Nadat het afgelopen weken leek alsof de zomer ten einde was en we naadloos over waren gegaan in de herfst, kwamen er opeens weer warme zonnige dagen, als een cadeautje. Heerlijk, gelijk weer de was buiten te drogen hangen, zonder oorwurmen deze keer, en slapen onder frisse naar buitenlucht ruikende lakens; mmm dat is het leven. Ook lekker op de veranda de Linda lezen en de vogeltjes bekijken die ruzie maken om het pindakaaspotje met vogelzaad. Ik wist niet dat vogels ook in de rij moeten wachten op hun beurt, maar net als bij ons bij de slager of bakker, wordt voordringen in de vogelwereld niet gepikt. Een al te brutaal meesje werd fel weg gejaagd toen het voor zijn beurt uit de pindakaaspot wilde snoepen, en moest achteraan aansluiten. Het vogeltje dat wel als volgende aan de beurt was, ging -na het verdedigen van zijn plekje- weer vlak naast de korf waarachter de pot zit, op de kap van de bamboe windgong zitten wachten. Het meesje dat aan het eten was nam zijn tijd hiervoor, en deed een paar keer net of-ie klaar was, om toch nog weer een hap uit de pot te halen. Deed me denken aan die vrouw bij de supermarkt een maand of wat geleden, die bij de kassa ook niet weg te slaan was. Het wachtend meesje bleef echter wel heel beleefd wachten zonder de mees bij de pindakaaspot op te jagen. Ik weet niet wat ik zou doen als ik die mees was geweest, of ik er wat van gezegd zou hebben, ik weet het niet.filmpje opgenomen met mijn iPhone, dat het me gelukt is om het in mijn YouTube account te zetten toch wel heel wat! Als je op die link klikt, dan kom je filmpjes tegen zonder geluid, genomen op het Nieuwkerke quiltweekend, vorig jaar.