissie (of het goed was) ging ik snel van slag, voor de aangeboden bonbon van Nellie nam ik wel even tijd om van te genieten, ze trakteerde omdat dit haar laatste avond op de bee was vanwege een verhuizing naar Friesland komende maand. Ze zat naast me en al naaiend hoorde ik haar verhuisavontuur aan, ze had er enorm veel zin in, gelukkig. Aan het eind van de avond werd er dan ook flink wat afgezoend, gelukkig blijven we via facebook op de hoogte van elkaar. Het naaien van de blokken ging ook lekker, ik had gehoopt meer (de hele top of zo) af te krijgen, maar met drie banen plus de bovenste border was ik ook wel tevreden. Waterkoud was het woensdag, maar in de kelder van Leur waar ik aan de slag ging achter de longarmquiltmachine was ’t lekker warm, zoveel quilts die lagen te wachten op steekjes. Eerst moest de poppetjesquilt doorgequilt worden in slingerende krullen rond de applicaties, er mocht absoluut niks er op de applicaties komen.
Halverwege de middag was hij klaar, ging hij van de rollen af en ging de romantische mandjesquilt erop. Deze moest alleen maar gesandwicht te worden, (dit is met grote steken de lagen van achterkant, tussenvulling en top in een raster op elkaar stikken zodat de boel tijdens het met de hand doorquilten niet trekt, plooit, hobbelt of verschuift), de maakster gaat hem zelf -denk ik- met de hand doorquilten, een heerlijk werkje voor de wintermaanden. Het was even een secuur klusje om hem op de rol van de machine te krijgen daar de lichte buitenranden allemaal schuin van draad waren, het meetlint kwam er aan te pas met het vastspelden om te zorgen dat de afstand tussen de blokjes overal gelijk was. De ochtend erop was deze quilt gesandwicht, netjes opgevouwen, lintje erom, en op naar de volgende quilt.

Oooh, ik kreeg wel even slappe knietjes toen ik deze beauty zag, eerst dacht ik dat het King George was, maar hij heet “Camelot”, ontworpen door Trish Harper en vernoemd naar het kasteel van King Arthur, dus had ik toch wel iets koninklijks op het quiltbed liggen.De maakster had bij het inleveren van de top gekozen voor een all over patroon, een grote swirl met een lichte Aurifill boven én onder ?. Wie deze quilt heeft en hem met de hand wilt doorquilten, klik dan hier voor een mooie foto. Het quilten ging lekker en het kasteel van de koning kwam voor het eind van die middag klaar, en daarna had ik nog een uurtje tijd om een voor mij nieuw motief te oefenen, een fantasie-krul-met-veren geval. Mariëlle (de andere longarmquilter van quiltshop Leur) had hiervan een voorbeeld gemaakt, handig! Vrolijk motief!Het lijkt veel op deze, alleen zijn hier de veren groter. Mooi he.ik ben gestopt toen het lekker ging, mijn rug en pols begonnen te mopperen dat het mooi was geweest, en dan ben je eigenlijk te lang doorgegaan. Maandag duik ik weer de kelder in en met frisse blik en uitgeruste ledematen denk ik hat het nog een uurtje ~~spelen~~ oefenen is en dan zit het er denk ik wel in. En zo niet, dan oefen ik nog een uur langer. Jammer dat ik thuis geen longarm heb, dan zou ik het wel weten!

Bezoek van Down Under

Rens Broos uit Australië en Jacqueline uit Etten-Leur liepen vrijdag bij Quiltshop Leur de kelder in waar ik aan het werk was. Ze hadden mijn auto voor de deur zien staan, zagen me niet in de winkel staan en vroegen aan Marij of ik er was, en zij stuurde de dames naar beneden, want de longarm machine staat sinds een maand niet meer in de workshopruimte maar in de kelder, waar het heerlijk toeven is, lekker koel en ongestoord.
“Hallo Shirley, gaat alles goed met je?”, vroeg de ~~grijze~~blonde dame, ze kwam me heel bekend voor, ze leek heel veel op een Australische quiltster, maar dat het ze ook was, dat drong niet gelijk door. Pas toen ze weer wat zei, hoorde ik een typisch Australische intonatie….”Rens? Rens Broos? Huh, hoe kom jij hier?”, en ik gaf haar a big hug. Goh wat leuk!

Ik had helemaal gemist dat ze naar Nederland zou komen, ik ken haar van een Yahoo quiltgroep van tig jaar geleden, en ze was bij haar vorige bezoek aan Nederland samen met haar vriendin langs komen wippen bij ons thuis. En nu -6 jaar later- zien we mekaar weer, en ze zijn beiden geen spat veranderd ☺ Ze gingen na een praatje en wat shoppen in de winkel weer verder, ik ging verder met mijn werk; Rens vertrok de volgende dag naar Schotland waar haar dochter woont.

En de quilt waar ik aan werkte kwam diezelfde middag nog af, ik had vrij spel gekregen wat betreft doorquiltpatroon, en omdat de quilt vrij druk was van zichzelf, besloot ik er met een all-over patroon overheen te quilten uit de vrije hand; het is wel onregelmatiger dan wanneer je met een panto werkt, maar dat maakt het ook wat speelser.

Hier kan je een filmpje zien met uitleg over een panto. Ik wil het echt gaan leren, maar dan moet de aangeboden quilttop wel retestrak zijn volgens mij, want je werkt vanaf de achterkant van de machine kijkend naar de tekening, en dan zie je niet wanneer de C-cupjes in de quilt tot vette plooien gequilt worden.
Hij voelde -eenmaal van de machine af- lekker soepel, en na een wasbeurt (gewoon op 30 graden bonte was, met een doosje colourcatchers in de machine en max 1200 toeren centrifugeren, en dan in de droger) zal hij nog mooier er uit zien. Moet je zien wat een verschil, met of zonder quiltwerk het leeft. En de achterkant ook
Toen ik de eigenares van de quilt belde om te zeggen dat hij klaar was en opgehaald kon worden, bleken we mekaar te kennen van de basisschooltijd van onze kinderen. Ook weer zo leuk.