Voor de volgende quilt die ik ga maken voor mijn oudste broer en schoonzus, wil ik stoffen gebruiken die mijn moeder geverfd heeft; schitterende kleuren, bijna allemaal halve meters, en die wil ik combineren met de restant Hoffman Jelly Roll, ook van mijn moeder gekregen vorig jaar. Ze had me er 2 gegeven en ik heb er toen 1 en een beetje gebruikt in die rail fence quilt voor mijn jongste broer.

Eerst wilde ik een keuze maken tussen een paar kleuren, maar nu ik ze zo bij elkaar op de foto zie, vind ik dat ze wel allemaal bij elkaar passen. En de tekening ernaast is het blok dat ik ervan ga maken, heel veel blokken; een serieuze uitdaging.

En terwijl de lapjes op tafel liggen, en ik op punt sta naar bed te gaan, besluit ik om er toch maar een quilt overheen te leggen, zodat het niet aangevallen kan worden door Zopje, die zich de hele dag al in een balorige toestand bevind. Ik wil de kamer uit gaan, en zie in het hoekje bij de krabpaal wat zitten; Zopje krijgt weer even de gekke 5 minuten, trekt de paal bijna omver, maar duikt even later achter de paal weg.Dat beloofd weinig goeds,

en ja hoor, daar komt Zipje aan vanuit de keuken, en hij voelt dat er op hem geaasd wordt. Zowaar lukt het hem zonder aanval langs de paal te komen, en gaat lekker zitten op de bank, en begint zich gelijk te wassen, maar deze rust is maar voor even.

Zopje sprint achterom en op de bank en valt gelijk aan, Zipje gaat in de verdediging, met zijn oogjes dicht en een flinke hengst terug uitdelend, waarna Zopje wegspringt, ook omdat wij ingrijpen. Terwijl Zopje denkt “Ik wil naar buiten”, wordt Zipje getroost door Suzanne.

Ik heb toch maar Zopje naar buiten gelaten, al was het maar om Zipje en mijn lapjes in veiligheid te stellen voor komende nacht.